Zin om te schrijven en dus maar een blogje gestart. We zullen wel zien of het leuk wordt en hoe lang we het volhouden. Gedachten en belevenissen deze keer niet op papier maar op scherm.
Het is warm vandaag. Goede warmte,
plakkerig maar niet te heet. Zin-in-ijs-warmte. Ik heb zonet mijn derde lepel
deze week kromgebogen. Met een grote kop en een lepel de trap af, lichtknop aan
van de berging, deur van de diepvriezer open en rechtstreeks uit de doos in de
schuif vanille-ijs uitlepelen, voelen hoe de lepel krom trekt en blijven duwen.
Vandaal.
Vanavond na het werk op het terras de laatste bladzijden gelezen
van een prachtig boek, Cubaanse dromen van Cristina Garcia. Ik droom van Cuba,
en over enkele maanden wordt mijn droom waar, rondtrekken in het Cuba van El
Lider, genieten van tropische warmte, salsa, sigaren, verval en
rum.
Het wordt hier langzaam donker, tijd om lichten aan te steken zodat ik de letters op het toetsenbord kan zien zodat ik geen vreemde dingen typ. Vreemd gevoel wel, typen en straks 'verzend'. Help, kan ik dan ook nog op 'delete' drukken? Ga ik vannacht niet dromen van teksten en woorden die zich verspreiden op het internet? Gedaan met privacy, hop en we zijn vertrokken op het wereldwijde web. Een reis waar je geen vat op hebt. Waar komen mijn woordjes terecht? Bij wie? Hallo?
