Jawel, het hotel is niet meer . Ik zit nu op een studentenkot. Gelukkig want de nacht van mijn vertrek op het hotel is het brandalarm daar stuk gegaan. Eerst ging om 20u het brandalarm af omdat een van de gasten zo slim was geweest te roken in de keuken. Dan 5u18 s'morgens werd ik uit mijn bed geblazen door het verschrikkelijke geluid . Ik snowboots aan als een zot een sjaal omgegooid en bijna naar beneden in mijn pyjama gevallen. Een mens maakt wat mee maar ik maak het echt allemaal mee...En om 7u s'morgens nog eens maar dan ben ik er niet meer voor opgestaan. Dan hier op Saint-Laurent aangekomen fijn studentenkot. Met echt alle nationaliteiten wel fuifbeesten...maar toffe mensen. Vooral met Thomas, nen zwitser (van heel dicht bij Stephanie!), kan ik het goed vinden. Fijne kerel iets minder uitbundig als de Amerikanen en blijft net als ik 5 weken. Ook de twee Fransmannen zijn leuke mensen. We hebben ook één mevrouw en haar oudere zoon David, die zitten naast mij. Ze zijn van Ontario maar oorspronkelijk van UK want het accent is typical British. Maar tof om nu s'morgens en s'avonds gezellig samen te zijn en met wa volk te kunnen spreken. Gisteren had een potluck feestje met McGill. Dat is een leuk concept iedereen brengt een schotel eten mee en dan maak je het dus mee dat heel maar ook heel het appartement vol eten staat. Ik had echt zoiets van...help wat een vreetpartij... maar het bleef deftig . Iets anders dan sommige leuvense feestje waar het draait om den drank, hier draait het om het eten...Echt gezellige bende..Tof maar wel vermoeiend want in zo'n bende van 40 mensen Engels volgen en spreken vraagt veel concentratie maar ik heb veel complimenten gekregen voor mijn uitstekend Engels dat wel erg plat begint te klinken als ik het nu vergelijk met mijn UK-buren. Gisteren was het ook museumdag voor mij. Ik ben naar de tentoonstelling van Andy Warhol geweest en naar het McCord museum. Was wel de moeite. Alleen Warhol is net van voor mijne tijd, dus het was iets meer voor paps en mams geweest. The Rollings Stones ken ik nog maar er waren ook heel wat Amerikaanse zangers die ertussen zaten die ik niet kende. Maar ik wist helemaal niet dat Warhol zoveel met muziek te maken had, die is producer geweest en heeft zijn eigen groep enzo gehad...echt Rock'n'roll. Maar al bij al die kleuren van Warhol zijn direct iets dat je positief maakt ...dus echt wel fijn ik heb er toch 2u gebleven ofzo. McCord was ook wel de moeite en ik heb toch een museumkaart dus ik moet ervan profiteren....
Zo ik ga nog wat administratie doen en dan in de namiddag eens werken...dat moet af en toe eens...
Ik heb gisterenavond nog eens mail gestuurd naar mijn agent maar dus nog steeds geen antwoord. Vanmorgen was het te voet bij -6/-7° te doen en was ik op 35 minuten goed doorstappen bij Beatrice. Ik denk dat mijn fysiek er hier serieus op vooruit gaat. Maar om terug te komen was het rond -12° en dat is toch koud en dan moet ik zo'n ambetante bus nemen ...niet plezant...ik zou zo graag meer downtown zitten voor enerzijds langer te kunnen slapen anderzijds ook iets meer in het bruisend deel van de stad te zitten. Morgen volg ik voor het eerst lessen op McGill, het zijn allemaal zo beroepsvoorbereidende lessen wat wel aangenaam is. Hopelijk leer ik daar wat mensen kennen. Volgende week ga ik er zelf invliegen als SLP. Ik kijk er naar uit! Straks eens kijken wat er hier allemaal nog op mijn PC staat dat ik kan vertalen naar het Engels. Leuk trouwens dat Beatrice me ook zo direct in actie wil zetten dat vind ik super plezant. Ik ben vandaag ook een Belg op de bus tegengekomen. Allée, dat denk ik toch, waarom draagt iemand anders een sjaal van Liège. Dus morgen uitslapen en in de namiddag naar de les. Ik heb trouwens de beste koekjes van de wereld hier leren kennen: white chocolate chunk & raspberry buttercoekies...ZALIG!
Vandaag was het dan zo ver the 'real Canada' of toch al een stukje. Een twintigtal centimeter sneeuw, auto uitschuppen, door de ijzige wind s'morgens om 6u45 een bus pakken waar dan alles misliep met betalen. Dan moest ik een tweede bus nemen die kwam maar niet, dus stoer heel Sherbrook afgewandeld (dat is de Meir en misschien zelfs langer) door de sneeuwstorm. Het enige wat je dan doet is stappen, stappen en hopen dat je soms nog eens iets ziet door u aangedampte brilglazen. Als een doorweekt waterkiek aangekomen bij Beatrice. En s'avonds weer van het zelfde maar dan kon het mij al niet meer veel schelen. Op een bepaald moment zegt u lichaam van: 'tja, het is nu zo...deal with it'. Toen ik dan om 19u30 met mijn 3 zakken met eten door de sneeuw aan het ploeteren was en toen het besef kwam dat 99% van alle mensen die ik ken mij zot zouden verklaren...was ik eigenlijk wel fier op mezelf. Ik dacht aan iets wat al velen hebben gezegd, een klein vechtertje. En awel ja, op dat moment voelde ik mij ook echt zo even. Dus opgelet als iemand nu in België nog een keer zegt dat het koud is...
Ik ga eens afronden voor vandaag, tot de volgende!
Jaja, ik ben er in geslaagd om even jullie te laten voelen hoe Canada voelt! Het was vandaag warmer hier dan bij jullie...hihi Volgende week zal ik minder hard lachen want ze voorspellen hier ook de koudste temperaturen sinds jaren. Ik zit nog steeds op dat jongerenhotel al heb ik er nog niet veel jongeren gezien. Mijn agent is nog steeds van de aardbol verdwenen en dus blijf ik hier maar , ik heb niet echt een andere optie en het is wel goed te doen. Vooral de service is beter als op een kot , elke dag wordt je bed opgedekt en handdoeken vervangen. Nadelen zijn dan het beperkt tot geen contact met andere mensen...maar daar zal wellicht verandering in komen na vrijdag als ik naar McGill ga. Ook ligt het wel vrij ver van beatrice. Dus vroeg opstaan (jawel tussen 6u en 6u30) is de boodschap!
Ik ben gisteren ook naar het office du tourisme geweest om wat te gaan kijken wat ik allemaal kan doen. Dit weekend ga ik een tentoonstelling van Andy Warhol bezoek en hoe zijn link was met muziek. Echt de moeite naar het schijnt! Ik laat het jullie weten. Ik wil ook nog gaan langlaufen in parc mont royal maar ik zal moeten zien wanneer en hopelijk vind ik msschn iemand van McGill om mee te gaan. Ondertussen wordt er op een slakkengang aan de thesis verder gewerkt...dat verschuif ik systematisch ook naar het weekend omdat ik s'avonds nogal snel moe ben. Ik word nog steeds om 4u wakker want dat heeft mijn lichaam nog niet echt door dat de nachten hier op een ander moment vallen dan in België.
Vandaag de eerste stagedag in Honoré Mercier een bilingual school , dus de ene dag krijgen de kinderen les in het frans de andere dag in het engels. Wat opmerkelijk is dat veel kinderen die bij ons in B.O. zouden zitten hier allemaal in gewone scholen meedraaien. Leuke kinderen wel vooral taal-en spraakstoornissen. Volgende week mag ik al stukjes overnemen dus ik ga mijn oefeningen al eens beginnen vertalen... Ik leer wel ook veel Engels bij hierdoor op kinderniveau maar toch...ik wist bijvoorbeeld niet wat een kwal was in het Engels nu dus wel... Als ik terug die therapie zie, dan zie ik zo de gelijkenissen met Vlaanderen natuurlijk, maar steek toch wat op. Ook leuk om zo de verschillen met Beatrice te overleggen... Dat geeft wel zin om er terug in te vliegen, los van de boeken...het blijft een boeiende job vol toffe momenten...
Het Frans hier is wel grappig anders...Gisteren was er zo "de pfaffs" maar dan de "dions" met Celine Dion op de tv. Echt hilarisch met momenten! Die zijn nummer één in de nasaliteit hier (ja, sorry beroepsmisvorming). Alles wat ze nasaal kunnen uitspreken doen ze ongeveer...
Na een 10-tal uurtjes rusten en slapen (nu 8u24 hier) heb ik vandaag nog een day-off om te verkennen en te bekomen van de emoties want daarover moest ik het nog hebben .. Ik ga beginnen met de vlucht. Het begon al erg fijn op zaventem. "Ja, mevrouw ons vliegtuig is overbooked en u kan morgen ook vertrekken in business en 500 dollar extra". Ik heb vriendelijk geweigerd want ze stonden hier natuurlijk wel te wachten. Maar ik kreeg wel nog geen stoelnummer. Dus ik me lichtelijk gehaast naar die gate om een stoel te hebben. Dat was snel in orde. Ik mocht zitten naast Sebastien C., ze dachten dat wij samen reisden omdat we naar Montréal allebei moesten. Ik dacht oh, fijn iemand om mee te babbelen... Niet dus! Ik heb nog nooit zo'n droogstoppel gezien..7u aan een stuk heeft die gestaard naar het schermpje zonder geluid, zonder muziek, geen boek, niets gedurende 7 uur...Ik dacht ik zal dan maar eens iets vragen...en toen kwam het antwoord: "ik versta niet". Hij was franstalig ik heb dan nog een vraag gesteld in het frans maar hij was kort van stof... Ik en gatecoordinator hadden ons dus vergist in de taal van deze kerel , nochthans de achternaam was echt Vlaams. Ma bon na New York zat hij toch niet meer naast mij... In NY had ik even een gevecht met mijn maag...het was dan 8u s'avonds belgische tijd en 2u middag daar en dat kon de maag toch even niet volgen maar voor de rest niet veel last gehad... In NY was het clear sky dus ik heb prachtig the empire state building kunnen bewonderen vanuit de lucht. Het was een klein vliegtuigje en ik zat aan het raampje echt mooi die vlucht. Eerst de veroeste vierkantje van NY zien vanuit de lucht, dan een assymetrische dambord van stukken met en zonder sneeuw en dan echt de prachtige natuur van Canada. Echt schitterend om volledige meren bevroren te zien vanuit de lucht en die bergen allemaal besneeuwd. Een maal in MTL snel beatrice, mijn begeleidster, gevonden. Ze had zelfs een survival kit voorzien, zo leuk!!! Echt een tof iemand! Maar dan... het kot goed binnengekomen en dan te horen gekregen dat ik niet meer binnen mocht. Patrice , mijn agent, had al maanden de kamers die ik huur in het huis niet meer betaald waardoor de eigenaar van het pand geen studenten van hem meer toeliet. Dus ik mocht niet blijven dus voor de mensen die post naar Tupper hebben gestuurd, sorry... Ondertussen was mijn agent naar Indonesie gevlucht maar ik had betalingsbewijs dus heeft zijn partner Robert mij moeten vrije logies geven in het hotel park avenue. Het is goed gelegen maar niet downtown dus vrij ver van mij stageplaats dus ik zou liefst terug gaan naar downtown snel...want het is 45 minuten te voet ongeveer naar beatrice... Tupper was 10 minuten. Nu hebben ze wel gezegd dat die wel appartementen heeft downtown en dat ik dat moet eisen dus ik ga dat ook doen. Tis ook niet zo gezellig alleen op zo'n hotelkamertje...maar ja als het zo is is het zo maar dan ga ik wel een busabonnementje eisen... Dus heel wat gezever gisterenavond...dus volg zeker de blog voor de nieuwste wendingen in het spannend kot verhaal! Nu ga ik eens douchen en op stap gaan...morgen start dan de stage om 7u20 jawel! Dikke knufs en veel succes aan de blokkers!
Heel veel te vertellen en ik had het allemaal al getypt...maar toen viel internet even weg... Nu ben ik echt te moe dus kruip ik nu in bed...het is hier nog maar 20.50u maar in België al 2u50 dus de dees heeft het wel even gehad na alle 'zware' emoties deze avond (echt een worst case scenario)...Lees dus morgen zeker meer! Het is echt de moeite...ik meen het...maar nu kruip ik onder de wol...Slaapzacht, lieve bloggertjes...
,
