Wolvenroedels bestaan uit een alfa mannetje, alfa vrouwtje ne nakomelingen van verschillende leeftijd. De roedel steunt op de kennis en kunde van de leiders. Wanneer beiden of én ervan wegvalt – bv door afschot - ontstaat er een verlies dat moeilijk opgevangen kan worden. De roedel gaat zich aanpassen en zich richten op kleinere prooidieren (muizen, ratten, konijnen, hazen) die vragen wel meer energie om te bejagen en worden meestal individueel bejaagd. Dit leidt tot lossere banden van de roedel en zelfs tot een uiteenvallen ervan. Zo ontstaan er gevallen van “probleemwolven”.

Een ander scenario is dat de roedel zich gaat richten op makkelijkere prooi en dat kunnen landbouwdieren zijn. Dan komt de wolf in conflict met een superpredator die het vee als zijn voedselbron ziet. De mens kiest meestal voor de voor hem efficiëntste en meest adequate oplossing. “opruimen die beesten en knallen maar!!” De vicieuze cirkel is rond.

In Cuxshaven (D) wou men een roedel waarvan de leider illegaal afgeschoten was opruimen door... afschot!! Ook in het EU parlement was er vraag tot wetswijziging!! (door Annie Schreijer-Pierik (EVP – cda). Dit ging gelukkig niet door.

De enige manier om samen te leven met de wolf is om hen te leren dat vee GEEN makkelijke prooi is en dit kan op diverse manieren (afrastering, elektrische bedrading, ophokken, getrainde honden...etc) meer info bij de zoogdiervereniging of op gespecialiseerde websites als www.wolveninnederland.nl. (Bericht nov 2017)