al moeten we onderkennen dat het afscheidsconcert van pavarotti in modena meer spectaculair was dan dat van jos brink in carré... by die laatste zat er écht geen grand écart meer in...
en dan kunnen sommigen van jullie beweren: ja maar, die je daar noemt, die leven niet meer! da's echter geen argument, de scabs hebben zelfs drie keer na elkaar nog gespeeld van de week!!
ik ga naar myn nieve vriend maar die begint my direct overal te kussen, - ik zeg, romain - seg! ik kan my niet van de indruk ontdoen dat gy nog een hele hoop andere vriendinnen hebt! hy zegt, - och nancy, dat zeggen ze allemaal!
... maar als ze dat "allemaal" zeggen, dan bedoelt hy dat dat nog waar is ook?? ik zyn niet van gisteren, - als hy zegt: dat zeggen ze allemaal, - dan zyn het er écht een hele hoop!!! of wa?
het gegeven dat nigel williams myn nieuwe, homo-erotische escapades publiekelyk veroordeelt, heeft deze week nog een pynlyk staartje gekregen:
ik merk tegenwoordig, dat uitgerekend nigel centraal staat in myn erotische fantasieën - ik vraag my dan af of zyn haartjes daarachteraan net zo zacht zyn als zyn rosse baardje,
ik zou graag spuiten in zyn aangezicht, nog terwyl hy zyn brilletje op heeft- ja, jullie begrypen het: ik ben verliefd op nigel...
daarjuist (zaterdag) naar devil's boulevard gaan zien, dat groepje van alex. hoewel lang niet slecht, moet ik zeggen dat myn eigen rockband, "de living tornado's", veel geiniger, geiler en elastischer is...
annoeska van "no men allowed", 20 okt live in de rots
