De vijfde etappe, Puenta da Reina naar Estella. De route is 23 km.
6 uur in de ochtend de lamp gaat weer automatisch aan, wassen, aankleden, ontbijten en weer je rugzak inpakken. Vooral met mijn slaapzak weer op de rugzak vast maken was iedere ochtend weer een gevecht. Dit is de laatse etappe met mijn wandelmaatje, hij loop door naar Santiago en ik ga naar huis. We starten weer rond 8 uur en vervolgen onze route richting Estella. Het was lekker weer, het zonnetje scheen perfect om te wandelen. We waren net het stadje uit en we zagen de pelgrim met zijn ezel liggen onder een zeil dat hij had vast gemaakt tussen twee bomen. Met de spullen op zijn rug lag het ezeltje op de grond. Zodra we verder van de stad afwaren ging het pad over in grind en steil omhoog langs een snelweg die de hele dag als een rode draad door de route liep.
Verder ging de route over, langs velden en weide met korenbloemen en wijngarden. Halfweg de route weer langs de snelweg via smal steil pad en aan de andere kant een afgrond. Het laatste deel van de tocht was vrij vlak. Voor we Estella bereikte werd het onzettend donker en kregen we een flinke onweersbui dat overging in hagel. We liepen op een open stuk en we hadden geen plek om te schuilen.( lekker nat) We kwamen Estella binnen langs een rivier met waterversnellingen dat je van ver al kan horen. We liepen over een mooie oude brug naar de albeque waar we slaapplaats hadden. Na het douche even het stadje bekijken en iets eten. Ik had me in het stadje even georiënteerd waar ik de volgende morgen met de bus naar Pamplona moet.
De ochtend is weer aangebroken, vaste rituele en afscheid nemen van mijn wandelmaatje en andere pelrims die ik kende van de andere dagen en vertrekken naar het busstation. De reis naar huis is begonnen maar eerst nog naar Biaritz omte overnachten en dan het vliegtuig te nemen naar Rotterdam Airport waar mijn mannetje mij stond op te wachten. Blij dat ik het toch maar heb volbracht zo alleen met mijn rugzak. Hele ervaring, hab het niet willen missen. Volgend jaar 22april 2014 ga ik weer. Dan ga ikverder mijn tocht.
De vierde etappe, Pamplona naar Estella. De tocht is 24 km.
Vanaf het klooster liepen we door het oude Pamplona verder waar de route was aangegeven met Jacobsschelpen van rvs in het trottoir. In een van de voorstadjes van Pamplona hebben we ons ontbijt genuttigd dat we eerder hadden gekocht. Na enkele km ging het pad weer steil omhoog en het was zeer bewolkt.Het pad was goed begaanbaar wel met los liggende keien. Vanaf het begin van het pad zag je bovenop de berg windmolens. Na enkele km hield het pad op en moesten we over het land van een door door het gras. Het was heel modderig en steil en de zware klei bleef aan je schoenen hangen waardoor je schoenen steeds zwaarder werden. Met een houtje als we dat al konde vinden moesten we de modder ermee afhalen. Het bleef tussen het profiel van je schoenzolen zitten. Hoe verder we de top bereikte ging het harder waaien vandaar het windmolenpark op de berg. Gelukkig had ik in Pamplona een nieuwe regenjas gekocht speciaal voor over de rugzak en regnde en waaide behoorlijk boven. Op de top aangekomen waren er kunstwerken van metaal speciaal gemaakt voor de pelgrims die de berg oversteken op de route naar Alto de Perdon.
En natuurlijk komt er na een klim weer een afdaling gelukkig geen modderpad maar nieuwe grind. Was heel goed tedoen ging vrij snel. In het dorpje aangekomen konde we eindelijk binnen zitten. Na enkele dagen hadden we in dat cafeetje wifi en hadden we contact met het thuisfront. De meeste pelgrims waren zo met de telefoon in de weer dat ze niet in de gaten hadden dat iemand een hartinfarct kreeg. Opeens zaggen we een ambulance met sirene de plaats opkomen.( heel lullig) Weer onderweg kwamen we een echte pelgrim tegen compleet met ezel. Het ezeltje was heel zwaar bepakt en zag er best slecht uit ook had het heel versleten hoefjes. We wilde een foto maken maar mocht niet van de man. De man zag er ookniet erg fris uit, hij had lange plakkerige haren en vieze baard. Voor we Puenta da Reina bereikte zat een gezin onder een tentzeil, de kinderen waren nog heel klein. Er stond een karretje bij met wat sullen erop.
De herberg die we hadden uitgezocht lag aan de andere kant van Puenta da Reina. Het is een mooi oud stadje wat we niet echt hebben kunnen bekijken omdat het zo hard regende.Voor we de herberg bereikte moesten we over een mooie oude brug en na de brug een heel steil pad in 350 m naar boven. Het was een luxe herberg waar we de schoenen konde drogen op een vloer. We hebben met alle pelgrims in de eetzaal gegeten dus hoefde niet naar het stadje. We waren met verschillende nationaliteiten, Nederlanders, Duitsers, Fransen, Japanners en een man uit Peru. Het was heel gezellig zo samen. Weer vroeg naar bed en morgen de laatste etappe voor dit jaar.
