Het is alweer even geleden dus hier een update. Vorige week waren we dus naar de gynaecoloog geweest en zij stuurde me meteen naar de endocrinoloog om de diabetes op te volgen. Ik daar dus dinsdag naartoe. Ik had het kunnen weten hè, anderhalf uur heb ik moeten wachten. Plots herinnerde ik me dat zij nooit op tijd was voor haar afspraken en dat is dus nog niet gebeterd. Maar ze was heel vriendelijk en helemaal niet 'boos' omwille van mijn gewicht. Ik vertelde haar over mijn afvalrace en de reactie van mijn lichaam op de zwangerschap (lees de gewichtstoename) en ze legde uit dat een lichaam zachtjes aan moet wennen aan een toename van calorieën. Vandaar dat er zo plots en zo snel veel kilo's zijn bijgekomen. Voorlopig moet ik nog niet echt diëten, joepie!! Ik moet wel binnen 7 weken ineens de uitgebreide suikertest laten doen (brrrrrrrrrr weer 4 keer op 3uur tijd laten bloedtrekken). Dus tot dan hoef ik me nog niets lekker ontzeggen, in beperkte mate natuurlijk. Ik lees en schrijf veel op het forum van Zappybaby maar soms kan ik me toch ergeren aan enkele van die trienen die daar schrijven. Zo is er eentje die 32w ver is, 7kg is bijgekomen en klaagt over het feit dat ze geen taille meer heeft. Als je dan haar BMI berekend kom je op 18. Kijk daar krijg ik dus rooi boebbelkes van hè!! Wat is het toch erg hè om te verdikken, oh jee!! Hoe moet ik me dan voelen?? Ik heb nooit een taillen zelfs niet als ik niet zwanger ben!! Moet ik me dan maar meteen verhangen? Jongens toch sommige vrouwen zou je nen hoop kilo's toewensen, enkel en alleen om eens in die situatie te zitten dat je het er niet zomaar afkrijgt, dat je steeds teleurgesteld terug komt van het shoppen, dat je constant geconfronteerd wordt met je 'anders zijn', dat je je steeds minder vrouw voelt want het wordt je zo ingeprent dat dikkere vrouwen niet aantrekkelijk zijn,.... Ach ja, even hartje luchten kan deugd doen hè. Zo overmorgen zijn we alweer 14 weken ver. Nog aftellen tot 11 september en dan krijgen we ons kleine ukje nog eens te zien!!
