Twee weken geleden heb ik mijn eerste presentatie hier moeten geven, over de vooruitgang van mijn werk. Ik was er best zenuwachtig voor ook al was het in een losse sfeer. Gelukkig werd de presentatie zeer goed ontvangen, zo goed zelfs dat mijn literatuurstudie er al op zit en ik kan beginnen met het programmeren. 

Jammer genoeg moet dit programmeren gebeuren in een programmeertaal die ik nog niet ken (Fortran) en op de slechtste computer in het lab, die meer lawaai maakt dan de gemiddelde A380. 

Maar hier zat ik de dag na mijn presentatie helemaal niet aan te denken, want op zaterdag zag ik eindelijk mijn vriendin terug. Een maand zonder elkaar te zien is best lang en was echt enorm blij dat ze afkwam. Samen hebben we Rome wat toeristisch bekeken. Op zondag hebben we het antieke Rome bezocht: Namelijk het Colloseum, Forum Romanum etc.. Aangezien het ook nog eens dag van het Europees patrimonium was (had er zelf nog nooit van gehoord) was de ingang ook nog eens gratis wat ook zeer mooi meegenomen was.

Maandag gingen we het Vaticaan bezoeken omdat Vaticaanstad meedeed aan  World Tourism day (weeral zo'n dag waar ik nog nooit van gehoord had, wat ze allemaal niet verzinnen) en alle museums binnen Vaticaan gratis was. Van deze dag waren echter zeer veel mensen op de hoogte aangezien de rij voor het Vaticaans museum tot op het Sint-Pieters plein. Voor de mensen die nog nooit in Rome geweest zijn, dat wil zeggen een rij van meer dan 1 km. We hadden dan ook snel besloten dat het ons dat niet waard was en dat we in de namiddag eens zouden kijken of de rij korter was. Ik heb Sanne dan langs de mooiste toeristische plekjes in Rome geleid, zoals piazza Navona en de Trevi fontein. 

In de namiddag hebben we de metro dan teruggepakt naar het Vaticaan om te ontdekken dat de rij al bijna even lang was. Toen we langs de rij wandelden om in te schatten hoe lang ze nu echt was kwamen we een Spaans sprekende gids tegen die aan Spaanse toeristen aanbood om voor 15 euro langs de gidseningang binnen te gaan. (en dus de hele rij te skippen). 15 euro lijkt nu wel veel geld, maar als we op een andere dag terug moesten komen waren we zo veel kwijt aan ingang en moesten we nog aanschuiven ook. Sanne haalde dus haar beste Spaans boven (wat achteraf niet eens nodig bleek want ze sprak ook Engels) en we volgden die groep. Na een 10 minuten wachten stonden we binnen in de Vaticaanse musea, wat dus wel een stuk sneller was dan een minstens 4 uur lange rij te volgen.

De twee dagen daarna waren we de toeristische trekpleisters een beetje beu. Dus op dinsdag heb ik Sanne mijn universiteitswerkplek laten zien en hebben we een beetje door de parken gewandeld. 's Avonds zijn we naar Trastevere gegaan, het stuk Rome aan de andere kant van de Tiber. Hier was het veel gezelliger om in rond te wandelen, door de meer bochtige nauwere straatjes. We hebben daar ook enorm goed gegeten in een Restaurant aangeraden door een van mijn 'collega's'.Woensdag hebben we er een luie dag van gemaakt en hebben we een boekje gelezen in het park. Jammer genoeg moest Sanne donderdag weer de vlieger op richting Belgenland en moest ik weer volop aan het werk.