Alle partijen doen het blijkbaar: voorakkoorden sluiten dus. Volgens een schatting van CD&V-senator Schouppe is er in 275 Vlaamse gemeenten een afspraak om na de verkiezingen een meerderheid te vormen. Volgens de N-VA worden er vaak voorakkoorden tégen de Vlaams-nationale partij gesloten, vooral van de kant van CD&V. ‘Er is geen boycot, er is geen nationale richtlijn,’ reageert voorzitter Beke. Overigens blijkt dat àlle partijen voorakkoorden sluiten, ook met de N-VA. Dus ook de SP.A- met de N-VA, om de minst voor de hand liggende coalitie te noemen.

Uiteraard overleven veel van die voorakkoorden de verkiezingsavond niet. De kiezer kan de kaarten heel anders leggen, voorkeurstemmen en persoonlijke voorkeuren kunnen een rol spelen, soms krijgt een partij na de verkiezingen een “beter bod”.

Er zijn zeker voordelen op te noemen.Een voorakkoord kan het vormen van een coalitie bespoedigen, bijvoorbeeld. Het is ook des mensen dat gemeentelijke politici elkaar voor de verkiezingen al “besnuffelen”. Maar het blijft raar dat partijen die elkaar soms te vuur en te zwaard bestrijden tijdens de campagne, het eigenlijk al met elkaar eens zijn.

Onze vraag is of het eerbaar is om voorakkoorden af te sluiten. Geeft dat niet minder gewicht aan de stem van de kiezer? Is het geen kiezersbedrog? Of kan het wel als dat voorakkoord publiek wordt gemaakt. Laten we niet vergeten: politiek gaat over macht, macht om zaken te bestendigen of te veranderen.
Dus: zijn voorakkoorden eerbaar?

Uw doordachte en beschaafd geformuleerde mening is welkom. U kunt ook de bijdrage van campagnewatcher Ivan De Vadder over hetzelfde onderwerp lezen.