Eten op 't gras: 'Kom eens picknicken in Geraardsbergen op de Oudenberg, vanaf 110m boven de zeespiegel aanschouw je de Vlaamse Ardennen als een impressionistische schilderij.' Kom in Giesbaargen eens Geraardsbergen, niet alleen de Mattentaarten, Manneken-Pis en de Muur maar heel Gerardimontium zal u bekoren.
30-11-2009
Sinterklaas kapoentje breng wat in m'n schoentje....een appeltje of een citroentje, een nootje om te kraken dat zal nog beter smaken!
Dag Frank Vandenbrouke. Toen ik je in 1999 in Luik zag winnen begreep ik dat je grote klasse had. Ik hield van jou...Vaarwel VDB, Jij was de eerste WIELERADONIS
The Finance Tower of Brusselpronkt boven de Nationale Bank
Bijna alle Brusselse diensten van de Federale overheidsdienst Financiën zijn verhuisd. Zij werden gegroepeerd in de Finance Tower. Dat gebouw bevindt zich in de Kruidtuinlaan, tussen de Koningstraat en de Pachecolaan. Toen ik nog in de Koninklijke Munt van België aan de Pchecolaan 32 te 1000 Brussel werkte, keek ik vanuit het venster vanachter mijn bureau elke dag rechtop de Financietoren en het Esplandegebouw. De Financietoren werd rond 1970 geopend, waar een groot deel van de diensten van het Ministerie van Financiën een onderdak vonden. Wanneer ik in de Bibliotheek van Financiën in oude Belgische Staatsbladen moest gaan snuisteren, ben ik regelmatig in dit gebouw geweest. Opeens moest het gebouw, omdat het te veel materiaal bevatte waar asbest in verwerkt was, gesloten worden. Er werd toen een renovatietermijn vooropgesteld waarin vermeld werd dat de werken tussen 2003 en 2008 moesten gebeuren. Uiteindelijk zijn de eerste reuze hijskranen er midden oktober 2004 naartoe gebracht, en de werken werden begin november aangevat. Pas begin 2009 waren de meeste diensten terug in de Toren gevestigd.
Op 22 september 2009, moest ik om 19u in het stadhuis van Brussel zijn. Ik plaatste mijn wagen voor de Nationale Bank aan de Berlaimontlaan en stapte rond 18u 30 naar de Grote Markt. Ik had op dat moment ook gezien hoe tussen de Berlaimontlaan en de Pachecolaan een rotonde is aangebracht en hoe verkeersveiliger deze omgeving, in die 2 jaar dat ik met pension ben, geworden is. Ik zag ook hoe de warme avondzon van september de vernieuwde Financietoren deed pronken, Hij is heel mooi! zie ik bijna luidop tegen mezelf. Wanneer ik na 21u terug naar mijn wagen stapte, zag ik hoe verbazingwekkend mooi de Toren in het mauve is verlicht. Terwijl ik het spektakel aanschouwde merkte ik ook hoe grote donkere letters, langs de vijf grote lichtlijnen, de toren op rijzen. Ik vond het prachtig! Tot ik zag dat de letters het opschrift FINANCE TOWER vormen, wat mijn enthousiasme meteen luwde.
Wellicht is deze Engelse versie van Financietoren aangebracht om geen Nederlandstalige en nog eens een Frans- en Duitstalige versie te moeten laten verschijnen, concludeerde ik. Maar het is toch terug inflatie van onze eigenheid redeneerde ik verder. Het is ook opvallend dat ik hierover nog geen aanklacht van politici heb gehoord; hoewel er een paar weken geleden over het onschuldige liedje Leve België van Clouseau heel wat tumult was! En ik peinsde verder: want ten slotte vind ik al die Engelse opschriften en het gebruik van Engelse woorden in geschreven Nederlandstalige teksten even erg als Franstalige opschriften, en het gebruik van Frans als voertaal een eeuw geleden.
Wie zijn toch die sullen (en geen losers, niettegenstaande loser in het Groens Boekje staat) die zoiets bekokstoven, vraag ik me hierbij af; Brussel is nu wel de hoofdstad van Europa maar moeten we ons daarvoor als een mini Amerika gaan vertonen?
Vakantie... genieten van niets doen, rondslenteren, naar de Tour de France kijken, vreemde oorden aandoen, cultuur opsteken. Maar vooral ongegeneerd zijn, en lang, heel lang slapen.
In september als de school begon, gingen we altijd langs de ijzeren weg slenteren voor we naar huis trokken, we vonden spoorweg heel avontuurlijk. We vertelden ook altijd verhalen over heel bizarre treinreizen.
Bij het verlaten van de school
Bij het verlaten
van de school kwamen
we al wandelen op een lange spoorweg terecht die ons in een gouden trienwagon de wereld
rondleidde we zagen
een blauwe zee die
kabbelende langs stranden van eilanden vol bloemen overladen met geuren met maan en sterren en de wind in het canvas van de witte schepen behalve op de Tanara daar zongen vier mariniers - we all live in a yellow submarine yellow submarine yellow sub terug aan wal ontmoetten we op de spoorweg een rollend huis dat de wereld trachtte te ontvluchten vooraleer de koude winter kwam die alles grijpen en wit berijmen wou we reden langs het spoor zo ver op de winter voor tot hij ons moest lossen
de wielen van ons rolhuis stonden hier opeens stil de lente lachte ons toe zij was de wachtster
bij een oude bareel die
ons hartelijk verwelkomde en alle bloemen op de wereld waren ineens aan t bloeien
langsheen en dwars over
de ijzeren weg waarop
het treinverkeer uit
schrik voor vernieling
afgesloten was we zijn dan maar te voet teruggekeerd we wandelden de wereld rond om de
zeeën en de oceanen heen volgden we de stralen van de zon naar onze heimat een stadje midden in het groene plantsoen met een station met enige perrons in nazomergroen
Tags:1 september. treug naar school. langs de spoorweg.
01-09-2009
Gabriël Grupello werd in de zeventiende eeuw in Geraardsbergen geboren. De 'Allegorie der heerlijke deugden' werd zijn meesterwerk.
Gabriël Grupello
Een beeld van Gabriël Grupello
Het latoenen Manneken
van Geraardsbergen, dat aan Markt
zuiver bronwater plaste, wasbeste maat
met een knaap uit de Penitentenstraat.
Heel zeker dreef het plassend ventje, in de 17e eeuw,
zijn kunstzinnige kompaan tot leerling beeldhouwer.
Gabriël Grupello tekende als leerling van Artus Quellinus,
zijn beelden op papier, boetseerde ze in klei,
goot ze in brons en zilver, of beitelde ze in marmer of steen.
Later, in 1711,als Opperbeeldsnyder van syne Majesteit,
aan het hof van de keurvorst Johan Willem von der Pfalz,
werkte hij zijn fantasieën uit, in de
Allegorie der heerlijke deugden, ook De Statua genaamd.
Met een buiging in de richting
naar de fontein van zijn geboortestad,
wist hij zich als een volwaardig meester te plaatsen.
Kunst werd zijn leven: houwen, gieten, bijvijlen, en
voltooien met een gevoel voor schoonheid en perfectie.
Dat alles getuigt in zijn barokke levenswerk,
waarinwater samen met de godinnen
Justitia, Prudentia, Temperantia en Fortunia,
zijn allegorie tot een uitbundig beeld verheffen.
Als maestro Grupello uit Geraardsbergen
in 1730 stierf, verging ook langzaamaan
de barok en rococo.
Karel De Pelsemaeker
Uit het 'Museum voor Schone Kunsten in Brussel'
Narcisus van Gabriël Grupello
Op 22 mei 1644 werd Grupello in Geraardsbergen geboren als zoon van een Vlaamse moeder en een Italiaanse vader, die als officier in dienst van de Spaanse Nederlanden was. In 1658 schreef hij zich in als leerling in de St. Lucas school te Antwerpen. In Antwerpen en Amsterdam bekwaamde hij zich in de beeldhouwkunst als leerling van Artus Quellinus. Hij werkte mogelijk aan het stadhuis op de Dam.
Tags:ERfgoed Geraardsbergen. Processie van Plaisance
20-08-2009
Merels in augustus ' Het vogelgezang' van de blackbird.
Het vogelgezang
een vogel zo zwart als roet vliegt zacht, zingt zoet een dolle fluwelen vogel die opschrikt maakt bang een opschrikte vogel slaat wild om zich heen, ontsnapt voelt zich alleen en verlaten een vogel vol levenslust zingt roept naar een vogel een vogel glanzend als antraciet vliegt hem langzaamaan tegemoet zo langzaam als de vrolijke ritmische slag van zijn hart de harstslag van zijn vleugelwijdte helaas tegen zijn zwarte borst klopt zijn hart heel hard er zingt nog een andere vogel
