Wat mij erg intrigeerde in de eerste pagina's van het verhaal is waar het ik-personage, Jeroen Brouwers verteld over zijn tijd in het 'Jappenkamp', een Japans interneringskamp waar hij samen zat met zijn moeder. Hij leefde in het zogenaamde Tjideng-kamp dat onder toezicht stond van een strenge Japanse kapitein die zijn moeder mishandeld heeft. Het was een vrouwenkamp waar ook jongens van onder de 10 jaar verbleven waar iedereen op kleine ruimtes dicht bij elkaar moest leven. Zij bewoonden een klein stenen huisje met een tiental anderen en zij 'leefden' bij het aanrecht, waar zijn moeder in sliep en hij sliep samen met zijn zus en grootmoeder ín dat aanrecht.

Ik vind het erg te lezen in welke slechte omstandigheden zij leven en overigens ook nog gefolterd werden.

Simon