Verdorie we zijn weeral 2 weken verder. Van vermageren is er nog maar weinig in huis gekomen. Begin van de week woog ik weliswaar 90,3 kg maar gisterenavond ben ik weer goed buiten de schreef gegaan. Een zak chips, een zak chinese krakkers en dan nog eens een blikje nootjes. Het is gewoonweg niet te doen. Aan het einde van de rit wil ik weer eens zo snel mogelijk dood zijn want dan houdt deze strijd op.
Jan (mijn vriendje) moet het weer bekopen. Hij weet natuurlijk niet welke uitspattingen ik weer gedaan heb.
Maar ook hij weet dat ik het moeilijk heb, niet alleen met diëten maar gewoon met alles. Ik moet mijn leven opnieuw in de rails krijgen. De voorbije 2 en een half jaar zijn volledig geconsumeerd door de winkel en alle familiale verplichtingen. Tijd voor mezelf maken ... dat moet ik nu af en toe doen. En weer wat orde in mijn leven en mijn huishouden krijgen dat is ook een absolute noodzaak. Maar ook daar begin ik altijd met volle moed soms loopt alles een kwartier later alweer in het honderd.
Maar vandaag is het begin van de rest van mijn leven natuurlijk. Dus heb ik deze middag warm eten besteld bij een taverne in de buurt. In de hoop dat ik met warm eten beter de namiddag doorkom en minder zin hab naar zoetjes ed. Voorlopig moet ik zeggen dat ik ruim dan voldoende gegeten heb. Seffens nog een tasje koffie, dat zal smaken.
Misschien is dat wel een deel van de oplossing van het probleem. Dat ik 's middags warm eet (en dat Jan ook ergens aan eten tracht te komen). Hierdoor heb ik misschien minder honger in de dag en krijg ik tijd 's avonds omdat er dan minder boodschappen moeten gedaan worden. En misschien slaap ik dan beter omdat ik dan 's avonds niet met een volle maag in bed kruip.
Als ik het zo neerpen, denk ik dat het in ieder geval de moeite is om het te proberen. Ik moet nu eindelijk eens de koe bij de horens vatten.
