Wees opnieuw welkom op mijn blog. Ik ben blij dat ik mijn gevoelens
vandaag met jullie mag delen.
Mijn zoon Constantijntje is veel te jong heengegaan, ik kan zijn
sterven maar niet verwerken. Hij had nog zo moeten genieten van het leven, zijn
persoonlijke leven. Hij had net als ik vader moeten worden van kleine
deugnieten. Spijtig genoeg was het hem niet gegund. Ik hoop dat het leven
hierboven hem even gelukkig maakt als dat het hier op aarde had moeten zijn.
Speciaal voor hem heb ik het gedicht 'Kinder-lyck' geschreven. Maar om zijn
nagedachtenis door de eeuwen heen actueler te maken, paste ik de taal van mijn
dichtstuk aan. Zo kan ook de hedendaagse lezer van mijn gedicht genieten.
Constantijntje, mijn kindje in de hemel, jij bent mijn engeltje die de leegheid in mijn leven, hier beneden lieflijk uitlacht met je schattige oogjes.
Vader, zei hij, waarom ween jij? Waarom snotter jij op mijn lijk? Boven leef en zweef ik als jouw engeltje in het hemelrijk.
En ik blink er en drink er van al het goeds dat God schenkt aan vele zielen en voel me levendig door de overvloed.
Leer dan, in het diepst van je gedachten, reizen naar een hogere gedachtenwereld, weg van het slijk van deze wereld, die zo vergankelijk is. De eeuwigheid overtreft het ogenblik.
Ik hoop, mijn lieve Constantijntje, dat je mijn woorden ooit zal
ontvangen en zal genieten van dit gedicht. Want ik schreef het speciaal voor
jou. Ik hou van je en zal je nooit vergeten. Dit lied is van toepassing op mijn
liefde voor jou. Luister en huiver...
Ik, Joost van den Vondel, laat jullie op deze blog even kennis maken met mijn wereld, mijn leven en mijn werken. Ik zal jullie
avonturen laten beleven, zonder dat jullie de deur hoeven uit te gaan. Het
wordt vast en zeker een boeiende reis.
Allereerst zal ik mezelf even voorstellen aan de hand van een
acrostichon of naamdicht.
Vondel
Overgang naar het katholicisme
Nederlandse dichter en toneelschrijver
De Grote Vijf
Engagement (politiek & religieus)
Latijn & Grieks (autodidact)
Nu ik deze hoge leeftijd bereikt heb, denk ik vaak terug aan
verschillende momenten in mijn leven. Ik mijmer dan over vroeger, over de tijd in
Duitsland, over mijn vrouw en over mijn kinderen en als ik s avonds, voor
het slapengaan naar de sterren kijk, knipoogt er altijd minstens eentje terug
Dan zie ik Constantijntje, Saartje, Anna, Joost Junior of mijn vrouw Mayke in
zon kleine oneindigheid...
J. van den Vondel
PS: Wanneer ik luister naar deze muzikale noot (in bijlage), reizen mijn herinneringen door de tijd.
