Rescueing animals in Spain

How they changed....my life & I theirs ;)

Inhoud blog

	Kidneys are fine
	Work so much work it is
	Another visit from the neurosurgeon
	Working hard again
	So what now?
	Surprise
	Blessed is the day
	Off day
	Hope
	The Ball
	Who's the boss ?
	Yes training training training
	Rehab
	Home alone
	Day 13: Stiches out
	Day 12
	Update on Cheyenne
	What ? WHY ?
	Day 10: first sign of...
	Day 9: Tail just moved

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

11-07-2011
Andere smid
Via Raf uit België had ik een link gekregen naar een goede barefoot hoefsmid hier in de provincie. En volgens t internet was ie ook nog eens gespecialiseerd in laminitis...reden genoeg om hem ook naar het paard van mijn vriendin te laten zien... En zodus hadden we vanochtend vooreerst afspraak om 06.30 a.m. in de stal waar Anna's paard staat. Een mooi zwart paard dat ook nog eens superlief is geworden nadat Anna intensief met hem aan de slag is gegaan na een WE workshop bij ons met Parelli 3* Michael Gröhmann vorig jaar in mei. Nu was de hengst dus op de sukkel geraakt terwijl zij op zeilvakantie was (zie relaas 9/7). Toen Anna en Brian (hoefsmid) aankwamen stond ik hen al op te wachten. Maar toen Brian uit de auto stapte kreeg ik het verschrikkelijk benauwd en voelde dat er iets fout was.... We haalden Brujo uit zijn stal en verwijderden de bandages en houten blokken. Daarbij konden we zien dat de jongen omgekeerde ijzers aanhad die voor de helft gevuld waren met silicone en waarmee hij dus vreselijke pijnen had gehad (daarom hadden ze houten blokken eronder gezet). Brian ging er echter van uit dat het paard geen ijzers zou ophebben (ip die je alle ijzers eraf bij een paard met laminitis) en had niet het geschikte materiaal bij om ze te verwijderen dus belde ik mijn eigen smid op maar die kon dus pas om 12 u komen. Bijgevolg gingen Brian en ik maar naar mijn finca voor mijn paardjes, die wel barefoot zijn, te doen. Maar ook bij me thuis zag ik dat Brian er gewoon de kracht niet voor had en zelfs geen been meer in de lucht kon vasthouden dus liet ik hem stoppen, zeggende dat het nu al te warm was en dit geen zin had.... Brian zat binnen anderhalf uur aan tafel, waarbij we praatten over barefoot, laminitis en allerhande ziekten en ik nam het risico om hem te zeggen wat ik had gevoeld toen ik hem die ochtend zag langskomen.... Ik verwittigde hem dat hij een geblokkeerde arterie had dat zijn hart in gevaar bracht en evt. al een vergroot hart had. En dat hij best zo snel mogelijk naar E.R. zou gaan vooraleer het te laat was. De man was verbaast van wat ik hem vertelde maar luisterde toch. Ik zei hem ook heel eerlijk dat ik er best van overtuigd was dat hij een goede smid was maar dat hij nu echt geen goed werk kon afleveren in de staat waarin hij verkeerde. Hij zei dat hij de volgende dag s avonds na de hittte zou terugkomen met zijn zoon om te helpen. Om 11u30 vertrokken we terug richting stal. Mijn smid kwam erbij en haalde de ijzers van Brujo eraf zonder enig probleem. Brian maakte de hoefrand proper en ronde die af zodat er minder gewicht op de rand zou drukken....(dit bleek achteraf een vergissing te zijn) Brujo kon niet meer gaan, de zool van zijn rechterhand deed pijn. Brian had wel botjes meegebracht maar zelfs met die aan was Brujo niet OK. Bijgevolg werden er nog pads gesneden om in de botjes te leggen om de druk weg te halen. Ik moest ze ondertussen wel verlaten want ik moest voor mijn eigen paarden gaan zorgen. Wel had ik met Anna afgesproken dat ik alle RX van juni, OZ van gebeurtenissen etc zou doorsturen naar mijn A.P.T. mentor en DA Brian McLAren in Australie In de namiddag belde Anna me op om me het relaas te geven wat er nog gebeurd was na mijn vertrek en dat Brujo pijn had. Thuisgekomen was ik blij dat mijn jongens rustig in alle vrijheid konden rondlopen... :wink: