Zalmen kunnen in een korte tijd flink groeien. Bij de geboorte zijn ze enkele millimeters groot. Na 3 jaar hebben ze al een lengte van 50 tot 65 centimeter. Dan wegen ze tussen de anderhalf en drie kilo. Weer een jaar later wegen ze 4 tot 6 kilo. Er zijn verschillende soorten zalmen. De bekendste zalm in Europa is de Europese zalm. Andere soorten zijn de bultrugzalm, de blauwrug zalm en de quinat. Deze drie zalmen behoren tot de groep van Pacifische zalmen Omdat ze voorkomen in de Grote oceaan.
Dit is een van de kleine haaien die voor de kust leven. De kleur van de hondshaai verschilt van grijsgeel tot grijsrood, de buik is veel lichter van kleur. De hondshaai zwemt dicht over de bodem op de diepte van 10-15m maar soms zwemt hij 100m diep. Hondshaaien worden wel gegeten en vissers gebruiken ze als aas. Lengte: 60-80cm Gewicht: 5-10kl Verspreiding: Langs de kusten van Europa en Afrika, ook in de Middellandse Zee en de Zwarte Zee.
Kathaaien zijn absoluut niet gevaarlijk voor de mens. Ze eten voornamelijk kreeftachtigen en Weekdieren, die ze op en tussen de rotsachtige bodem zoeken waar ze het liefst rondhangen. Meestal leven ze tussen de 20 en 100m. diepte. Een Hondshaai wordt ongeveer 75 cm. Lang terwijl een Kathaai wel 1 ½ meter groot kan worden.
De waterlelie Er zijn drie kleuren waterlelies de gele, witte en de roze. En die drie kleuren kunnen ook licht of donker zijn. En er zijn er ook met twee kleuren roos met wit. geschreven door koen
Zoals veel vissen die aan de oppervlakte leven, hebben haringen donkere ruggen en lichte buiken. Hierdoor vallen zij minder op bij vissen onder hen, en zeevogels die boven hen jagen.
Deze koudwtervissen jagen in groepen - zogenaamde scholen - dicht bij de oceaanbodem. Veel van hen worden in trawlernetten gevangen en eindigen als kibbeling!!!
Deze tropische vis met een dodelijk wapen uitgerust. In zijn staart heeft hij 2 kleine lemeten zoals operatiemesjes, die hij uit kan klappen om er vijanden die te dicht bij komen een slag mee te geven.
Dit felgekleurde visje schuilt tussen de stekelige tentakels van zeeanamonen. De clownvis heeft zelf geen last van het gif van de anemoon, maar geen enkel zeeroofdier durft hem te benaderen.
Schollen hebben een plat lichaam waardoor ze vlak boven de zeebodem kunnen zwemmen. in tegenstelling tot de meeste vissen bevinden beide ogen van de schol zich aan 1 zijde - de bovenzijde.
Deze handige kustvis kan een straaltje water uit zijn mond spuiten, hij mikt daarbij op insecten die zitten op de takken die boven het water hangen. Als de spin (of een ander diertje) valt eet de schuttervis het op.
Deze bodembewoners vinden hun voedsel op de tast, waarbij ze de lange voeldraden op hun kin gebruiken. In tegenstelling tot andere vissen verzorgen ze hun jongen. Bij dreigend gevaar verschuilen de jonge zeewolfjes zich in de bek van de volwassenen vis.
De donkere strepen van deze vissen helpen hen om in het rimpelende water oppervlak niet op te vallen. Ze zwemmen in grote scholen en draaien en keren als 1 reusachtige vis.
Geen enkele vis kan echt vliegen, maar de vliegende vissen springen in de lucht en zweven dan over een afstand van 100 meter of meer. Ze springen om aan hun vijanden te ontsnappen.
Zeeduivels gebruiken voor de jacht hun eigen hengel, een lange stekel met aan het uiteinde iets wat op een sappige worm lijkt. Wanneer de vis aan deze 'worm' knabbelt slaat de zeeduivel toe.
Geleerden dachten dat deze vis miljoenen jaren geleden al waren uitgestorven totdat er in 1938 levende coelacanten werden ontdekt. Deze vissen zijn nu ook nog bedreigd.
Elk jaar zwemmen grijze walvissen dezelefde route van de noordpoolzee - waar ze thuishoren - naar de Californische kust en weer terug: een rondreis met een verbawinwekkende afstand van 19.000 kilometer.
De egelvis beschermt zich tegen vijanden door zoveel water in te slikken dat hij als een stekelige bal opzwelt. Waneer zijn vijanden verdwenen zijn, keert de vis langzaamaan terug tot zijn normale vorm. Hij lijkt op een kogelvis maar hij is het niet.
Ookal lijkt hij op een aal, dat is hij niet, dit dier is een grote Zuid-Amerikaanse zoetwatervis. Hij wordt 'elektrisch' genoemd, omdat hij een 'elektrisch' orgaan onder zijn huid heeft dat zich vanaf de achterkant van zijn kop tot aan het puntje van zijn staart uitstrekt, hiermee kan hij zijn prooi met 550 volt verdoven.
vissen
.jpg)
.jpg&imgrefurl=http://www.internetgazet.be/Neerpelt/archiefmei2005.htm&h=295&w=394&sz=21&hl=nl&start=26&tbnid=xQQ4jd2FdBVXGM:&tbnh=93&tbnw=124&prev=/images%3Fq%3Deen%2Bwaterlelie%26start%3D20%26ndsp%3D20%26svnum%3D10%26hl%3Dnl%26lr%3D%26rls%3DRNWI,RNWI:2005-40,RNWI:en%26sa%3DN){kind=link}