Cheeta of jachtluipaard                               Leefgebied cheeta vroeger en nu

Het jachtluipaard of cheeta wordt door het CITES op de rode lijst van bedreigde diersoorten geplaatst. Men schat het aantal in het wild levende cheeta's rond de 7000 stuks. De soort wordt bedreigt door teloorgang van hun habitat door menselijke ingrepen bvb. omvorming van grond voor landbouwactiviteiten, illegaal afschot en stroperij van de jonge dieren die dan als huisdier worden verkocht. Als de dieren volwassen worden dumpt men ze meestal. Het jachtluipaard heeft kenmerken van de katachtigen als van de hondachtigen. Ze maken een blaffend geluid en hun klauwen zijn niet intrekbaar. Hun leefgebied omvatte vroeger Afrika en Azië. In Azië leeft in Irak een restpopulatie van een 40 tal dieren. Maar door de genetische bottleneck fenomeen dat de soort bedreigt is de kans op overleving van de soort er dramatisch. Het bottleneck fenomeen ontstond doordat de soort een 10.000 jaar geleden bijna uitgestorven was. Uit de overblijvende restdieren zijn de huidige dieren ontstaan.  Maar dit heeft tot gevolg dat de dieren sterk genetisch verwant zijn en dus kwetsbaar! Er zijn diverse projecten in onder andere Zuid-Afrika en India om de jachtluipaard voor uitsterven te behoeden. het project in India behelst een herintroductie project.De jachtluipaard wordt als snelste roofdier op het land beschouwd. Er wordt aangenomen dat de maximumsnelheid 105 km/uur bedraagt. De hoogst gemeten snelheid was 98 km/u. De cheeta heeft dit nodig omdat ie op het zicht jaagt en zijn prooi achtervolgt door ze achterna te zitten. Andere katachtigen jagen uit een hinderlaag. Tenslotte nog een woord over de koningscheeta die vroeger als ondersoort werd beschouwd is gewoon een kleurvariëteit. Typisch zijn het grotere vlekkenpatroon dat in elkaar overloopt, grilliger is en de zwarte lijn op de rug. Tegenwoordig komt deze variëteit meer voor in gevangenschap omdat ze gekweekt worden dan in het wild waar ze zeer zeldzaam zijn