U weet het of u weet het niet, wij lopen hier stage op een school. Juan Pius XXIII. Hier wie je enkele foto's van de school en van de praktijk lokalen. De machines zijn redelijk oud maar wel in goeie staat. Je ziet ook een deel van de speelplaats met het basketbalveld. Bemerk dat er geen ramen in de klassen staan, enkel een metalen traliewerk. Ik kan u verzekeren dat dit resulteerd in veel lawaai. Als er les is in het middelbaar heeft de lagere school ernaast speeltijd en zo van die toeren.
Maar dat kan allemaal geen kwaad hier... lawaai, daar geeft toch niemand om.
Dit weekend hebben we weer even zonder stroom gezeten. Van Zaterdagmorgen tot zondagmiddag. Veel last hebben we er deze keer niet van gehad, we passen ons er wel aan aan. Gisteren zijn we gaan eten bij onze buren. Jan en Jose. Twee Nederlanders die hier ook een huis hebben gebouwd. Het was heel lekker. Jan heeft ons mee door zijn tuin genomen op zoek naar gifkikkers. Dat gaan we donderdag overigens ook doen met hem: een wandeling maken op zoek naar gifkikkers. We hebben er al enkele gezien, maar er zouden tientallen soorten in de orientes zitten. Vrijdag mag u u dan ook verwachten aan foto's van gifkikkertjes die we hebben gevonden.
Jan en Jose hebben ons ook al goed geholpen met informatie en hebben ons goeie tips gegeven omtrent taxi·s en hoe je niet te laten afzetten.
Vandaag ben ik nog gaan observeren in mijn school en ik heb met mijn mentor afgesproken dat ik woensdag een as voor hem zal draaien voor een spantang.
Nadat we ieders gisteren een machette gaan kopen zijn, zijn we dus gaan zwemmen in de rivier achter ons huis. Een echt paradijs zoals je wel kan zien aan de foto's. Het water is wel fris en heeft een redelijk sterke stroming. We hebben zowat gezeten, gelegen en gehangen daar en we zijn dan ook even naar Rudy geweest van Hakuna Matata. De foto van het zwembad staat hieronder. We zijn gaan informerem om te gaan paardrijden. Een trip door de jungle te paard. Het zag er wel de moeite uit en uit goede bron hebben we vernomen dat we dat zeker eens moeten doen. Toen we terug naar ons huis wilden gaan door de rivier merkten we dat deze al veel hoger stond. Als het geregend heeft in de bergen kan de rivier tot 2 meter hoger komen te staan. Gelukkig ging het gisteren slechts over 30cm.
Vandaag ben ik nog gaan observeren bij señor Daniel Salomom. Hij geeft mechanica praktijk aan de 15 a 16 jarigen. De leerlingen zijn heel vriendelijk en spontaan. Ze stellen veel vragen over België en over welke talen ik spreek. Ik versta het meeste wel wat ze zeggen, maar dat komt omdat ze tegen mij trager spreken en duidelijker articuleren. Anders is het echt nog niet te doen om hebte begrijpen. Volgende week gaan we nog een weekje observeren vooraleer we een week zullen lesgeven. Dan is het carnaval en hebben we vrij voor 4 dagen. We zijn dan ook uitgenodigt in Ambato bij Suzanna en Jaime. Daar gaan we dan carnaval vieren voor 3 dagen en een optreden van Arturo zijn groep SUDAKAYA zien. Zij sluiten al enkele jaren af daar voor ongeveer 15000 man. Ik ben benieuwd.
Zo meteen gaan we eten in een restaurantje hier. De dagschotel met 3 gangen en een drankje kost er 2,25 dollar. We hebben er nog al eens gegeten en toen was het zeer lekker. Voor die prijs kan je bijna zelf niet koken...
Tot kijk
De laatste foto is van een beestje dat in onze keuken zat, ongeveer even groot als een lucifer
Vandaag onze eerste echte warme dag hier. Zo'n 28 graden nu. We zijn even in de stad om een nieuwe douchekop te kopen en een machette. We hebben er goeie zien liggen van ongeveer 50cm voor 15 dollar, met een leren zak erbij. Voor die prijs kan je niet sukkelen he. Dit is maar een korte post want het is hier binnen veel te warm. We gaan meteen zwemmen in de rivier.
Hola! Het regenseizoen is hier volop aan de gang. Ik kan u verzerkeren dat een Belgische regenbui er niets tegen heeft. Als het hier regent kan je maar beter binnen blijven. Alles onder water, modder, straten blank... Gelukkig blijft het wel warm, ik heb hier nog geen trui nodig gehad. Zelfs s nachts blijft het een aangename 20 graden. Tegen februari is het gedaan met regenen zei Carlos me. Morgen hebben we een vrije dag en gaan we naar Rudy. Dat is een Belg die hier een hotel heeft aan de overkant van de rivier, achter ons huis. Als we door de rivier waden zijn we er op 5 minuten. Het hotel noemt Hakuna Matata en is een tropisch paradijs met een zwembqd in de vorm van een palmboom. We zullen morgen eens gaan kijken. Ik heb nog enkele foto's genomen: De eerste is de "brug" die we moeten oversteken om naar ons huis te gaan. Vanaf daar is het nog 1 km over die weg. De tweede is een foto van het indianendorp Ayapata dat op de weg naar ons huis ligt. De derde is een foto van in de stad Tena, zodat jullie kunnen zien dat jullie niet de enigen zijn met regen...
Vanavond
toen we aan het koken waren, gebeurde ineens het mirakuleuze: terug
elektriciteit en water. Ik had echt geen zin meer in een avond met kaarsen en
zaklampen. Goed nieuws dus!
Morgen eerst naar de les en dan onwe was doen, daarna gaan we dus alles posten wat we de laatste dagen gedaan hebben hier in
Tena. Inclusief enkele fotos. Geniet ervan!
Vanmorgen
nog steeds geen elektriciteit en erger... geen water meer. Dit liegt volgens ons
aan de elektriciteit, of het gebrek daaraan. We denken dat het water tot bij
ons moet gepompt worden.
Aan water
dat uit de hemel valt ondertussen geen gebrek. We waren aan de wandeling
begonnen met enkele wolken aan de hemel. Toen we aan de bushalte waren waren we
al doorweekt. Toen we van de bus stapten was het alleen maar erger geworden. Zo
heeft het heel de voormiddag gegoten.
De
ontmoeting met Padre Ernesto was goed. Hij was heel vriendelijk, net zoals alle
leerkrachten. Ik heb mijn lessenrooster gekregen en hij is best wel ok. Ik geef
praktijklessen mechanica aan de oudere jaren.
Ik ga
misschien nog wel om een aanpassing vragen omdat enkele uren voor mij niet haalbaar
zijn (om 7 u beginnen betekent om 5 uur opstaan en dan is het echt nog te
donker om door het woud te trekken). Ik zal wel zien hoe het morgen verloopt.
Intussen hopen wij op een snel herstel van de elektriciteit zodat we straks
niet meer moeten koken bij kaarslicht, maar het ziet er niet uit dat het
vandaag in orde zal komen.
Dat
betekent ook dat ik dit ten vroegste pas morge kan oploaden, maar daar merken
jullie pas iets van wanneer dat gebeurt. In tussentijd studeren wij terwijl het
nog wat licht is Spaans, wat toch nog steeds wat moeilijk blijft.
De tweede
dag in Tena was weeral een beetje aanpassen. Het heeft de hele nacht geregend,
en ook nu wanneer ik dit typ (zondagnacht) regent het fel. Wel levert dit een
mooi beeld omdat er wolken met condensatie rond de bergen hangen.
We zijn
vandaag rond 9 uur naar de stad gegaan. Eerst moesten we een klein uur wandelen
over onze met stenen bezaaide weg. Eenmaal aan de hoofdbaan namen we dan de bus
naar Tena, zon 4 à 5 km verder. De bus is niet duur, zon 25 ct, maar heeft wel
een laag plafond. Ik kan er zelfs niet in rechtstaan zonder mijn hoofd schuin
te houden.
De rit
verliep zonder problemen, al heb ik bij het remmen wel per ongeluk een buis om
je aan vast te houden half uit het plafond getrokken. Het kon blijkbaar niet
zon kwaad want buiten wat gelach zei niemand er iets van.
In Tena
zelf hebben we dan eerst ontbeten. Tena is een vrij rustige stad met winkels,
bars en restaurants. Niet modern dus, maar wel mooi, en warm uiteraard.
Plakkerig zelfs door al de regenval van de laatste dagen.
We hebben
al een bezoekje gebracht aan de school waar we les gaan geven. De school zag er
wel ok uit. Niet zo groot maar gebied van mechanica zijn ze wel redelijk in
orde.
We hebben
daarna even met Pare Ernesto gesproken, het schoolhoofd. Hij vroeg of we morgen
om 9 uur in de school konden zijn.
9 uur
betekent hier meestal 10 uur (dat merken we toch als we met iemand iets
afspreken), maar toch gaan we op tijd. Dat betekent om 7 uur opstaan en tegen
half 8 beginnen wandelen naar de hoofdbaan.
De winkel
waar we daarna naartoe zijn geweest heeft, net zoals heel Tena en incluis wij,
te kampen met een elektriciteitspanne (we denken door het onweer). We waren dus
inkopen gaan doen zonder dit te weten. We kochten redelijk veel maar toen we
thuiskwamen bleek dat ook ons huis zonder stroom zat. Ik hoop dat alles wat
goed blijft...
Tot dusver
ook het plan om vandaag enkele mails te sturen en iets te posten op mijn blogsite
want een pc opstarten zit er ook niet in.
Een avond
zonder elektriciteit dus, dus ook geen licht. Ik kan je verzekeren dat dit in
het amazonegebied geen pretje is. Je ziet vanaf een uur of 7 echt niets... Ik
hoop dat morgen het probleem van de baan is want spaans leren, tekstjes
voorbereiden en koken bij kaarslicht is allemaal niet zo leuk. Gelukkig is mijn
batterij van mijn laptop nog net goed genoeg om dit te typen.
Morgen een
grote dag dus. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het er in de school aantoe zal
gaan... en hopen dat de stroompanne snel gedaan is.
Zaterdagmorgen
zijn we vroeg opgestaan om onze bus naar Tena te halen. Weinig slaap, veel
bus... Vijf uur en een half hebben we er over gedaan om in Tena te geraken.
Normaal
gezien ging Carlos ons komen ophalen, maar na een tijdje bleek dat er echt wel
niemand ging komen. Dan hebben we maar op eigen initiatief een taxi genomen
naar Hakuna Matata. Dat is de naam van het hotel van een Vlaming die hier ook
woont. Toen we daar aankwamen bleek dat we wel wat verkeerd gereden waren en we
terug moesten. Uiteindelijk na veel 1 uur met de taxi over glibberige wegen
gereden te hebben, zijn we dan toch aangekomen aan het huis van mr. Rosiers. Nu
is het wachten tot Carlos hier ook aankomt voor de sleutel aan ons te geven.
Ik typ dit
nu op het terras, maar ik zal het waarschijnlijk pas morgen kunnen oploaden als
we naar Tena gaan. Vanavond gaan we enkel nog wat uitpakken en vooral wat
uitrusten. Morgen gaan we de stad wat verkennen en inkopen doen. Voorlopig
hebben we wel genoeg aan wat hier in de vriezer steekt.
De omgeving
is hier werkelijk schitterend en het huis zelf is ook prachtig, zoals je op de
fotos wel kan zien.
Meer volgt
ongetwijfeld later nog... eerst wat aanpassen, aklimatiseren en uitpakken.
Hallo Vandaag onze laatste dag in Ambato. Ik ben eerst nog even langs de dokter gegaan hier voor een kleine check-up. Hij zei dat alles wel in orde zou komen, maar heeft toch zijn nummer gegeven zodat ik eventueel nog kan bellen. Dat heeft mij overigens niets gekost, terwijl je bij ons zelfs voor een voorschrift moet betalen. Daarna nog even naar de winkel geweest en vervolgens naar de spaanse les. Ook onze laatste 3 uur. Verstaan lukt wel als ze niet te snel spreken, praten is dikwijls maar met horten en stoten, maar dat betert zeker wel de komende weken. Deze avond dan voor de laatste keer gegeten in de choco banana bij suzanna (dos pizza por favor) en dan opeens de ingeving gekregen om nog eens naar de vulkaan te gaan kijken. 3 kwartier achter in de pick-up kou zitten lijden, maar het was de moeite waard. Het was een heldere hemel en we konden de lava er zien uitspuiten. Achter de vulkaan was er een onweer aan de gang. Echt een geweldig schouwspel. Ook het geluid van de vulkaan was duidelijk hoorbaar. Echt iets om nooit te vergeten. De weg terug was mogelijk nog kouder en ik ben blij dat ik nu in mijn bed lig. Het is al 1u en ik moet er om 7 u al terug uit... We hebben namelijk morgen een bus om 8. 30 hier in Amabato. Hopelijk kunnen we op die reis van 5 uur wat bijslapen.
We hebben net Jaime nog gezien. Dat is de man van Suzanna. Hij is loods in de haven van Esmeraldas en is nu voor het weekend thuis. Hij zal ons morgen naar de bus terminal brengen.
Ik ga het hier wel missen in Ambato. Suzanna was zo vriendelijk voor ons, we werden goed ontvangen en ze deed alles om ons thuis te doen voelen. We hebben de Belgische chocolade en koekjes afgegeven die we bijhadden voor haar. Ze was er zeer blij mee.
Net nog afscheid genomen van de meisjes. We gaan ze nog wel terug zien als we naar carnaval in Ambato komen, of als zij naar Tena komen.
Morgen een nieuwe start van een nieuw avontuur... in de orientes! Ik doen mijn best om zo snel mogelijk iets te posten!
Ik hoop dat we goeie foto's hebben van de vulkaan, maar ik denk dat ze wat donker zullen zijn.
De terugweg van de megamaxi (the shopping mall) hebben we eens voor een deel te voet gedaan. We hebben deze foto gemaakt vanop een voetgangersbrug over de straat. De megamaxi bevindt zich achter ons en "El centro de Ambato" bevindt zich recht voor ons. Naar beneden dus. Ambato ligt dus net zoals Quito tussen de bergen en de kern ligt redelijk laag. De weg naar de Megamaxi lijkt een beetje op de Boomsesteenweg, vol garages, grote en kleine winkels met auto-onderdelen, ijzerhandelaars, opslagruimtes en vooral veeeel verkeer.
Toen we terugkwamen van onze trip naar de winkels hebben we wat uitgerust op ons terras, tot het echt wel ondraagelijk werd in de zon.
Vandaag heb ik ook even gebeld met het thuisfront, maar de lijn was niet zo goed. Vanaf zaterdag zijn we in Tena en daar hebben we telefoon in ons huis. Hopelijk met een goeie lijn, zodat we af en toe kunnen gebeld worden. De tweede foto is een uitzichtje van op het dakterras met stralend weer.
Hola! Auto's in Zuid-Amerika zijn iets anders dan bij ons. Zo zien we hier veel volkswagen Gol's. We dachten eerst dat het een grap was, maar het blijkt dus echt een bestaande auto te zijn. De budget auto van volkswagen speciaal voor zuid-amerika. Iets hoekiger, veel minder luxe voor veel minder geld. U ziet de lokale johnny hier dan ook met een uitgebouwde Gol rondrijden. Inclusief zonnewerende sticker bovenaan op de vooruit en een veel te groot eindstuk over de uitlaat geschoven. Om u te laten zien dat het geen grap is, een foto van de achterkant van een gol.
Nog gespot op de straat: een overzichtje van wat de chauffeur zoal aangereden heeft. U ziet respectievelijk 8 agenten, 1 bejaarde, 2 auto's en 3 moto's. Aan de deuken op de auto kunnen we er bijna zeker van zijn dat het in de buurt komt...
Alles is in orde nu. Mijn koffer is nu ook terug bij mij en behalve dat de douane ze wel wat overhoop heeft gehaald lijkt het erop dat alles er nog in zit. Wel jammer dat we nog heel de stad moesten doorkruisen om ze te gaan afhalen. Ze hadden ze meegegeven met een bus en ze afgedropt in het busstation. De zus van Arturo, Solee, heeft me er naartoe gebracht. Het was wel gek om met haar mee te rijden. Ze belt heel de tijd in de wagen, en ik kan u verzekeren dat je in dit verkeer wel steeds je volledige aandacht nodig hebt.
Zo meteen gaan we naar het shoppingcenter om nog wat spullen te halen. We moeten ook nog ergens een machette zien te vinden. Arturo zei ons dat ze hier aanzienlijk goedkoper zijn dan in Tena of in heel de Orientes. Hier kosten ze 4 dollar of zo, echt geen geld eigenlijk. Gistereavond hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan. We hebben beneden bij Suzanna in het restaurant gegeten en daarna begon het zo te regenen dat we maar binnen gebleven zijn. Gelukkig schijnt vandaag de zon als nooit tevoren en kunnen we de namiddag op ons dakterras doorbrengen.
Ja u leest het goed, ik ben naar de dokter geweest. Mijn teennagel waar ik in september aan geopereerd ben is terug ontstoken, met veel pijn tot gevolg. Ik ben dus naar de dokter geweest met Suzanna en die heeft onder plaatselijke verdoving het onstoken gedeelte weggebrand of zo... Het toestel leek op een soldeerbout. Ik heb afgesproken dat ik vrijdag (één dag voor ons vertrek naar Tena) naar hem ga om het nog eens te laten nakijken.
Gisteren onze eerste les spaans gekregen. Het is echt wel aan een hels tempo en 3 uur lang met een korte pauze. Redelijk vermoeiend wel, maar we leren wel wat bij. Na de spaanse les zijn we iets gaan eten in het internet café. Eindelijk eens een gewoon broodje kunnen eten, na al de fast-food junk. We zijn ook de vrouw tegengekome die ons gewaarschuwd heeft voor de gevaarlijke buurten. We hebben om 2 uur met haar afgesproken. Ze gaat ons de beste plekjes van de stad laten zien.
De foto hiernaast is een uitzicht over de stad Ambato vanop de berg waar we beter niet komen... :)
Gisteren zijn we naar het shoppingcenter geweest hier. Het kon zo uit Amerika geplukt zijn. Zeer modern, veel winkels en grootwarenhuizen, een bioscoopcomplex en veeeeel fastfood restaurants. Taco Bell, Kentucky fried chicken, burger king,... you name it. Ik kan nu al geen fast-food meer zien. Wel ben ik wat kleren gaan kopen omdat mijn koffer nog steeds niet hier is. Normaal wordt ze morgen geleverd hier in Ambato. Maar morgen is hier blijkbaar het antwoord op alles. Ze zullen het altijd morgen wel doen... Na the shopping mall zijn we naar een parade gaan kijken ter ere van driekoningen. Veel aandacht voor folklore in de stoet en er liepen zelfs meisjes met een echte alligator en boa mee. Ik hoop dat ik daar goede foto's van heb. In het shoppingcenter zijn we daarna iets gaan eten. We wilden wel eens echt typisch ecuadoriaans eten proberen. Calamaris, frieten en salade met tomaten... Ik vond het wel ok, maar echt ecuadoriaans leek het mij niet, maar kom.
's avonds nog even snel samen met Arturo een brief opgesteld om naar de vriendelijke mensen van Delta Airlines te sturen zodat ze mijn koffer komen brengen, en dan zijn we naar de vulkaan gereden. De vulkaan is op dit moment "code rocho" dus in code rood. Zeer actief dus en er komt constant een dikke rookluim uit. Jammer genoeg was het te bewolkt om echt de lava te zien kolken, maar we gaan nog wel eens terug.
Arturo is vandaag terug naar Quito gereden om verder te werken aan zijn thesis. Over 12 dagen zitten zijn studies erop en komt hij ons bezoeken in Ayapata in Tena.
Zo meteen hebben we onze eerste Spaanse les hier. Ik hoop dat mijn spaans snel wat beter zal worden, want de mensen hier praten zeer snel...
Na onze eerste kennismaking met de spaanse lerares zijn we even de stad ingegaan. Gewoon wat rondgedwaald en een marktje gaan bezoeken. Wat opvalt is dat je enkel de authentieke bevolking hier ziet. De meeste andere Ecuadorianen (die ook lichter zijn van huidskleur) zijn meer genijgd om naar de shopping centra te gaan. Boven op een van de bergen rond Ambato zijn we ook een kijkje gaan nemen. Daar hadden we een mooi uitzicht over de stad en over de markt. Enkele foto's daar genomen en terug naar beneden gekomen. Beneden worden we aangespoken door 2 vrouwen die vragen of we engels praten. Ze hebben ons gezegd dat we in deze buurt beter niet meer komen wegens te gevaarlijk. Twee duitse vrienden van haar waren er beroofd. Gelukkig waren wij met z'n vieren altijd samen. Daarna hebben we aan Suzanna gevraagd waar we vooral niet moeten komen. Zo meteen is het Spaanse les van 16 tot 19 u.
Ik slaap voor 8 dagen in het repetielokaal van Arturo. Arturo is best een goeie drummer en hun band is wel redelijk bekend hier in ecuador en daarbuiten. Er staat hier een uitrekbare zetel voor mij en ik heb mijn eigen badkamer. Ook hebik een groot dakterras ter mijner beschikking. De foto hieronder is van mijn kamer voor deze week, tijdens een jam-sessie van Arturo en ik.
Hallo
De terugweg van de megamaxi (the shopping mall) hebben we eens voor een deel te voet gedaan. We hebben deze foto gemaakt vanop een voetgangersbrug over de straat. De megamaxi bevindt zich achter ons en "El centro de Ambato" bevindt zich recht voor ons. Naar beneden dus. Ambato ligt dus net zoals Quito tussen de bergen en de kern ligt redelijk laag.
Na onze eerste kennismaking met de spaanse lerares zijn we even de stad ingegaan. Gewoon wat rondgedwaald en een marktje gaan bezoeken.
