Vanochtend stonden we op om 6u voor een van de langste ritten van onze reis. Om 7u kregen we een continentaal ontbijt in het hotel. Dit continentaal ontbijt stelde minder voor dan gehoopt. Wat eieren, een beetje koffie en chocomelk, wat brood en een paar stukken fruit. Maar soit, ons maagje was toch wat gevuld om de dag te beginnen.
Na een tankbeurt ging onze route richting het eerste nationale park, namelijk Joshua Tree National Park. Dit park, waar het album van U2, the Joshua Tree naar genoemd is ligt op een kilometer of dertig. Na wat informatie te hebben ingewonnen in het Visitors Center en een National Park Pass te kopen van tachtig dollar (waar we alle nationale parken mee kunnen betreden) konden we aan onze tocht beginnen.
Een gans park vol Joshua Trees met op de achtergrond mooie bergen. De uitzichten waren meer dan de moeite waard. Omdat we nog een lange dag voor de boeg hadden konden we het ons niet permitteren hier veel tijd door te brengen. We bezochten de mooiste punten en kozen dan om verder te reizen.
Onze tocht ging over een groot stuk van de legendarische Route-66. Na een tweehondertal kilometer sloegen we linksaf om de Ghosttown Oatman te bezoeken. Dit stadje was vroeger het mekka voor goudzoekers, maar is nu alleen nog maar voor toeristen. Winkeltjes in een oud westers scenario zorgden dat dit wel de moeite was.
Hierachter moesten we nog driehonder kilometer reizen alvorens aan te komen in Flagstaff. Aangezien morgen een heel zware dag is besloten we om niet veel meer te doen. We sloten de avond af met een pizza in een leuk restaurantje.
Morgen staat ons iets geweldigs te wachten, namelijk een vlucht over de Grand Canyon. Daarna brengt een lange weg van vierhonderd kilometer ons naar het volgend National Park, namelijk Mesa Verde.
Morgen krijgt u uitgebreid verslag en fotomateriaal van onze vlucht en andere activiteiten.
Slaapwel!
Joshua Tree National Park
Speciaal voor schoonbroer Frank: The Pappenheimer Joshua Tree
Vandaag verlaten we de prachtige kuststreek en trekken we landinwaarts. Vanmorgen stond er eens geen Subway op het menu maar namen we onmiddellijk de auto om onze bezienswaardigheid te gaan bezoeken.
Een rit van dertig kilometer bracht ons vandaag in San Juan de Capistrano, een Spaanse nederzetting met een heel mooie missiepost en kapel. Hier ontbeten we ook in de Starbucks, een croissantje of 2 kon ons wel bekoren. We bezochten vlug even deze missiepost om onze tocht daarna verder te zetten richting Palm Springs. Een binnenweg bracht ons van San Juan de Capistrano via de bergen, oude mexicaanse boerderijen en ranches naar Palm Springs.
Onderweg waren er schitterende Vista Points zoals Lake Elsnore, Lake Hemet en vele andere uitzichten. De rit was wat langer dan de snelweg, maar dit was meer dan de moeite waard. Bij aankomst in Palm Springs hebben we eerst een lichte maaltijd genuttigd om daarna naar het Visitor Center te gaan om wat info te vragen.
In Palm Springs was het voor de eerste dag super super heet. Het was hier vandaag ongeveer vijftig graden en nu is het in de kamer nog altijd superwarm.
We bezochten in Palm Springs eerst de Indian Canyons, een Canyon midden in de woestijn die origineel nog tot de indianen behoort. Heel veel palmbomen in een uitgedroogde rivierbedding en ongelofelijk mooie bergen er rondom heen. Hier zaten overal ratelslangen dus waren we heel erg op onze hoede. We daalden wel eens af in de Canyon om de mooie taferelen te gaan bekijken, maar door de extreme hitte zat een lange wandeling er niet in.
Van hieruit gingen we naar de Aerial Tramway. Deze kabellift bracht ons naar een hoogte van vierduizend meter waar een een ongelofelijk zicht hadden die wel honderd kilometer verreikte. Deze bakjes aan de kabellift draaiden volledig rond hun as gedurende tien minuten zodat we ongelofelijk konden genieten van de omgeving. Eenmaal boven aangekomen was het zicht indrukwekkend. Links een woestijn, rechts een gebergte, achter ons een wildernis en voor ons zicht op Palm Springs. Hier maakte we dan ook een drie kilometer lange wandeling doorheen de San Jacinto Mountains. Toen was het al bijna zeven uur zodat we richting ons hotel reden die dit keer wel pal in het centrum lag.
We namen eerst een verdiende duik in het zwembad, waar het nog altijd veertig graden was.
Omdat we vandaag echt eens geen hamburgers wilden, zochten we een lekker Mexicaans restaurantje waar we heerlijke fajitas aten.
Morgen staat een bezoek aan Joshua Tree National Park op het programma met daarna een lange rit richting Flagstaff.
CU Tomorrow! Slaapwel!
Missiepost in San Juan de Capistrano
Vergezicht bij Lake Elsnore
Wij bij bikers op een vista point
Dieter en Nicolas bij hun held de Sherrif
Uitzicht over de woestijn en Palm Springs
Indian Canyons
Indian Canyons
Zicht vanuit de wagen op de cruisemuziek van John Fogerty
Na een goeie nachtrust, maar liefst tot 7u, hadden we weer een toffe dag in het vooruitzicht. Onze dag begon zoals gebruikelijk met ons ontbijt in de Subway.
Aangezien ons hotel op veertig kilometer van het stadscentrum lag, moesten we hier met de auto naartoe. Zogezegd zogedaan vertrokken we richting Hollywood. Na wat zoekwerk om een parking te vinden kwamen we daar rond 10u aan.
Hollywood heeft een grote naam maar betekent eigenlijk niet zoveel. Het bestaat amper uit 1 belangrijke straat met winkeltjes en cafés en natuurlijk ook de wereldberoemde Walk of Fame. We hadden al gauw de indruk dat de eerste de beste zoals Tom Dice of Paul Severs hier ook een ster kan krijgen, want deze Walk of Fame beslaat maar liefst zes kilometer waarvan we meer dan de helft niet kennen.
Toch gingen we op zoek naar onze idolen, maar dit was soms zoeken naar een speld in een hooiberg. Het plaatselijke Hard Rock Café konden we niet links laten liggen, maar we hadden ook oog voor Hooters, die jammer genoeg nog niet open was.
Hollywood hadden we dan wel gezien, dus namen we eventjes de metro richting Downtown LA waar we nog de traditionele Mexicaanse nederzetting El Pueblo de Los Angeles bezochten. Een toffe, gezellige buurt met veel marktkraampjes en traditionele mexicaanse muziek waar we tevens onze eerste consumatie nuttigden.
We hadden besloten om er een rustige dag van te maken en vroeg naar het hotel terug te keren. Om 13u waren we terug in Hollywood waar we nog eventjes van de gelegenheid gebruik maakten om de bekende letters op de Hollywoodberg te fotograferen. Na dit hadden we het zo wel gezien en besloten om de lange rit terug naar het hotel te maken waar ons een heerlijk zwembadje stond op te wachten.
Na een korte stop voor een broodje en wat rantsoen voor de volgende dagen kwamen we aan in ons hotel. Het zwembad was heerlijk en we genoten van wat rust die we wel verdienen na deze drukke dagen. Aangezien de komende dagen terug super druk zijn konden we ons dit wel permitteren.
We sloten af met een heerlijk avondmaal in de Fuddruckers waar we bij een aantal Budweisers nog een paar uur gezellig samenzaten.
Morgen staat een relatief korte rit op het programma naar Palm Springs, maar onderweg zijn ongelofelijk veel mooie punten zoals San Juan de Capistano en enkele Mexicaanse nederzettingen.
We houden jullie op de hoogte!
Greetz!
Nicolas, Marylin Monroe en Elien samen op de foto!
Elien en Dieter samen bij hun held John Fogerty (voor de fans)
Dieter en Nicolas bij hun droomlocatie Hooters (ook voor de fans)
sfeerfotootje in El Pueblo de Los Angeles
De bekende Hollywoodletters!
Eentje voor Mathias: The Expendables: Licka von Bicka
En natuurlijk kan onze traditionele Clubfoto niet ontbreken op Hollywood Boulevard
Na een lange nachtrust, maar liefst tot 6u30, stond er vandaag weer een druk programma voor de boeg. Het ontbijt namen we vandaag in Dennys, een plaats waar we nog niet eerder geweest waren.
Nicolas en Dieter namen beiden een Grand Slam (eggs, bacon, sausages en toast) en Elien nam een Chocolate Pancake! Het was wat weinig, maar toch lekker.
We vatten de tocht aan richting Solvang, een authentiek Deens stadje in the middle of nowhere. Na een kort blitzbezoek zetten we onze tocht verder richting Lake Cuchuma waar we ongelofelijke Vista Points hadden. Het meer is ongelofelijk mooi met de bergen op de achtergrond en de zon in ons gezicht. Deze 3 minuten zon zorgden alvast voor het eerste verbrande vel bij Elien.
Onze reis ging verder door de bergen richting Santa Barbara die bekend is om zijn mooie stranden en palmbomen. Door tijdsgebrek konden we hier niet lang tijd doorbrengen en zetten onze tocht verder richting Los Angeles. Onderweg passeerden we in het decadente Malibu waar de villas ongelofelijk mooi zijn. Hier maakten we een lange strandwandeling, zodat de beentjes ook weer gestrekt werden.
Van hieruit volgden we de mooie Pacific Highway richting Santa Monica, die alom bekend is voor de Santa Monica Pier. Een leuke wandeling en een pintje later was het tijd voor eens echt decadent te doen.
We gingen cruisen met onze superbolide in de heuvels van Beverly Hills en passeerden aan de huizen van Bad Pritt, Jack Nicholson, Arnold Schwarzenegger en Tom Dice!! Toen was het al 5u30 en besloten om eerst naar het hotel te gaan. Dit was minder aangenaam dan verwacht. Het hotel ligt namelijk op vijftig kilometer van Los Angeles downtown zodat deze rit wel 2u in beslag nam. Daardoor konden we vanavond de stad niet meer ingaan.
Het sein om een avondmaal te zoeken. En jawel, u kunt het al raden, een hamburger natuurlijk. We vonden een plaatselijke Wendys waar we een heerlijk, supergezonde maaltijd konden nuttigen. Na nog enkele biertjes in de bar van het hotel is het weer tijd om deze dag af te sluiten.
Morgen staat een ganse dag Los Angeles in het verschiet, met onder meer Hollywood, Universal Studios, The Walk of Fame, Hooters, Hard Rock Café en het historische stadscentrum!
Tot morgen!
Adembenemend zicht op Lake Cachuma The Three musketeers on lake Cachuma Een typische American Biker (ook al veel burgers gegeten) Nog een zichtje op het meer Santa Monica Beach Santa Monica Pier Zicht op Beverly Hills en LA Onze dagelijkse foto voor Nico van De Club De villa van Brad Pitt en Angelina Jolie! Jammer genoeg moesten we die vanop een afstand nemen!
Vandaag beloofde een lange tocht te worden! Ons roadbook vertelde ons dat we minstens op 9u reistijd mochten rekenen. Vanochtend om 4u waren Nicolas en Dieter al wakker om de rit naar de Tourmalet online te volgen. Om 6u stond dan ook Elien op.
Om 7u15 waren we vertrekkensklaar, maar eerst een ontbijtje in de Subway natuurlijk! Een lekkere sandwich kon er toen al wel in. Vandaag zouden we onze Santa Fé aan een eerste test onderwerpen. Een mooie lange rit langs de kustlijn van de Pacifische Oceaan.
Het eerste gedeelte cruisden we langs de oceaan op Highway 1 om zo Monterey te bereiken. Deze rit was adembenemend en overal waren er viewpoints waar je wel iets kon spotten. In Monterey zelf bezochten we snel even het Monterey Bay Aquarium, helaas zonder een orka, om daarna de verbluffende 17 mile drive aan te vatten. Voor 10 dollar mochten we binnen, maar het geld bleek meer dan de moeite waard.
Superchique villas, zeeleeuwen, schitterende viewpoints zijn maar enkele van de dingen die in deze 17 mijl te zien waren.
Vervolgens zetten we onze tocht verder langs de kustlijn. We bleven ongelofelijke uitzichten hebben gedurende de hele trip. Ondertussen hadden we al alle drie de auto eens uitgetest en goedgekeurd. Al is het natuurlijk geen superbom!
Even verder kwamen we voorbij Big Sur, een prachtige streek met enorm veel gebergte en watervallen. Daar besloten we een wandeling te maken tot bij Pfeiffer Falls, een relatieve kleine waterval, maar toch meer dan de moeite waard.
De weg naar Santa Maria was nog lang, dus besloten we hier niet te lang stil te staan. Ondertussen was het 1u30 en hadden we nog altijd niets gegeten, maar de schitterende roadtrip ging voor! We passeerden verschillende nationale parken en viewpoints en af en toe hielden we eens halt om deze te bezichtigen. Rond 5u hadden we onze eerste maaltijd binnen sinds de morgen, namelijk een heerlijke, hoe kunt u het raden, hamburger!
We passeerden via Hearst Castle, San Luis en Pismo Beach richting Santa Maria! Hier moesten we even halt houden omdat onze eerste tank al leeg was. Een tankstation vinden was nog een ander kop zorgen. De een was gesloten, de ander had geen brandstof meer, maar uiteindelijk werd onze zoektocht toch beloond!
Een halfuurtje verder kwamen we aan in ons hotel, Santa Maria Inn, waar we besloten om in een nabijgelegen restaurant een Rib Eye te gaan eten, een heerlijke Amerikaanse steak! Een plaatselijk biertje maakte dit plaatje compleet! Na nog een tweetal stellas van het vat, was het tijd om te gaan slapen.
Morgen staat een trip op het programma richting Los Angeles, waar we weer enorm mooie dingen zullen meemaken.
Cheers!
onze "supercar" zeeleeuwen verbroederen met de meeuwen showbizzkoppel van the states hungry squirrel eerbetoon aan de club pfeiffer falls in the big sur
Na een slopende dag hadden we wel een nachtrust verdiend. Al bij al was Elien, tegen onze verwachting in, heel vroeg op. Om 6u15 was ze al in de kamer aan het rondhuppelen. Dat was ook voor ons het sein om op te staan.
Na een supergezond ontbijt in de Subway gingen we richting de Cable Cars, die al een attractie op zich zijn. Deze Cable Cars gaan hellingen op van 30% gemiddeld. Deze bracht ons naar Fishermans Warf waarna we via de plaatselijke Hooters en Hard Rock Café richting Pier 33 gingen waar onze boot klaarstond om Alcatraz te bezoeken.
Na een adembenemende boottocht kwamen we aan op het beruchte eiland, ook wel bekend als The Rock. Een audiotour en een cadeautje van een meeuw aan Nicolas later gingen we terug naar het vasteland.
Na een passage langs Pier 39 waar inderdaad bijna alle zeeleeuwen verdwenen waren, was het tijd voor een aperitiefje in het Hard Rock Café. 3 megahamburgers, hoe kan het ook anders, en een biertje konden ons wel bekoren. Daarna was het tijd voor het echte werk. Een lange wandeling langs steile straten bracht ons op het hoogste punt van SF, namelijk Crookedest Street in Lombard Street. Ons volgend doel was Golden Gate Bridge. We gingen dit eerst te voet doen, maar besloten dan toch de bus te nemen. Daar werd ons eerste eerbetoon aan Nico van De Club opgedragen.
Een bus bracht ons nadien naar China Town, waar we na eindeloze souvenirwinkeltjes en eetkraampjes besloten om de lokale cultuur eens te proberen. Nicolas probeerde een Tchintao uit, het lokale Chinese geimporteerde bier, terwijl de anderen een reguliere Budweiser dronken. Ondertussen was het bijna 18u. Het was een lange dag geweest, maar er stond nog 1 ding op het programma: Twin Peaks. We besloten onze Santa Fé uit te halen voor een ritje naar dit mooie uitzicht. Daar aangekomen waren we ontgoocheld want de stad was overtrokken met mist.
We besloten dan maar een restaurantje te gaan zoeken. Na 376 hamburgertenten vonden we eindelijk een leuke Italiaan die ons een spaghetti kon voorschotelen. Afsluiten vanavond doen we met een pintje in de hotelkamer, want morgen staat een helse rit op het programma.
Morgen rijden we naar Santa Maria met onderweg heel wat bezienswaardigheden.
Een eerste update over ons avontuur! Na een ganse dag tjolen, rondcrossen en kopzorgen zijn we eindelijk in ons hotel gearriveerd. Vanmorgen vroeg vertrokken we om 6u15 richting Zaventem. Na een emotioneel afscheid van de geliefden, vertrokken de drie richting vliegtuig. Na een slopende vlucht van 8u en 30 minuten kwamen we eindelijk aan in Chicago waar we onze eerste Amerikaanse pint hebben gedronken: een Samuel Adams! een klein beetje ice tea achtig, maar al bij al nog uit te drinken! Na een McDonalds (morele verplichting) konden we het vliegtuig op voor een vluchtje van 4 uur richting San Francisco! Onderweg zagen we beklijvende en adembenemende landschappen (zie foto's hieronder). Maar toen begon de miserie pas. We waren allemaal al zo danig moe en versleten dat er niet veel meer geduld was. De overschminkte dame bij Avis smeerde ons een Supervan aan die we dan accepteerden, maar na inspectie bleek die voor ons toch iets TE Huge! Na wat gezaag en discussie kregen we eindelijk een Hyundai Santa Fe ter beschikking. Ermee rijden was echter een ander paar mouwen. We vertrokken met gierende banden zodat gans de parking de Belgjes wel opgemerkt hadden. In USA gebruiken ze geen vitessen, en is het allemaal automatique. Dit is blijkbaar nog niet de grootste evidentie! Morgen fotootjes van onze nieuwe car op deze blog! Geniet alvast van de eerste vertrekbeelden en morgen staat San Francisco City op het programma. Ciao
Het vertrek in Zaventem!
Nicolas die gefouilleerd wordt door een goedlachse bewaker!
Blijkbaar zijn ze in Chicago heel blij met onze komst!
Groepsknuffel!
Prachtige landschappen uit het vliegtuig richting San Francisco
Zicht op San Francisco vanuit het vliegtuig!
Zicht op Golden Gate Bridge en SF vanuit vliegtuig! Eindelijk gearriveerd! Ons avontuur kan beginnen!
