Op dinsdag 11 oktober vertrokken we 12u30 naar het
Vrijbroekpark.
Goed aangekleed tegen de koude en met onze stevige
stapschoenen aan begonnen we aan een lange herfstwandeling.
Gelukkig was zon van de partij.
Toen we aankwamen werden we opgewacht door gids,
genaamd nonkel Stijn. Hij was weliswaar echt de nonkel van Marlies.
Hij had zijn handpop Alfredo de muis meegebracht. Hij was het beu om
in zijn holletje te zitten en hij had besloten mee te rijden met de bolderkar
van Stijn. Papa muis was echter ongerust. Zijn zoontje Mauro was zoek.
Gelukkig kreeg hij de hulp van een heleboel
vriendjes uit het Colomabos die samen met hem kwamen zoeken.
Aan de hand van leuke spelletjes leerden we over
verscheidene soorten muizen en hoe ze zich stilletjes gaan voorbereiden op de
komende wintermaanden.
Tijdens de herfst is er immers een overvloed aan
eten voor de diertjes, o.a. kastanjes, beukennootjes, hazelnoten, okkernoten,
eikels, paddestoelen, maar helaas eten vele dieren ook graag muisjes. Dat
konden we zien in de resten die in een braakbal van de uil zaten.
Al spelend en genietend van het herfstzonnetje
genoten we van deze leuke namiddag en leerden we veel bij over de muizen in het
Vrijbroekpark.
Op het einde van de wandeling hadden we Mauro
eindelijk gevonden. Een kleine witte muis en het was echt een schattige diertje! Sommige van onze vriendjes wilden haar graag
mee naar huis nemen. Maar of onze mama en papa daarmee akkoord zouden gaan, is
nog maar de vraag...? We hebben Mauro dan maar wijselijk in het park gelaten.
Aan alle leuke dingen komt helaas een einde.
Gelukkig hebben we nog een heleboel fotos die we
kunnen bekijken over deze leerrijke namiddag!
