Als ik zo naar dat 'aftellertje' kijk op deze blog dan zie ik daar staan 66 dagen, dat is eigenlijk helemaal zo lang niet meer! Eerlijk gezegd kan de tijd voor mij neit snel genoeg gaan. Ik heb zoveel last van vanalles en nog wat ... Ik zou het nooit gedacht hebben maar ik kijk er al echt naar uit om aan een nieuwe dieetbattle te beginnen! echt waar, ik ben al aan het plannen hoe ik het ga aanpakken deze keer. Ik heb me voorgenomen om deze laatste 10 weken extra goed op mijn eten te letten en tot hiertoe is dat al redelijk geod gelukt. Ik weet niet of dat nu al effect heeft op de weegschaal want de batterijen zijn op !! Het is zo dat je 6 weken na de bevalling moet wachten om te beginnen diëten en te sproten maar dat neemt niet weg dat je wel meteen gezond mag (blijven) eten. Ik hoop dat dit in mijn geval gewichtsafname gaat betekenen. Ik zet zeker niet meer mijn hoop op Dr. Peiffer. Bij mijn eerste zs sprak ze immers over een bepaalde studie waar ik eventueel zou aan kunnen deelnemen maar achteraf heeft ze me echt in de kou laten staan vond ik. Ik had daar toen zoveel van verwacht maar helaas. Ik ga gewoon keihard sporten en misschien toch eens zo'n proteïnedieet volgen, eht moet immers rap gaan want eind april staat er alweer een cabaret op eht programma. Ok het is nog niet gezegd dat ik deel zal uitmaken van de 'cast' maar stel dat het toch zo is, dan wil ik er echt op mijn best uitzien. Ons gezinnetje zal compleet zijn met ons tweede prutske en dan is het echt ME-time. Het enige waar ik nu nog op hoop is dat mijn 'zondigingen' geen negatieve effecten zullen hebben op ons kleintje. Ik heb het deze keer geweldig moeilijk gehad met het dieet en heb meermaals gezondigd. Ik hoop en bid dat dit geen negatieve gevolgen zal hebben.
Hier zijn we nog eens met een update. We zij ondertussen 29 weken ver, nog 11 te gaan dus. Gelukkig zitten we nu op school vlak voor de examens want heel lang trek ik eht neit meer hoor. Ik hoop maar dat ik na het kerstverlof nog terug ga kunnen gaan. Ik heb overal, werkelijk overal pijn. Vooral mijn lies is zwaar getroffen. Het lijkt alsof ik dagelijks een marathon wandel maar neem gerust van mij aan dat dat niet eht geval is. Blijkbaar beginnen mijn 'kleine' bekken uit te zetten om de baby meer plaats te geven. Daardoor worden de ligamenten die aan die kleine bekken vastgehecht zijn stevig uitgerokken. De pijn komt dan van het tegenwringen van die ligamenten. Allee nu weten we dus vanwaar de pijn komt, maar hoe gaat ze weg?? Volgens de kine, erop hopen dat de ligamenten snel hun strijd gaan staken en gaan meegeven. Voor de rest kan je er niks aan doen. Pfff vervelend hoor want gisteren zijn we heel even naar het shopping center geweest maar amai ik heb het gevoeld hoor!! Ach en zo waggelen we rustig verder hè! nog 11!
Ik weet het, het is weeral lang geleden dat ik hier nog eens kwam berichten over ons tweede wondertje. Daarmee gaat het nog steeds goed hoor. Het is wederom een zeer actief boeleke. Mijn buik krijgt allerlei rare vormen en ik voel lang alle kanten handjes en voetjes duwen, trappen en wrijven. Ondertussen staat ook ons eerste wondertje niet stil. Hij geeft geregeld zelf aan wanneer hij naar het toilet moet. Helaas hebben we hem nog niet zover gekregen om hem ook effectief op zijn potje of op het grote toilet iets te laten doen. Op 20/11 mogen we nog eens op controle, tot dan!!!
hier niet zo'n leuk nieuws. Ik moest dus daarnet naar de endocrinoloog voor de bespreking van de uitgebreide glucosetest die ik vorige week liet doen. Vrijdag had ik al met de secretaresse van de gyne gebeld voor de uitslag en zij liet weten dat alles in orde was. Niet dus! Mijn suikerwaardes waren nog slechter dan tijdens mijn eerste zwangerschap, diagnose: zwangerschapsdiabetes. Al bij al had ik me er al aan verwacht maar omdat ik vorige week die uitslag had gekregen was ik door het dolle heen en vandaag natuurlijk ferm teleurgesteld. Bovendien zijn ook mijn schildklierwaardes te lag. Het is niet alarmerend maar moet toch opgevolgd worden. Beide diagnoses verklaren wel mijn vermoeidheid, zowel de lage werking van de schilklier en de hoge schommelende suikerwaardes in mijn bloed zorgen er dus voor dat ik na enkele uurtjes totaal uitgeput ben! Dit zou met het diabetesdieet kunnen opgelost worden. Allee dus gedaan met de chocolade, geen Kerstdiner noch oudjaar of nieuwjaardiner en ja ook geen Valentijnsetentje voor mij Mar het is wederom voor het goede doel dus hier gaan wel dan hè! Op naar nog 4,5 maand suikervrij leven!
Het is weeral een tijdje geleden ik weet het. Ondertussen ben ik halverwege mijn zwangerschap, ja het gaat vooruit. Met mijn buik ok hor, amai als die zo blijft groeien dan weet ik het allemaal zo heel erg goed niet meer. Vorige week liet ik de uitgebreide glucosetest doen en deze keer heben ze me serieus zeer gedaan. Pfff deze verpleegster kon het niet zo goed als al de andere dar. Maar goed vrijdag heb ik dan gebeld naar dr. Caeymaex voor het resultaat, en weet je wat?? Ik ben geslaagd hihihihihi, jaja voorlopig werkt mijn lichaam nog optimaal!!! Nu ben ik eens benieuwd wat dr. Peiffer gaat vertellen donderdag, ik vermoed dat ik het toch een beetje in het oog ga moeten houden en binnen een paar weken opnieuw zo'n horrible test zal moeten ondergaan. Ik hou jullie zeker op de hoogte!
Hallo beste lezers!! Het is alweer een tijdje geleden maar hier ben ik weer met meer nieuws. Vandaag mochten we voor een tweede echo naar Dr. Caeymaex. Ik ben nu 17w en 3d zwanger en alles verloopt volgens schema. Mijn gewicht blijft wel een probleem dus nu moet er echt op gelet worden. Vandaar dat we bij Carrefour gestopt zijn voor yoghourt en zo. Normaal zouden we het geslacht kunnen weten maar Sven wilde het nog niet weten en bovendien lag ons tweede wondertje in kleermakerszit zodat de dokter niks kon zien, allee dat beweerde ze toch ;-)!! Binnen een goei maand mogen we terugkomen. Binnen 2 weken moet ik nog wel een uitgebreide glucosetest ondergaan en dan nog eens 3 weken later gaat een gespecialiseerde gynaecoloog een expertise echo uitvoeren. Dit is blijkbaar iets dat men meer doet maar zeker bij 'risicogevallen' als ik. Doordat Thomas een aangeboren hartafwijking had wil de dokter nu geen risico nemen en me dus grondig laten onderzoeken. Maar ze verzekerde me wel dat alles er heel normaal uitzag en dat die expertise echo gewoon voor alle zekerheid was. Zo dat was het weer voorlopig, hopelijk krijg ik één van de dagen toch eens de kans om de echo hierop te zetten!
!! Het is zo dat je 6 weken na de bevalling moet wachten om te beginnen diëten en te sproten maar dat neemt niet weg dat je wel meteen gezond mag (blijven) eten. Ik hoop dat dit in mijn geval gewichtsafname gaat betekenen. Ik zet zeker niet meer mijn hoop op Dr. Peiffer. Bij mijn eerste zs sprak ze immers over een bepaalde studie waar ik eventueel zou aan kunnen deelnemen maar achteraf heeft ze me echt in de kou laten staan vond ik. Ik had daar toen zoveel van verwacht maar helaas. Ik ga gewoon keihard sporten en misschien toch eens zo'n proteïnedieet volgen, eht moet immers rap gaan want eind april staat er alweer een cabaret op eht programma. Ok het is nog niet gezegd dat ik deel zal uitmaken van de 'cast' maar stel dat het toch zo is, dan wil ik er echt op mijn best uitzien. Ons gezinnetje zal compleet zijn met ons tweede prutske en dan is het echt ME-time. Het enige waar ik nu nog op hoop is dat mijn 'zondigingen' geen negatieve effecten zullen hebben op ons kleintje. Ik heb het deze keer geweldig moeilijk gehad met het dieet en heb meermaals gezondigd. Ik hoop en bid dat dit geen negatieve gevolgen zal hebben.
Mar het is wederom voor het goede doel dus hier gaan wel dan hè! Op naar nog 4,5 maand suikervrij leven!
