Met  volle goesting werd de laatste werkdag aangevat. Het waren inderdaad de laatste loodjes waarbij een deel een grove snoei van de scheidingshaag moesten uitvoeren. Maar eerst moesten we een verrassing verwerken. Olivier had ons gisterenavond tijdens onze afwezigheid nog een bezoekje gebracht. Als dankbaarheid voor onze Chatus-arbeid stond er onder de tuintafel een vertroosting voor de komende koude winteravonden. Dit werd door de gasten met heel veel dank aanvaard.

Het andere deel begon met uitvoeren van de grote kuis zodat we morgen met een snelle poets het huis weer netjes op orde hebben. De grote bakpan werd al ontdaan van allerlei resten van de voorbije dagen.

Enig schrob- en veegwerk was hier wel op z'n plaats. De trap die ondertussen vele voetjes had laten passeren in minder optimale omstandigheden werd ontdaan van een grote stoflaag.

Kleding werd terug zoveel mogelijk aan de rechtmatige eigenaar bezorgd. Tuinstoelen en ligbedden genoten ook van een douche zodat ze terug konden blinken in de zon.

De poetsers waren eerder klaar met hun werkzaamheden zodat de lunch ook op verschillende tijdstippen werd genuttigd. De poetsers deden zich tegoed aan een croque monsieur.

De snoeiers waren wel creatief met hun spek en eierenvariant.

Nadat iedereen gegeten had werd de rest van de namiddag ingevuld met een herhaling van het bezoek aan de steen van Les Salelles.  Water blijft voor deze groep een sterke aantrekkingskracht uitoefenen.

Hierna werd de kast opengetrokken om te zien wat er nog in ons aanbod zit om de magen te vullen. Uiteindelijk bleek er nog gesneden aardappelen in het vriesvak te zitten zodat deze werden aangevuld met een flinke lap tournedos.

Ook het ijs kreeg weer het gezelschap van een chocoladesausje en eventueel op verzoek een flensje als bodem.

Vele materialen die de koks hadden meegebracht uit het thuisland werden al terug in de kartonnen verpakkingen gestopt nadat ze functieloos werden.

De laatste uurtjes werden ingevuld met het ledigen van de overschotten.