Daar waar mijn gedachten mijn toetsenbord ontmoeten en daarbij de lezer groeten, daar bent u nu aangekomen, zoek uw weg tussen mijn praatjes
en dromen.
Hoed u voor onzin en onwetendheid, ik wens u alvast een fijne
tijd.
Een blog over leren naaien en kinderpraat, tonnen onzin en kattenkwaad.
Ik hou heel erg van schrijven en creatief bezig zijn, maar omdat ik weinig kennis heb van materialen en technieken (en maar een ietsiepietsie talent) is het vaak maar wat prutsen. Leek me wel grappig om over te lezen en daarom dit blog. Veel leesplezier!
24-04-2012
En... start!
Na het voorbereidend werk (surfen op het internet en dan vooral rondneuzen op de Blogspot van Mme Zsa Zsa) staat op mijn pc-scherm de uitleg voor het maken van EEN CIRKELROK. De uitspraken 'zonder patroonkennis' en 'garantie op succes' doen mijn ogen blinken en ik sta te popelen om eraan te beginnen.
Stap 1: Gisterenavond de heupomtrek van mijn oudste dochter gemeten. Wegens gebrek aan lintmeter de rolmeter van mijn man geleend en voor de zekerheid 2 keer nagemeten. Met het resultaat moet ik een kleine berekening maken dus hier komt een rekenmachine al van pas.
Stap 2: Neem patroonpapier. Eh ja. Wegens gebrek aan... Gelukkig heb ik nog grote bladen printerpapier (A3 formaat) en met plakband plak ik er zo 6 aan elkaar. Lekker goedkoop.
Stap 3: Het tekenwerk. Lijn tekenen, streepje zetten, stukje afmeten en weer een streepje zetten. Poepsimpel. Om de lengte van de rok te bepalen gris ik mijn dochters nieuwste zomerrokje uit de wasmand. Dat komt tot op haar knie dus misschien net te lang maar hé, als dit lukt wil ik natuurlijk wel dat ze het lang kan dragen. Nadat ik de rokjeslengte en zoom heb aangeduid stelt zich het volgende probleem. Cirkelrok -> cirkel -> passer. Na het inspecteren van elke lade en kast die ik kan bedenken zoek ik naar alternatieven. De touwtje-potlood-techniek levert niks op dus wordt het meten meten meten en dan de puntjes verbinden zoals in een kleurboek. Nog even alles nalezen en nameten en tataa... mijn eerste rokjespatroon staat op papier!
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik ben écht toe aan een nieuwe hobby, een nieuwe uitdaging, een nieuw doel. En ik denk dat ik het gevonden heb: ik ga rokjes naaien! Net als zovele anderen lijkt het wel want even snel googelen geeft mij het gevoel dat meer en meer mensen opnieuw naald en draad ter hand nemen en zelf aan de slag gaan om zichzelf en hun kroost in het nieuw te zetten.
Voor mij is zelf kleding naaien een idee dat al een tiental jaren in mijn achterhoofd zit maar waar ik nooit eerder tijd voor heb kunnen, of eerder willen maken. Het idee dat het te moeilijk of te ingewikkeld is had de bovenhand en uitstellen is nu eenmaal makkelijker dan de koe bij de hoorns vatten. Tot onlangs een familielid (die al 3 jaar trouw naailes volgt) enkele nieuwe creaties op haar facebookpagina postte: supertoffe rokjes voor haar dochters en een nichtje. Dat moést ik wel 'vind-ik-leuken', zij het dan met een lichte afgunst. Na een "dat is keisimpel, spring eens binnen en ge gaat met zo'n rokske naar huis" begon ik het ineens zélf te geloven, de mogelijkheid dat ik zoiets zelf zou kunnen. Jezelf overtuigen is soms de eerste stap...
Als het kriebelt moet je... naaien in dit geval! Nu mijn nieuwe hobby gekozen is sta ik te popelen om eraan te beginnen. Toen ik vanmorgen opstond heb ik mezelf een doel gesteld: een eerste rokje maken tegen het einde van deze week. Probleem 1: Gebrek aan kennis. Probleem 2: Gebrek aan materiaal. Hoe? Wat? Waar? Help!
Wat heb ik al in huis: * een naaimachine: een exemplaar uit de Aldi van een jaar of 12 geleden (tip: aldi naaimachines zijn elk jaar te koop in augustus of september, ca. 75) * een minimum aan kleine attributen zoals: enkele kleuren naaigaren, 2 witte krijtpotloden, kopspelden, restjes elastiek, een 5-tal spoeltjes en een dozeke machinenaalden * een felgekleurd beestenstofke van pakweg een vierkante meter en minirestjes die mijn dochter van 4 gebruikt in haar knutselwerkjes * potlood, kladpapier en een rekenmachine (klinkt belachelijk, blijkt essentieel) * een strijkijzer * scharen (zonder de garantie dat er eentje goed genoeg knipt)
Wat heb ik niet in huis: * patroonpapier * een lintmeter (zolder tot kelder afgezocht en nergens te vinden) * patronen * ander handig spul als ritsen, knopen, elastiek * stofkes stofkes stofkes!!! * allerlei ongetwijfeld handige of onmisbare attributen waar ik op dit moment amper van gehoord heb (biais, paspel,...) en dus zelfs nog niet weet dàt ik het nodig heb...
Wat zegt dit alles over mij en mijn plannen? 1. Ik heb al eens een naaimachine gebruikt. Weliswaar voor héél eenvoudige dingen aan gemiddeld één projectje per 3-4 jaar, maar ik kan het ding in elk geval al aan de praat krijgen en heb al ervaren hoe moeilijk recht stikken is. 2. Qua voorbereiding sta ik nog nergens, maar ik heb alvast een boodschappenlijstje. 3. Ik moet nog héél veel leren!!! 4. Dat rokje tegen het einde van de week: lukt nooit!
Wenneke's Hersenspinsels & Pennekriebels
