Dinsdag 14 juni. Moissac is duidelijk maar een provinciestadje met een weliswaar bekende kloosterkerk, Saint-Pierre, maar we zijn voorlopig niet deskundig genoeg om de muurschilderingen naar waarde te schatten. De camping langs de Tarn is wel een meevaller en we genieten van onze rustdag. We hebben ook ruim de tijd om de juiste wegenkaarten te kopen, een nieuwe drinkfles, de weblog te bekijken, schoenen invetten en alles te ordenen. Met deze willen we nog eens al de sympatisanten bedanken voor de reacties op de weblog en het gastenboek.
Woensdag 15 juni. Terug op pad. De GR 65 volgt vandaag vooral het jaagpad van een zijkanaal van de Garonne en het wordt meer dan aangenaam stappen op het vlakke tracé in de schaduw van de platanen. Na een poos zien we de Garonne uit de bocht komen en neemt vanaf nu de Tarn mee. Na 30 km komen we in St. Antoine, een klein middeleeuws ogend dorpje, en heel belangrijk voor ons: aan de rand van het dorp , een grasveld, picknicktafel en stromend water.
Donderdag 16 juni. Het regent deze morgen en de bakker opent pas om 9u, wat maakt dat we ontbijten in de tent en pas rond 10u vertrekken richting Miradoux. Regenkledij en paraplu zijn nodig vandaag en de ganse dag is er geen zon te zien. Rondom ons verandert het landschap nu terug in akkerbouw, met vooral zonnebloemen en granen. In Lectoure aangekomen vinden we al vlug een kamplaats aan de stadsrand , op het terrein van een intermarché.
Vrijdag 17 juni. Walter bezoekt een tandarts, die een abces verzorgt ,en dan gaat onze tocht naar Ayguetinte. We zien, in het golvend landschap ,nu overwegend zonnebloemen, en de zon haalt het op de wolken. Onze tent mogen we van de 86-jarige Jaen bij zijn boerderij plaatsen. Als de runderen s'avonds naar " huis " komen blijken we tussen de koeien te staan.
Zaterdag 18 juni. Gans de nacht regen en wind, maar de tent heeft ons goed beschut. Rond 7u zien en horen we de koeien al rond de tent , maar ze zijn vreemd volk blijkbaar goed gewend. Jaen nodigt ons uit op een tas koffie en dan vertrekken we voor Vic- Fézensac. We worden zo gewend aan de mooie valleien dat we de schoonheid en de rust als heel normaal ervaren. Wind, dreigende wolken en zon wisselen elkaar af maar het blijft, kort gezegd, ideaal stapweer zodat we nog 5 km verder in het dorpje Preneros terecht komen. Na een babbel met Paul en Candy kamperen we naast hun woning. En of ze in het Zuiden gastvrij Zijn? Een bad en het avondeten mogen we niet weigeren, maar slapen in ons tentje geven we niet prijs.
Zondag 19 juni. Weerom uitwisselen van adressen, foto's nemen, een laatste koffie en, met de zon in de rug, de valleien van de Gers in, in het departement Midi-Pyrinée. In Aygnan doen we een bezoekje aan een grote rommelmarkt en viseren dan de tour de thermes d'Armagnac bij Izotges. In Izotges ontmoeten we de burgemeester, die ons uitnodigt voor drank en eten op een muziekfeestje, én een tentplaats aanbiedt in zijn tuin. De ex-generaal van het Franse leger heeft in 2010 de camino gedaan en 's morgens ontbijten we aan zijn tafel.
Zowat 1300 km gedaan, nog zowat 1100 km te doen......! 't Was al ver, en 't is nog ver! 65 Dagen van huis, en nog zowat 45 dagen te gaan......! 't Was al lang, en 't is nog lang!
Maandag 6 juni. Ons ontbijt in Espeyrac is karig. Een halve banaan, een halve appel en wat gedroogde abrikozen. Na wat klimwerk komen we in Sénergues waar gelukkig den bakker nog aktief is. Met mooi weer komen we ,op zowat 10 km van Conques ,in het schattige gehucht SAINT MARCEL! HOE BESTAAT HET! En dan, zien we in de diepe vallei, het Matchu Pitchu van Europa: Conques. Een lange afdaling, en om 13u30 staan we in dit prachtig bewaard Middeleeuws oord. Echt de moeite. We ontmoeten er nog enkele stapgenoten van de voorbije dagen. Rond 16u30 klimmen we langs de andere zijde de vallei uit, en om half zeven kunnen we terecht in een eenvoudige gîte communal te Noailhac.
Dinsdag 7 juni. We verlaten de GR 65 om, terug via de landkaart ,onze eigen camino naar Moissac (nog 150 km) te vervolgen. 's Middags in Decazeville doet Marcel een plasje in het labo, en ik koop een nieuwe pijp. Het weer kan beter. 's Avonds eten we in de tent, terwijl het buiten flink regent.
Woensdag 8 juni. We stoppen, na 23 km ,in Salles Courbatier waar de vriendelijke herbergwaard uit Dunkerke(Fr) ons verwijst naar een groot landhuis, waar we onze tent mogen opstellen. Gastheer en gastvrouw vragen ons 's avonds nog binnen voor een babbel en een tas thee.
Donderdag 9 juni. Vandaag kan Marcel terecht, in het Centre Médical van Villeneuve ,om de uitslag van het labo te kennen. Resultaat: Een hardnekkig beestje dat andere antibiotica nodig heeft. Rond 16u stappen we verder den boerbuiten op. Na 13 km die dag wordt de tent opgesteld bij een 78-jarige pluimveehouder. Gastvrije mensen met een gehandicapte zoon. 's Avonds moeten we mee aanschuiven voor een goede maaltijd met frietjes en eendenpastei van eigen makelij. Wijn en Poire William hoort er ook bij.
Vrijdag 10 juni. Omdat het motregent ontbijten we in de schuur, waar de zwaluwen binnen en buiten vliegen. Een bascule leert ons dat de kar van Marcel 37 kg weegt, en mijn rugzak 15 kg. Na de koffie binnen en hartelijk afscheid gaan we weer verder in de kilte en de motregen. Mijn knie heeft het moeilijk. Al te rustige en eentonige wegen brengen ons in Varaire. Weerom 23 km gedaan en we kamperen " en sauvage ".
Zaterdag 11 juni. Ons volgende doel, Moissac, is nog zo'n 75 km. Op tijd op weg, en via enkele dorpen, ons aangeraden door de pluimveehouder, komen we behoorlijk vooruit. Die dag hebben we bijna geen eten, en den bakker in Vailats is met verlof. Oud brood, gesopt in minute soep helpt ons verder. Na 30 km bereiken we Montpezat en de douche op de camping helpt ons er weer bovenop. Ook een pintje in het dorp smaakt.
Zondag 12 juni. Pinksteren. Terwijl Marcel inkopen doet, pikkel ik moeizaam verder om op gang te komen. Na een pijnstiller geslikt te hebben, gaat het gelukkig beter. Het weer is goed, de weg rustig en mooi afwisselend. We zingen en fluiten en stappen 27 km tot Lafrançaise. We drinken één pint, en krijgen er nog twee aangeboden. De tent wordt opgesteld achter een fabriekje, waar we een prachtig uitzicht hebben over de vallei van de Tarn, en zelfs, heel vaag, de Pyreneeën reeds kunnen zien. (Vandaag was het ook Gooreind-kermis.)
Maandag 13 juni. Ontbijt in de tent, start in de regen. Maar het klaart op en, tussen de fruitteeltvelden langs de Tarn, komen we toch reeds om 14u in Moissac, warm en zuiders. Een korte verkenning, met vuile kleding naar een wassalon, en voor de tweede maal " op restaurant " . Morgen is het een rustdag, om de was te drogen en ons strijdplan te bespreken.
(Is de grootte beter Jacques L, of moet het nog groter? ).
Donderdag 2 juni Van Lasbros naar Nasbinals. Lekker geslapen, sokken en ondergoed gewassen en gedroogd en ontbijt aan tafel. We vertrekken met doel; Aubrac via Nasbinals. Het word weer stappen in de wolken, maar het uitzicht is uniek: schrale grashellingen met enorme zwerfkeien en alom gele bremstruiken. Vandaag stapt de 19-jarige Nicolas met ons mee; hij gaat voor Pau-Montpellier en dan volgt Spanje. Tijdens de middag speelt hij gitaar en we delen brood en koffie. Rond 15 u besluiten we om in Nasbinals te blijven. Het weer zit tegen om op de bergpassen van de Aubrac te kamperen. Ons tentje komt onbeschaamd voor de ingang van het gemeentehuis te staan. Geen haan die er voor kraait. In het naburige café krijgen we te horen dat de Lozère één van de ruwste en minst bevolkte departementen is.
Vrijdag 3 juni Van Nasbinals via Aubrac naar St. Chely d' Aubrac. Om 9 u eerst op doktersbezoek voor een urine- onderzoek ( mijn blaasontsteking wil niet wijken ) en ik word doorgestuurd naar een labo in Espalion waar we morgen langskomen. We volgen hotsend en botsend de GR 65 en komen tot 1400 m hoogte. Het is weer stappen op de grens van blauw en zwart, maar we blijven droog. De route loopt langs veepoorten dwars door de weiden tussen het bekende runderras van de Aubrac: robuust, donkerbruin en langgehoornd. In St. Chely d' Aubrac zit de bakker zonder brood en we blijven noodgedwongen op de gemeentelijke camping.
Zaterdag 4 juni Van St. Chely d' Aubrac via Espalion naar Estaing. Vandaag dalen we de ganse dag naar de vallei van de Lot, tussen regen, mist en zonneschijn bij, 27°C. In Espalion zijn we te laat voor het labo (15 u en zaterdag ) en we beslissen verder te lopen naar Estaing. We zien een zeer schilderachtig dorp, met de Lot en zijn middeleeuwse brug, en het, eveneens uit de middeleeuwen, kasteel van de hier beroemde familie Giscard d' Estaing met als bekendste telg : Valerie Giscard d' Estaing, president van'74 tot '85. De tent zetten we op een parking langsheen de Lot met de " deur " gericht op bovenvermelde bouwwerken.
Zondag 5 juni Van Estaing via Golenhac naar Espeyrac. Het regent vanochtend en het inpakken moet in de tent gebeuren. Nog even een bezoek aan de binnenstad en de kerk en rond 10 u verlaten we het stadje. We worden afwisselend nat en droog , langs de GR 65 , en rond 17u30 landen we in een gemeentelijke gite in Espeyrac. Alles wordt lekker gedroogd. Morgen wacht ons Conques, na 13 km, en zijn we halfweg Santiago de Compostella.
Zondag 29 mei Van Le Puy-en -Velay naar St.Privat. We laten Le Puy achter ons, samen met een sliert van pélérins die de kathedraal komt uitstromen na de pelgrimszegen, en hun jaarlijkse vakantie besteden aan een voettocht tot in Conques of Cahors. Rond 15u30 zitten onze 25 km erop langs de GR 65; gelukkig is het droog weer want de GR 65 is een marteling voor mijn wandelkarretje omwille van de helling en de grote rotsblokken.We wachten op een terrasje op Stijn,Ann,Laura en Spike. Rond 16 u is het zover: BOMPA! WALTER! Na de begroeting resten ons nog 100 m naar de camping. Samen aperitieven ( op walter zijn 61 ste verjaardag ) , kokerellen en lekker doorzakken met " bollekens ".
Maandag 30 mei Van St.Privat naar Esplantas. Vandaag volgen we de GR 65 zonder bagage en 's middags halen we reeds Saugues. We stappen nog door tot in Esplantas, waar Stijn ons ophaalt voor de camping in St.Alban. We besluiten er 2 nachten te kamperen, zodat we dinsdag 31 mei weer met een mini-rugzakje op pad kunnen.
Dinsdag 31 mei Van Esplantas naar St. Alban. Gans de streek oogt erg mistig en we maken onze 1ste regendag mee sinds onze start; een goei test voor onze regenkledij die we gelukkig meehadden vandaag. We stappen het departement Lozère in, en genieten , ondanks het slechte weer, van de ruwe omgeving en het prachtige runderras. 'sAvonds weerom gezellig samen in de grote tent.
Woensdag 1 juni Van St. Alban naar Lasbros. Voor de derde maal een gezellig ontbijt samen ,en een plotse rukwind licht bijna de tent op. Buiten is het 5°C. Om 10 u vertrekken Stijn en co naar Bordeaux en wij gaan voor Aumont-Aubrac. We laveren weer op de grens van witte en zwarte wolken bij een max. van 6°C. Aumont-Aubrac passeren we rond 14 u en we trekken verder richting Nasbinals. Het blijft echter stevig regenen en rond 16u30 zoeken we voor de eerste maal een gite op in Lasbros. Koken in een keuken, aan een tafel eten en wegsoezen aan de open haard , met enkele andere wandelaars.
Zondag 22 mei ----------------- Le Puy en Velay Eerst en vooral wensen wij onze vrouwen en kinderen en Johan te bedanken voor hun steun en vertrouwen. En bij het lezen van de weblog waren wij ook aangenaam verrast door de aanmoedigende reacties, welke ons echt wel deugd doen. Waarvoor ook dank. Voor de minder vertrouwde gebruikers : je kunt bij elk bericht - onder het kader - klikken op " reactie " en alzo iets schrijven , of de andere reacties lezen. Hetzelfde kan via de rechterzijde, " gastenboek - voeg toe "
Onze zevende week verliep als volgt : Zondagochtend in Gabreloche was koud en vochtig , maar niet voor lang . Onze weg bracht ons terug op de GR3 tot op 1100 m , met mooi zicht op de Col de Montarcel (?). Deze GR bracht ons echter niet veel goeds . Het ging al te gek over grote rotsen , te steile bospaden en al te bochtig . Geen wandelpad waardig ! Ook onze zoektocht naar een kampeerplek in Volore-Montagne was moeilijk . Ten einde raad , over een prikkeldraad , een bewoner aangesproken . En het begin was moeilijk , maar wij zijn 's anderendaags met pijn in het hart vertrokken bij Bernard en Dominique . Nadat we de tent in de " tuin " hadden opgesteld werden we vergast op een grote Leffe , brood , worst , paté , kaas , pasta en wijn . En 's morgens verse koffie en croissants ! En de overschot was ingepakt als lunchpakket ! De volgende dagen , maandag , dinsdag en woensdag waren al te warm tot snikheet . Al pikkelend en met behulp van pijnstillers legden we toch de nodige kilometers ( gemiddeld 22 km ) af . Let wel , ook het kamperen " en sauvage " vraagt zijn inspanningen . Daar waar de meesten bij het einde van hun stapdag zich aan tafel kunnen zetten , een douche en een bed ter beschikking krijgen , verkiezen wij onze tent op te stellen ( na soms wat onderhandelen ) , zelf te koken en af te wassen en ons te wassen met koud water . Af en toe een camping bezorgd ons douche en warm water voor de kleding . Maar het slapen in de half open tent , tussen de vogels , de krekels en de mieren is best zalig . En we genieten van onze grondzeteltjes en onze zelfstandigheid . Van onze eerste 46 dagen hebben we - ook dank zij het goede weer - met veel genot 33 dagen van de tent en de veldkeuken gebruik gemaakt . Natuurlijk komt dit ook ons budget ten goede . Tot op heden slagen we er nog in onze planning van 15 euro per dag en per persoon te handhaven . En nu terug op de tocht . Woensdag voelden we dat Le Puy haalbaar werd voor het week - end . Donderdag en vrijdag opgestaan om 6u30 , en reeds op pad om 8u30 . Twee lange stapdagen , gelukkig bij merkelijk minder warm weer , hebben ons geholpen om vrijdag 27 mei om 18u15 het middeleeuwse centrum van Le Puy te bereiken . Zelden zijn we zo trots geweest . En hier overnachten we tweemaal in " Le Grand Seminaire " , met bed , douche , ontbijt en avondmaal . Nu genieten we , na 900 km , van een fijne rustdag in een gezellig stadje bij mooi weer en heerlijk Belgisch bier , en morgen zondag weer op pad . Met blijde verwachting kijken we uit naar het nakende bezoek van Stijn , Ann ,Laura en Spike en naar de verrassingen die ze van het thuisfront meebrengen . Alzo kunnen we vol goede moed beginnen aan de zo goed als middeleeuwse route naar Saint Jean Pied du Port langs de " Via Podiensis " .
Woensdag 18 mei Nog vlug even "winkelen" in St Leon en dan via de GR3 naar Bert. Het voorsmaakje van gisteren valt in het niets in vergelijking met wat de natuur ons vandaag te bieden heeft. Eens op 550 meter hoogte denken we gans Frankrijk te kunnen aanschouwen. De vooruitzichten voor het einde van de week (+/- 1.100 meter) doen ons huiveren. Een jong koppel uit Parijs kruist ons pad (Bennoît & Alexandra); ze zijn voor 3 jaar op wereldreis vertrokken met als 1ste doel; te voet naar Marseille. In Andelaroche spreken we een man aan die een schotbalk plaatst in een beek. Hij biedt ons prompt een grasveldje met tuinstel aan naast zijn woning. De wolken pakken weer samen en we treffen voorzieningen voor de aankomende regen.
Donderdag 19 mei 13 druppels zijn er gevallen vannacht en de boeren beginnen terecht te vrezen voor hun dieren; het voedsel geraakt gewoon op. Vandaag wordt de camping van Arfeuille ons doel. Kledij wassen, ons douchen met warm water, nog even het dopr in want we moeten eten inslaan voor de volgende 2 dagen.
Vrijdag 20 mei Het terrein wordt nu ieder dag ruwer. Het gaat van 500 naar 950 meter en het centraal massief met de Puy-de-Dôme en de Col de la Madeleine duiken in de verte op. Morgen kondigt het plan 1.250 meter aan. Vandaag kamperen we tegenover een boerderij op een weide langs de weg. Een brommertje levert zelfs "eau portable" in het dorpje Marie-Neuve.
Zaterdag 21 mei Momenteel stappen we door het departement Rhone-Alpes en in de namiddag zien we het aankondigingsbord: departement Puy de Dome. Vanaf vandaag blijven we zo goed als boven de 1000 meter. Het loofhout verdwijnt en het is al dennenbossen waar we door stappen. Rons 16h stranden we in Arconsat. Café toe op het gezellige dorpspleintje maar een "buurman" biedt ons een 1664 aan. Op zijn aanraden stappen we nog tot in Chabreloche; met zwemvijver, grasveldje en stromend water. Zoals reeds de ganse week pakken de wolken weer dreigend samen, donder, bliksem, we zien het in de verte meer dan duidelijk regenen en we maken werk van onze tent.
Frére hotellerie brengt ons naar de dokter in Dompière. Diagnose voor Walter: tendinitis aan de linkerknie. Verdict: rustig verderstappen en pijn onderdrukken met pijnstillers. Die middag halen we nog medicamenten op; doen we onze plichtplegingen (? ) in de kerk en bestuderen we de kaart voor morgen.
Dinsdag 17 mei
We hervatten onze grote trek; een patella-bandje, pijnstillers en zalf moeten Walter er terug doorhelpen. Om 7u zijn we onze kamers aan het poetsen; nog ontbijten, een verrassend uitgebreid lunchpakket meegekregen en afscheid nemen van enkele frères. Eerst volgen we 3 km het kanaal richting Dompière en dan nog 15 km langs rustige departementalles waar we amper verkeer tegen komen. Het uitzicht lijkt nog steeds op onze noorderkempen, maar het laatste half uur belooft ons mooie vergezichten voor morgen. Kamperen doen we in een achtertuin van een woning in Leon.
Maandag 9mei Zondagavond, voor het slapengaan naast het kanaal, nog een ferme muskusrat gezien. Toch goed geslapen.Nochtans, 's nachts bijna gevallen omdat ik(Walter) niet op mijn linkerbeen kon steunen. En 's morgens is mijn onderbeen wat gezwollen. In plaats van te bellen naar mijn huisdokter, besluiten we Johan te bellen, in de hoop dat hij nog niet te ver uit de buurt is. Gelukkig was hij zijn gsm vergeten af te zetten, en slechts zowat 30km van ons vandaan. Hij is grootmoedig en bereid mij te helpen. Marcel stapt verder naar Cercy Latour(zowat 10km) en Johan zal mij oppikken en tot daar brengen om een dokter te raadplegen. Diagnose: niets concreet. Rx laten nemen en bloed laten trekken, mogelijk is het flebitis....,? We kamperen met zijn drieën naast een riviertje, en vlakbij een kraan met wasbak. Weerom mooi weer , dus maken we van de tijd gebruik om onszelf flink te wassen in de rivier en onze kleding in de wasbak.
Dinsdag 10mei Na overleg en raadpleging gps van Johan ,vertrekt Marcel om 9u30 voor 35km naar Bourbon-Lancy, en Johan voert mij naar de kliniek. Doch de kliniek heeft géén Rx-faciliteiten en geen spoeddienst. Zij verwijzen ons naar Moulins. Dus nog eens 35km verder. Alhier vinden we een goed ziekenhuis met efficiënte spoeddienst. Na onderzoek blijkt Rx niet nodig, doch wel bloedcontrole. Gelukkig géén infectie. Wel wordt er sterk aangedrongen op minstens 5 dagen rust. Terug naar Bourbon-Lancy, waar we als bij wonder Marcel zien stappen. We kamperen weerom met zijn drieën op een pas gemest veld, naast een recreatievijver. Ondertussen hadden we al vernomen dat er zowat 20km verder, in onze staprichting, een klooster was met pelgrimsfaciliteiten, vlakbij Diou,"Abbaye de Notre-Dame de Sept- Font."
Woensdag 11mei Weerom zet Marcel de tocht, alleen ,te voet verder, en brengt Johan mij tot bij het klooster. Wanneer Marcel om 15u toekomt bieden we ons beide aan , met de gedurfde vraag om 5 dagen te mogen blijven. Broeder portier vraagt Vader Abt erbij en we krijgen gelukkig zijn zegen, op voorwaarde om de kloosterregels te respecteren ( stilte- diensten bijwonen- handje helpen in " retraite-eetzaal en keuken ). Onze kamers worden toegewezen,( niet in het pelgrimsverblijf, maar wel in de "hotellerie" van het klooster). We douchen ons en brengen dan verslag uit bij Johan, welke die nacht nog ,onder de bomen van de parking, aan de abdij blijft staan.
Donderdag 12mei En alzo begint ons kloosterleven voor de volgende vier dagen: -6u45 Mis ( ongeveer 1 uur) -8u Ontbijt -9u15 Tierce ( kwartier) dan vrije tijd -12u15 Sexte ( kwartier) -12u35 Middageten -14u15 None (kwartier) dan vrije tijd -17u30 Vespers (half uur) -18u30 Avondmaal -19u30 Complies ( half uur ) Dan gaan de paters (een zestigtal ) slapen, want zij staan om 3u30 al terug in de kapel! De rust en de gezangen zijn wel indrukwekkend. Marcel neemt in de namiddag afscheid van Johan ,terwijl ik mijn been met ijs behandel en streng blijf rusten
Vrijdag 13mei Gaat zowat zijn zelfde gang.
Zaterdag 14mei 's Nachts heeft Marcel koorts, blaasontsteking, een gekend probleem. Hij blijft de ganse dag in bed, zonder eten, enkel wat appelsap. Ik bel met Toon, welke zijn hulp van op afstand beloofd. . Zondag 15mei ( verjaardag van ons Heidi ) Marcel terug te been en weer aan 't eten. 't Kloosterleven gaat verder. En morgen maandag ook. Waarschijnlijk dinsdag terug op pad.
Woensdag 4 mei We hebben wat te shoppen vandaag en we willen onze pezen en gewrichten wat rust bezorgen. Vézelay bevindt zich op de colline éternelle en is wereldgoed. We treffen in hoofdzaak 1 steile straat aan met restaurants, een apotheek en souvenirwinkeltjes met op het einde de, op een enorme burcht lijkende, basiliek. In de 2 boekenwinkels vinden we slechts 1 bruikbare kaart voor de komende 4 dagen. Bij de apotheek "vindt" Walter gelukkig een patellabandje om zijn knie te verstevigen. 'sAvonds wordt onze camping nog "bezocht" door 90 jongeren; het brengt voor ons aangenaam leven in de brouwerij.
Donderdag 5 mei Om 9u15 vertrekken we voor één van de mooiste wandeldagen, door de Morvan, één groot natuurpark, volop in de zon. Klimmen, dalen en km's vergezichten. Achter iedere heuvel of bocht denken wij de mooiste "kijkewijd" te ontwaren. 't Is één grote betovering. Na 25 km vinden we een plekje naast een riviertje op 4 km van Corbigny. De bakker komt hier 's morgens niet langs volgens de buren en samen met het nodige water krijgen we ook een brood toegestopt. Morgen zoeken we in Corbigny weer proviand en de juiste wegenkaarten. Het beloofd weer een koude nacht te worden.
Vrijdag 6 mei Walter zijn knie baart ons zorgen en we besluiten enkele dagen max. 15 km te stappen en er op attent te zijn om min. 1/2l water per uur te drinken. Kwestie om overbelasting tegen te werken. We komen tegen de middag in Corbigny en eten ons brood in een onthaalhuis voor compostellagangers. De verantwoordelijke , die er een kamer bewoont, is een beetje een éénzaat, een thuisloze, zelf noemt hij zich een nomade. Hij is maar al te enthoesiast om iemand over de vloer te krijgen en ratelt aan één stuk door. Gelukkig vinden we proviand en voldoende wegenkaarten in de stad. Na de middag volgen we nog 10km een jaagpad langs het canal du Nivernais en in Sardy-les-Epiry zit onze stapdag er op. Midden in het dorp vinden we het juiste grasveldje voor de tent. Water wordt ons direct aangeboden, maar niemand begrijpt onze"hint" dat we nog brood zoeken voor morgenmiddag.
Zaterdag 7 mei Om 8u45 zijn we weer onderweg. Rekening houdend met het probleem van de knie doen we de eerste 5km, door het hobbelige veld, rustig aan. De volgende 10km stappen we langs een route departementale naar Chatillon-en Bazois. Daar doen we eerst een terraske, want de grand marché opent pas om 15u. Nadien leggen we nog 5km af tot in Pont ,aan het canal du Navernais, waar we een grasveldje treffen, stromend water, een picknick-tafel en een parkeerplaats voor Johan, een kennis van Walter, en zijn kampeerwagen. Wassen, plassen, koken, op Johan zijn notebook onze foto's bekijken en op een usb-stick plaatsen om mee te geven naar het" thuisfront".
Zondag 8 mei We ontbijten deze ochtend iets uitgebreider en onderzoeken gretig een thuispakket dat Johan meebracht; petroleum, gas, esbitblokjes, afwasmiddel, olijfolie, toiletpapier( doe maar eens een poging om 2 rolletjes te kopen) . We kunnen weer 2 weken koken en ..... 'sAvonds gebruiken we het gaspit en petrolvuur voor de bereiding van ons avondeten en afwas;'s morgens is dan het gasstel nog niet ingepakt en koken we water voor de koffie en 's middags rest ons dan een luttel esbitstelletje met 2 blokjes om 1/2l water aan de kook te brengen. Vandaag lopen we de ganse dag weer langs het canal du Nivernais dat vanaf Pont richting de Loire afloopt via haast ontelbare sassen. De omgeving is zogoed als vergelijkbaar met het kanaal van St.Lenaerts naar Turnhout; een mooi vlak parcours van 15km. De tent plaatsen we ter hoogte van sas 27, bij een bankstel dat naar de oude belgen refereert.
Zaterdag 30 april Straks is onze derde week voorbij. Wij hadden onze tent opgesteld in het midden van het " kerkplein" met veel bomen, gras en picnic- tafels. Een jong kereltje had ons ' s avonds de " bron" gewezen en gezegd dat er 's morgens een viering plaatshad voor de oud-strijders. Wij dus vroeg op (7 u) en vlot ontbijt. Wij hebben nog onze was gedaan aan de bron. Een fabrieksuitbater vlakbij, zag ons, en bood in zijn fabriek nog WC en douche aan. Mooi meegenomen! Vertrek om 10u, bij het schallen van de trompet over het plein. Andermaal prachtig weer, met een volledige was op rugzak en kar. Een omweg van zowat 5km was nodig om te winkelen (Auxon). Daarom verder in stevig tempo langs Ervy-la -Chatel en enkele gehuchten tot Flogny-la-Chapelle waar we onze tent opslaan aan de oevers van het Bourgondisch kanaal. Dit na 24km. Onze derde week zit er op. 455km afgelegd, 1 maal kamer gehuurd (Reims), 2 maal in klooster geslapen (Loverval en Scourmont), 4 maal bij vrienden ( Jef en Maria, Toon en Mia, Werner en Lydia, Laurent en Hilde) en 14 maal gekampeerd.
Zondag 1 mei Het dreigende onweer van gisterenavond is gelukkig uitgebleven. Koude nacht en ochtend, daarom vlug op pad (9u15). Terwijl de doedelzakken in Antwerpen de Grote Trek begeleiden trekken wij Bourgondië binnen. Weerom prachtig weer, mooie landschappen en rustige wegen. Plots, na een bos, zien we neer op de wijngaarden van Chablis. Onvergetelijk! In schril contrast met de kleine dorpen, waar men gerust " in zijn bloot gat" kan doorwandelen( geen kat te zien) heerst er in Chablis toch een gezellige drukte en doen we ons derde terraske van de tocht, na 18km. Dan nog 10km verder tot het onooglijke St-Cyr-les-Colons. Weerom kamperen we naast de kerk. De koster biedt ons water e WC aan.
Maandag 2 mei De kerkklokken,op amper 15 meter, wekken ons om 7u. Een karig ontbijt en op weg richting Vermenton. Zeer mooie vergezichten bij helder, zonnig weer. In Vermenton slaan we proviand in en dan zoeken naar de weg. Onze kaart(1/200.000) laat ons wat in de steek, maar via GR komen we toch voorbij Lucy en Bessy. Walter heeft een off-dag. Maar dan opeens, na enkele, echte voorhistorische grotten, lopen we bijna recht de camping municipal van St Moré binnen. Dus gestopt om 16u30 voor ne was en nen douche. Dan eten, schrijven en slapen.
Dinsdag 3 mei Wij stellen vast dat één van de verhuurstacaravans los is, dus ontbijten we "binnen". Weerom mooi weer, en we starten langs GR 13, via een andere voorhistorische getuigenis (le camp de Cora). Maar ja ,GR kronkelt en gaat op en af, en na een uur hebben we amper 2km in de goede richting afgelegd. Via kleiner wegen, parallel aan D606 passeren we Sermizelles en Givry. En dan gaat het weerom mis en zitten we in Domecy om dan Vézelay te bereiken langs het Zuiden! Gelukkig worden we beloond met prachtige vergezichten op deze"colline sainte". En na 25km installeren we ons om 16.u30 op de camping, amper 1km van het centrum. En we boeken ineens voor 2 nachten, dan kan de knie van Walter en de achillespees van Marcel wat rusten. Onze eerste rustdag na 23 dagen.
'sMorgens een grandiose kater. Walter gelukt erin de tent op te breken en de spullen in te pakken ,terwijl ik over de toiletpot hang. Rond 11u30 trekken we langzaam op pad. We moeten op zoek naar petroleum, campinggas en landkaarten. Aan eten denk ik nog niet. Walter neemt iets bij een Mac Donald en ik hou het bij een grote cola. Rond 14u krijgen we in de kathedraal St. Pierre in Troyes een stempel in ons boekje en na de picknick ben ik er volledig bovenop. Troyes centrum is een prachtverzameling van houten constructies en leem (de huizen). We verlaten tijdig de stad om een kampeerterrein te zoeken aan de stadsrand. De "buren" zorgen weer voor water en zalig moe kruipen we de tent in. Het begint al vlug te regenen.
vrijdag 29 april
De ganse nacht blijft het regenen en we blijven liggen tot het ophoudt rond 8u. We hebben gelukkig een picknick-tafel om te ontbijten en de tent wordt nat ingepakt. Om 9u30 vertrekken we richting St.Germains waar we onze provisie inkopen. Spijtig genoeg opteren we weer voor een oude Romeinse weg. Na enkele km dalen bolt de kar nog amper van de vette, klei-achtige bodem (kleem wordt het hier genoemd). Terugkeren lukt niet meer. Er lijken wel autobanden onder de kar te staan. 'sMiddags trekken we door schilderachtige dorpjes; Lirey, Machig tot in St.Phal. Alles is even netjes, prachtige woningen, cocoontuinen, verzorgde moestuinen. De franse nonchalance ( de franse "slag") is ver te zoeken. Midden in het dorp, naast de kerk kamperen we weer, op een grasveld met picknick-tafel.
zaterdag 23 april Rond 9.30 u vertrekken we in Reims langs het jaagpad van een kanaal via Carmontreuille, Monbré naar Rilly-le-montagne waar we voor 2 dagen inkopen doen. Ook hier is het Paasweek-end. Na 20 km komen we in les Haiés en achteraan op een bouwgrond vinden we een plaats voor ons kampement.
zondag Pasen 24 april Hoe verloopt onze dag meestal? Ons ochtendritueel duurt tussen 2 en 2,5 uren; ontbijt, inpakken en de kar deftig insnoeren want die krijgt serieuze schokken. Rond 9u15 starten we deze morgen via Bemesnil-sur-oger door de champagne-wijngaarden naar Vertus; 28 km in een stralende zon. Rond 18u zoeken we dan een kampeerplekje.Vanavond mogen we opstellen naast een schuur en beschikken we over stromend water. Dus lekker opfrissen, kleding wassen, koken en met stromend water de afwas. Tussen 18 en 20u nemen we contact met het thuisfront. Rond 21u meestal lekker de slaapzak in.
maandag 25 april We laten onze was lekker opdrogen en het wordt 11u voor we op stap gaan. Vandaag verlaten we de hellingen met hun druivelaars en tot in Troyes geeft men min of meer plat terrein aan. We stappen via Vertus en Fère-champignoise naar Euvy. Na 24 km zetten we ons tentje naast de kerk en gaat ons eerste noodpakket eraan.
dinsdag 26 april Rond 9u15 vertrekken we met de zon naar Gourgançon en via Salon,Champfleury,Plancy l'abbaye naar Rhèges. Ondertussen zijn we het stroomgebied van de Aube doorgetrokken en denken we in de Kempen te zijn, alles werkelijk vlak na de heuvels van Picardië en de franse Ardennen. Na wat palaveren met een wantrouwend,ouder boerenkoppel mag de tent naast de boerderij. We "vinden" nog 6 eieren bij de buren en uiteindelijk zorgen onze buren uitgebreid voor water en een stokbrood.
woensdag 27 april In Rhèges vertrekken we met een bewolkte hemel. Direct een oude Romeinse weg met aan beide zijden enorme graanvelden, koolzaad en aardappelvelden. Er lijkt geen einde aan te komen.Overal staan her en der windmolens. Rond de middag in les Grandes-chapelles horen we dat er geen enkele winkel is. Maar achter de eerstvolgende hoek staat Stefan met 2 marktkramen: brood, kaas, groenten en fruit. Stefan, een 30 jarige markt-kramer woont 20 km verder, tegen Troyes aan,en nodigt ons stande pede uit voor het avondeten. We douchen, aperitieven uitgebreid, barbecuen met wijnen en degustieven. Stefan, vrouw en kind wonen samen met zijn getrouwde zuster en getrouwde schoonzuster. Ook de schoonouders worden uitgenodigd en we feesten in familiesfeer tot 1 u. We kunnen nog net naar de tent strompelen.
Nadat onze vrouwtjes ons in Cerfontaine achterlieten hebben we een echt koude nacht meegemaakt. Die zondag, verder richting Chimay. Prachtig weer, mooie rustige baan- zowat 30 auto's en 60 moto's de ganse dag. Marcel moest met zijn kar door doornstruiken rijden, met als gevolg een eerste platte band. Gelukkig konden we terecht even voorbij Chimay, in de abdij van Scourtmont, bij de trappisten. Maandag om 10 u passeerden we de Franse grens, en de volgende dagen,t.t.z. maandag,dinsdag,woensdag,donderdag en vrijdag mochten we genieten van echt zomerweer en ontzettend mooie "weilanden" en koolzaadvelden doorheen Picardië. Dinsdag 19 april waren we te gast in Parfondeval bij Laurent en Hilde Michielse. Gastvrije ontvangst,wasmachine,douche,smakelijk eten en een goed bed. De andere dagen hebben we ons eigen potje gekookt en de tent opgeslagen in Hannappe,Banonge en St.Etienne sur Suippe. Vrijdag om 13 u stonden we voor de indrukwekkende kathedraal van Reims! en hier konden we overnachten in een diocesaans centrum. Wij hebben alzo van zondag 17 april tot vrijdag 22 april 131 km afgelegd, zonder kwetsuren of noemenswaardige moeilijkheden. En nu verder naar Troyes.
aan alle sympatisanten; het moeilijkste voor ons is om frequent de "blogteksten" aan myriam te bezorgen. Vandaag zijn we met ons gat in de boter gevallen. Een sympatisant tegen het het lijf gelopen die ons thuis uitnodigt voor een barbecue en nu zijn laptop ter beschikking stelt; vandaar dit tussendoortje alvorens myriam onze volgende tekst met de post ontvangt. Het gaat ons reuzegoed mede door het goede weer; we zijn s'avonds lekker moe maar in de tent recupereren we voortreffelijk. ondertussen zijn we via reims in troyes aangekomen, maar ik verklap teveel. volgende week uitgebreider nieuws
Een sfeerbeeld van de start heeft iedereen al uitgebreid kunnen lezen, horen en bekijken. De eerste 3 dagen worden we verwend bij Maria en Jef in Lint, Mia en Toon in Steenokkerzeel en Lydia en Werner in Overijse. In Duisburg worden we even overvallen door emotie als we Rene Sterckx en zijn echtgenote ontmoeten : ma 4 april gestart en vrijdag 8 april moeten opgeven wegens knieproblemen. Woensdag 13 vinden we in Glabais een vrij marginale camping na een prachtwandeling in het Brabantse hinterland. Donderdag,op weg naar en in Charleroi,is een dag om snel te vergeten. In de avond en nacht des te beter bij de zusters in het " centre magnificat". De tent opstellen was geen optie, in ruil voor een gebedje in Compostella krijgen we een bed en ontbijt. Vanaf nu wordt het " chemin de St.Jacques " en met de hulp van diezelfde " heilige " wordt ons een gratis plaatsje aangeboden op een camping in Walcourt. Ondergoed en sokken zijn iedere dag netjes gewassen. Zaterdag 16 snel van Walcourt naar Cerfontain. Op de middag een laatste afscheid van onze vrouwtjes. Iedereen houdt zich moedig. Morgen richting Franse grens. Tot nu toe een en al vakantie op de eerste 150 km.
De uitzwaai aan de St Jacobskerk was geweldig Al die familieleden, bekenden, vrienden EN doedelzakspelers Het was aangrijpend Marcel en Walter waren prettig aangedaan Ik weet zeker dat dit heel veel betekende voor hen en dat de gedachte aan dit afscheid hen zal sterken in moeilijke momenten Daarom nogmaals heel heel hartelijk bedankt lieve mensen
