Ik ben Willy
Ik ben een man en woon in Zandvoorde-Oostende (Belgie) en mijn beroep is NMBS Bediende op rust.
Ik ben geboren op 06/12/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vrijwilligerswerk, showgroep De Kwiente en wandelen.
gehuwd met Claudine
DANK aan alle sponsors
Willy, Roland & Save Childeren of Hope
Inlichtingen zie sponsortocht
h & mv Robert Spegelaere h & mv Maurice Sanctorum mevr Nicole Theys mevr Marianne Theys en Veronique Fockenier h & mv Stanislas Roelandt hr. Gaby Buffel mevr. Marleen Deprince Dorine Vandecasteele h. Rochus Danneel h & mv Romain Roose een lid ZRC Zandvoorde Maurits en Jeanine Hubert en Rosa fam. E. Fontaine fam. M.Arnout Gilbert en Odette Johan Wullepit Hubert Neyrinck fam. David-Dolphen fam. Vilain-Verheye Roland De Brabander CM Houthulst Klerken Kit Teng Desoete Jerome Decock Daniël Vandenberghe fam.R.Defever-Peere Odiel en Annie Monique V. fam. J.Lesafre Paul Coulier Uit Sympathie Lionel Dewulf Gabriël Robert Spegelaere Ludwina Mieke - Riethove Jan Verplancke. Luc Vandenabeele Pol en Lily fam. Dusauchoit-Vonck Léon Pottier fam. David-Dolphen De "Kwiente-liers" fam.Pottier-Van Praet Mevr. Naeyaert Christiane Rosa Rachel Volcke Rik en An Vermeersch Denise Maertens Robert Spegelaere Adelin Van Eenhooge Zo maar... Denise Couvreur fam.David-Dolphen Willy Vandenabeele fam. Demey-Benaut Susan Danneel An Casteleyn fam. Candaele- Lombré fam. Rosseel-Sanders Vrienden v RIETHOVE mevr. Marleen Vanhoutte mevr. Annick Coene hr. J. Coopman fam.David - Dolphen Agnes Grymonprez Gemeente Houthulst Willy Lefevere
Willy en Roland naar Santiago de Compostela
24-06-2012
Zicht op het spaanse hooggebergte
Ja hier zit ik dan op mijn kamer met zicht op die Spaanse bergen. Na het afscheid deze morgen ben ik terug onder de wol gekropen wat ik had voor meer geen goesting. Ik had daar samen met Roland verder over die bergen willen trekken en kon er ook niet over spreken met Claudine of Marleen daar er slechts morgen een plaatsje vrij is voor mij op de TGV. Ik hoop binnen een drietal weken hersteld te zijn en groen licht te krijgen van mijn huisarts, want wat wij aan de lijve ondervonden op onze laatste stapdag samen, Spanje word zwaar en zeker alleen na 51 dagen stappen. Daarom heb ik Roland ook gevraagd om het rustig aan te doen en geen te grote afstanden om ook geen kwetsuren op te lopen. Wij horen elkaar wel iedere dag en zo weet ik waar hij zich al bevindt, zo zal ik mij bij groen licht naar de plaats een drietal dagen verder trekken om dan samen de weg tot Santiago de Compostela te stappen. Roland het gaat je ondertussen goed.
Door Veronique werden we even buiten koers gezet, daar zij ons meenam een heel eind buiten Bayonne naar Betbeder. Ze had echter zelf al een kaart voorbereid die ons de dag daarop naar Guethary bracht op een kamping aan de Oceaan. De dag daarop liepen we via het strandpad naar Hendaye. Met de boot ging het naar Hondarribia waar ons een flinke bergop wachte naar ons logement in de Albergue. En we kwamen al vlug te weet dat de spanjaard vriendelijk Hola zegt, maar geen kaas gegeten heeft van andere talen. De volgende dag begon het echte werk. In de eerste 5km moesten we meer dan 500m de hoogte in. Kwam daarbij dat de zon verdween en de wind stormachtig opstak. Het werd een heel zware dag, veel bergop, tussendoor honderd en meer trappen, en daarna even steile afdalingen. Willy schoof nogmaals uit en hinkend bereikte hij Donostia (San Sebastiaan). Van daar uit blijven er 773km te gaan. Ondertussen hebben jullie al de slechte mare gekregen: Willy moet naar huis voor verdere verzorging en dat is zeer spijtig dat hij op die manier zijn droom in rook ziet opgaan. Misschien heelt het snel en kan hij me nog vervoegen en hij is nog jong en en kan nog steeds terugkeren. Ik hoop in ieder geval dat het vlug opnieuw in orde komt. Ook voor mij was de keuze niet eenvoudig. Mee naar huis gaan en dan later op het jaar terugkeren dat zag ik niet zitten omdat op die manier alles opnieuw op te bouwen was. Dan bleef er alleen doorgaan. Het wordt een heel eenzame tocht, wat voor mij niet zonder gevaar is. De eerste weken wordt het zeer bergachtig en ik hoop dat het mogelijk is zich tijdig te bevoorraden. Ook voor ons project zou het beter zijn dat ik verder ga. Morgen ga ik in Sebastaan van start. Voor zover het binnen mijn grenzen ligt hoop ik te slagen en tegen begin augustus Compostela te halen. Via deze blog zal ik proberen verder nieuws door te spelen. Willy dank ik voor die eerste 1400Km samen op weg en wens hem veel sterkte toe en een heel spoedig herstel
Ja, de titel mogen jullie onder twee vormen lezen. Enkele dagen terug vroeg Willy mij om een enkelverband, zalf of medicatie mee te brengen. Ja hij had de indruk zijn voet doorgedrukt te hebben, de eerste km ging het nog maar naarmate de dag vorderde was het stiekem pillen slikken om de pijn te harden. Toen wij aankwamen in Hendaye, hem kennende en enkele stappen zette zag ik dat het ernstig was. Aangekomen in het hotel en de schoen af zag ik dat de voet blauw en opgezwollen was. Na de douche insmeren en pijnstiller. Vrijdagmorgen bij het ontwaken was het niet beter en kon ik hem overtuigen om een dokter te raadplegen. Resultaat: Peritendinitis, een ontsteking van de peesschede in de linkervoet. Bij verdere overbelasting gevaar tot scheuren met als gevolg, twee tot drie maand buiten strijd. Advies: twee tot drie weken rust en geen overbelasting, insmeren , kiné en ontstekingsremmers slikken. Niet wetend hoe zich dagelijks in Spanje te verplaatsen, dagelijks een andere kiné te vinden of 3 weken op hotel besloten wij voor zekerheid. Terug huiswaarts, eigen dokter nog eens raadplegen en een vaste kiné. Na volledig herstel bekijken wij dan hoe snel hij terug kan om te tocht vanuit San Sebastian verder te zetten. Zijn vriend en metgezel door dik en dun, Roland, stapt verder. Morgen trotseert hij vanuit San Sebastian terug de bergen. Wij wensen hem, uit de grond van ons hart, een behouden en mooie tocht, zonder kwetsuren. Marleen en ik komen morgen met de TGV naar huis, Willy op maandag . Wij hopen dat iedereen Roland blijft steunen tijdens zijn tocht. Bedankt daarvoor !!!!!
Zaterdag hadden we schitterend weer. We passeerden Azur en de lucht was er zo blauw. Abbee Lafargue kwam heel schalks uit de hoek en bood ons onderdak bij St Bernard. Een heel groot gebouw waar we ook ruim gehuisvest waren. Er kwamen 25 km bij. Zondag ging het naar Cap Breton. In Hossegor zagen we voor het eerst de Atlantische Oceaan. En het deed ons wel iets. De zee zal ons immers tijdens de rest van de tocht heel nabij zijn.. We waren te gast bij Micheline en met het prachtige weer was de was vlug droog. 's ovonds was het lichtspel tegen een zwarte achtergrond. War er 23 moesten zijn werden er 27Km. Maar we moesten weer op zoek naar de pijltjes. Vandaag ging het naar Bayonne, een gekende ritaankomst in de Tour de France, maar dan dikwijls na een bergrit. Voor ons was het een vlakke rit van weer 27Km. We zijn vandaag onder dak bij Veronique een zeer kordate dame die ons oppikte aan de kathedraal.Ze haeft ons goed geholpen voor de volgende dagen. Morgen nog een rustige dag langs de Atlantische kust en overmorgen verlaten we "La douce France", zij het tijdelijk.
Ik ben Roland
Ik ben een man en woon in Houthulst (België) en mijn beroep is gepensioneerd amtenaar.
Ik ben geboren op 10/02/1944 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ben aktief in ZZ,CM,ACW ... , en doe aan fotografie, wandelen .
Ik ben gehuwd met Marleen en heb
4 zonen en 6 kleinkinderen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
