Als ik zo naar dat 'aftellertje' kijk op deze blog dan zie ik daar staan 66 dagen, dat is eigenlijk helemaal zo lang niet meer! Eerlijk gezegd kan de tijd voor mij neit snel genoeg gaan. Ik heb zoveel last van vanalles en nog wat ... Ik zou het nooit gedacht hebben maar ik kijk er al echt naar uit om aan een nieuwe dieetbattle te beginnen! echt waar, ik ben al aan het plannen hoe ik het ga aanpakken deze keer. Ik heb me voorgenomen om deze laatste 10 weken extra goed op mijn eten te letten en tot hiertoe is dat al redelijk geod gelukt. Ik weet niet of dat nu al effect heeft op de weegschaal want de batterijen zijn op !! Het is zo dat je 6 weken na de bevalling moet wachten om te beginnen diëten en te sproten maar dat neemt niet weg dat je wel meteen gezond mag (blijven) eten. Ik hoop dat dit in mijn geval gewichtsafname gaat betekenen. Ik zet zeker niet meer mijn hoop op Dr. Peiffer. Bij mijn eerste zs sprak ze immers over een bepaalde studie waar ik eventueel zou aan kunnen deelnemen maar achteraf heeft ze me echt in de kou laten staan vond ik. Ik had daar toen zoveel van verwacht maar helaas. Ik ga gewoon keihard sporten en misschien toch eens zo'n proteïnedieet volgen, eht moet immers rap gaan want eind april staat er alweer een cabaret op eht programma. Ok het is nog niet gezegd dat ik deel zal uitmaken van de 'cast' maar stel dat het toch zo is, dan wil ik er echt op mijn best uitzien. Ons gezinnetje zal compleet zijn met ons tweede prutske en dan is het echt ME-time. Het enige waar ik nu nog op hoop is dat mijn 'zondigingen' geen negatieve effecten zullen hebben op ons kleintje. Ik heb het deze keer geweldig moeilijk gehad met het dieet en heb meermaals gezondigd. Ik hoop en bid dat dit geen negatieve gevolgen zal hebben.
Hier zijn we nog eens met een update. We zij ondertussen 29 weken ver, nog 11 te gaan dus. Gelukkig zitten we nu op school vlak voor de examens want heel lang trek ik eht neit meer hoor. Ik hoop maar dat ik na het kerstverlof nog terug ga kunnen gaan. Ik heb overal, werkelijk overal pijn. Vooral mijn lies is zwaar getroffen. Het lijkt alsof ik dagelijks een marathon wandel maar neem gerust van mij aan dat dat niet eht geval is. Blijkbaar beginnen mijn 'kleine' bekken uit te zetten om de baby meer plaats te geven. Daardoor worden de ligamenten die aan die kleine bekken vastgehecht zijn stevig uitgerokken. De pijn komt dan van het tegenwringen van die ligamenten. Allee nu weten we dus vanwaar de pijn komt, maar hoe gaat ze weg?? Volgens de kine, erop hopen dat de ligamenten snel hun strijd gaan staken en gaan meegeven. Voor de rest kan je er niks aan doen. Pfff vervelend hoor want gisteren zijn we heel even naar het shopping center geweest maar amai ik heb het gevoeld hoor!! Ach en zo waggelen we rustig verder hè! nog 11!
!! Het is zo dat je 6 weken na de bevalling moet wachten om te beginnen diëten en te sproten maar dat neemt niet weg dat je wel meteen gezond mag (blijven) eten. Ik hoop dat dit in mijn geval gewichtsafname gaat betekenen. Ik zet zeker niet meer mijn hoop op Dr. Peiffer. Bij mijn eerste zs sprak ze immers over een bepaalde studie waar ik eventueel zou aan kunnen deelnemen maar achteraf heeft ze me echt in de kou laten staan vond ik. Ik had daar toen zoveel van verwacht maar helaas. Ik ga gewoon keihard sporten en misschien toch eens zo'n proteïnedieet volgen, eht moet immers rap gaan want eind april staat er alweer een cabaret op eht programma. Ok het is nog niet gezegd dat ik deel zal uitmaken van de 'cast' maar stel dat het toch zo is, dan wil ik er echt op mijn best uitzien. Ons gezinnetje zal compleet zijn met ons tweede prutske en dan is het echt ME-time. Het enige waar ik nu nog op hoop is dat mijn 'zondigingen' geen negatieve effecten zullen hebben op ons kleintje. Ik heb het deze keer geweldig moeilijk gehad met het dieet en heb meermaals gezondigd. Ik hoop en bid dat dit geen negatieve gevolgen zal hebben.
