Ik ben Willy
Ik ben een man en woon in Zandvoorde-Oostende (Belgie) en mijn beroep is NMBS Bediende op rust.
Ik ben geboren op 06/12/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vrijwilligerswerk, showgroep De Kwiente en wandelen.
gehuwd met Claudine
DANK aan alle sponsors
Willy, Roland & Save Childeren of Hope
Inlichtingen zie sponsortocht
h & mv Robert Spegelaere h & mv Maurice Sanctorum mevr Nicole Theys mevr Marianne Theys en Veronique Fockenier h & mv Stanislas Roelandt hr. Gaby Buffel mevr. Marleen Deprince Dorine Vandecasteele h. Rochus Danneel h & mv Romain Roose een lid ZRC Zandvoorde Maurits en Jeanine Hubert en Rosa fam. E. Fontaine fam. M.Arnout Gilbert en Odette Johan Wullepit Hubert Neyrinck fam. David-Dolphen fam. Vilain-Verheye Roland De Brabander CM Houthulst Klerken Kit Teng Desoete Jerome Decock Daniël Vandenberghe fam.R.Defever-Peere Odiel en Annie Monique V. fam. J.Lesafre Paul Coulier Uit Sympathie Lionel Dewulf Gabriël Robert Spegelaere Ludwina Mieke - Riethove Jan Verplancke. Luc Vandenabeele Pol en Lily fam. Dusauchoit-Vonck Léon Pottier fam. David-Dolphen De "Kwiente-liers" fam.Pottier-Van Praet Mevr. Naeyaert Christiane Rosa Rachel Volcke Rik en An Vermeersch Denise Maertens Robert Spegelaere Adelin Van Eenhooge Zo maar... Denise Couvreur fam.David-Dolphen Willy Vandenabeele fam. Demey-Benaut Susan Danneel An Casteleyn fam. Candaele- Lombré fam. Rosseel-Sanders Vrienden v RIETHOVE mevr. Marleen Vanhoutte mevr. Annick Coene hr. J. Coopman fam.David - Dolphen Agnes Grymonprez Gemeente Houthulst Willy Lefevere
Willy en Roland naar Santiago de Compostela
08-07-2012
Van Santander naar Llanes
Dag,
Santander is een paradijs voor de vrouwen. Er is een grote winkelboulevard. De
Albergue geeft geen blijk van dezelfde luxe. Bedden zo dicht op elkaar dat je
nauwelijks kunt bewegen. En voor de mannen is er een toilet en dat is voorzien
van een lavabo. De enige lavabo. Je kunt je bedenken wat dat geeft 's
morgens als iedereen opstaat.
De dag nadien was er wel meer ruimte en was het gezellig in de Arco Iris te
Complengo, maar de douches waren zeker 50 jaar oud of meer. De avond werd
afgesloten met een ferme regenbui.
's Anderendaags trok ik door Santillana del Mar. Een prachtig oud stadje
met heel wat oude gebouwen en meer restaurants dan gewone huizen.
Het parcours blijft maar golven en de korte nijdige hellingen stapelen zich op.
Comillas was de volgende aankomstplaats. Daar sliepen we in de oude gevangenis.
De hoogte rond de stad staat vol prachtige gebouwen. Deze stad was dan ook een
geliefde pleisterplaats van het Spaans koningshuis.
Van daar uit ging het eerst naar San Vincente .... een prachtige omgeving
met de Oceaan de jachthaven en aan de ander kant het hooggebergte. De dag
eindigde echter met motregen. Ik stapte de eerste Albergue binnen en had geluk
. Er waren maar 2 pelgrims en er was een badkamer met WC, Lavabo en een
bad. Dat was in Colombres.
En dan naar Llanes. De plaats waar iedereen moet langs komen omdat er in 15 km
in het ronde geen Albergues zijn. Er blijven na Llanes ongeveer 425 Km te gaan.
Maar het blijft lastig met de nog steeds te zware rugzak. Ik ben de enige die
met zo·n zwaar ding rondzeul en de steile hellingen worden onvermijdelijk
gevolgd door soms nog steilere afdalingen. Het geeft wel mooie vergezichten.
Maar voor de voetjes is dat geen goede zaak. Het weer is hier alles behalve
vast.
Het meest positieve van de zaak is dat de kilometers de hoogte ingaan en dat er
steeds minder blijven te gaan. Als het meezit moet maandag de helft van het
Spaans gedeelte er op zitten en dat geeft hoop, maar er komen nog heel zware
stroken met grote hoogteverschillen.
Ik wil iedereen van harte danken die me blijft volgen en aanmoedigen.
Ja het spreekwoord zegt " Een blok aan het been ". Zo zit ik hier nu wel, maar zo heb ik echter de tijd om terug het dagelijks leven te hernemen en alles even te laten bezinken. Het was in eerste instantie moeilijk te aanvaarden maar de goede onderzoeken en gesprekken met een verstaanbare uitleg van de dokter deden me inzien dat ik nog geluk had bij een ongeluk. Door het blok aan het been zit ik hier en volg veel meer TV dan gewoonlijk en al ben ik niet die topsporter toch deed het me wat. Ja 's avonds nog in " vive le velo " en 's morgens een drama door uw overlijden ( Rob Goris ) zoals zovelen hierbij ons medeleven. MAAR dat was het voor mij, ik kan er nog over schrijven en praten en als ik mijn dokter opvolg komt volgend jaar mijn vervolg waar ik nu al naar uitkijk. Het voorbije weekend trok ik naar Diksmuide voor een maaltijd ten voordeele van ons projekt " save Cilderen of Hope " daar zag ik vele bekende gezichten die het ook spijtig vonden wat er gebeurd was maar mij zoveel goede moed inspraken om volgend jaar ook mijn droom waar te maken. Ik werd gekluisterd met een maand gips daarna volgt kine en alles terug langzaam opbouwen. Doch ik weet mij gesterkt tegen ik langzaam mag hernemen is Roland terug en met Etienne en nog enkele goede vrienden moet dit lukken om ergens in 2013 te hernemen in Sint Sebastian ( Spanje ) waar ik moest afhaken en vandaaruit naar mijn droom Compostela te stappen. Ja zoals jullie gezien hebben stapt Roland dapper door en voor wie de Spaanse kaart bekijkt via Zarautz, Markina Xemein, Gernika, Lezoma, Bilbao, Portugalete, Carto urdialez, Laredo, Cruce à guemes, Santander. " De laatste loodjes wegen het zwaarst. " Ja na twee maand overwegen vlak begon het iedere dag sterk op en af onder de hitte daarom doe ik een warme oproep om Roland verder te blijven steunen om onze droom Compostela te halen.
Over het kustpad van Laredo naar Puntal getrokken voor de overtocht naar Santona. Mijn
weg vervolgd langs de enorme gevangenis El
Dueso van Berria en een korte maar
flinke klim naar El Brusco bracht me naar Noja. Langs kronkelende wegen en
paadjes door een sterk glooiend landschap naar Guemes,waar ik te gast was in
gekende Albergue van de Camino del Norte. De herberg van Don Ernesto, de
plaatselijke pastoor en beschermer van Pelgrims naar Santiago. Hier vindt u nog
gastvrijheid naar de ware Jacobsgeest. Waar iedereen samen aan tafel gaat en in een kakofonie van talen het
avondmaal en ontbijt neemt. Een zeer goed uitgerust logement waar de kosten
worden vergoed naar godsvrucht en vermogen.
Vandaag onder een bewolkte hemel naar Somo voor overtocht
naar Santander.
Volgende etappes worden sterk bepaald naar de
slaapmogelijkheden. Het seizoen is nu echt op gang gekomen en het aantal
pelgrims neemt met de dag toe.
Vrijdagmorgen ben ik weer vroegvertrokken want het is het nu wel heel warm. Na Zamadio volgde een klim over de flanken van de berg
Ganguren, waar je een mooi zicht hebt op Bilbao. Via een weg over de Mont Avril kom je in Bilbao , een
triestige stad, veel te dicht bevolkt..Appartementstorens tegen elkaar geplakt . De mensen leven er op straat.
Etienne is jarig en ik wens hem een gelukkige verjaardag .
Vandaag Van Bilbao naar Portugalete getrokken. Een wandeling
langs het water, met heel oude industriesites, vooral ijzer en
staalindustrie. De vroegere hoogovens zijn afgebroken, maar hier kan je nog de
oude aanlegsteiger van de gasolinos zien, de veerponten die over de ria voeren
en de hoogovenarbeiders tussen beide oevers heen en weer brachten.
De etappe van morgen brengt me weer naar de kust. Nog 635,4 km
De voorziene dagetappe van Dinsdag met beklimmingen van 3 Cat. heb ik wat ingekort tot Markina-Xemein (19,5 km)Het was een lastige, warme dag en ik ben ook super vroeg gaan slapen. Woensdagmorgen ben ik vroeg vertrokken. De dag begon lichtjes bergop naar Zenarruza, om daarna de flinke klim te nemen naar de Alto de Gontzegaraipas. Een rustig weggetje bracht me naar het lagergelegen Uriona. Vandaar Ben ik via Gerrikaitz en Munitibar naar Gernika getrokken. Gernika is een plaatsje die bekend is geworden door het bombardement dat Duitse vliegtuigen op de stad uitvoerden in 1937 tijdens de Spaanse burgeroorlog. Een tragedie die uitgebeeld is op het gelijke schilderij van Picasso. Ik heb ook de tijd genomen om het vredesmuseum te gaan bezoeken. Gisteren was het zeer warm (38 °) De Spanjaarden zijn voetbal gaan kijken en ik heb mijn was gedaan en heb de wacht gehouden op het terras, want binnen was het een echte sauna. Een hevig onweer heeft me doen vluchten naar binnen maar gelukkig was mijn was al droog. Vandaag ben ik weer vroeg vertrokken van Gernika naar Lezama . (20,5 km). De Alto de Morga en de Col van Aretxabalagane (2 Cat.) stonden op het programma. Morgen is het de laatste dag van Oscar en Higinio , vandaag nog samen een pint gedronken en nu zijn ze weer voetbal gaan kijken. Een Oostenrijker vroeg of hij mee mocht iets gaan eten , wat natuurlijk gezellig is met twee. Vandaag hebben we ook gezelschap van Franse wielertoeristen. Morgen van Lezamo naar Bilbao. Nog 666 km te gaan . Hartelijke pelgrimsgroeten Roland
Na een dag treinreis vanuit Hendaye grens Frankrijk - Spanje en een nachtje slapen trok ik dinsdagmorgen naar mijn huisarts met de diagnose van de franse dokter. Mijn gezwollen voet en blauw uitslaande gaf hem twijffels, hij maakte onmiddelijk een afspraak met het AZ Oostende voor een echo en radiologie welke ik onderging. s'Avonds terug, geen breuken van de voetbeentjes maar wel een scheur in de peesschede van mijn voet, op aanraden van de onderzoekende arts moet nog een NMR onderzoek volgen om de ernst van de scheur en de behandeling te bepalen. Dit onderzoek is voor donderdag namiddag gepland. Na een babbel over hoe dit gebeurd is sprak hij mij dat er al zeker 4 weken gips zal zijn en na het helen van de scheur kiné behandeling. Wat mij het meeste trof was dat hij mij ook onmiddelijk verklaarde dat ik een teruggaan en nog een stuk meestappen met Roland ten stelligste verbood. DIT IS HET PIJNLIJKSTE. Op het einde van de behandeling zal de pees wel bestand zijn om stilletjes hier bij ons het stappen te hervatten, maar bergop en af in Spanje zou leiden tot hervallen met ernstigere schade. Maar ja zoals ik al enkele telefoontjes kreeg moet ik het positief bekijken gezien mijn nog jongere leeftijd en alles rustig heropbouwen naar volgend jaar en dan mijn droom afmaken. Hierbij wil ik jullie alvast bedanken voor het medeleven en de bemoedigende woorden maar vraag ook om Roland verder te volgen en te steunen om zijn droom te laten slagen.
Met vriendelijke pelgrimsgroeten Willy en Claudine
Na het afscheid van Willy, Claudine en Marleen, nam ik Zondagmorgen het treintje terug naar Donostia San Sebastian. Het was er zeer druk voor de triatlon en velen riepen me Buen Camino toe. Het deed me wel iets, want het is een grote uitdaging om alleen verder te doen: nog 773,1 km te gaan tot in Compostela. De 2 moeilijkste weken met de vele beklimmingen en het wordt ook warmer. Ook het zoeken naar overnachting zal niet gemakkelijk zijn want de Spanjaarden spreken alleen Spaans. De aanmoedigingen, de duimen en de duwtjes in de rug zijn een grote steun voor mij.
Dag 1 van Donostia San Sebastian naat Zarautz (21,1 km) Na een eenzame voormiddag langs de kust en een eerste beklimming (Barrio Igueldo) ontmoeting met een Duitser en 2 Spanjaarden die aan het eten waren . Tijd voor mij om eventjes te rusten en een praatje te slaan. Verder op stap via Orio ( tijd om een pintje te drinken samen met de Spanjaarden) naar Zarautz. Logement gevonden zonder avondmaal en ontbijt, dus nog even iets gaan eten en morgen op zoek naar brood voor onderweg want op Zondag is alles gesloten.
Dag 2: Zarautz - Deba (21,3 km) Getaria: een historische havenstad van Guipuzca, geboorteplaats van Juan Sebastian Elcano, stuurman van Magelhaes die de eerste reis om de wereld maakte. Langs de vroegere middeleeuwse weg van Getaria naar Zumaia. 's Middags bij Elorriaga gegeten in gezelschap van een Zwitsers koppeltje. Dan via Itziar naar Deba. Overnachten in Albergue in stapelbed en weer op zoek naar avondmaal . N og 730,7 km !
Morgen staat een zware dagtocht op het programma. We beginnen met een flinke klim naar de hermitage van Calvario, dan afdaling naar Olatz, opnieuw een klim om daarna de berg Arno over te steken. Via Markina-Xemein, Iruzubieta, Bolibar naar Zenarruza. Goed voor 26,5 km
Ja hier zit ik dan op mijn kamer met zicht op die Spaanse bergen. Na het afscheid deze morgen ben ik terug onder de wol gekropen wat ik had voor meer geen goesting. Ik had daar samen met Roland verder over die bergen willen trekken en kon er ook niet over spreken met Claudine of Marleen daar er slechts morgen een plaatsje vrij is voor mij op de TGV. Ik hoop binnen een drietal weken hersteld te zijn en groen licht te krijgen van mijn huisarts, want wat wij aan de lijve ondervonden op onze laatste stapdag samen, Spanje word zwaar en zeker alleen na 51 dagen stappen. Daarom heb ik Roland ook gevraagd om het rustig aan te doen en geen te grote afstanden om ook geen kwetsuren op te lopen. Wij horen elkaar wel iedere dag en zo weet ik waar hij zich al bevindt, zo zal ik mij bij groen licht naar de plaats een drietal dagen verder trekken om dan samen de weg tot Santiago de Compostela te stappen. Roland het gaat je ondertussen goed.
Door Veronique werden we even buiten koers gezet, daar zij ons meenam een heel eind buiten Bayonne naar Betbeder. Ze had echter zelf al een kaart voorbereid die ons de dag daarop naar Guethary bracht op een kamping aan de Oceaan. De dag daarop liepen we via het strandpad naar Hendaye. Met de boot ging het naar Hondarribia waar ons een flinke bergop wachte naar ons logement in de Albergue. En we kwamen al vlug te weet dat de spanjaard vriendelijk Hola zegt, maar geen kaas gegeten heeft van andere talen. De volgende dag begon het echte werk. In de eerste 5km moesten we meer dan 500m de hoogte in. Kwam daarbij dat de zon verdween en de wind stormachtig opstak. Het werd een heel zware dag, veel bergop, tussendoor honderd en meer trappen, en daarna even steile afdalingen. Willy schoof nogmaals uit en hinkend bereikte hij Donostia (San Sebastiaan). Van daar uit blijven er 773km te gaan. Ondertussen hebben jullie al de slechte mare gekregen: Willy moet naar huis voor verdere verzorging en dat is zeer spijtig dat hij op die manier zijn droom in rook ziet opgaan. Misschien heelt het snel en kan hij me nog vervoegen en hij is nog jong en en kan nog steeds terugkeren. Ik hoop in ieder geval dat het vlug opnieuw in orde komt. Ook voor mij was de keuze niet eenvoudig. Mee naar huis gaan en dan later op het jaar terugkeren dat zag ik niet zitten omdat op die manier alles opnieuw op te bouwen was. Dan bleef er alleen doorgaan. Het wordt een heel eenzame tocht, wat voor mij niet zonder gevaar is. De eerste weken wordt het zeer bergachtig en ik hoop dat het mogelijk is zich tijdig te bevoorraden. Ook voor ons project zou het beter zijn dat ik verder ga. Morgen ga ik in Sebastaan van start. Voor zover het binnen mijn grenzen ligt hoop ik te slagen en tegen begin augustus Compostela te halen. Via deze blog zal ik proberen verder nieuws door te spelen. Willy dank ik voor die eerste 1400Km samen op weg en wens hem veel sterkte toe en een heel spoedig herstel
Ja, de titel mogen jullie onder twee vormen lezen. Enkele dagen terug vroeg Willy mij om een enkelverband, zalf of medicatie mee te brengen. Ja hij had de indruk zijn voet doorgedrukt te hebben, de eerste km ging het nog maar naarmate de dag vorderde was het stiekem pillen slikken om de pijn te harden. Toen wij aankwamen in Hendaye, hem kennende en enkele stappen zette zag ik dat het ernstig was. Aangekomen in het hotel en de schoen af zag ik dat de voet blauw en opgezwollen was. Na de douche insmeren en pijnstiller. Vrijdagmorgen bij het ontwaken was het niet beter en kon ik hem overtuigen om een dokter te raadplegen. Resultaat: Peritendinitis, een ontsteking van de peesschede in de linkervoet. Bij verdere overbelasting gevaar tot scheuren met als gevolg, twee tot drie maand buiten strijd. Advies: twee tot drie weken rust en geen overbelasting, insmeren , kiné en ontstekingsremmers slikken. Niet wetend hoe zich dagelijks in Spanje te verplaatsen, dagelijks een andere kiné te vinden of 3 weken op hotel besloten wij voor zekerheid. Terug huiswaarts, eigen dokter nog eens raadplegen en een vaste kiné. Na volledig herstel bekijken wij dan hoe snel hij terug kan om te tocht vanuit San Sebastian verder te zetten. Zijn vriend en metgezel door dik en dun, Roland, stapt verder. Morgen trotseert hij vanuit San Sebastian terug de bergen. Wij wensen hem, uit de grond van ons hart, een behouden en mooie tocht, zonder kwetsuren. Marleen en ik komen morgen met de TGV naar huis, Willy op maandag . Wij hopen dat iedereen Roland blijft steunen tijdens zijn tocht. Bedankt daarvoor !!!!!
Zaterdag hadden we schitterend weer. We passeerden Azur en de lucht was er zo blauw. Abbee Lafargue kwam heel schalks uit de hoek en bood ons onderdak bij St Bernard. Een heel groot gebouw waar we ook ruim gehuisvest waren. Er kwamen 25 km bij. Zondag ging het naar Cap Breton. In Hossegor zagen we voor het eerst de Atlantische Oceaan. En het deed ons wel iets. De zee zal ons immers tijdens de rest van de tocht heel nabij zijn.. We waren te gast bij Micheline en met het prachtige weer was de was vlug droog. 's ovonds was het lichtspel tegen een zwarte achtergrond. War er 23 moesten zijn werden er 27Km. Maar we moesten weer op zoek naar de pijltjes. Vandaag ging het naar Bayonne, een gekende ritaankomst in de Tour de France, maar dan dikwijls na een bergrit. Voor ons was het een vlakke rit van weer 27Km. We zijn vandaag onder dak bij Veronique een zeer kordate dame die ons oppikte aan de kathedraal.Ze haeft ons goed geholpen voor de volgende dagen. Morgen nog een rustige dag langs de Atlantische kust en overmorgen verlaten we "La douce France", zij het tijdelijk.
Over St Medard hadden we beter gezwegen. Voor zondag hadden
we een mooi programma op een mooi parcours doorheen het prachtige Bordeaux. Het
heeft echter de godganse dag geregend zodat er veel verloren ging. Gelukkig
hield onze regenkledij het goed uit en kwamen we droog aan in Gradignan na 20km
stappen. En maandag was het weer van het zelfde. We hadden onze kennismaking
met de Landes heel anders voorgesteld. We hadden al pech met het vinden van de
weg, maar ook de buien volgden elkaar op. 31km langs zandwegen brachten ons
naar LeBarp 31km verder. Daarna volgde
nog een langere dag, 36km naar Saugnac, ook opgefrist door een aantal fikse
buien. Maart de temperatuur blijft goed,om en nabij de 20°.. De laatste bui kregen we net voor de middag op de weg naar Labouheyre. Ook weer
31Km door die oneindig uitgestrekte Landes, met kilometerslange brede, pijlrechte
zandwegen. En dan kwam de zon en de warmte. In de namiddag om en nabij 28°
Onvermoeibaar (Dat is wel overdreven) gaat
het verder: Onnes e et Lahaire (24km), Castets 25km en morgenrichting Souston.
We gaan nu definitief richting Atlantische kust om dan via
de kust Spanje te bereiken en de Camino Norte te volgen.
We hebben ondertussen nieuwe Franse kennissen: Michel en
Michelle en François en Claudine. We ontmoeten elkaar regelmatig in de
rustplaatsen en de laatste dagen ook op het parcours. Ze zijn er net als zo velen
over verwonderd dat we op weg zijn zonder boek met de wegbeschrijving. En ze
hebben gelijk op dat vlak doen we het niet goed. Een pijltje missen en we gaan
de mist in en komen op de asfaltwegen terecht; Gelukkig zijn er heel wat gastgezinnen
die ons zo goed mogelijk helpen.
Vanaf morgen gaan op zoek naar nieuwe kennissen op onze
lange weg.
We zitten al boven de 1200 km en hebben eergisteren het
bordje 1000 Km te gaan tegengekomen.
De afstand die nog te gaan hebben is wel korter. Er komen
nieuw moeilijkheden op ons af nl het gebergte. Onze rugzak is na het laatste bezoek
nog lichter geworden. Hopelijk volstaat dat om ook hier voorbij te geraken.
Met hartelijke pelgrimsgroeteen
Roland en Willy
Ps We willen van de gelegenheid gebruik maken om Noël van
harte proficiat te wensen met zijn verjaardag. Het is ook het begin van een
nieuwe loopbaan waarvan we hopen dat ze nog heel lang mag duren. Veel tijd en
succes met de duiven, op tijd eens op stap en dit alles overgoten met regelmatig
een goed glas wijn. Ook voor de oktoberkermis veel succes.
Na enkele dagen rondtoeren in de streek van de cognac, ... met betrekkelijk kleine wijngaarden, kwamen we eerst in de streek van de Cötes de Blay. En de wijngaarden werden groter en groter. Na onze oversteek van de Gironde (6Km of een 20 min boot) kwamen we in Margaux, Nu niets dan wijngaarden zover we konden zien. We passeerden oa Clos les quatres vents van Luc Thienpont voor zover ik weet een Belg die er succes oogst in een zeer goed wijngebied. We trokken verder door de Medoc, en ook hier is het al wijngaard wat men ziet. Gisteren kwamen we na 23 km aan in Pian en Medoc waar we zoals gemeld familiebezoek hadden, ech bezoek hoor en niet als gevolg van te veel wijn. Het bezoek heeft ons veel deugd gedaan, en de volgende dagen zullen we er nog kunnen van genieten want nu weegt onze rugzak een paar kilo minder. En we staan ook op nieuw schoeisel. Hopelijk speelt dat ons de volgende dagen geen parten. Maar het is nu eenmaal zo, als schoenen echt goed gaan zijn ze bijna versleten. En Compostela gingen ze zeker niet halen. Vandaag zitten we weer 13 km verder in le Bouscat, een voorstad van Bordeaux.Voor morgen hebben we een stadsplan gekregen om via de voornaamste bezienswaardigheden van Bordeaux naar Gradignan te trekkenr. Voor volgende week staan de Landes op het programma, het wordt het meest eentonige deel van de tocht. En een storm heeft er goed huisgehouden zodat de bewegwijzering met de bomen gesneuveld is.En heeft het hier niet geregend met St Medard, voor de volgende dagen beloven de weergoden niet veel goeds, tot en met woensdag is de kans op regen groot; Voor volgende week staat ook de kaap van de laatste 1000 Km op het programma.
Vandaag kregen wij bezoek van onze vrouwtjes,Tom en Valerie naar aanleiding van vaderdag. 14 dagen terug kregen we onverwacht bezoek van mijn schoonbroer Willy en Rita, het werd een blij weerzien met bijpraten over wat reeds voorbij was en afsluitend met een aangeboden eten op restaurant. Ook mochten wij ons vergenoegen op een bezoek van ZZ vrienden Marie en Jhony, het werd ook een gezellig samenzijn met alles erop en eraan. Zij kwamen ons de morgen erna nog wat versterking aanbieden en uitwuiven voor onze volgende tocht. Het doet mij deugd te horen met hoevelen jullie in Riethove en in Zandvoorde ons voettocht volgen. Ook dank voor de giften voor ons goed doel. Wat Riethove betreft dank voor de mooie reportage in de dagzaal, bedankt Dorine voor al het werk. Ik hoop ook dat we niet te snel vorderen, zodat jullie ons kunnen bijhouden via het stappen project. Voor de Zandvoordenaars en Okraatjes, we wensen iedereen een goede gezondheid en veel plezier in al wat jullie doen zoals petanque, kaarten, fietsen, wandelen en ook reizen. Ik hoor van Claudine dat het een mooie en plezante reis was. Verder geen speciaal nieuws alleen: wij denken aan jullie dus denk ook maar aan ons want zonder jullie steun zou de tocht moeilijker zijn.
Veel pelgrimsgroeten vanuit Le Pian Médoc Willy en Roland
In de abdij van Ligugé waren we te gast bij de paters. We genoten van de vespers de completen en de lauden en het in stilte eten is ook geen probleem meer. 24 Km verder waren we in de Jacquaire Gite van de gemeente Lusigan. In de mooie gite voor 6 personen in het kasteel waren we de enige pelgrims.Het werd een lastige dag met 32 km warme kilometers naar Lezay waar we te gasr waren in Chambre d"hote op een oude kasteelhoeve. 27 km verder waren we de enige gasten in het Maison des Artistes.in Brioux sur Boutonne Veel kunsten hebben we er niet uitgehaald.. In Aulnay de Saintongne waren we eindelijk echt op weg naar Compostela. Onderweg kwamen we een Poolse fietser, een jong Pools koppel (met drie) te voet en een Duitse fietser tegen. En in de gite waren er drie Fransen. Dat was weer 25km verder. In Saint Jean d"Angely sliepen in een met Europees geld gerestaureerde abdij. Jonny en Marie kwamen ons bezoeken en deden er meer dan 27 km over. Een aangename verrassing. Het was warm en de laatste km waren extra zwaar, want 37 Km is ook voor geoefende wandelaars een lange tocht. In Saintes es er een mooie kathedraal, Maar onze tocht eindigde helemaal boven de stad aan de kerk van St Eutrope. We maakten er kennis met een paar jonge Nederlanders die wat vieren hadden en om 4u30 toch nog stil binnenkwamen. Een rustige wandeldag naar Pons, waar we na 24 km onze Gite terugvonden helemaal aan het einde van de stad. Deze keer werden werd de deur opengede aan door een jonge Engelse pelgrim. We maakten er ook kennis met twee Fransen die het parcours afleggen per moutenbike.. Aan de rand van Mirambeau, na 32km, vonden we onze Franse en Engelse medepelgrims terug aan de tafel bij Tardy, een door veel pelgrims gekende gite. We zitten ondertussen volop in de streek van de cognac en de pinaud de Charente; Vandaag kwamen we in de Gironde, dus in de gekende Franse wijnstreek en dat zie je direct.22Km, waar de wijnvelden steeds toenemen. Een dag die we beëindigenden in St Aubin de Blaye. We hebben er nu al meer dan 1000 Km opzitten. Morgen gaat het naar Blaye. Daar gaan we met de barque over de Gironde om in de bekende wijnstreken te komen. Maar de rugzak blijft een zwaar en lastig ding en de warmte is heerlijk na de aankomst; En wij blijven stappen.
Al heb ik weinig kans om alles te lezen wil ik toch dank zeggen aan allen die ons bemoedigen
Met hartelijke groeten Roland En nu vlug naar bed , er wordt hier al ferm geronkt
We vragen jullie om begrip. Vandaag beschikten we terug over internet. De beloofde belevenissen komen eraan. MAAR niet vandaag !!! We gebruikten het internet om het thuisfront eens uitvoerig op de hoogte te stellen van onze vorderingen. Als titel lezen jullie Skype, maar dank zij dit programma is het voor ons zeker een dikke aanmoediging om verder te stappen. Met het thuisfront een gesprek wisselen en tevens elkaar zien doet wonderen.
Aan allen een goede nachtrust. Wij stoppen onszelf ook onder de wol; Willy en Roland
Ja dat is ook het leven van een pelgrim, slapen in een parochiezaal, camping, gemeentelijke Gites waar geen internet is maar daarom zijn we niet gestopt. neen wij trokken verder.
Dag 24 Tours 27,400 Km Dag 25 een informatiedag en bezoek aan tours, Claudine brengen naar de TGV Dag 26 Sorigny 28,080Km Dag 27 Sainte-Maure-De -Touraine 19,880 Km Dag 28 Dangé-Sainte-Romain 27,100 Km Dag 29 Chatellerault 26,420 Km Dag 30 Chasseneuil-De-Poitou 30,850 Km Dag 31 Liqugé 24,420 Km Dag 32 Lusignan 26,310 Km Dag 33 Lezay 31,730 Km
Verder volgt zo vlug als kan wat beleving en bekijken we het even voor enkele foto's Nu vlug onder de wol want morgen is het terug vroeg dag Vele groeten Willy en Roland
Ja, na een verrijkende rustdag met een goede massage en genieten van het terug eens samenzijn, bracht Roel ons terug naar de opgepikte plaats in Chateau-Renault. Daar aangekomen regende het en de lucht zat er vol van,geen goede vooruitzichten dus. Toch trokken wij als echte pelgrims verder, die eerste regendag zal wel niet de laatste zijn voor we in Compostela aankomen. Veel moois met zo een weer kom je niet tegen maar door de aanmoedigingen van fietsende Belgische pelgrims trokken wij onverstoord richting eindpunt. Na 27 km kletsnat en de ervaring van een echte eerste regendag kwamen wij aan in Tours waar Roel ons terug kwam oppikken en wij gezellig de avond doorbrachten in familiekring. Morgen denken wij eraan om niet alleswetend te zijn en trekken naar de compostela gemeenschap in Tours om ons oor te luisteren te leggen naar parkoers en overnachtings mogelijkheden verder op de Compostela route en tevens een bezoek te brengen aan al het moois in deze stad. Daarna zullen wij ons dagelijks ritme terug oppikken en op gepaste tijd een rustdag inlassen maar dan zonder persoonljke massages en verzorging. Wij willen onze vrouwtjes, samen met Roel, Birgit, Kobe en Esté danken voor de mooie dagen samen.
Vandaag nemen we inderdaad onze eerste rustdag, het bezoek van onze vrouwtjes en kinderen willen we dankbaar gebruik maken om na 21 dagen eens rustig bij te praten en van het samenzijn te genieten. We moeten bekennen dat onze tocht de eerste twee weken er een was van vloeken en zoeken, ja alles was zo anders dan gedacht met die zo zware rugzak. Bij een eerste bezoek werd al vlug van ons beiden uitgekeken wat we konden uitsparen en alle onnodige kilo's werden terug meegestuurd. Nu zijn we stilaan aan het ritme en alles wat dagelijks op ons afkomt gewoon gekomen, ja we ondervinden zelfs dat we moeten zoeken naar het gevoel van stappen zonder rugzak. Al blijft die rugzak na de middag toch nog zwaar. St-Jacob is ons echter ter goede trouw hij schonk ons tot nu toe goed en mooi wandelweer, slechts een dag wat miezeren en gisteren een eerste dag met regen.
Ondertussen hebben wij onze weg verder gezet via:
Dag 17: Jeugdherberg Chartres 41,440 Km Dag 18: Onverwarmde parochiezaal boven op de tafel om de koude grond te mijden Vitray en Beouce 28,730 Km Dag 19: Chambre d'Hotes in Sainte-Denis-les-Ponts 39,460 Km Dag 20: Oud Herenhuis in Fréteval 27,540 Km Dag 21: Terug Herenhuis in Vendom 20,040 Km Dag 22: Werden wij opgehaald in Chateau-Renault 36,870 Km Dag 23: RUSTDAG in onze Gites te Cinq Mars La Pile Tevens zijn hierbij de eerste 600 Km overschreden.
Ook dank voor de vele reakties vanuit ons belgenland het doet ons deugd te zien en horen met hoe velen jullie ons volgen en bezorgd zijn. Dit geeft ons de nodige kracht om onze wens, Santiago de Compostela te bereiken, te verwezelijken.
Wat meer belevenissen over het leven van een pelgrim laat ik over aan Roland.
Viel schöne grussen von Willy und Roland von die St-Jacobsweg. Wir sind schon in Tours ( 600 km gestaft ) Alles geht gut nur die ruchsack ist to schwer ... 19 kg. Wir hoffen das wir Compostela erreichen bevor den 1 august. Viele grussen und bis den 7 oktober fur die Alte Maat.
Ik ben Roland
Ik ben een man en woon in Houthulst (België) en mijn beroep is gepensioneerd amtenaar.
Ik ben geboren op 10/02/1944 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ben aktief in ZZ,CM,ACW ... , en doe aan fotografie, wandelen .
Ik ben gehuwd met Marleen en heb
4 zonen en 6 kleinkinderen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
