Elien, Nicolas en Meine: live from USA - Grand Tour of the West
Grand Tour of the West: Volg hier onze verhalen live uit de westkust van de USA
02-08-2010
Dag 11: Vernal - Yellowstone
Dag 11: Vernal Yellowstone
Na een geslaagde avond en nog een nachelijk zwempartijtje vertrokken we vroeg uit Vernal richting Yellowstone. Het beloofde een lange rit te worden, maar met nog enkele heel mooie punten onderweg.
Het eerste wat we tegenkwamen was het Flaming Gorge reservoir. Een kunstmatig aangelegd meer door middel van een stuwdam die voor prachtige taferelen zorgde middenin de natuur. We volgden de volledige route 44 langs dit meer tot in Rock Springs, een gezellig klein stadje.
Even ten noorden van Rock Springs bezochten we BLM Corrals een opvangplaats voor wilde paarden uit de Wild Desert. Normaal zitten hier rond de 2000 paarden, maar vandaag zaten hier maar rond de 300 wilde paarden.
We reden verder richting Pinedale om iets te eten. In een lokale deli market vonden we een slaatje, ja heel gezond, en aten dit op in een gezellig parkje in de stad.
Alvorens Yellowstone te bereiken wilden we toch nog even stoppen in Jackson, een rijk stadje midden in de vallei. De Town Square is heel opvallend door de enorme geweien die de stad kenmerken. Op een leuk terrasje met een overzicht over de hele town square genoten we nog van een drankje in de zon.
Voor Yellowstone ligt nog 1 schitterend National Park: Grand Teton National Park. Natuurlijk niet zo indrukwekkend als andere NPs, maar toch de moeite waard qua natuur. We zagen ook een eland en enkele herten, hierbij ons eerste Wildlife spektakel!
Aangekomen in Yellowstone bleek dat ons hotel nog 2 uur rijden was. Onderweg kwamen we schitterende viewpoints tegen en ook enkele kudden bisons die stonden te grazen langs de weg. Ook elanden, herten en pelikanen kruisten onze weg.
Aangekomen in ons hutje bleek dit redelijk primitief te zijn, maar toch gezellig. We sloten de avond af met een buffetje in de plaatselijke cafetaria!
Morgen staat een volledige dag Yellowstone op het programma. Ons grote doel is om een beer te zien, maar toen we het nieuws hoorden dat er vorige week een man gedood is door een beer, besloten we toch wat voorzichtig te zijn en de minst gevaarlijke wandelingen te doen! Alhoewel, een uitdaging gaan we nooit uit de weg...
Vanochtend stonden we alweer vroeg. Om 6u waren we al uit de veren. Dieter en Nicolas maakten van de gelegenheid gebruik om eerst een kilometer of vijf te gaan lopen, alvorens Elien wakker te maken en te gaan eten.
We namen een ontbijtje in de plaatselijke cafetaria en om 7u30 stonden we vertrekkensklaar om een mooie tocht doorheen Yellowstone te maken.
Dit park heeft veel afgezien door de grote brand in 1988, dit is nog heel goed te zien in het ganse park, waar nog vele bossen niet hersteld zijn van deze brand.
Eerst zijn we naar de Tower Fall geweest, wat we bereikten na een stevige wandeling. De watervallen waren wel de moeite waard.
De volgende hotspot op ons programma waren de Mammoth Springs, de kenmerkende warmwaterbronnen die in terras naar beneden lopen. Deze bronnen kookten zodat het water aanraken onmogelijk was. De beelden waren wel indrukwekkend.
Op het volgende punt, Norris, waren er allemaal geisers. Op een wandeling van 4 kilometer ontdekten we alle geisers in deze regio en zagen we indrukwekkende warmwaterbronnen.
Deze natuur is machtig om te zien en deed ons toch even verstommen. Het beste moest echter nog komen.
Old Faithfull is een geiser die elke 60 minuten uitbarst en daar wilden we zeker bij zijn. Tien minuten voor tijd stonden we klaar om dit spektakel mee te maken en om kwart voor drie was het zover. De geiser stuwde het water bijna veertig meter omhoog! Honderden mensen stonden naast ons om het spektakel mee te maken.
Ondertussen hadden we ook al een plaatselijke hagelbui meegemaakt van twee minuten. Het weer veranderde van het ene moment op het andere, maar het was wel schitterend om mee te maken.
Het weer was anders wel schitterend, dus besloten we om nog even een zwemke te plaatsen in de Yellowstone River die ons wel een leuke verfrissing bezorgde.
In het terugkeren naar onze lodge stopten we nog even op het viewpoint van de Upper en Lower Falls, twee superindrukwekkende watervallen die wondermooi op elkaar aansluiten.
Na deze drukke dag waar we ook weer volop wildlife zagen in de vorm van bizons, elanden, herten, eekhoorns, maar jammer genoeg geen beren, sloten we af met een schitterend diner in het restaurant van Yellowstone.
Nicolas en Elien aten een bizon steak (typisch) en Dieter een lekkere porkchop. Samen met een flesje Yellowstone witte wijn vormde dit een perfecte combinatie.
Morgen staat een lange rit richting Salt Lake City op het programma, de hoofdstad van de mormonen.
Tower Falls in Yellowstone
Mammoth Springs: warmwaterbronnen
Mountain view vanuit Yellowstone
Nog meer Mammoth Springs
Wij drie bij de warmwaterbronnen
Old Faithfull: De hoogste geiser van het park die om de 80 minuten uitbarst
Vandaag stond zoals beloofd een rustige dag op het programma. We sliepen eens uit tot maar liefst 8u om daarna te gaan ontbijten in een overvolle refter van het hotel. Eerst gingen we nog een frigobox en wat proviand kopen om de dag door te komen.
We zouden normaal direct richting Vernal trekken om daar het Dinosaur National Park te bezoeken maar toen we passeerden aan Canyonlands wilden we hier toch even inslaan. Gisteren konden we dit door tijdsgebrek niet meer doen en dit werd ons wel ten stelligste aanbevolen dus konden we dit niet links laten liggen.
We hadden er zeker geen spijt van. We stopten op Mesa Arch Overlook, Buck Canyon en als kers op de taart de Grandview overpoint waar we een zicht hadden op de volledige Canyonlands alsook op de bergen rondom het Nationaal park.
Na anderhalf uur weer mooie landschappen gezien te hebben trokken we verder richting Vernal. Een mooie route langs binnenwegen bracht ons naar dit kleine maar gezellige stadje. Ondertussen was het al 18u en hadden we niet veel zin meer om het dinosauruspark en museum te bezoeken, dus dronken we er maar 1 in een prachtige saloon. hier kregen we ook onmiddellijk eten aangeboden. We gingen echter eerst naar het hotel om na een uurtje terug te keren naar deze saloon waar we een lekkere maaltijd voorgeschoteld kregen. Daarbovenop konden we nog een partijtje pool spelen met de local heroes, vergezeld van een lekkere Budweiser.
Morgen staat een superdrukke dag op het programma met eerst de Flaming Gorge, Jackson Hole om dan door te reizen naar Yellowstone.
CU tomorrow! slaapwel
Elien en Dieter duiken de koffer in van de Santa Fé
Zicht vanop de Mesa Arch in Canyonlands NP
Dieter en Nicolas na een zware beklimming!
Zicht vanop Buck Canyon, ook de vogel geniet mee!
Zuidzijde van Buck Canyon!
Noordzijde van Grand View Point in Canyonlands
Wij drietjes bij de Mesa Arch
De clubfoto bij de beste café die we tegengekomen zijn: De Gateway Saloon
Nicolas met een litertje budweiser bij de pooltafel
Ook Elien kreeg op haar gemak een litertje binnen!
Na een goede nachtrust begonnen we met een ontbijt in de Far View Cafetarie in het Mesa Verde National Park. We startten met een tour langsheen de belangrijkste punten in het park. De belangrijkste punten van het park zijn woningen van eeuwenoude stammen die in de rotsen gemaakt zijn. Nu woont daar niemand meer in, maar dit zijn nog altijd schitterende beelden.
Van daaruit gingen we op weg naar Moab waar we nog veel mooie plaatsen tegenkwamen. Eerste stop was Newspaper Rock waar de oude indianen vroeger hun boodschappen op schreven.
Tussenin stopten we nog even in Hole in the Rock, een kitscherig toeristisch plaatsje. Het hoogtepunt van de dag moest echter nog komen.
We bezochten Arches National Park die bekend is om zijn meer dan 2000 natuurlijk gevormde bogen. Park Avenue, Balanced Rock, Persified Dunes en Delicate Arch zijn maar enkele van de wereldwonderen die we daar konden bezichtigen. Rondcruisen in deze schitterend omgeving kon ons enkel met een een tevreden gevoel de dag laten afsluiten. We zochten ons hotel op en maakten ons klaar om nog een klein hapje te gaan eten.
We belandden uiteindelijk in Eddie McStiffs, een restaurant met aanpalend een microbrouwerij waar ze 5 soorten bier brouwen. Na een heerlijke maaltijd met een lekker biertje kunnen we deze mooie dag weer achter ons laten.
Morgen staat een rustige dag op het programma richting Vernal waar we het Dinosaur National Park gaan bezoeken.
Slaapwel!
Cliff Palace in Mesa Verde
Newspaper Rock
Hole in The Rock
Avenue Park in Arches NP
Clubfoto in Arches National Park
Balanced Rock... valt hij of valt hij niet?
The double Arch: zoek de 3 belgjes!
The Delicate Arch - De grootste natuurlijke boog uit het park
Met enige vertraging dan toch het verslag van dag 8:
Dag 8: Flagstaff Mesa Verde
Vandaag vertrokken we om 8u in ons hotel richting de Grand Canyon. Aangezien onze vlucht over de Grand Canyon pas om 12u was konden we eerst nog wat viewpoints gaan bekijken. We gingen eerst naar de luchthaven om te kijken of de vlucht wel doorging. Daar kregen we te horen dat de Vice-President van de USA Joe Biden op bezoek was in de Grand Canyon en dat alle vluchten in de voormiddag tot 13u waren afgelast. Daar ging onze hoop om nog veel te zien vandaag.
We gingen eerst naar het Village Center van Grand Canyon waar we een wandeling langs de Canyon deden van ongeveer twee kilometer. De taferelen die we daar zagen maakten ons even stil. Op een heel mooi punt hebben we ons een kwartiertje neergezet om te genieten van het schitterende adembenemende zicht van de Grand Canyon.
Tegen 12u30 gingen we terug naar de luchthaven waar we hoorden dat onze vlucht om 13u toch doorging. Een echte adrenalinestoot ging door ons heen. drie kwartier in een vliegtuigje boven de volledige Grand Canyon.
De vlucht zelf was ronduit onbeschrijfelijk. De machtige natuur en de schitterende taferelen brachten ons letterlijk in extase . Dit moment is met geen enkel woord te beschrijven en zelfs de fotos kunnen nog maar de helft weergeven van dit prachtige wonder der natuur! Onze dag was al gelukt, maar er zat ons nog een 7u durende trip naar Mesa Verde te wachten. Toen we Grand Canyon wilden verlaten werden we nog een halfuur opgehouden door de Vice President die het park verliet, waardoor er niemand op het domein mocht rondrijden.
Onderweg stopten we nog op Desert View waar we een laatste schitterend zicht op de Canyon hadden. Daarna vervolgden we onze route richting Mesa Verde. Op de weg daarheen beslisten we nog om een kleine omweg te maken richting Monument Valley. Dit Indiaanse Tribal Park is een authentiek symbool die in heel veel Westernfilms wordt gebruikt. Ook dit was weer een schitterend stukje natuur die ons wel kon bekoren. Het was toen nog 3u rijden richting Mesa Verde en we hadden bijna nog niets gegeten vandaag.
120 kilometer voor Mesa Verde stopten we in Cottonwoods Steakhouse waar we een heerlijke BBQ chicken aten alvorens onze tocht in het donker voort te zetten. Om 10u30 plaatselijke tijd kwamen we in het Mesa Verde National Park aan en gingen we vlug slapen.
Morgen wacht ons een bezoek aan Mesa Verde National Park, Canyonlands National Park en Arches National Park om vervolgens te overnachten in Moab!
Wij drie voor de adembenemende Grand Canyon
Magnifiek zicht op Grand Canyon µ Een van de zeven wereldwonderen...
Zicht op de Coloradoriver die beneden loopt
Ons vliegtuigje!
Zicht op Coloradoriver vanuit het Vliegtuig
Adembenemend zicht vanuit het vliegtuigje
Noordzijde van Grand Canyon
De Clubfoto op Desert View (Grand Canyon)
Monument Valley
Poseren in Monument Valley
Afsluiten met een etentje in Cottonwood Steakhouse
Vanochtend stonden we op om 6u voor een van de langste ritten van onze reis. Om 7u kregen we een continentaal ontbijt in het hotel. Dit continentaal ontbijt stelde minder voor dan gehoopt. Wat eieren, een beetje koffie en chocomelk, wat brood en een paar stukken fruit. Maar soit, ons maagje was toch wat gevuld om de dag te beginnen.
Na een tankbeurt ging onze route richting het eerste nationale park, namelijk Joshua Tree National Park. Dit park, waar het album van U2, the Joshua Tree naar genoemd is ligt op een kilometer of dertig. Na wat informatie te hebben ingewonnen in het Visitors Center en een National Park Pass te kopen van tachtig dollar (waar we alle nationale parken mee kunnen betreden) konden we aan onze tocht beginnen.
Een gans park vol Joshua Trees met op de achtergrond mooie bergen. De uitzichten waren meer dan de moeite waard. Omdat we nog een lange dag voor de boeg hadden konden we het ons niet permitteren hier veel tijd door te brengen. We bezochten de mooiste punten en kozen dan om verder te reizen.
Onze tocht ging over een groot stuk van de legendarische Route-66. Na een tweehondertal kilometer sloegen we linksaf om de Ghosttown Oatman te bezoeken. Dit stadje was vroeger het mekka voor goudzoekers, maar is nu alleen nog maar voor toeristen. Winkeltjes in een oud westers scenario zorgden dat dit wel de moeite was.
Hierachter moesten we nog driehonder kilometer reizen alvorens aan te komen in Flagstaff. Aangezien morgen een heel zware dag is besloten we om niet veel meer te doen. We sloten de avond af met een pizza in een leuk restaurantje.
Morgen staat ons iets geweldigs te wachten, namelijk een vlucht over de Grand Canyon. Daarna brengt een lange weg van vierhonderd kilometer ons naar het volgend National Park, namelijk Mesa Verde.
Morgen krijgt u uitgebreid verslag en fotomateriaal van onze vlucht en andere activiteiten.
Slaapwel!
Joshua Tree National Park
Speciaal voor schoonbroer Frank: The Pappenheimer Joshua Tree
Vandaag verlaten we de prachtige kuststreek en trekken we landinwaarts. Vanmorgen stond er eens geen Subway op het menu maar namen we onmiddellijk de auto om onze bezienswaardigheid te gaan bezoeken.
Een rit van dertig kilometer bracht ons vandaag in San Juan de Capistrano, een Spaanse nederzetting met een heel mooie missiepost en kapel. Hier ontbeten we ook in de Starbucks, een croissantje of 2 kon ons wel bekoren. We bezochten vlug even deze missiepost om onze tocht daarna verder te zetten richting Palm Springs. Een binnenweg bracht ons van San Juan de Capistrano via de bergen, oude mexicaanse boerderijen en ranches naar Palm Springs.
Onderweg waren er schitterende Vista Points zoals Lake Elsnore, Lake Hemet en vele andere uitzichten. De rit was wat langer dan de snelweg, maar dit was meer dan de moeite waard. Bij aankomst in Palm Springs hebben we eerst een lichte maaltijd genuttigd om daarna naar het Visitor Center te gaan om wat info te vragen.
In Palm Springs was het voor de eerste dag super super heet. Het was hier vandaag ongeveer vijftig graden en nu is het in de kamer nog altijd superwarm.
We bezochten in Palm Springs eerst de Indian Canyons, een Canyon midden in de woestijn die origineel nog tot de indianen behoort. Heel veel palmbomen in een uitgedroogde rivierbedding en ongelofelijk mooie bergen er rondom heen. Hier zaten overal ratelslangen dus waren we heel erg op onze hoede. We daalden wel eens af in de Canyon om de mooie taferelen te gaan bekijken, maar door de extreme hitte zat een lange wandeling er niet in.
Van hieruit gingen we naar de Aerial Tramway. Deze kabellift bracht ons naar een hoogte van vierduizend meter waar een een ongelofelijk zicht hadden die wel honderd kilometer verreikte. Deze bakjes aan de kabellift draaiden volledig rond hun as gedurende tien minuten zodat we ongelofelijk konden genieten van de omgeving. Eenmaal boven aangekomen was het zicht indrukwekkend. Links een woestijn, rechts een gebergte, achter ons een wildernis en voor ons zicht op Palm Springs. Hier maakte we dan ook een drie kilometer lange wandeling doorheen de San Jacinto Mountains. Toen was het al bijna zeven uur zodat we richting ons hotel reden die dit keer wel pal in het centrum lag.
We namen eerst een verdiende duik in het zwembad, waar het nog altijd veertig graden was.
Omdat we vandaag echt eens geen hamburgers wilden, zochten we een lekker Mexicaans restaurantje waar we heerlijke fajitas aten.
Morgen staat een bezoek aan Joshua Tree National Park op het programma met daarna een lange rit richting Flagstaff.
CU Tomorrow! Slaapwel!
Missiepost in San Juan de Capistrano
Vergezicht bij Lake Elsnore
Wij bij bikers op een vista point
Dieter en Nicolas bij hun held de Sherrif
Uitzicht over de woestijn en Palm Springs
Indian Canyons
Indian Canyons
Zicht vanuit de wagen op de cruisemuziek van John Fogerty
Na een goeie nachtrust, maar liefst tot 7u, hadden we weer een toffe dag in het vooruitzicht. Onze dag begon zoals gebruikelijk met ons ontbijt in de Subway.
Aangezien ons hotel op veertig kilometer van het stadscentrum lag, moesten we hier met de auto naartoe. Zogezegd zogedaan vertrokken we richting Hollywood. Na wat zoekwerk om een parking te vinden kwamen we daar rond 10u aan.
Hollywood heeft een grote naam maar betekent eigenlijk niet zoveel. Het bestaat amper uit 1 belangrijke straat met winkeltjes en cafés en natuurlijk ook de wereldberoemde Walk of Fame. We hadden al gauw de indruk dat de eerste de beste zoals Tom Dice of Paul Severs hier ook een ster kan krijgen, want deze Walk of Fame beslaat maar liefst zes kilometer waarvan we meer dan de helft niet kennen.
Toch gingen we op zoek naar onze idolen, maar dit was soms zoeken naar een speld in een hooiberg. Het plaatselijke Hard Rock Café konden we niet links laten liggen, maar we hadden ook oog voor Hooters, die jammer genoeg nog niet open was.
Hollywood hadden we dan wel gezien, dus namen we eventjes de metro richting Downtown LA waar we nog de traditionele Mexicaanse nederzetting El Pueblo de Los Angeles bezochten. Een toffe, gezellige buurt met veel marktkraampjes en traditionele mexicaanse muziek waar we tevens onze eerste consumatie nuttigden.
We hadden besloten om er een rustige dag van te maken en vroeg naar het hotel terug te keren. Om 13u waren we terug in Hollywood waar we nog eventjes van de gelegenheid gebruik maakten om de bekende letters op de Hollywoodberg te fotograferen. Na dit hadden we het zo wel gezien en besloten om de lange rit terug naar het hotel te maken waar ons een heerlijk zwembadje stond op te wachten.
Na een korte stop voor een broodje en wat rantsoen voor de volgende dagen kwamen we aan in ons hotel. Het zwembad was heerlijk en we genoten van wat rust die we wel verdienen na deze drukke dagen. Aangezien de komende dagen terug super druk zijn konden we ons dit wel permitteren.
We sloten af met een heerlijk avondmaal in de Fuddruckers waar we bij een aantal Budweisers nog een paar uur gezellig samenzaten.
Morgen staat een relatief korte rit op het programma naar Palm Springs, maar onderweg zijn ongelofelijk veel mooie punten zoals San Juan de Capistano en enkele Mexicaanse nederzettingen.
We houden jullie op de hoogte!
Greetz!
Nicolas, Marylin Monroe en Elien samen op de foto!
Elien en Dieter samen bij hun held John Fogerty (voor de fans)
Dieter en Nicolas bij hun droomlocatie Hooters (ook voor de fans)
sfeerfotootje in El Pueblo de Los Angeles
De bekende Hollywoodletters!
Eentje voor Mathias: The Expendables: Licka von Bicka
En natuurlijk kan onze traditionele Clubfoto niet ontbreken op Hollywood Boulevard
Na een lange nachtrust, maar liefst tot 6u30, stond er vandaag weer een druk programma voor de boeg. Het ontbijt namen we vandaag in Dennys, een plaats waar we nog niet eerder geweest waren.
Nicolas en Dieter namen beiden een Grand Slam (eggs, bacon, sausages en toast) en Elien nam een Chocolate Pancake! Het was wat weinig, maar toch lekker.
We vatten de tocht aan richting Solvang, een authentiek Deens stadje in the middle of nowhere. Na een kort blitzbezoek zetten we onze tocht verder richting Lake Cuchuma waar we ongelofelijke Vista Points hadden. Het meer is ongelofelijk mooi met de bergen op de achtergrond en de zon in ons gezicht. Deze 3 minuten zon zorgden alvast voor het eerste verbrande vel bij Elien.
Onze reis ging verder door de bergen richting Santa Barbara die bekend is om zijn mooie stranden en palmbomen. Door tijdsgebrek konden we hier niet lang tijd doorbrengen en zetten onze tocht verder richting Los Angeles. Onderweg passeerden we in het decadente Malibu waar de villas ongelofelijk mooi zijn. Hier maakten we een lange strandwandeling, zodat de beentjes ook weer gestrekt werden.
Van hieruit volgden we de mooie Pacific Highway richting Santa Monica, die alom bekend is voor de Santa Monica Pier. Een leuke wandeling en een pintje later was het tijd voor eens echt decadent te doen.
We gingen cruisen met onze superbolide in de heuvels van Beverly Hills en passeerden aan de huizen van Bad Pritt, Jack Nicholson, Arnold Schwarzenegger en Tom Dice!! Toen was het al 5u30 en besloten om eerst naar het hotel te gaan. Dit was minder aangenaam dan verwacht. Het hotel ligt namelijk op vijftig kilometer van Los Angeles downtown zodat deze rit wel 2u in beslag nam. Daardoor konden we vanavond de stad niet meer ingaan.
Het sein om een avondmaal te zoeken. En jawel, u kunt het al raden, een hamburger natuurlijk. We vonden een plaatselijke Wendys waar we een heerlijk, supergezonde maaltijd konden nuttigen. Na nog enkele biertjes in de bar van het hotel is het weer tijd om deze dag af te sluiten.
Morgen staat een ganse dag Los Angeles in het verschiet, met onder meer Hollywood, Universal Studios, The Walk of Fame, Hooters, Hard Rock Café en het historische stadscentrum!
Tot morgen!
Adembenemend zicht op Lake Cachuma The Three musketeers on lake Cachuma Een typische American Biker (ook al veel burgers gegeten) Nog een zichtje op het meer Santa Monica Beach Santa Monica Pier Zicht op Beverly Hills en LA Onze dagelijkse foto voor Nico van De Club De villa van Brad Pitt en Angelina Jolie! Jammer genoeg moesten we die vanop een afstand nemen!
Vandaag beloofde een lange tocht te worden! Ons roadbook vertelde ons dat we minstens op 9u reistijd mochten rekenen. Vanochtend om 4u waren Nicolas en Dieter al wakker om de rit naar de Tourmalet online te volgen. Om 6u stond dan ook Elien op.
Om 7u15 waren we vertrekkensklaar, maar eerst een ontbijtje in de Subway natuurlijk! Een lekkere sandwich kon er toen al wel in. Vandaag zouden we onze Santa Fé aan een eerste test onderwerpen. Een mooie lange rit langs de kustlijn van de Pacifische Oceaan.
Het eerste gedeelte cruisden we langs de oceaan op Highway 1 om zo Monterey te bereiken. Deze rit was adembenemend en overal waren er viewpoints waar je wel iets kon spotten. In Monterey zelf bezochten we snel even het Monterey Bay Aquarium, helaas zonder een orka, om daarna de verbluffende 17 mile drive aan te vatten. Voor 10 dollar mochten we binnen, maar het geld bleek meer dan de moeite waard.
Superchique villas, zeeleeuwen, schitterende viewpoints zijn maar enkele van de dingen die in deze 17 mijl te zien waren.
Vervolgens zetten we onze tocht verder langs de kustlijn. We bleven ongelofelijke uitzichten hebben gedurende de hele trip. Ondertussen hadden we al alle drie de auto eens uitgetest en goedgekeurd. Al is het natuurlijk geen superbom!
Even verder kwamen we voorbij Big Sur, een prachtige streek met enorm veel gebergte en watervallen. Daar besloten we een wandeling te maken tot bij Pfeiffer Falls, een relatieve kleine waterval, maar toch meer dan de moeite waard.
De weg naar Santa Maria was nog lang, dus besloten we hier niet te lang stil te staan. Ondertussen was het 1u30 en hadden we nog altijd niets gegeten, maar de schitterende roadtrip ging voor! We passeerden verschillende nationale parken en viewpoints en af en toe hielden we eens halt om deze te bezichtigen. Rond 5u hadden we onze eerste maaltijd binnen sinds de morgen, namelijk een heerlijke, hoe kunt u het raden, hamburger!
We passeerden via Hearst Castle, San Luis en Pismo Beach richting Santa Maria! Hier moesten we even halt houden omdat onze eerste tank al leeg was. Een tankstation vinden was nog een ander kop zorgen. De een was gesloten, de ander had geen brandstof meer, maar uiteindelijk werd onze zoektocht toch beloond!
Een halfuurtje verder kwamen we aan in ons hotel, Santa Maria Inn, waar we besloten om in een nabijgelegen restaurant een Rib Eye te gaan eten, een heerlijke Amerikaanse steak! Een plaatselijk biertje maakte dit plaatje compleet! Na nog een tweetal stellas van het vat, was het tijd om te gaan slapen.
Morgen staat een trip op het programma richting Los Angeles, waar we weer enorm mooie dingen zullen meemaken.
Cheers!
onze "supercar" zeeleeuwen verbroederen met de meeuwen showbizzkoppel van the states hungry squirrel eerbetoon aan de club pfeiffer falls in the big sur
Na een slopende dag hadden we wel een nachtrust verdiend. Al bij al was Elien, tegen onze verwachting in, heel vroeg op. Om 6u15 was ze al in de kamer aan het rondhuppelen. Dat was ook voor ons het sein om op te staan.
Na een supergezond ontbijt in de Subway gingen we richting de Cable Cars, die al een attractie op zich zijn. Deze Cable Cars gaan hellingen op van 30% gemiddeld. Deze bracht ons naar Fishermans Warf waarna we via de plaatselijke Hooters en Hard Rock Café richting Pier 33 gingen waar onze boot klaarstond om Alcatraz te bezoeken.
Na een adembenemende boottocht kwamen we aan op het beruchte eiland, ook wel bekend als The Rock. Een audiotour en een cadeautje van een meeuw aan Nicolas later gingen we terug naar het vasteland.
Na een passage langs Pier 39 waar inderdaad bijna alle zeeleeuwen verdwenen waren, was het tijd voor een aperitiefje in het Hard Rock Café. 3 megahamburgers, hoe kan het ook anders, en een biertje konden ons wel bekoren. Daarna was het tijd voor het echte werk. Een lange wandeling langs steile straten bracht ons op het hoogste punt van SF, namelijk Crookedest Street in Lombard Street. Ons volgend doel was Golden Gate Bridge. We gingen dit eerst te voet doen, maar besloten dan toch de bus te nemen. Daar werd ons eerste eerbetoon aan Nico van De Club opgedragen.
Een bus bracht ons nadien naar China Town, waar we na eindeloze souvenirwinkeltjes en eetkraampjes besloten om de lokale cultuur eens te proberen. Nicolas probeerde een Tchintao uit, het lokale Chinese geimporteerde bier, terwijl de anderen een reguliere Budweiser dronken. Ondertussen was het bijna 18u. Het was een lange dag geweest, maar er stond nog 1 ding op het programma: Twin Peaks. We besloten onze Santa Fé uit te halen voor een ritje naar dit mooie uitzicht. Daar aangekomen waren we ontgoocheld want de stad was overtrokken met mist.
We besloten dan maar een restaurantje te gaan zoeken. Na 376 hamburgertenten vonden we eindelijk een leuke Italiaan die ons een spaghetti kon voorschotelen. Afsluiten vanavond doen we met een pintje in de hotelkamer, want morgen staat een helse rit op het programma.
Morgen rijden we naar Santa Maria met onderweg heel wat bezienswaardigheden.
Een eerste update over ons avontuur! Na een ganse dag tjolen, rondcrossen en kopzorgen zijn we eindelijk in ons hotel gearriveerd. Vanmorgen vroeg vertrokken we om 6u15 richting Zaventem. Na een emotioneel afscheid van de geliefden, vertrokken de drie richting vliegtuig. Na een slopende vlucht van 8u en 30 minuten kwamen we eindelijk aan in Chicago waar we onze eerste Amerikaanse pint hebben gedronken: een Samuel Adams! een klein beetje ice tea achtig, maar al bij al nog uit te drinken! Na een McDonalds (morele verplichting) konden we het vliegtuig op voor een vluchtje van 4 uur richting San Francisco! Onderweg zagen we beklijvende en adembenemende landschappen (zie foto's hieronder). Maar toen begon de miserie pas. We waren allemaal al zo danig moe en versleten dat er niet veel meer geduld was. De overschminkte dame bij Avis smeerde ons een Supervan aan die we dan accepteerden, maar na inspectie bleek die voor ons toch iets TE Huge! Na wat gezaag en discussie kregen we eindelijk een Hyundai Santa Fe ter beschikking. Ermee rijden was echter een ander paar mouwen. We vertrokken met gierende banden zodat gans de parking de Belgjes wel opgemerkt hadden. In USA gebruiken ze geen vitessen, en is het allemaal automatique. Dit is blijkbaar nog niet de grootste evidentie! Morgen fotootjes van onze nieuwe car op deze blog! Geniet alvast van de eerste vertrekbeelden en morgen staat San Francisco City op het programma. Ciao
Het vertrek in Zaventem!
Nicolas die gefouilleerd wordt door een goedlachse bewaker!
Blijkbaar zijn ze in Chicago heel blij met onze komst!
Groepsknuffel!
Prachtige landschappen uit het vliegtuig richting San Francisco
Zicht op San Francisco vanuit het vliegtuig!
Zicht op Golden Gate Bridge en SF vanuit vliegtuig! Eindelijk gearriveerd! Ons avontuur kan beginnen!
