Eerst en vooral willen we de mama's toch een symbolisch bloemetje schenken, kijk maar naar onze foto.
Onze 2de rit startte net als gisteren met grijze wolken. We hadden dan ook onze dikke vest aangetrokken, maar na 5 km werd er al heel wat afgezweet en werden onze vesten ingeruild voor een lichter exemplaar. Een camionette die ons op de voeten volgt, heeft zo zijn voordelen. Het werd dus een zonovergoten dag. Ook de wind deed zijn best en gaf ons een flinke duw in de rug.
'Schampers' alias Alain kwam langs met zijn camera om onze beklimmingen om band vast te leggen. Er zaten een aantal stevige kuitenbijters in! En hier hadden we onze eerste pechvogel van de reis Vincent met een ketting die even niet meer meewou. Gelukkig hebben we ervaren handen mee en de ketting was er meteen weer opgelegd. We wilden ook even het prachtige landschap vastleggen, dus werd er een uitgebreide fotosessie in de bloemtjes gehouden. Deze middag waren we even het noorden kwijt, waardoor we nog wat extra km in de benen hadden vooraleer we onze hongerige magen konden vullen. Hilde en Annie hadden heerlijke broodjes voor ons klaar staan. 's Namiddags was het een wat vlakker parcours, maar onze eerste pechvogel Vincent werd gevolgd door een hele reeks platte banden. Rik zette de toon en Marc en Yvan vielen zelfs 2 keer in de prijzen. Door al deze vertragingen kwamen we wat later dan voorzien aan in de gite, echt fantastich om te zien. Onze kilometerteller stond op 195 km ipv 177 km. We wanen ons bijna terug in de Middeleeuwen, een gigantische binnenkoer, torens, een open haard , slapen onder de balken en land zover je kan kijken. We werden hier heel hartelijk ontvangen. Net ons buikje volgegeten met een overheerlijke maaltijd aan het gezellige haardvuur en een lekker flesje wijn.
Deze morgen vroeg uit de veren voor ons grote Lourdes avontuur. Na maandenlang plannen en erover praten was het dan eindelijk zover! Met een bang hartje vertrokken we richting kerk. Vele supporters stonden ons ondanks het vroege uur (6u30) al op te wachten aan de kerk te Wielsbeke. Zo'n grote opkomst hadden we niet verwacht, we waren positief verrast! Na de zegening van de pastoor, wensen voor een mooie tocht, een behouden thuiskomst en vele knuffels met het thuisfront, was het dan zover. We reden nog een ererondje rond de markt en daar gingen we! De eerste 80 km kregen we versterking van enkele renners van WTC Vijve Sportief. Ze waren zo vriendelijk om kop te trekken en ons uit de wind te zetten. We willen John Delbeque, Hein Vandenburie, Jozef Lanneau, Chris Goerlandt, Kurt Leroy en Freddy Deleersnijder hiervoor nog eens bedanken. We vertrokken in typisch Belgisch weer: fris, winderig en donkere wolken. Naarmate de kilometers vorderden, steeg ook de temperatuur. 's Middags verorberden we ons lunchpakket aan een kerkje op een graspleintje. De sfeer werd verzorgd door de fanfare van de pompiers die oefenden in de kerk. We reden verder door de kleurrijke velden en onder een stralende hemel. Hilde en Annie trakteerden ons nog op rijsttaartjes en koeken en zo konden we vol energie op weg om onze beentjes de laatste 60 km af te laten leggen. Om 17u15 arriveerden we na een rit van 220 km aan het hotel waar we onze recup drank binnenslurpten. Daarna volgde een verkwikkende douche en het versterken van de innerlijke mens.
Het moet gezegd, het was een geslaagde eerste rit!
Welke wielertoerist droomt er niet van om eens een meerdaagse trip mee te maken? Voor een echte toerist die naam waardig, lijkt lourdes de ideale eindbestemming te zijn. De afstand, ongeveer 1100 km, is relatief gemakkelijk in 6 dagen te overbruggen. Het parcours kan naar 'toeristen-normen' zeker niet vlak genoemd worden, maar tientallen 50 en zelf 60 plussers hebben reeds bewezen dat ook dit geen onoverkomelijke hindernis is.
We nemen dan ook zonder twijfel aan, dat het voor ieder van ons geen probleem kan zijn om dit mentaal en fysisch tot een goed einde te brengen, mits ervoor te zorgen dat hij een redelijke basisconditie heeft.
Wat Lourdes betreft is dit in de eerste plaats een bedevaartsoord waar elk jaar miljoenen mensen op af komen. Er vallen dan ook geen politieke-, rassen- of taalproblemen te bespeuren. De confrontatie met ziekte-, invalide- of minder behoede mensen drukt ons met de neus in de realiteit.
Misschien heeft ieder van ons wel een persoonlijke reden om de reis als pelgrimstocht te ervaren. Naargelang het weer gaan we ter plaatse onze activiteiten bespreken. En deze zullen jullie kunnen nalezen in onze blog.
Tot slot willen wij alle sponsors en medewerkers van harte bedanken die het ons mogelijk maken tot het welslagen van onze organisatie.
Wij wensen jullie allen veel fietsgenot toe !
Vincent Vanderbeken - Rudi matton - Ivan Verhaeghe