Uitgeverij: Artemis & Co - Datum van uitgave: 2009 - ISBN: 9789047201663 - Aantal pag: 351
Antoine Rey heeft het perfecte cadeau voor de veertigste verjaardag van zijn zus bedacht: een lang weekend naar het eiland Noirmoutier, waar hij en Mélanie in hun jeugd de vakanties doorbrachten. Ondanks de mooie herinneringen aan de eindeloze zomers zijn beiden nooit meer teruggekeerd naar deze plek. Het eiland brengt vergeten herinneringen aan hun moeder naar boven en Mélanie komt tot een schokkende ontdekking. Het familiegeheim dat zij hiermee ontrafelt, maakt de gescheiden Antoine onzeker. Zijn zus vindt echter dat hij het verleden moet laten rusten, zijn vader zwijgt, en zijn puberende kinderen vragen zijn aandacht voor heel andere zaken. Dan ontmoet hij Angèle, die nieuwe betekenis geeft aan de woorden leven, liefde en dood.
Het leven, de liefde en de dood staan centraal in deze roman. De gevoelens van onzekerheid en twijfel over het leven worden extra in de verf gezet. Door voldoende aandacht te schenken aan de evolutie die de personages doormaken, wordt het verhaal heel levendig, zeer realistisch. "Ik was opgetogen, voelde me gestimuleerd door iets wat ik nog nooit had ervaren. Ik maakte mensen aan het lachen. Dat was me nog nooit eerder in mijn leven gelukt. In onze relatie was Astrid altijd de jolige, de grappige van ons beiden. Zij maakte de grapjes, zij liet iedereen schaterlachen. Ik was de stille toeschouwer. Tot vanavond."
Er is sprake van wisselende perspectieven, met veel flashbacks naar het verleden, zonder dat het geheel onduidelijk wordt. De flashbacks zijn immers noodzakelijk om de herinneringen uit hun jeugd in kaart te brengen. De schrijfster neemt je in de eerste hoofdstukken mee op een reis terug in de tijd. Ze hanteert hierbij perfecte, beeldende en plastische beschrijvingen. "Hun moeder kwam weer terug bij hen, langzaam, zoals het zeewater over de Gois gleed. Fragmenten van herinneringen, als vlinders die ontsnappen uit een net. Niet chronologisch, niet nauwkeurig, eerder als een vage, lome droom." Door deze herinneringsbeschrijvingen zit er niet veel actie in de eerste honderdtal pagina's, maar ten gevolge van de heldere schrijfstijl gaat het verhaal niet vervelen. De schrijfster weet de nieuwsgierigheid van de lezer te prikkelen. "Mélanies ogen. Haar handen, die het stuur omklemden. "Antoine, er is iets wat ik je moet vertellen. Ik heb er de hele dag mee rondgelopen. Gisteravond, in het hotel, schoot me iets te binnen. Iets over " "Haar blik, verontrust, bezorgd. En toen de auto, die van de weg af reed." Niet alleen de schrijfstijl zorgt ervoor dat je het boek niet aan de kant wil leggen. Door te verwijzen naar brieven die deels het geheim van de moeder onthullen, blijf je als lezer zeer geboeid tot het einde.
Het is zeer eenvoudig je met de personages te identificeren, doordat deze zeer eerlijk en kwetsbaar voorgesteld worden. "Tot mijn verbijstering vertrekt mijn gezicht zich en beginnen de tranen te stromen. Ik snotter. Ik schaam me ontzettend dat ik sta te huilen ten overstaan van deze vrouw, maar ik kan er niets aan doen." "Dan komen de tranen, dikke, vette, tranen. Ik kan ze absoluut niet inhouden. Het is vreemd, want er komt geen gesnik, het gaat niet met horten en stoten, zoals toen ik huilde in de nacht van het ongeval."
Het verhaal zet aan tot denken. Mede door het gebruik van de vele vraagstellingen, wordt je als lezer uitgenodigd tot diepgang. "Toen ik zo oud was als hij, was mijn moeder overleden, en niemand heeft mij destijds getroost. Was ik daarom zo slecht in hulp bieden, liefde en steun geven? Worden we niet voor altijd gevormd door onze jeugd, de littekens, de geheimen, de verborgen pijn uit die periode?" Doordat de gebeurtenissen zeer dicht bij de realiteit staan, is het eenvoudiger om over de inhoud van het verhaal na te denken.
Een echte aanrader voor wie houdt van realistische familieromans. Ik ben alvast fan, en kan niet wachten om het volgende boek van Tatiana de Rosnay te verslinden!
Uitgeverij: De Geus - Datum
van uitgave: 2005 - ISBN: 9789044505252 - Aantal
Pag: 254
De levenspaden van Eva en Jonas kruisen elkaar op een fatale
manier. Wanneer Eva ontdekt dat haar man een relatie heeft, besluit ze te gaan
scheiden. Tijdens een avondje uit in Stockholm loopt ze Jonas tegen het lijf.
Een aangename avond volgt. Wat Jonas haar echter niet vertelt, is dat hij een
geliefde heeft, Anna, die in coma ligt. Jonas ziet in Eva een tweede Anna, en
dat zal Evas leven drastisch veranderen
Wraak en haat vormen de bindende factoren in dit boek. Nadat Eva de ontrouw van
haar man ontdekt heeft, zint ze op wraak. Ze is bereid zeer ver te gaan om haar
doel te bereiken. Tegen Hendrik kon ze
op dit moment even niets beginnen. Maar Linda, die had er geen idee van wat
haar boven het hoofd hing. De woede nam opnieuw bezit van haar en de
tintelingen in haar linkerarm werden minder. Ze was weer een en al
vastberadenheid.
Door de gedachten en gevoelens die de personages ervaren parallel
te beschrijven, is het perfect mogelijk je te identificeren met alle personen
uit het verhaal. Ze worden daardoor levensecht voorgesteld. Door de heldere
schrijfstijl ben je zeer betrokken vanaf het begin van het verhaal.
Ze was weer net gaan
liggen met haar ogen dicht, toen ze het geluid hoorde. Ze draaide haar hoofd om
en zag hoe de rode halvemaan op wit werd gedraaid en het volgende moment stond
hij in de open deur. Zijn stem was nog steeds vlak bij haar. Er deugde iets
niet aan hem, daar hoefde ze niet aan te twijfelen. Maar hoe gevaarlijk was
hij, hoe bang moest ze zijn? De auteur bouwt de spanning geleidelijk aan op
gedurende het hele verhaal. Dit wordt bereikt, enerzijds door de gebeurtenissen,
anderzijds door het sterke taalgebruik.
Verraad is een
psychologische thriller, aan elke liefhebber van een stevige dosis spanning aan te raden.
Welkom, Toen ik kind was, liet ik elke boekbespreking door mijn meter maken. Een grondige hekel had ik aan lezen! Ik zag er totaal geen ontspanning in, voor mij waren die opdrachten een heuse verplichting!
Wanneer de puberteit aanbrak, was er al helemaal geen tijd en ruimte meer om een boek vast te pakken. Andere dingen kregen voorrang: vrienden, chatten en studeren. Bovendien word je, in het hoofd van een puberende tiener, heel erg saai door het lezen van boeken. Woorden als boekennerd en boekenworm kregen in die periode dan ook een zeer negatieve bijklank.
Sinds enkele jaren heb ik de kriebels voor het lezen echt te pakken! Niks is zo zalig dan de vrije momenten op te vullen met een goed boek bij de hand. Lezen is dromen met de ogen open. Het is de ideale manier om een ogenblik te ontsnappen aan de drukke realiteit en even het leven van dat ene hoofdpersonage binnen te stappen...
Specificaties: 
