Op 20 juni kwamen de kleuters uit de derde
kleuterklas op bezoek. Ze kwamen kennismaken met de juffen, meester en de
klasjes waar ze volgend schooljaar veel gaan leren. Dat konden ze reeds merken
tijdens die voormiddag.
Ze deden reeds goed hun best, maar dat kon
natuurlijk ook niet anders met zulke superbegeleiders zoals de eersteklassers
die hen zeer goed hielpen. Het leken zelf wel juffen en meesters.
Niet alleen het weer bracht op 6 juni kriebeltjes in onze buik, maar ook hetgeen er die dag ging komen. Want als het
kriebelt, moet je...SPORTEN!
We begonnen de dag met een kub-spel, balanceerden op een stevig lint, moesten schieten naar de roos met een pijl en een frisbee en deden aan rope-skipping. Nadien kregen we de keuze om te voetballen, hockey of trefbal te spelen. Daarna gingen we lekker spelen in de speeltuin. Na een picknick stapten we naar de Iham. De sporthal stond vol leuke spelen. We hebben daar op gekke fietsen gereden, gehockeyd, met bekers hoge torens gestapeld, met pijl en boog geschoten en op meerdere leuke springkastelen gesprongen.
Toen de juf vertelde dat het al bijna tijd was om naar huis te gaan, zeiden
meerdere klasgenootjes: Zo snel al?!. Aan alle mooie liedjes komt helaas vlug
een einde, maar s avonds hadden mama en papa een hele rustige avond voor
zichzelf, want wij lagen al heel vroeg in onze bedjes te dromen over een reuze
sportdag!!!
Juf Patricia was zo vriendelijk te vertellen over haar reis naar China. Met onze reispas stapten we op het vliegtuig en maakten we onze eerste reis buiten Europa. We merkten dat de cultuur helemaal anders is. Aan de hand van vele foto's en verhalen leerden we ook hier heel wat bij over China. We maakten kennis met de taal, de karaktertekens, belangrijke gebouwen, de gelukskleuren geel en rood, de draak, teken van geluk, het lekkere eten enz...
We kregen op het einde van de vlucht zelfs een Chinees gelukskoekje. Nadien probeerden we Chinese woordjes te herkennen, maar ook te schrijven. Dat was wel heel moeilijk.
Dank je wel, juf Patricia. We vonden de vlucht naar China zeer geslaagd.
Tijdens onze projectweek kregen we op maandag bezoek van de opa van Otis en Briek. Opa vertelde over de landen binnen de Europese Unie. Hij bracht heel wat kaarten mee om hierover te vertellen. Opa vertelde ook vooral over Frankrijk en Parijs. We kwamen heel wat meer te weten . Ook de meter van Otis kwam woensdag op bezoek om te vertellen over haar tijd toen ze nog in Berlijn woonde.Ook baby Frits hielp mama met foto's te tonen... We vonden het heel interessant, maar het deeltje van de Berlijnse muur was wel een hele triestige tijd. Op vrijdag kwam Juliette haar papa vertellen over de tijd toen hij in Italië studeerde. Ook hier leerden we heel wat bij. Nadien deed papa Juliette zelfs een kwis voor ons waarbij we de kennis die we opdeden, konden tonen. We mochten zelfs nadien nog een lekker zout en zoet Italiaans koekje proeven. Mmm...
We mochten ook zelf onze vakantiefoto's van ons leukste vakantieland voorstellen aan onze klasgenootjes. We kregen zin om nog meer te reizen...
Dank je wel opa en meter van Otis en papa van Juliette.
We vonden het heel fijn dat jullie in ons klasje wilden komen vertellen.
Op 21 mei vertrokken we rond 8u30 naar het station. Daar namen we de trein naar Brussel-Noord. En stapten we over op de trein naar Bockstael.
Toen werd het spannend. Want we moesten ook de metro nemen met 3 klasjes van het eerste leerjaar. Dat was een hele belevenis, maar zeer leuk. Toen we aankwamen en naar mini-Europa stapten, hoorden we al snel heel wat kinderen "ooooh" roepen, want daar stond heel dicht bij ons "het atomium". We leerden erover in de klas, maar eindelijk konden we het met onze eigen oogjes aanschouwen, zelfs van heel dichtbij. In mini-Europa mochten we eerst op de foto met de mascotte. Nadien kregen we een interessante rondleiding door een gids. We reisden heel Europa door, herkenden heel wat plaatsen en leerden veel bij. Kijk zelf maar op onze foto's.
Toen de juf vroeg wat we het leukst vonden aan deze dag, zeiden de meeste kinderen: "Alles". Dus...missie geslaagd.
Tijdens de workshop kwam de afvalprinses van Viesvuilland op bezoek. De inwoners van dat land riepen de hulp in van onze eersteklassers om de problemen rond afval te helpen oplossen. Door middel van een verhaal met prenten, een sorteerrace leerden de kinderen en de afvalprinses meer over de mogelijke oplossingen voor afval. We zijn een afvalarme school en beloofden de prinses dat we altijd goed zullen blijven sorteren.
Op vrijdag , 5 april hoorden we plots een
vreemde knal tegen onze klasdeur. Geschrokken openden we de deur en zagen we de
hal vol paaseitjes liggen. We renden
naar beneden om buiten misschien een glimp op te vangen van de paasklokken of
de paashaas. Sommigen beweerden hem echt gezien te hebben.
Op de speelplaats en de weide lag het vol
paaseieren. Het was een lieve lust om zoveel paaseieren te mogen rapen. In de
klas hebben we ook gerekend met de gevonden paaseieren. Nadien mochten
we enkele kleine eitjes lekker opsmullen, maar ook grote en kleine eitjes meenemen in ons mooie zelfgemaakte paasmandje.
Op woensdag, 3 april gingen we op
vastenvoettocht met de gehele school.
We hadden aan mama, papa, oma, opa,
nonkels, tantes , buren enz... gevraagd of ze onze voettocht wilden sponsoren.
Om dit geld te verdienen moesten we 3 kilometer stappen.
Maar dat hadden we er graag voor over.
Want we stapten de 3 kilometer uit en verzamelden met ons klasje 253,98 euro
voor het project van Broederlijk Delen.
Juf Chris was trots op ons dat we zo
flink meestapten en zoveel geld bij elkaar hadden verzameld.
Een dikke bravo voor de vriendjes van 1
B en natuurlijk ook voor alle kinderen van de gehele school die meestapten!
We hadden er lang naar uitgekeken en veel
geoefend om een leuk en vrolijk dansje te brengen voor alle mamas, papas,
omas en opas.
De zon was helemaal van de partij, dus onze
dag kon niet meer stuk.
Om 12u00 uur mochten we naar de klas om ons
klaar te maken, want om 13u00 was het de beurt aan het eerste leerjaar. De kinderen waren wel een beetje zenuwachtig. Eindelijk mochten we opkomen op het grote podium. En toen was het tijd voor het
echte werk. De eerste groep bracht een leuk beeldverhaal dat enkele typische aspecten van het land Spanje voorstelde en dit op de tonen van de Paso Doblé. De tweede groep danste op het vrolijke lied van "E viva Espana". Zowel de toneelspelers als onze koppeltjes zetten hun beste beentje voor en ze deden het geweldig.
Vele toeschouwers vonden het schattig, leuk
en heel mooi! Wij hebben er in ieder geval van genoten en daarna nog veel lof
gehoord. Nadien mochten we met zn allen het vliegerlied zingen en dansen, om
daarna , samen met mama en papa iets lekkers
te gaan smullen op de speelplaats of aan de speelkraampjes leuke
spelletjes te spelen.
Het was weer een superleuk schoolfeest om nooit meer te
vergeten!!!
Op 15 maart mochten we langer in ons bedje blijven liggen. We moesten ons immers niet aankleden, maar mochten met onze pyama naar school vanwege "Bednet". We willen kinderen die langdurig ziek zijn en de lessen niet bij hun klasgenootjes kunnen volgen hiermee een hart onder de riem steken.Gelukkig is er "Bednet". "Bed" verwijst naar een ziek kind dat in bed moet blijven of langdurig moet herstellen thuis. "Net" verwijst naar het internet. Twee computers en een verbinding is het enige wat nodig is om het zieke kind de lessen te laten mee volgen bij hem thuis, eventueel vanuit zijn/haar bed. Via de computer zitten ze precies mee in de klas en via"Bednet" kunnen ze de klas, de klasgenootjes, de leerkracht en het bord zien en ook horen. Zo moeten ze nadien niet te veel inhalen.Super toch...
Ook Roel is een vakantiejarige die we al vierden op 18 juni.
Proficiat met je 7e verjaardag, Wodan.
Op 31 mei werden Maysam en Sofiane 7 jaar.
Juf Patricia was zo vriendelijk te vertellen over haar reis naar China. Met onze reispas stapten we op het vliegtuig en maakten we onze eerste reis buiten Europa. We merkten dat de cultuur helemaal anders is. Aan de hand van vele foto's en verhalen leerden we ook hier heel wat bij over China. We maakten kennis met de taal, de karaktertekens, belangrijke gebouwen, de gelukskleuren geel en rood, de draak, teken van geluk, het lekkere eten enz...
Tijdens onze projectweek kregen we op maandag bezoek van de opa van Otis en Briek. Opa vertelde over de landen binnen de Europese Unie. Hij bracht heel wat kaarten mee om hierover te vertellen. Opa vertelde ook vooral over Frankrijk en Parijs. We kwamen heel wat meer te weten . Ook de meter van Otis kwam woensdag op bezoek om te vertellen over haar tijd toen ze nog in Berlijn woonde.Ook baby Frits hielp mama met foto's te tonen...
We vonden het heel interessant, maar het deeltje van de Berlijnse muur was wel een hele triestige tijd. Op vrijdag kwam Juliette haar papa vertellen over de tijd toen hij in Italië studeerde. Ook hier leerden we heel wat bij. Nadien deed papa Juliette zelfs een kwis voor ons waarbij we de kennis die we opdeden, konden tonen. We mochten zelfs nadien nog een lekker zout en zoet Italiaans koekje proeven. Mmm...
Op 21 mei vertrokken we rond 8u30 naar het station. Daar namen we de trein naar Brussel-Noord. En stapten we over op de trein naar Bockstael.
In mini-Europa mochten we eerst op de foto met de mascotte. Nadien kregen we een interessante rondleiding door een gids. We reisden heel Europa door, herkenden heel wat plaatsen en leerden veel bij. Kijk zelf maar op onze foto's. 
Tijdens de workshop kwam de afvalprinses van Viesvuilland op bezoek. De inwoners van dat land riepen de hulp in van onze eersteklassers om de problemen rond afval te helpen oplossen. Door middel van een verhaal met prenten, een sorteerrace leerden de kinderen en de afvalprinses meer over de mogelijke oplossingen voor afval. We zijn een afvalarme school en beloofden de prinses dat we altijd goed zullen blijven sorteren.
Op 20 mei werd Dominika al 9 jaar.
Er waren veel nieuwsgierige oogjes toen de grote kraan begon aan de afbraak van de school.
Op 3 mei hadden we 2 jarigen in ons klasje.
Ook dit schooljaar deden we weer acties om planeetjes te verdienen.
Op 25 april werd Baisangur 7 jaar.
Op 1 april werd Otis 7 jaar. En dit is echt waar...
Op 15 maart mochten we langer in ons bedje blijven liggen. We moesten ons immers niet aankleden, maar mochten met onze pyama naar school vanwege "Bednet". We willen kinderen die langdurig ziek zijn en de lessen niet bij hun klasgenootjes kunnen volgen hiermee een hart onder de riem steken.Gelukkig is er "Bednet". "Bed" verwijst naar een ziek kind dat in bed moet blijven of langdurig moet herstellen thuis. "Net" verwijst naar het internet. Twee computers en een verbinding is het enige wat nodig is om het zieke kind de lessen te laten mee volgen bij hem thuis, eventueel vanuit zijn/haar bed. Via de computer zitten ze precies mee in de klas en via"Bednet" kunnen ze de klas, de klasgenootjes, de leerkracht en het bord zien en ook horen. Zo moeten ze nadien niet te veel inhalen.Super toch...
