En dan zegt ze dat ik rust mag zijn,

Dat ik niet meer moet hopen,

Dat ik niet meer moet proberen,

Het helpt toch niet!

Ge zijt helemaal alleen

Zoals iedereen altijd en overal alleen is, in alle talen,

Ge zijt bloot en weerloos,

Ge zijt gemaakt van dun papier, één windvlaag en ge vliegt omver!

Het is niet dat de anderen u niet willen helpen,

Het is dat ze zelf gemaakt zijn van dun papier.

Eén scheurtje en ze scheuren.

En ge kijkt naar mij,

En ge ziet uzelf staan,

En ge zegt tegen uzelf wat ge altijd al geweten hebt:

Dat uw pijn voor u alleen is,

Niemand anders kan er aan.

Niemand heeft er weet van.

En dat is goed zo.

Zo zijn we vrienden.

Dat soort vrienden zijn we.