Nog ferm aan het nagenieten van de uitzonderlijke dag gisteren. Je krijgt vanaf zondagmiddag een uitgebreid woordje erover + veel fotos. Die gaan we straks verzamelen en de mooiste voor jullie selecteren. Nu enkele sfeerbeelden
Terwijl de renners Milaan-San Remo in hun gespierde kuiten reden, legden wij een parcours van ander kaliber af.
Een bus bracht ons naar Charleroi vanwaar de piloot van dienst ons vlekkeloos op Italiaanse bodem neerzette. Voor jarige oma Matiette was haar eerste luchtdoop geslaagd. Hanne en leen vonden hun eerste vlucht ook voor herhaling vatbaar. De zon omhulde Forli met haar stralen, dat in een aangename temperatuur resulteerde. In kollome legden we een kleine 200km af. Ondertussen waren de hemelsluizen geopend. Het water viel met bakken uit de lucht.
De invazione dei Fiamingi werd met de gekende hartelijk verwelkomd door Elsa en Luigi. De vinosanto vloeide al vlug rijkelijk waarin de huisgemaakte amandelkoekjes werden gesopt.
Tante nunne raakte gauw onder de indruk van de charmes van Luigi. Elsa is gewaarschuwd!
Da vakantieverblijven werden met veel enthousiasme ingenomen.
Als hongerige leeuwen stortten we ons op de huisgemaakte tagliatelle ai funghi, gevolgd door nog veel te veel lekkere dingen die Elsa uit haar keuken toverde. De sfeer zat er heel vlug in. Er werd uit volle borst gezongen, gelachen en de jeugdtafel wilde daarbij zeker niet onder doen van de volwassenentafel. Ik waande me af en toe als supporter bij een belangrijke voetbalwedstrijd. De tweestrijd werd met wijn des huizes beklonken.
Amai, als we dit tempo blijven aanhouden, vrees ik dat de walletjes onder mn ogen uitdrukkelijk aanwezig aanstaande donderdag. Pasen zal vandaag welkom zijn. De Paus moet ons zeker niet verwachten. We lassen een rustdag in.
Morgen vertrekken we, nog 6 dagen voor het huwelijk...
Met prikkende ogen en ferm geknuffel eindigde gisteren mn laatste werkdag. Er woedde een dubbel gevoel in mij. Blij om de leuke gebeurtenis die ons te wachten staat, toch ook wat spijt om die mooie dag met vrienden niet te kunnen delen. Mijn collegas horen ook tot die laatste. Petra bedacht mij met een kanten kousenband. Aandoen op je huwelijk en s avonds per opbod verkopen. En, ik wil daar fotos van zien! Ja, ik zal aan haar eisen voldoen.
Voor mn quiltvriendinnen zal onze dag niet onopgemerkt voorbij gaan. Toeval wil dat net die dag samenvalt met de maandelijkse quiltbijeenkomst van The Samplers. Als voorzitter van deze patchwork en quiltvereniging moet ik ze wel met iets verrassen. Daarvoor is het bestuur ingeschakeld
Benieuwd hoe ons Italiaans uit onze mond zal rollen. Sinds september volgen we avondschool. We doen ons uiterste best juf Caroline niet teleur te stellen en ook wat ter plaatse te leren. Praktijk lijkt toch ook een goede leerschool? Zolang Stef kan zeggen: Ha la doccia! zal hij wel content zijn! (Inside joke voor onze klas ) Met een blijkbaar Italiaanse uitdrukking: In bucca al luppo! en ons antwoord: Crepi il luppo! werd ons tweede trimester afgesloten.
De zorgen voor poes Scampi zijn toevertrouwd aan de buurvrouw. Scampi wilde wel mee naar Italië. Titi, Elsas poes, zal met jouw aanwezigheid niet opgezet zijn. Ze zal blazen en jou krauwen.Bij deze dreiging legde ze haar oren plat en kroop stilletjes in de zetel
En nu de koffers maken. Tot in Italië!!!
Van daaruit hopen we jullie met woord en beeld verder op de hoogte te houden
Nog 2 dagen voor afreizen, 7 dagen tot het huwelijk
Twee prille twintigers mee op reis, dat vergt wat organisatietalent! Ruben, Stefs zoon, vertrekt op het eind van onze vakantie, naar een skioord in Frankrijk, waar zijn vrienden hem zullen opwachten. De nodige treinen zijn gereserveerd om het traject te overbruggen. Straks nog de praktische kant afwerken: zijn skibagage bij de vrienden brengen. Zij staan ervoor in dat snowboard en alles wat erbij hoort, goed en wel ter plaatse geraakt. Zijn laatste stageverslag daarentegen, reist wel mee naar Italië. Het wordt daar nog bij- en afgewerkt om via electronische weg zijn school te bereiken. Wie dacht dat een studentenleven synoniem stond voor luilekkerleven, heeft het grondig fout! Die mag gerust eens over Rubens schouder meekijken.
Met mijn zoon Bavo, is het andere koek. Afgelopen weekend zijn instructiemap doorgenomen, nog wat goede raad meegegeven en definitieve afspraken gemaakt. Tot in Italië! wuifden we elkaar uit.
Aanvankelijk kon hij er niet bij zijn. Een opleiding als para is onvoorspelbaar: Eerst kon hij geen verlof krijgen. Onlangs werd dan toch meegedeeld dat de hele groep een week vrij kreeg. En dan toch wel die week.
Toen bleek dat onze vlucht closed was, het net afgesurfd naar een vrij zitje. Op paaszondag nog een gevonden naar Rome. Van daar spoort hij tot in Chiusi, waar wij hem opwachten aan het station.
Eigenlijk had je niet zoveel moeite moeten doen zei hij toen ik de definitieve regeling uit de doeken deed. Want, vijf van mn vrienden plannen een rondrit met een mobilhome door Italië. Ze hadden mij ter plaatse gebracht.
Toch lief hé, hoe onze toekomstige landsverdedigers elkaar uit de nood zouden helpen. Nu, zelfs zonder Bavo gaat het plan der paras door en ze zijn stellig overtuigd hun trip tot bij ons te ondernemen. Ze zijn van harte welkom!
Nog 5 dagen voor afreisdatum, nog 10 dagen aftellen voor ons huwelijk...
We gaan niet alleen naar Italië om te huwen, maar ook nog om er een jarige stevig in de bloemetjes te zetten. Stefs ma, Oma Mariette, mag dit jaar 75kaarsjes op de verjaardagstaart uitblazen.
Het was haar grootste wens om ooit Toscane te bezoeken.
Je kunt je wel voorstellen dat de familie vlug te vinden was bij de idee om in Italië meteen twee feesten te organiseren.
Voor deze gelegenheid mag oma haar zus, zuster Francoise (alias tante nunne) niet ontbreken. Samen arm in arm zullen ze met veel ooos en aaas genieten van al het moois dat de streek te bieden heeft. Wedden dat Assisi zeker op het lijstje te bezoeken staat?
En met een tante nunne in het gezelschap, zal ons huwelijk toch ook wel een beetje gezegend zijn zeker?
Nog 7 dagen voor afreisdatum, nog 12 dagen aftellen voor ons huwelijk
We hebben alle twee ons hartje in Italië verloren en hopen stiekem er ons ooit definitief te kunnen nestelen. Vandaar dat we deze romantische bestemming verkozen om onze liefde definitief te bezegelen.
De hartelijkheid van Elsa, gastvrouw van onze afgelopen vakanties (en tevens mijn naamgenote), was doorslaggevend bij onze beslissing. Zij verwelkomt ons gezelschap op zaterdag 22 maart a.s. en beloofde meteen ook om ons huwelijksfeest onvergetelijk te maken.
Het heeft heel wat voeten in Belgische aarde gehad om ons huwelijk in Italië te verwezenlijken. De Belgische ambassade in Rome reikte ons een helpende hand. Het moet gezegd: zonder hun info en steun was het voor ons een onbegonnen zaak. Die mensen hebben puik werk verricht. Toch een troost voor ons, belastingsbetaler: ons geld wordt zeer goed besteed!
Alles lijkt nu wel geregeld, op een paar praktische zaken na. Ter plaatste nog zien aan een passend bruidsboeket te geraken en ons op dinsdag op het gemeentenhuis melden, in gezelschap van onze tolk Rudy. Enkel vanuit België nog de paasklokken in Rome laten weten dat ze ons dit jaar niet zo ver moeten zoeken, maar dat ze eieren wat dichter bij hun thuisbasis mogen droppen.
Dochter Leen, gaat deze namiddag shoppen. Zij heeft de gepaste kledij nog niet gevonden. Hopelijk is tegen vanavond, ook dit obstakel van de baan. Als puberende 15-jarige, heeft ze de hulp van mij (haar ma) niet veel meer nodig. Als er maar genoeg budget voorhanden is Wat zal die shoptocht opleveren?
Vanavond laat ik mn kopje onder handen nemen door Sabine, een kapster die we tijdens de Italiaanse les leerden kennen. Hopelijk kan zij mij de nodige raad geven om m'n kapsel op de trouwdag zelf onder handen te nemen. Met een beetje bijstand van mijn lieve dochters moet dat wel lukken. Vandaar hol ik naar de zonnenbank. M'n goede voornemens om via dit systeem wat kleur te krijgen, probeer ik toch nog op de valreep, na te komen. Die van de overtollige kilo's wegwerken... dat zie ik niet meer zitten, tot mijn spijt. Indien Stef tijdig thuis is, gaat hij straks om onze ringen. 'k Ben reuzenbenieuwd en word waarachtig wat nerveus
Het aftellen lijkt nu wel definitief begonnen. Nog 10 dagen voor the final take off. Dan wordt het verzamelen geblazen met de hele familie op de luchthaven Charleroi. Het vliegtuig zal er ons naar La bella Italië brengen. Onder het gezelschap 2 singles die als gehuwden een weekje later dat mooie land zullen verlaten. Zij het dan wel als man en vrouw. 'Wie zijn die gelukkigen?' hoor ik jullie denken. Wel, dat zijn wij, Els en Stefaan.
Op deze ruimte laten wij jullie meeproeven van onze ervaringen. De aanloop naar ons huwelijk, de dag zelf, de kater achteraf Kortom, al onze belevenissen zijn voortaan tot op de voet te volgen. Op deze manier kunnen de thuisblijvers toch ook wat meegenieten...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Morgen terug naar huis
