Maandag 18 juli. Om 6u30 reeds op pad zonder ontbijt, maar we weten dat we 4km verder in MOLINESA voldoende aanbod zullen vinden. Het weer is ideaal om te stappen en in PONFERADA, in de schaduw van de eeuwenoude Tempeliersburcht nemen we een tweede ontbijt en koop ik nieuwe sokken. Ik heb immers een onverklaarbare uitslag op mijn enkels en voeten ... Later zou blijken dat het om een allergie gaat door het stof, graszaadjes en zweet. Dan verder door valeien, tussen velden en langs kleine dorpen, stilaan omhoog tussen wijngaarden. Goed voor 35 km en tegen 17u stoppen we in VILLAFRANCA, best een gezellig dorp
Dinsdag 19 juli. Wanneer we vandaag onze laatste planning kunnen volgen, dan zullen er vanavond nog "slechts" 150km resten! Andermaal vertrekken de eersten reeds rond 5uur. Waarom ? Wij begrijpen het echt niet. Anderzijds wordt er meestal verwacht dat tegen 8 uur iedereen de herberg heeft verlaten, dus zijn ook wij tegen 7 uu op stap. Een saai begin, maar stilaan begint de weg te stijgen en na 22 km maken we onze eigen koffie en broodjes in een "bijna bergdorp". Wat verder in HERRERIAS gaat de oude asfaltweg over in een bergpad en begint de "beklimming" naar O CEBREIRO. Een degelijk sportieve inspanning en twee uur later zijn we boven (1300 meter) en in GALICIA. O CEBREIRO zelf is een klein eeuwenoud bergdorpje met een onzettend mooi Pre-romaans kerkje uit de 9de eeuw en met nog enkele oorspronkelijke typisch ronde huizen met een rieten puntdak. En ook een prachtig vergezicht vanop deze hoogte naar alle kanten. Daar we vroeg zijn toegekomen kunnen we nog een was doen, wat kuieren, een pint drinken en naar huis bellen.
Woensdag 20 juli. Om 7 uu weg, in de mist en de wolken. Van de vergezichten van gisteravond is nu niets meer te zien. Gelukkig komt de zon er langzaam door en om 9 uur drinken we een koffie aan ALTO DE ROCO. Het wordt een mooie wandeling door groen Galicia, in de zon en boven de wolken. Middagpauze in TRIACASTELLA vlak bij een mooi gelegen albergue waar reeds veel jeugd op de weide zit te wachten. En dan moeten we ergens een aanwijzing van de Camino gemist hebben waardoor we via een variante in SAMOS belanden. Hier overnachten in het klooster vele fietsers, en wij vanavond dus ook.
Donderdag 21 juli. De mijlpalen langs de Camino - elke 500 meter sedert we in Galicia zijn - wijzen ons er op dat we vandaag even voorbij SARIA aan de laatste 100 km kunnen beginnen, ondanks onze omweg van gisteren. Maar ik stap weer moeilijk en heb veel opwarming nodig. Een parcours door bos, langs weilanden, onder indrukwekkende bomen, voorbij stenen muurtjes à la Ierland en Schotland, kleine dorpjes ... Galicia op zijn best ! Bewust nemen we onze picnic aan mijlpaal 99,5. En 's avonds installeren we ons in PORTOMARIN waar we zelfs een aankomst van de Tour kunnen volgen.
Dat we ondertussen tijdens het stappen en s'avonds tussen pot en pint reeds meerdere "pelgrims" hebben leren kennen - en zij ook ons - zal iedereen wel begrijpen. En deze ontmoeten vormen toch wel een aangenaam onderdeel van de ganse onderneming. Een goede schrijver kan hiermee beslist meer dan één boek vullen, maar wij zijn niet zulke gasten ...
Vrijdag 22 juli. In Belgie maakt bijna iedereen de brug. Wij vinden het echt niet erg om andermaal op stap te gaan. Het einde is immers inzicht: nog 90km ! Het is lekker fris en goed om te stappen. Maar sedert gisteren is het toch merkelijk drukker op de Camino. We lijken wel deelnemers te zijn aan de Vierdaagse van de IJzer, en de bekenden van de voorbije dagen worden opgeslorpt door de vele nieuwe stappers. Na onze middagkoffie is het minder druk en stap ik toch wat vlotter. Uiteindelijk om halfzes stoppen we in MELIDE. We hebben vandaag 40 km afgelegd.
Zaterdag 23 juli. Nog 50,5 km. Maar de Camino is bezaaid met groepen, afgezet door autocars - wandelgroepen op weekendexcursie. Onze etappe eindigt in PEDRUOZO op 18km van de meet. 's Avonds wordt nog wat gedronken en gepraat met de bekende tochtgenoten, en één van hen verklaart dat zij - doodmoe -zich vandaag enorm gesteund had gevoeld door de simpele vraag van Marcel ... "en vandaan al tot Santiago?" Wanneer ik mij was binnenhaal voor het slapengaan blijkt mijn korte broek verdwenen van de wasdraad. Na wat zoekwerk blijkt een duitser zich vergist te hebben en is alles weer ok.
Zondag 24 juli. Al stappend ontbijt ik. Een losse tand speelt me reeds een paar dagen parten om smakelijk te eten maar ik wil geen tijd verliezen. Om 11 uur, vanop MONTE DO GOZO zien we samen SANTIAGO in de vallei liggen, 5km verder. Hier is het andermaal druk en bijna zoals de Grote Trek komen we de stad binnen. De aankomst aan de kathedraal is wel emotioneel, maar zeker niet overweldigend. WE ZIJN ER !
Zondag 24 juli. Het is enorm druk in de stad. Blijkbaar wordt de ganse week de 800ste verjaardag van de kathedraal gevierd. 's Avonds groot lichtspel en vuurwerk, overal muziek van straatmuzikanten, dans en drank. Maar wij liggen er al om 21u30 in om te bekomen
Maandag 25 juli, de feestdag van Sint Jacob. Eén der koninklijke prinsen woont vandaag de mis bij. En dit brengt natuurlijk nog extra drukte met zich mee, en ook enkele politiek getinte betogingen.
Dinsdag 26 juli. We zijn blij dat we vandaag naar FINSTERRA kunnen trekken, nadat we de tiketten voor onze terugreis op zak hebben. En de nacht brengen we door met enkele anderen op het strand, goed beschut achter enkele rotsen.
Woensdag 27 juli terug in de stad tegen 15 uur. Kopen van de laatste souveniers en bagage klaarmaken voor de terugreis.
Donderdag 28 juli vetrekt onze bus om 11u30, gevuld met pelgrims uit alle landen en rugzakken
Vrijdag 29 juli. Na 111 dagen komen we tegen 16u30 aan in Antwerpen na een best geslaagde busrit. Meerdere familieleden en vrienden staan ons op te wachten, maar jammer genoeg is Myriam er niet bij. Omwille van gezondsheidsredenen moet zij even verstek geven.
Zondag 17 juli:Santa Catalina de Samoza - Riego de Ambros. Om 6u staan we als eersten op en nemen een ontbijt in de albergue. We zien nu duidelijk de montes de Leon en stappen vol verwachting richting Cruz de ferro. Het wordt onze mooiste wandeling tot nu toe in Spanje. Door woest en desolaat landschap over een prachtig slingerend rotspaadje. Aan het Cruz de ferro worden we even stilletjes en we zijn gelukkig een moment alleen. Een kwartiertje later stromen fietsen toe, moto's en auto's. De t° komt vandaag niet aan 15 °C en met koude spieren beginnen we aan de afdaling. We houden het bij 30 km in Riego de Ambros waar we ons potje kunnen koken.
Zaterdag 16 juli:San Martin del camino - Santa Catalina de Samoza. Tot 6u30 is het weer muisstil in de slaapzaal, en goed uitgeslapen vertrekken we richting Astorga. Van landbouwgewassen is er nu geen sprake meer, het terrein is te ruw geworden. Rond 13u belanden we in Astorga; een stad die iedereen wel moet bevallen omwille van zijn prachtige kerk, stadhuis, gezelligheid; we noteren het alvast, maar onze neus staat nu richting Santiago de Compostela en we laten de stad achter ons. We passeren nog Murias en duiken een albergue in aan 5 euro in Santa Catalina de Samoza. Geen kookgelegenheid maar we eten lekker ,8,5 euro all in. We noteren 220 km voor deze week, ons record.
Vrijdag 15 juli: Leon - San Martin del camino. De 38 km zitten nog in de benen en we plannen voor vandaag 25 km. De camino loopt vandaag zowat parallel met een drukke rijbaan en het wordt een wandeldag om vlug te vergeten. Rond 15u vinden we een albergue privado aan 5 euro met kookgelegenheid.
Donderdag 14 juli:El Burgo - Leon. Het sanitair was een beetje krap voor 12 personen, maar weerom stilte tot 6.30u en na ontbijt in de tuin vertrekken we voor 38 km richting Leon. Het laatste deel van de meseta lopen we in 25°C maar weerom een frisse wind. De Ebro waren we al eerder gepasseerd en vandaag kruisen we de Esla. Het uitzicht lijkt vandaag meer op een troosteloze vlakte, zodat vooral de picos del Europa, aan onze rechterkant, onze aandacht trekken. Het stappen loopt lekker en rond 17u zijn we aan een albergue municipal met 140 bedden. Goed sanitair en iedereen slaapt tot 6u30.
Vandaag overschrijden we de 2000 km,er resten ons nog 300 naar Santiago, 90 naar Finistère en we wagen ons al aan aftellen. Rond 1 augustus komt er een einde aan onze grote vakantie.
Woensdag 13 juli:Calzadilla de la cueza - El Burgo raneiro. Prima nachtrust en om 7u zijn we op pad na een ontbijt in de tuin. We bevinden ons nog steeds op de "gevreesde" meseta, maar iedereen loopt met jas en muts op tegen de koude wind. Het wordt weer lekker wandelweer en we stappen tot in El Burgo waar we inchequen voor 8 euro. Geen keuken, dus om 19u nemen we een menu pelegrino voor 9 euro.
Dinsdag 12 juli: Fromista - Calzadilla de la cueza. Weerom stilte in de slaapkamer van 21 tot 6u; dan loopt onze wekker af want er wachten 36 km. Het is onverwacht lekker koel op de meseta en tussen 14 en 15u moeten we schuilen voor een onweer. De camino zou niet geschikt zijn voor de wandelkar, steile hellingen bezaaid met stenen, de meseta een hel, de albergues geen goede rustplaatsen. De ene overdrijving al groter dan de andere want we vinden op onze tocht goede wandelwegen in vergelijking met de GR3 en GR65 in Frankrijk.
Maandag 11 juli: Castrojeriz - Fromista. We slapen in een rustige albergue municipal en goed uitgeslapen vertrekken we voor Fromista+4 km. We krijgen nu een duidelijk beeld van de meseta, een hoogvlakte rond de 800 m, afgewisseld met soms steile dalen. Dat er behoorlijk veel wind is verklaren ons de ontelbare windmolens, maar van de hoge t° in juli is niets te merken. Het laatste uur loopt het pad langs het canal de Castilla en we profiteren van de schaduw van de bomen. In Fromista horen we dat er in het volgende dorp slechts 18 bedden zijn en we nemen geen risico.
De mannen komen nu vrijdag 29 juli aan te Antwerpen. Waar: Van Stralenstraat ( naast Atheneum aan Rooseveldtplaats ). Wanneer: 15u30. Met een bus,maatschappij ASLA of ALSA.
Maandag 4 juli Het avondeten in Torres del Rio was ons goed bevallen. Het ontbijt daarentegen is " mager ". Niet beter dan in Frankrijk. Toch zijn we om 7u op pad. Een frisse start, dank zij een lichte regenbui. In Viana sturen we onze wekelijkse "kinderkaartjes" en ons verslag naar België. Myriam zal er haar plan wel mee trekken. Verder naar Logrono, waar we om 15u op de kamping aankomen. 20 euro's voor een piepklein plaatske op dolomiet! Kamperen is blijkbaar niet populair hier. Na was en plas, naar 't stad om in een ijzerwinkel een nieuwe vijs voor de kar te kopen, wat netjes lukt. Dan zowat een vol uur op terras met Brigitte, Lothar en Romain, medepelgrims sedert enkele dagen. En na ons avondeten, op de kamping, wordt ons nog een koffie aangeboden door een jong Duits echtpaar.
Dinsdag 5 juli Om 8u30 steken we in Logrono de Rio Ebro over, om via een "groene corridor" met meerdere wandelaars en joggers de stad te verlaten. Ik stap moeilijk. Om 16u stoppen we in Ventosa, na 19 km. De barman zegt dat we ons tentje kunnen opslaan achter de kerk, en we vinden inderdaad een mooi plekje. Achteraf zal blijken dat dit onze laatste tentnacht was.
Woensdag 6 juli Ventosa betekent blijkbaar ook "wind". En dat hebben we ondervonden. Wanneer we om 7u de tent hebben opgebroken en nog aan het ontbijten zijn, passeert een jeep van de Guarda Civil. Zij kennen blijkbaar de plaatsen waar "wild" gekampeerd wordt. Gelukkig was onze tent reeds weg. Lage bewolking en frisse wind..... mooi stapweer. Om later Sekke te plezieren fotografeer ik die dag enkele indrukwekkende landbouwmachines! En om 15u30, na 31 km zijn we in Santa Domingo de la Calzada, alwaar een kip en haan in de kerk reeds eeuwen een attraktie uitmaakt. In de herberg, welke bijna een chique hotel lijkt , heeft iemand expres te veel eten gemaakt, en we genieten er ook van, samen met een Zweedse kleindochter met een Spaanse grootvader.
Donderdag 7 juli Gisteren hebben we besloten om te stoppen met kamperen. Het is hier te gewaagd, niet geschikt en de herbergen zijn beterkoop dan een kamping. Wij dus naar de post, een grote doos gekocht en er 12 kg opgestuurd naar Compostela, waar we het volgende maand kunnen oppikken. We zijn dus wat later op stap, maar met minder gewicht stapt het toch veel beter.
Vrijdag 8 juli Gelukkig waakt Marcel over mij en komt hij mij om 6u30 wakker schudden in een reeds lege slaapzaal( 10 bedden ). Een killige ochtend. De eerste 8 km worden we vergezeld door een gezellig fluitende Spaanse fotograaf. Wanneer we , net voor 13u, middagpauze nemen in San Juan de Ortega, stellen we vast dat de plaatselijke herberg opengaat en onmiddellijk bezet wordt door wachtende pelgrims. We trekken nog een 10-tal km verder en overnachten in een zeer gezellige herberg. Weerzien met Patricia en David, Ierse broer en zus, is best leuk. Terwijl ik blijf praten en drinken doet Marcel in het dorp de nodige inkopen.
Zaterdag 9 juli De sympathieke Ier, David, zal straks in Burgos huiswaarts keren. Een vlug, ontroerend afscheid. We stappen vier uur aan één stuk om de kathedraal van Burgos te bereiken. En het is prima stapweer, dus gaan we verder. Voor de tweede dag op rij leggen we 30 km af. Met minder kilo's gaat het vanzelf, en de camino stapt veel beter dan de GR's in Frankrijk. We overnachten in Tardajos in een parochieherberg. Alles o.k.
Zondag 10 juli Onze 3de maand en 14de week begint. Burgos ligt reeds 10 km achter ons, dus nog 490 km te gaan! En vandaag bereiken we de beruchte MESETA- hoogvlakte. Gelukkig is het wat bewolkt en waait er een frisse wind. Ontmoetingen,landschappen, ruïnes en gedenktekens......te veel om te onthouden. Maar we maken foto's en nemen nota's. En vandaag weerom 30 km afgelegd. Het gaat ons goed!
6juli - rechtstreekks vanuit SANTA DOMINGO DE LA CALZADE.
Andermaal hebben we "den Blog" kunnen consulteren en stellen we vast dat ons Myriam in en met onze naam toch perfect werk afleverd om onze berichten in te brengen, en zelfs foto's te tonen. Dat dit gebeurd met vallen en opstaan vinden wij - en ook onze lezers - echt niet erg. Wel integendeel !
Wij moeten ondertussen nog zowat 650 km stappen (Parijs heen en weer) en dan zijn we er bijna.
We verwachten onszelf terug thuis tussen 10 en 15 augustus
Groetjes vanuit het met momenten zeer warme Noord Spanje
Dinsdag 28 juni:St.Jean-Pied-de-Port - Roncevalles Om 5 voor 6 gaat de wekker en om 7u30 starten we voor de pas over de Pyreneeën naar Roncevalles in Spanje. We zien welgeteld 25 m ver en lopen konstant in de wolken. De t° is wel ideaal voor klimwerk, maar de bergtoppen zien we niet; ' t is zelfs opletten geblazen om het pad niet te verliezen. Op de "top"(1430 m) is er wel een ijzige wind en moet de jas aan. De grens met Spanje moet er ook aan en "iedereeen" hoort Walter zijn reeds bekende vreugdekreet als we op Spaanse bodem zijn. Nat van de mist kiezen we voor een bed, douche en kookgelegenheid in een megagîte met chambrettes en stapelbedden.
Woensdag 29 juni: Roncevalles - Larrasoaina We hebben heel lekker geslapen maar vanaf 5u beginnen de eersten te pakken; om 6u gaat overal het licht aan en om 8u moeten we de deur uit. De ganse dag is het weerom lopen in de "wolken" en buiten het zeer verzorgde parcours zien we weer weinig van de omgeving. In Larrasoaina is de gemeentelijke refugio volzet en we gaan op zoek naar onze eerste tentplaats in Spanje. Een paar 100 m van de baan vinden we een geschikt plaatsje naast de "camino". De buurman stelt ons gerust dat de politie niet tot daar komt ( in 't"wild" kamperen wordt beboet in Spanje) en zorgt voor het nodige water en zelfs brood voor morgenochtend
Donderdag 30 juni: Larrasoaina - Pamplona - Zaraquiegui De tent wappert in de wind, maar Walter plaatst de "deur" altijd langs de gunstige zijde en we eten en slapen fris en rustig. Rond 6u passeren weerom de eerste wandelaars en staan we op, om tijdig in Pamplona te zijn, om onze bottinnes te laten herzolen. We zien onze eerste Spaanse zon en 't is genieten van de vergezichten in Navarra. Rond 10u belanden we in Villava waar Walter direkt een zapatera opmerkt , die onze schoenen belooft te herstellen binnen de 2 uren. Pamplona is een prachtige, ordentelijke stad, waar ons vooral de barricades opvallen voor de komende "stierenlopen". We doen onze inkopen en lopen verder richting Puente la Reina. Om te kamperen heerst er te veel wind en we "krijgen" de laatste plaatsen in een aubergue in Zaraquiegui..
Vrijdag 1 juli: Zaraquiegui - Puente la Reina - Maneru De wijn van gisterenavond is mij slecht bekomen en ik verlaat al kotsend ( in een puincontainer) het dorpje. Na een half uur "klimwerk" lukt het me niet meer. Walter trekt mijn kar verder mee tot aan een beschutte plaats en na een uurtje slaap en een kop hete thee lukt het om door te stappen. Achteraf blijkt dat ik de mooiste vergezichten gemist heb van de camino frances. In Maneru aangekomen ,drinken we een pint in een dorpscafé en de klanten raden ons aan om de tent aan het voetbalveld te zetten; zowat onzichtbaar voor de politie, waterkraantje en picknicktafel voorhanden. Een bakker is er niet maar bij het afrekenen krijgen we een brood mee voor morgenvroeg. 's Avonds maken we een dorpsfeest mee in plaatselijke klederdracht en terug in de tent "genieten" we nog tot 4u 's morgens van de muziek.
Zaterdag 2 juli:Maneru - Villamayor mon jardin De tent heeft danig geschud , maar staat 's ochtends nog stevig vast. Om 8u30 starten we, reeds in volle zon, maar de wind maakt het wandelbaar. De omgeving is ongelooflijk ruw en dor; enkel stekelig gewas als begroeiing en tussendoor tracht men graan te verbouwen. In Villamayor vinden we een beschut plaatsje buiten het dorp; langs de camino en uit het zicht, achter een grote pikdorser.
Zondag 3 juli:Villamayor - Torres del Rio Na St.-Jean-Pied-de-Port komen we echt in een wereldwijd-bekend wandelcircuit terecht. Van Zuid-Korea, Austalië, Zuid-Afrika, Canada, Israël, U.S.A. .........komen ze op de camino Frances wandelen en we komen ze dagelijks herhaaldelijk tegen. Iedereen met dezelfde spirit. Of het moet Navarra tegoed komen of er wordt zwaar gesubsidieerd. Waar we ook komen, is het wandelpad vernieuwd en verzorgd en lijken de dorpsdoorgangen recent heraangelegd. De zon komt er weer stevig door en er wordt aangeraden vroeg te stoppen in de namiddag, zodat we ons een aubergue veroorloven in Torres del Rio i.p.v. door te lopen naar Viana; de tent is geen optie vanwege de zwarte wolken en het gebrek aan een "veilige" plaats. Morgen naar de camping in Logrono; de wheelie moet hersteld worden.
Zondag 19 juni Na onze kennismaking van gisterenavond met de wijn van Saint Mont en met de weegschaal ( marcel-6kg en walter-8kg ) gaan we vandaag rustig stappen door het mooie landschap met zijn " vallons "( golvende valleien). Op een rommelmarkt ( vide grenier ) in Aignan eet ik nog eens een frit uit het vuistje, en langs de "Tour d'Armagnac" komen we terecht in het kleine Izotges, waar we de tent mogen opstellen in de tuin van de plaatsvervangende burgemeester, een ex-generaal van het Franse leger.
Maandag 20 juni Het ontbijt bij de generaal smaakt best, maar de Fransen eten 's morgens echt niet veel. We stappen langs het grotere Riscle waar Marcel de dokter bezoekt om zijn blaasprobleem opgelost te krijgen. Daar er geen wassalon is blijft de was in onze rugzak. Een snikhete dag! Na 16u trekken we verder en stappen nog voort tot Viella. Kamperen op het kerkplein onder de bomen, en 's avonds wat thee omdat er geen caféke is.
Dinsdag 21 juni De zomer begint met een warme nacht! Het weer zou zachter worden(21° i.p.v.31°), maar niets daarvan. Na de nodige kloppen van de hamer willen we "hopeloos" kamperen langs de kant van de weg, in Poulliac. Gelukkig helpt de burgervader van dit kleinste dorp in de regio(32 inwoners) ons aan een mooie gazon, met tuinslang en water à volonté! Bij het slapengaan heerst een machtig onweer over de Pyreneeën, in vogelvlucht zowat 90 km verder! Bliksemschichten en indrukwekkend gerommel sluiten onze dag af.
Woensdag 22 juni Vandaag een "bijna" rustdag. Na 6km door de motregen zijn we in Arzacq waar Marcel de labo-uitslagen bij de dokter kan bespreken en andere medicatie krijgt. Voor de verandering begeven we ons naar de gemeentelijke pelgrimopvang(77 bedden), nemen wat rust, drinken wat(Grimbergen en Floc de Gascogne) en praten gezellig met enkele tochtgenoten.
Donderdag 23 juni Een goede nachtrust en stevig ontbijt in de gîte helpen mij niet echt op weg! Moeilijk stappen, manken en pikkelen, maar na twee uur , een pijnstiller en wat gevloek is alles weer o.k. Na 26 km slaan we onze tent op tussen Arfix en Mourenx, bij een natuurreservaat met vogelobservatie. We hebben vandaag duidelijk de Pyreneeën gezien, en een mooie muskusrat kunnen fotograferen. Ondertussen is ook de Sekke zo moedig geweest om toch met Bompa te praten aan de telefoon!!!
Vrijdag 24 juni Saint -Jean -Pied-de -Port komt in zicht! Marcel stapt vroeg uit de tent om brood te kopen(2km heen en 2km terug). We trekken door een industriegebied(o.a. Knauf-fabriek)en bereiken het moderne en bloemrijke Mourenx in de vroege voormiddag. Na de middag trekken we door een halteplaats op de weg van St. Jacques(Navarenx), nog enkele kilometers verder. Op een hoge heuvel stellen we de tent op met zicht op de hoge toppen van de Pyreneeën(nabij Charre).
Zaterdag 24 juni GSM wekt ons om 5u55. We willen vroeg op pad. Na een heel mooie voormiddag volgt een warme namiddag en zijn we in Baskenland. Aangekomen in Ostabat zijn we moe en toch willen we morgen ook vroeg vertrekken. Om dat te kunnen zoeken we een gîte...Twee van de drie zijn vol, en de derde is een "chique" (40,- per man)! Het zij zo.Toch wordt het een gezellige avond, met Baskische gastheer met krachtige zangstem.
Zondag 26 juni Iedereen zit om 6u30 aan het ontbijt, en om de hitte voor te blijven zijn we om 7u op weg naar het magische Saint-Jean-Pied-de-Port. Om 12u zijn we er, en om 14u staat onze tent op de camping. Het is 40 graden! Eten,drinken, rusten en toeristen. Morgen wordt blijkbaar nog warmer........We zien wel.......
