|
We zijn dus nu Chartres voorbij en daarmee is een hoofdstuk afgesloten.
Namelijk de periode dat we zelf, zonder medehulp, op zoek moesten gaan naar logement. We hierbij beroep
gedaan op de parochies. En het moet gezegd, de christelijke gemeenschap is misschien
niet zo groot, maar ze is wel zeer solidair en ze beschikken over een
aanzienlijk netwerk.
Hierbij was het opvallend dat bijna alle gezinnen waarin we terecht
kwamen voorheen nog nooit aan pelgrims onderdak hadden verleend. In Hazebrouck kwamen
we bij René en Monique. De jonge pastoor van St Pol sur Ternoise gaf ons zelf
een comfortabel onderdak met internet. In Auxi le Chateau gaf het gezin van Egyptoloog Jean-Claude en
zeer dienstbare vrouw ons kost en inwoon. Ze waren aangesproken via de pastoor
van ST Pol.
Via rechtstreeks contact met de parochiale werking van Airaine kwamen
we terecht bij Paul en Marie-Solange in Bettencourt/riviere. Deze prompte dame
naam de telefoon en zorgde voor logement voor de volgende 3 dagen. Bij de monniken
in de priorie van Croixrault en bij Vincent en Suzanne in Marseille en Beauvaisis,
die haar tevens het adres van de Gîte van de Compostela genootschap in Beauvais
doorspeelden. Vincent speelde ons het telefoonnummer van de pastoor van
Chaumont en Vexin door die ons liet
slapen in een vergaderzaal van de parochie. De parochie van Magny en Vexin
zorgde er voor dat we konden slapen bij Mme de Villers in Villers en Arthies. De dame bracht er ons zelf naar
toe (7km) en kwam dan nog eens terug om het mondstuk van mijn Camelbag terug te
brengen die in haar koffer afgevallen was. Chapeau! In Septeuil zouden we de
waarheid geweld aandoen als we zeggen dat de pastoor ons spontaan liet slapen
in de parochiezaal.
In Houdan was de pastoor naar
Lourdes met de militairen. Een koppel
dat even langs het secretariaat langs kwam slaagde er aanvankelijk niet in een
oplossing te vinden. Maar het laatste telefoontje was raak. 5 minuten later
stond Brigitte aan de pastorij en voerde on naar haar woning waar we al een en
ander toegestopt kregen voor het middagmaal. S avonds kon ze ons niet aan
tafel vragen vermits al haar kinderen en kleinkinderen zouden komen eten. Toen
we om 9u30 terugkwamen van ons restaurantbezoek (geslaagd) moetens we bij
zitten voor de taart en de borrel. Het werd een gezellige maar wat late avond.
Ze had er ook voor gezorgd dat we de volgende dag terecht konden in de chambre
d hote van haar zus in Nogent le roi en
dit voor een spotprijsje avondeten inbegrepen. Haar man is twee weken voor ons
vertrokken naar Compostelae gemeenschap
De gastvrijheid die we bij die mensen mochten genieten is
onbeschrijfelijk om dan nog niet spreken van de talrijke boeiende gespreken. Nadeel
hiervan was dat onze nachtrust dikwijls serieus ingekort werd, als we bedenken
dat tal van pelgrims om 8u30 onder de wol of in de slaapzak duiken. was dat
soms 3u minder.
In die periode hebben we doelbewust en doelgericht gezocht naar mensen
die ons wilden ontvangen en dat is goed gelukt, mede door de steun van Marleen
die van op het thuisfront telefoonnummers en adressen doorspeelde.
Je zult de indruk hebben dat alles gemakkelijk ging, achteraf misschien wel. Maar ik heb toch meer dan honderd telefoontjes gedaan om oplossingen te registreren, juiste adressente bekomen, afspraken en dergelijke temaken. Ons devies was: als pegrim moet je zo veel mogelijk beroep doen op de christen gemeenschap ook al is het daaraan verbonden comfort niet altijd te vergelijken met betalende logementsvormen. We zijn tevreden en dankbaar met het resultaat.
Het waren verrijkende ontmoetingen en mijn Frans kwam het zeker ook ten goede. Anderzijds zorgde de onrust om een dag te wandelen zonder logement in het vooruitzicht, dat het tempo de hoogte in moest onder de druk van het sluitingsuur van bepaalde diensten.
Wat ons ook opviel dat we veel relatief jonge priesters ontmoet hebben
die een goede organisatie opgezet hebben om hun taak te ondersteunen onder de
meer dan 50 kerktorens. Tal van vreemde priesters lopen er stages of zijn er medepastoor.
In sommige streken (oa Nogent le roi) blijken jonge zeer conservatieve
priesters veel aanhang te hebben.
Vanaf Chartres kunnen we beroep doen op de Compostela genootschappen.
Een bezoek aan Jacques in Chartres zorgde voor slaapplaatsen voor de volgende
vier dagen. Slaapplaatsen waar ze gewoon waren pelgrims te ontvangen.
On remercie tous les gens qui nous ont reçu avec un hospitalité
incroyable: René en Monique, Abbée Pierre-Marie, Jean-Claude et son épouse,
Paul et Marie-Solange, Vincent et Suzanne, Abbée; Mme de Villers; Brigitte
20-05-2012, 00:00 geschreven door Ziele 
|
