“Ben jij de hengst van de groep?”Zei Kordred tegen de centaur die naar voren was gestapt.

De centaur keek op van het lijk

“Waaraan hebben wij dit verdiend?!”

“Ik ben hier slechts om jullie te waarschuwen, maar ik eis wel met respect behandelt worden. Iets wat jullie vriend niet begreep!”

“Waarschuwen voor wat?”

Kordred liep op en af. “De mensen in deze streek hebben een lage dunk voor...hoe noemen zij het?...”domme beesten”...zoals jullie. Een grote groep jagers is gestuurd om jullie te doden.”

Er ontstond gefluister onder de kudde.

“Maar ik bied een uitweg! In de bergen ten noorden van hier,aan de bron van de Zilverloos ligt het kleine mijndorp Armines. Jullie kunnen de mensen op de harde manier laten zien hoe beschaafd jullie zijn door het dorp in te nemen en de inwoners een wapenuitrusting voor jullie te laten smeden.”

De hengst riep verontwaardigd:”Zoiets doen wij niet! De mensen mogen ons dan zonder reden haten,maar wij zijn vredelievend!”

“Vredelievend? Wat levert dat op als de jagers komen en jullie kinderen voor jullie ogen vermoorden. Het is doden of gedood worden!”

Hij wees naar een bang veulen dat achter zijn moeder verscholen zat.

De kudde werd stil.Vanaf de horizon vloeide een lichtblauw over de donkere hemel.

“Waarom vertelt u ons dit? Wat maakt jou het lot van een kleine centaur kudde uit?”

“Heb ik echt een rede nodig? Zelfs de god van het Kwaad kent zijn goede kanten.

Maar terug naar Armines: 26 centaur...25 centaurions zijn niet genoeg om de stad te veroveren. Waarschuw dus de andere kuddes en zij zullen welicht helpen.”

Kordred draaide zich om en zijn mantel begon donkere rook uit te stoten tot Kordred niet meer zichtbaar was. De rook steeg langzaam op tot de rook helemaal opgelost was in de morgenlucht.

Kordred was weg en as en dood liet hij achter

18-05-2012, 00:00 geschreven door dimitri

De maan staat laag aan de hemel en beschijnt de prairie, waar een eenzame kastanjeboom beschutting geeft aan een kudde centauriors tijdens hun slaap. Twee van hen zijn wakker om de wacht te houden.

Ze worden bekeken.

Een schaduw glijdt snel over de velden, in de richting van de centauriors. Het is een zwarte walm die zich net boven grashoogte voortbeweegt en een spoor van as achter zich laat. Wanneer de zwarte rook de boom nadert neemt hij een grotere vorm aan; het centrum lijkt een rode gloed te hebben.

Een centaur merkt de gedaante op en wekt de rest van zijn kudde door te hinniken. Uit de wolk stapt een bleke man in kleren zwarter dan het donkerste zwart op aarde. Zijn mantel absorbeert de resterende wolkflarden terwijl hij wat as van zijn schouders klopt. Hij richte zich glimlachend naar de angstige centauriors.

“heren!” Zij de man met een schorre stem.

Een van de centauriors stapte behoedzaam vooruit

“Wie ben jij” zei de centaur

“haa,”glimlachte de man”Jullie kennen mij wel. Jullie hebben vast gehoord van Kordred, Heer van het Duister?”

Een centaur hinnikte:”Hij beweert de god van het kwaad te zijn! We zouden hem moeten do..

De bleke man zwaaide zijn arm razendsnel richting de centaur en hij ontbrande meteen in groene vlammen. Hij viel op de grond en trapte vol paniek met zijn poten,hinnikend en schreeuwend terwijl het vuur hem verteerde. Zijn kudde kon enkel angstig achteruit springen. Al snel werd het stil,op het laatste geknetter van het vuur na.

De man liet zijn arm zakken en zei:”Waar waren we?” De andere centaurs keken vol afschuw naar hun levenloze vriend en de man die daadwerkelijk Kordred,God van het kwaad,bleek te zijn.

17-05-2012, 00:00 geschreven door dimitri