De speeltijden zijn in de overdekte speelzaal, het is te koud om buiten te spelen. Maar er lag een pakje sneeuw op de speelplaats, de kleuters hun oogjes blonken, hun hartjes gingen tekeer. Wie wil er nu es niet buiten de sneeuw voelen, pakken, ... .?Na het onthaal in de namiddag en het godsdienstmomentje vertelde ik de kls ... dat..... dat.... ik....heeel....
maar ook hééééééééééééééééél graaag buiten zou willen spelen op de speelplaats samen met de vriendjes. Het was een vreugdekreet. Jaaaaaaaaaaaaaaaa ! Ik ook !!!! joepieeeeeeee !! We hadden enkele dingen afgesproken en ik heb de kleuters nog nooit zo vlug hun jas zien dicht doen, muts zien aantrekken en sjaals omdoen. Flavie mocht ook mee, ze mocht kijken vanuit de buggy. We zagen de sporen van de buggy in de sneeuw. Grote voetstappen, kleine voetstappen, sommige kleuters gingen op de hielen stappen.
Wie kwam daar aangestapt? Ja onze mijnheer de directeur, we mochten van hem één keer gooien met sneeuw. Hij zei tegen de kleuters om es te gooien naar mij, maar wat hij niet wist was dat ik 27 goed luisterende (meestal wel) kleuters heb. Ze zeiden bijna in koor: we mogen dat niet doen.
Uiteindelijk mochten we één keer naar de directeur gooien. En wat ik jammer vond, was dat ik maar een kleine sneeuwbal in mijn handen had
We gooiden sneeuwballen tegen de houten muur . De één hoger dan de andere. Er kwam zelf een sneeuwbal aangevlogen juist naast een andere die al tegen de muur was gegooid We hebben niet lang buiten gepeeld, we wilden immers niet ziek worden! De wanten en handschoenen werden te droge gelegd. En we verwarmden onze handen aan de warme keitjes in de klas.



|