OK, ‘t is niet allemaal stoef maar der is hier toch veel stoef te beleven. Gisteren hebben we Bryce Canyon in Utah geëxploreerd. Zeg me nooit dat ik genoeg foto’s moet trekken want dan ben ik niet te houden. Met bijna 800 stuks denk ik dat ik jullie zowat alle hoekjes van dit prachtige landschap kan tonen. Als dat dan niet voldoende is dan heeft Wilfried nog een uurtje film klaarstaan voor een lange winteravond in 2010? of 11??.

Het was prachtig weer en de canyon liet z’n best kantje zien; echt adembenemend - zie selectie foto’s.

En als er dan nog een beestje - plush of geen plush - in ons buurt komt dan krijgt dat beestje natuurlijk een volledig foto-portfolio, goed genoeg om zich in Hollywood aan te bieden.

We hebben zelfs één van de weinige prairiehonden die nog in leven zijn tegengekomen, pure STOEF!

Minder STOEF was de nacht die we zonder elektriciteit hebben doorgebracht. Van al dat - dicht bijeen ist warm - komen vodden van!

Deze keer was het een ‘weloverwogen’ keuze om ‘wild’ te kamperen. De Amerikanen hebben het begrip ’kamperen’ immers helemaal niet begrepen. Met levensgrote kampeerwagens (40ft en meer) trekken ze van kampeerplaats naar kampeerplaats. In hun camper hebben ze alle voorzieningen van thuis inclusief flatscreen, leren salon, volledig ingerichte keuken etc. En achter die +40ft trekken ze nog een pick-up of iets sjieker.

In Europa kun je maximum 10 Ampère elektriciteit krijgen per kampeerplaats, hier gaat het van 20 tot 50 A!

De vuilnis die ze elke dag uit hun campertje sleuren zetten wij thuis nog niet op een maand buiten! De kampeerplaatsen zijn dus helemaal ‘gesaniteerd’ maw bomen weg, asfaltwegjes met mooi aangelegde gazonnetjes. De grasmachines en sproeiers werken maw van ‘s morgens tot ‘s avonds.

In Australië reed je een ruw, onaangelegd stukje bosgrond op waar je eventueel wat water en/of elektriciteit kon krijgen. Je zat daar echt in de natuur. De Amerikaanse campings zijn meer parkeerplaatsen; mooi afgelijnde blokjes waartussen je je camper moet plaatsen, een meter of 2 van de buurman. Geen STOEF dus.

Wijlie gaan dus lekker wild kamperen tussen de bomen en de vogeltjes (en ander kruipgerief) maar dan hebben we het natuurlijk ‘s nachts koud. In deze regio daalt de temperatuur tot onder (ons) vriespunt. (goed voor de pintjes!) ‘s Middags daarentegen is het hier snikheer; vandaar foto van Wilfried in short op heuvel sneeuw. Moet kunnen!

Morgen gaat het richting Grand Canyon! Voor mij de derde keer, voor Wilfried de eerste; ben benieuwd naar zijn reactie.