hallo allemaal. Lang geleden weeral hè. Ondertussen heb ik nog steeds niet de echo op mijn blog gezet maar eigenlijk is er niet echt veel op te zien dus ga ik maar wachten tot ik er een duidelijkere heb. De vakantie loopt stilaan op zijn einde en wat ben ik daar blij mee seg!! Ik verveel mij steendood, ik heb nog niks leuks gedaan van de zomer en mijn man is meer weg dan thuis. Ik zit constant alleen, met Thomas natuurlijk, maar ik heb echt echt echt nood aan volwassenen. Voor mijn man is eht een evidentie dat hij gewoon vertrekt wanneer hij daar zin in heeft en hij doet dat dan ook. Als ik er dan iets op zeg, tja dan wordt hij steeds beknopt in zijn vrijheid. Pfff ik kan er nog uren over doorgaan maar er zal toch niks aan veranderen. Verveling betekent bij mij ook automatisch eten. Ik eet mezelf te pletter!! Op mijn achterwerk kan er ondertussen al het één en ander gestockeerd worden en mijn buik neemt nu al angstwekkende proporties aan. Ik voel me helemaal niet zo 'zalig zwanger' als de eerste keer en daardoor voel ik me nu al schuldig tegenover ons kleintje. Toen ik zwanger was van Thomas ging ik gewoon nog overal mee naartoe en nu word ik thuis gedumpt, achtergelaten alsof het niks is. Ik heb het daar heel moeilijk mee en neem het mijn man soms zeer kwalijk!!! Thomas kan er uiteraard niks aan doen, Sven wel!! Ik hoop echt op beterschap de komende dagen want jaja komende donderdag word ik 30. Stel je voor, ik 30, brrrrrrrrrr, ik voel me zo oud nog niet en toch ben ik het. Ik zit precies al in een vervroegde midlifecrisis en het kaartje van tante nonneke deed er niet echt goed aan. Zij feliciteerde me immers met mijn ... 40 ste verjaardag. Ach ja ze zal fout geteld hebben, toch doet het pijn en geen goed aan mijn dipje.
