|
ik sta deze week dus weêr in tv-familie, alias de "tabloids"...
er bereikte my reeds een grote hoeveelheid reacties van gemengde aard...
hier myn eigen vier meningen:
-deze photo's behoren tot de mooiste die er ooit van my in de weekbladpers verschenen - chapeau voor de photograaf. ik kwam nooit eerder zo dicht by johnny thunders, zy het niet zonder myn eigenheid. myn haar ligt goed. ik draag een prachtig pak. het decor (ten huize lady angelina) is belcantoaans... dus het is ellende die is gestilleerd.
-ik betreur zelf de verwyzing naar heroïne. ik heb met die drug totààl niets te maken en dat heb ik de journaliste, valery lampereur, tweemaal expliciet benadrukt. dit uit eerbied voor echte heroïneslachtoffers. ik herinner my in het interview gezegd te hebben: doe maar l.s.d., niets heroiïne please!! nu is het er toch ingeslopen, maar ik moet zeggen: valérie weet veel beter wat voor taal haar lezers spreken. je moet niet willen voetballen op een basketbalveld. in zyn geheel heeft mevrouw lampereur my erg zorgzaam beschreven, toegespitst op romance in plaats van op carrière.
-ik geloof dat ik subiet even naar de frituur loop...
-ik verschyn niet in de pers omwille van strategische redenen. voor my is zo'n verhaal een doel op zich. deze bladzyden in tv-familie mogen zo achteraan myn romancyclus de geur van nat haar worden geplakt. al had er dan wel nog meer nadruk moeten liggen op de algehele regenachtigheid van ons koninkryk, de kille wind aldoor - de verrafelde beloftes, het plettende alleenzyn...
|
