Dinsdag 14 juni. Moissac is duidelijk maar een provinciestadje met een weliswaar bekende kloosterkerk, Saint-Pierre, maar we zijn voorlopig niet deskundig genoeg om de muurschilderingen naar waarde te schatten. De camping langs de Tarn is wel een meevaller en we genieten van onze rustdag. We hebben ook ruim de tijd om de juiste wegenkaarten te kopen, een nieuwe drinkfles, de weblog te bekijken, schoenen invetten en alles te ordenen. Met deze willen we nog eens al de sympatisanten bedanken voor de reacties op de weblog en het gastenboek.
Woensdag 15 juni. Terug op pad. De GR 65 volgt vandaag vooral het jaagpad van een zijkanaal van de Garonne en het wordt meer dan aangenaam stappen op het vlakke tracé in de schaduw van de platanen. Na een poos zien we de Garonne uit de bocht komen en neemt vanaf nu de Tarn mee. Na 30 km komen we in St. Antoine, een klein middeleeuws ogend dorpje, en heel belangrijk voor ons: aan de rand van het dorp , een grasveld, picknicktafel en stromend water.
Donderdag 16 juni. Het regent deze morgen en de bakker opent pas om 9u, wat maakt dat we ontbijten in de tent en pas rond 10u vertrekken richting Miradoux. Regenkledij en paraplu zijn nodig vandaag en de ganse dag is er geen zon te zien. Rondom ons verandert het landschap nu terug in akkerbouw, met vooral zonnebloemen en granen. In Lectoure aangekomen vinden we al vlug een kamplaats aan de stadsrand , op het terrein van een intermarché.
Vrijdag 17 juni. Walter bezoekt een tandarts, die een abces verzorgt ,en dan gaat onze tocht naar Ayguetinte. We zien, in het golvend landschap ,nu overwegend zonnebloemen, en de zon haalt het op de wolken. Onze tent mogen we van de 86-jarige Jaen bij zijn boerderij plaatsen. Als de runderen s'avonds naar " huis " komen blijken we tussen de koeien te staan.
Zaterdag 18 juni. Gans de nacht regen en wind, maar de tent heeft ons goed beschut. Rond 7u zien en horen we de koeien al rond de tent , maar ze zijn vreemd volk blijkbaar goed gewend. Jaen nodigt ons uit op een tas koffie en dan vertrekken we voor Vic- Fézensac. We worden zo gewend aan de mooie valleien dat we de schoonheid en de rust als heel normaal ervaren. Wind, dreigende wolken en zon wisselen elkaar af maar het blijft, kort gezegd, ideaal stapweer zodat we nog 5 km verder in het dorpje Preneros terecht komen. Na een babbel met Paul en Candy kamperen we naast hun woning. En of ze in het Zuiden gastvrij Zijn? Een bad en het avondeten mogen we niet weigeren, maar slapen in ons tentje geven we niet prijs.
Zondag 19 juni. Weerom uitwisselen van adressen, foto's nemen, een laatste koffie en, met de zon in de rug, de valleien van de Gers in, in het departement Midi-Pyrinée. In Aygnan doen we een bezoekje aan een grote rommelmarkt en viseren dan de tour de thermes d'Armagnac bij Izotges. In Izotges ontmoeten we de burgemeester, die ons uitnodigt voor drank en eten op een muziekfeestje, én een tentplaats aanbiedt in zijn tuin. De ex-generaal van het Franse leger heeft in 2010 de camino gedaan en 's morgens ontbijten we aan zijn tafel.
Zowat 1300 km gedaan, nog zowat 1100 km te doen......! 't Was al ver, en 't is nog ver! 65 Dagen van huis, en nog zowat 45 dagen te gaan......! 't Was al lang, en 't is nog lang!
Maandag 6 juni. Ons ontbijt in Espeyrac is karig. Een halve banaan, een halve appel en wat gedroogde abrikozen. Na wat klimwerk komen we in Sénergues waar gelukkig den bakker nog aktief is. Met mooi weer komen we ,op zowat 10 km van Conques ,in het schattige gehucht SAINT MARCEL! HOE BESTAAT HET! En dan, zien we in de diepe vallei, het Matchu Pitchu van Europa: Conques. Een lange afdaling, en om 13u30 staan we in dit prachtig bewaard Middeleeuws oord. Echt de moeite. We ontmoeten er nog enkele stapgenoten van de voorbije dagen. Rond 16u30 klimmen we langs de andere zijde de vallei uit, en om half zeven kunnen we terecht in een eenvoudige gîte communal te Noailhac.
Dinsdag 7 juni. We verlaten de GR 65 om, terug via de landkaart ,onze eigen camino naar Moissac (nog 150 km) te vervolgen. 's Middags in Decazeville doet Marcel een plasje in het labo, en ik koop een nieuwe pijp. Het weer kan beter. 's Avonds eten we in de tent, terwijl het buiten flink regent.
Woensdag 8 juni. We stoppen, na 23 km ,in Salles Courbatier waar de vriendelijke herbergwaard uit Dunkerke(Fr) ons verwijst naar een groot landhuis, waar we onze tent mogen opstellen. Gastheer en gastvrouw vragen ons 's avonds nog binnen voor een babbel en een tas thee.
Donderdag 9 juni. Vandaag kan Marcel terecht, in het Centre Médical van Villeneuve ,om de uitslag van het labo te kennen. Resultaat: Een hardnekkig beestje dat andere antibiotica nodig heeft. Rond 16u stappen we verder den boerbuiten op. Na 13 km die dag wordt de tent opgesteld bij een 78-jarige pluimveehouder. Gastvrije mensen met een gehandicapte zoon. 's Avonds moeten we mee aanschuiven voor een goede maaltijd met frietjes en eendenpastei van eigen makelij. Wijn en Poire William hoort er ook bij.
Vrijdag 10 juni. Omdat het motregent ontbijten we in de schuur, waar de zwaluwen binnen en buiten vliegen. Een bascule leert ons dat de kar van Marcel 37 kg weegt, en mijn rugzak 15 kg. Na de koffie binnen en hartelijk afscheid gaan we weer verder in de kilte en de motregen. Mijn knie heeft het moeilijk. Al te rustige en eentonige wegen brengen ons in Varaire. Weerom 23 km gedaan en we kamperen " en sauvage ".
Zaterdag 11 juni. Ons volgende doel, Moissac, is nog zo'n 75 km. Op tijd op weg, en via enkele dorpen, ons aangeraden door de pluimveehouder, komen we behoorlijk vooruit. Die dag hebben we bijna geen eten, en den bakker in Vailats is met verlof. Oud brood, gesopt in minute soep helpt ons verder. Na 30 km bereiken we Montpezat en de douche op de camping helpt ons er weer bovenop. Ook een pintje in het dorp smaakt.
Zondag 12 juni. Pinksteren. Terwijl Marcel inkopen doet, pikkel ik moeizaam verder om op gang te komen. Na een pijnstiller geslikt te hebben, gaat het gelukkig beter. Het weer is goed, de weg rustig en mooi afwisselend. We zingen en fluiten en stappen 27 km tot Lafrançaise. We drinken één pint, en krijgen er nog twee aangeboden. De tent wordt opgesteld achter een fabriekje, waar we een prachtig uitzicht hebben over de vallei van de Tarn, en zelfs, heel vaag, de Pyreneeën reeds kunnen zien. (Vandaag was het ook Gooreind-kermis.)
Maandag 13 juni. Ontbijt in de tent, start in de regen. Maar het klaart op en, tussen de fruitteeltvelden langs de Tarn, komen we toch reeds om 14u in Moissac, warm en zuiders. Een korte verkenning, met vuile kleding naar een wassalon, en voor de tweede maal " op restaurant " . Morgen is het een rustdag, om de was te drogen en ons strijdplan te bespreken.
(Is de grootte beter Jacques L, of moet het nog groter? ).
Donderdag 2 juni Van Lasbros naar Nasbinals. Lekker geslapen, sokken en ondergoed gewassen en gedroogd en ontbijt aan tafel. We vertrekken met doel; Aubrac via Nasbinals. Het word weer stappen in de wolken, maar het uitzicht is uniek: schrale grashellingen met enorme zwerfkeien en alom gele bremstruiken. Vandaag stapt de 19-jarige Nicolas met ons mee; hij gaat voor Pau-Montpellier en dan volgt Spanje. Tijdens de middag speelt hij gitaar en we delen brood en koffie. Rond 15 u besluiten we om in Nasbinals te blijven. Het weer zit tegen om op de bergpassen van de Aubrac te kamperen. Ons tentje komt onbeschaamd voor de ingang van het gemeentehuis te staan. Geen haan die er voor kraait. In het naburige café krijgen we te horen dat de Lozère één van de ruwste en minst bevolkte departementen is.
Vrijdag 3 juni Van Nasbinals via Aubrac naar St. Chely d' Aubrac. Om 9 u eerst op doktersbezoek voor een urine- onderzoek ( mijn blaasontsteking wil niet wijken ) en ik word doorgestuurd naar een labo in Espalion waar we morgen langskomen. We volgen hotsend en botsend de GR 65 en komen tot 1400 m hoogte. Het is weer stappen op de grens van blauw en zwart, maar we blijven droog. De route loopt langs veepoorten dwars door de weiden tussen het bekende runderras van de Aubrac: robuust, donkerbruin en langgehoornd. In St. Chely d' Aubrac zit de bakker zonder brood en we blijven noodgedwongen op de gemeentelijke camping.
Zaterdag 4 juni Van St. Chely d' Aubrac via Espalion naar Estaing. Vandaag dalen we de ganse dag naar de vallei van de Lot, tussen regen, mist en zonneschijn bij, 27°C. In Espalion zijn we te laat voor het labo (15 u en zaterdag ) en we beslissen verder te lopen naar Estaing. We zien een zeer schilderachtig dorp, met de Lot en zijn middeleeuwse brug, en het, eveneens uit de middeleeuwen, kasteel van de hier beroemde familie Giscard d' Estaing met als bekendste telg : Valerie Giscard d' Estaing, president van'74 tot '85. De tent zetten we op een parking langsheen de Lot met de " deur " gericht op bovenvermelde bouwwerken.
Zondag 5 juni Van Estaing via Golenhac naar Espeyrac. Het regent vanochtend en het inpakken moet in de tent gebeuren. Nog even een bezoek aan de binnenstad en de kerk en rond 10 u verlaten we het stadje. We worden afwisselend nat en droog , langs de GR 65 , en rond 17u30 landen we in een gemeentelijke gite in Espeyrac. Alles wordt lekker gedroogd. Morgen wacht ons Conques, na 13 km, en zijn we halfweg Santiago de Compostella.
Zondag 29 mei Van Le Puy-en -Velay naar St.Privat. We laten Le Puy achter ons, samen met een sliert van pélérins die de kathedraal komt uitstromen na de pelgrimszegen, en hun jaarlijkse vakantie besteden aan een voettocht tot in Conques of Cahors. Rond 15u30 zitten onze 25 km erop langs de GR 65; gelukkig is het droog weer want de GR 65 is een marteling voor mijn wandelkarretje omwille van de helling en de grote rotsblokken.We wachten op een terrasje op Stijn,Ann,Laura en Spike. Rond 16 u is het zover: BOMPA! WALTER! Na de begroeting resten ons nog 100 m naar de camping. Samen aperitieven ( op walter zijn 61 ste verjaardag ) , kokerellen en lekker doorzakken met " bollekens ".
Maandag 30 mei Van St.Privat naar Esplantas. Vandaag volgen we de GR 65 zonder bagage en 's middags halen we reeds Saugues. We stappen nog door tot in Esplantas, waar Stijn ons ophaalt voor de camping in St.Alban. We besluiten er 2 nachten te kamperen, zodat we dinsdag 31 mei weer met een mini-rugzakje op pad kunnen.
Dinsdag 31 mei Van Esplantas naar St. Alban. Gans de streek oogt erg mistig en we maken onze 1ste regendag mee sinds onze start; een goei test voor onze regenkledij die we gelukkig meehadden vandaag. We stappen het departement Lozère in, en genieten , ondanks het slechte weer, van de ruwe omgeving en het prachtige runderras. 'sAvonds weerom gezellig samen in de grote tent.
Woensdag 1 juni Van St. Alban naar Lasbros. Voor de derde maal een gezellig ontbijt samen ,en een plotse rukwind licht bijna de tent op. Buiten is het 5°C. Om 10 u vertrekken Stijn en co naar Bordeaux en wij gaan voor Aumont-Aubrac. We laveren weer op de grens van witte en zwarte wolken bij een max. van 6°C. Aumont-Aubrac passeren we rond 14 u en we trekken verder richting Nasbinals. Het blijft echter stevig regenen en rond 16u30 zoeken we voor de eerste maal een gite op in Lasbros. Koken in een keuken, aan een tafel eten en wegsoezen aan de open haard , met enkele andere wandelaars.
Zondag 22 mei ----------------- Le Puy en Velay Eerst en vooral wensen wij onze vrouwen en kinderen en Johan te bedanken voor hun steun en vertrouwen. En bij het lezen van de weblog waren wij ook aangenaam verrast door de aanmoedigende reacties, welke ons echt wel deugd doen. Waarvoor ook dank. Voor de minder vertrouwde gebruikers : je kunt bij elk bericht - onder het kader - klikken op " reactie " en alzo iets schrijven , of de andere reacties lezen. Hetzelfde kan via de rechterzijde, " gastenboek - voeg toe "
Onze zevende week verliep als volgt : Zondagochtend in Gabreloche was koud en vochtig , maar niet voor lang . Onze weg bracht ons terug op de GR3 tot op 1100 m , met mooi zicht op de Col de Montarcel (?). Deze GR bracht ons echter niet veel goeds . Het ging al te gek over grote rotsen , te steile bospaden en al te bochtig . Geen wandelpad waardig ! Ook onze zoektocht naar een kampeerplek in Volore-Montagne was moeilijk . Ten einde raad , over een prikkeldraad , een bewoner aangesproken . En het begin was moeilijk , maar wij zijn 's anderendaags met pijn in het hart vertrokken bij Bernard en Dominique . Nadat we de tent in de " tuin " hadden opgesteld werden we vergast op een grote Leffe , brood , worst , paté , kaas , pasta en wijn . En 's morgens verse koffie en croissants ! En de overschot was ingepakt als lunchpakket ! De volgende dagen , maandag , dinsdag en woensdag waren al te warm tot snikheet . Al pikkelend en met behulp van pijnstillers legden we toch de nodige kilometers ( gemiddeld 22 km ) af . Let wel , ook het kamperen " en sauvage " vraagt zijn inspanningen . Daar waar de meesten bij het einde van hun stapdag zich aan tafel kunnen zetten , een douche en een bed ter beschikking krijgen , verkiezen wij onze tent op te stellen ( na soms wat onderhandelen ) , zelf te koken en af te wassen en ons te wassen met koud water . Af en toe een camping bezorgd ons douche en warm water voor de kleding . Maar het slapen in de half open tent , tussen de vogels , de krekels en de mieren is best zalig . En we genieten van onze grondzeteltjes en onze zelfstandigheid . Van onze eerste 46 dagen hebben we - ook dank zij het goede weer - met veel genot 33 dagen van de tent en de veldkeuken gebruik gemaakt . Natuurlijk komt dit ook ons budget ten goede . Tot op heden slagen we er nog in onze planning van 15 euro per dag en per persoon te handhaven . En nu terug op de tocht . Woensdag voelden we dat Le Puy haalbaar werd voor het week - end . Donderdag en vrijdag opgestaan om 6u30 , en reeds op pad om 8u30 . Twee lange stapdagen , gelukkig bij merkelijk minder warm weer , hebben ons geholpen om vrijdag 27 mei om 18u15 het middeleeuwse centrum van Le Puy te bereiken . Zelden zijn we zo trots geweest . En hier overnachten we tweemaal in " Le Grand Seminaire " , met bed , douche , ontbijt en avondmaal . Nu genieten we , na 900 km , van een fijne rustdag in een gezellig stadje bij mooi weer en heerlijk Belgisch bier , en morgen zondag weer op pad . Met blijde verwachting kijken we uit naar het nakende bezoek van Stijn , Ann ,Laura en Spike en naar de verrassingen die ze van het thuisfront meebrengen . Alzo kunnen we vol goede moed beginnen aan de zo goed als middeleeuwse route naar Saint Jean Pied du Port langs de " Via Podiensis " .
Woensdag 18 mei Nog vlug even "winkelen" in St Leon en dan via de GR3 naar Bert. Het voorsmaakje van gisteren valt in het niets in vergelijking met wat de natuur ons vandaag te bieden heeft. Eens op 550 meter hoogte denken we gans Frankrijk te kunnen aanschouwen. De vooruitzichten voor het einde van de week (+/- 1.100 meter) doen ons huiveren. Een jong koppel uit Parijs kruist ons pad (Bennoît & Alexandra); ze zijn voor 3 jaar op wereldreis vertrokken met als 1ste doel; te voet naar Marseille. In Andelaroche spreken we een man aan die een schotbalk plaatst in een beek. Hij biedt ons prompt een grasveldje met tuinstel aan naast zijn woning. De wolken pakken weer samen en we treffen voorzieningen voor de aankomende regen.
Donderdag 19 mei 13 druppels zijn er gevallen vannacht en de boeren beginnen terecht te vrezen voor hun dieren; het voedsel geraakt gewoon op. Vandaag wordt de camping van Arfeuille ons doel. Kledij wassen, ons douchen met warm water, nog even het dopr in want we moeten eten inslaan voor de volgende 2 dagen.
Vrijdag 20 mei Het terrein wordt nu ieder dag ruwer. Het gaat van 500 naar 950 meter en het centraal massief met de Puy-de-Dôme en de Col de la Madeleine duiken in de verte op. Morgen kondigt het plan 1.250 meter aan. Vandaag kamperen we tegenover een boerderij op een weide langs de weg. Een brommertje levert zelfs "eau portable" in het dorpje Marie-Neuve.
Zaterdag 21 mei Momenteel stappen we door het departement Rhone-Alpes en in de namiddag zien we het aankondigingsbord: departement Puy de Dome. Vanaf vandaag blijven we zo goed als boven de 1000 meter. Het loofhout verdwijnt en het is al dennenbossen waar we door stappen. Rons 16h stranden we in Arconsat. Café toe op het gezellige dorpspleintje maar een "buurman" biedt ons een 1664 aan. Op zijn aanraden stappen we nog tot in Chabreloche; met zwemvijver, grasveldje en stromend water. Zoals reeds de ganse week pakken de wolken weer dreigend samen, donder, bliksem, we zien het in de verte meer dan duidelijk regenen en we maken werk van onze tent.
