Na een rustige avond waarbij iedereen tijdig naar bed ging volgde een uitgeslapen ochtend. De wekdienst was dan ook werkloos.

Andere werkzaamheden, die meer tot het onderhoud behoren, stonden ons vandaag op te wachten.  In de Ardèche staan de wijngaarden veelal op terrassen die omgeven zijn door dikke

stenen muren.  Deze vertonen hier en daar verschijnselen die te wijten zijn aan de tand des tijd. M.a.w. herstellingen moeten wel eens gebeuren en onze gasten konden hierdoor zeker hun energie kwijt.

Enerzijds vraagt dit wel veel spierkracht maar anderzijds ook ruimtelijk inzicht om de grillige vormen van de stenen ineen laten te smelten tot een mooie rechte muur die het gewicht van een tractor kan dragen.

Een andere ploeg zorgde voor het verwijderen van stormschade en overtollige takkengroei.

Het enthousiasme van de jongens was zo groot dat men bijna vergat te komen eten. We konden pas naar Balazuc wanneer de muur volledig opgetrokken was.

Maar intussen had de tractor het een beetje begeven en moest er dringend service Vito ingeschakeld worden. De tussenas van de vierwielaandrijving zag het niet meer zitten. Na dit euvel te hebben opgelost

was het tijd om fier bij een afgewerkt deel te pronken.

Het bezoek aan Balazuc en Le Viel Audon, die we als tip meekregen, werd nadien afgesloten met een typisch Belgisch diner bij 'Chez Dirk' in Joyeuse. Met een goed gevulde maag keerden we naar ons huisje terug.