Op http://sailwx.info/shiptrack/ was de positie van de London vandaag weer zichtbaar. In de Indonesische regio wordt er niet doorgegeven waar men zich bevindt vanwege mogelijke piraterij. Altijd leuk om hem weer te spotten, als is het maar als een rood puntje.
In de brievenbus zit meestal niet veel soeps. Zijn het geen rekeningen, dan is het reclame. Tenminste, meestal dan. Bij ons zat er een brief van de ING-bank in, met de melding, dat Dhr. van Vegchel onmiddellijk contact met het kantoor op moest nemen, omdat men vermoedde, dat er met zijn creditcard gefraudeerd zou kunnen zijn. Keurig een telefoonnummer erbij en nadat ik de brief min of meer op echtheid gecontroleerd heb, klim ik in de telefoon, . Vraagt die mevrouw naar het betaalrekeningsnummer. Nog steeds op mijn quivive wilde ik eerst weten wat ze allemaal van mij wilde weten, voordat ik op welke vraag dan ook zou antwoorden. Aangezien ze geen pincodes o.i.d. wilde weten, had ik ook geen argwaan meer. In de loop van dit gesprek, moest ik noemen, dat de creditcard van mijn echtgenoot was en dat hij voorlopig niet thuis zou zijn. Ging die mevrouw helemaal in de steigers! "Ze mocht dit gesprek helemaal niet met mij doen en Bas moest zelf bellen." Daar werd ik boos over, want dat moet natuurlijk weer via de sateliet. Ik had net verteld, dat hij op een schip zat en pas half december thuis werd verwacht en dat ik een notariële volmacht heb, waarin staat dat ik alle financiële zaken mag regelen. "Niets mee te maken", was haar antwoord en dat ze 'mijn geagiteerdheid onterecht vond'. Toen ik daarop pareerde, dat het ook niet háár geld betrof, maar dat van ons, bond ze een beetje in. Bas mocht ook een collect call doen. Meteen heb ik toen een e-mail gestuurd naar Bas met het verzoek om gelijk de ING te bellen. Wat bleek: er was inderdaad geprobeerd om via internet wat te bestellen, maar de gegevens klopten niet. De bank had het daarom niet goedgekeurd. Nu is de creditcard geblokkeerd. Het 'grappige' is, dat ik dus niet mag bellen op zo'n bericht van de bank, maar dat alle aanschaf wèl van ONZE rekening wordt afgeschreven.
Als je van huis gaat, sta je niet altijd stil bij het feit, dat afscheid van personen die je lief zijn, voor altijd kan zijn. Een zeeman is zich daar iets meer van bewust, maar je denkt dan eerder aan mensen die ziek zijn, dan aan fitte mensen, of ze nu oud of jong zijn. Gisteren ontvingen wij het bericht, dat een goede vriend plotseling overleden is. Bas zit op de Indische Oceaan en kan met geen mogelijkheid bij de begrafenis zijn. Voor hem is het zwaar, zo aan boord, zonder een arm om elkaar heen te kunnen slaan. Gelukkig hebben wij samen, vlak voor het vertrek nog een fijne dag gehad bij Wim en zijn vrouw. Wim Riem, kunstschilder, humorvolle, liefdevolle en trotse rots in de branding, jouw 'verwegvriend' en ik gaan je missen! Rust zacht.
Kijk, dat gebeurt natuurlijk als Bas op zee zit: twéé koplampen kapot. Eén van de auto (die maak ik morgen als het weer licht is) en één van de fiets van onze dochter. Het fiets-achterlicht deed het ook niet, maar daar heb ik vanmorgen de batterijen van vervangen, zodat dat wel werkte. Van de fietskoplamp moest dat ook. Na herhaaldelijk proberen, heb ik de hulp ingeroepen van mijn, altijd hulpvaardige buurman. Hij kon na wat wrikwerk de lamp wel uit elkaar krijgen en toen was het klusje snel gepiept. Wat raar dat ze die dingen zo maken, dat je er zowat niet bij kunt als de energie op is.... Opmerkelijk ook, dat je voor het vervangen van een autokoplamp niet veel meer nodig hebt dan een nieuwe lamp en een zakdoek. Dáár hebben ze wat beter over nagedacht (bij een Peugeot tenminste) .
Piraterij kent op dit moment een fenomeen waarover ik nog niet eerder heb gelezen: ervaring leerde, dat aanvallen op schepen afgebroken werden als bekend werd, dat er bewapende beveiliging aan boord was. Nu is het al een paar keer voorgekomen, dat piraten gewoon doorgaan met hun aanval en waarschuwingsschoten negeren. Het resultaat is, dat de beveiliging zich vervolgens ook terug moet trekken in een beveiligde hut (ze mogen niet gericht schieten) en piraten 'gewoon' verder kunnen gaan met hun aanval. Zorgwekkend. Bas komt het grootste stuk van deze reis niet in piratengebied.
Wie het nieuws in de gaten heeft gehouden, had dit al kunnen voorspellen: een artikeltje over de heropening van het scheepvaartmuseum in Amsterdam. Het museum is in 2007 gesloten, vanwege een grote verbouwing. Afgelopen zaterdag heeft Koningin Beatrix het museum weer geopend. Dat het niet altijd gemakkelijk is om van boord af te komen, werd kleurrijk gedemonstreerd: de gangway (loopplank) schoot omhoog toen zij haar gewicht erop zette. Daarbij verloor ze net als Assepoester een schoen. Gelukkig stonden er sterke mannen naast haar zodat ze zich niet bezeerde. Dit museum komt natuurlijk weer op het lijstje-van-verlangen te staan!
Als je voor het eerst over de evenaar gaat, word je door Neptunus ontgroend en gedoopt. Aangezien Singapore op 1* Noorderbreedte ligt, ben je al gauw bij de evenaar. Vandaar, dat vandaag de ontgroening was van de leerlingen: allerlei klusjes hebben ze moeten doen op bevel van de god. Beiden hebben het certificaat eerlijk verdiend en kunnen zich nu een echte zeevrouw en zeeman noemen!
Dat men zich aan boord vermaakt heeft, hoef ik niet te noemen. Vanavond wordt dat natuurlijk gevierd met een barbecue.
Ik heb goed nieuws! De London is aan het varen! En niet even een klein reisje naar de overkant van de baai, of een tweedaagse reis om een schip met motorpech naar binnen te halen. Nee, een èchte reis. Eindelijk! Wat is dat voor Bas lang geleden. Ik hoop, dat het een geweldige reis wordt. De tijd gaat daardoor beslist sneller! Bestemming: Port Louis, Mauritius. Over een aantal weken komt hij dus in deze baai aan.
De sector 'scheepvaart' heeft te kampen met een veel te kleine aanwas. Om bij de jeugd het beroep onder de aandacht te brengen, is de afgelopen weken een Maritime Experience Day georganiseerd waar de kinderen van groep 7 & 8 (hoogste klassen van de lagere school) een zeebenentest konden doen, leren knopen en verkleed op de foto kwamen. Het opleidings-, en zeilschip De Eendracht zorgde ervoor, dat de kinderen ook echt op een boot konden zijn. De dagen werden georganiseerd in IJmuiden, Delfzijl en Harlingen Zie hier de toekomstige zeeman/zeevrouw:
Gisteren had ik het onverwachte genoegen om mijn echtgenoot even te spreken en te zien via de webcam! Wat kun je daar van genieten! Vaak is het wel een gesprek wat een tikkie moeizaam verloopt vanwege een storende, vertragende verbinding. Dan gaan we weer over naar het oude gebruik van Radio Holland, waar we na ieder antwoord 'over' moesten zeggen. Voor een vloeiend gesprek is dat funest.
Af en toe werd hij weggeroepen en dan versomberde het beeld.
De afgelopen 2 dagen werden gekenmerkt door stilte. Onze dochter mocht namelijk als begeleiding mee op 'bruggenkamp' en kwam dus niet thuis. Heel raar, zo zonder haar hier in huis. Niet dat ze nou zoveel beneden is, maar niet even kletsen kunnen, of samen eten, maakt het in een zeemansgezin met één kind wel heel stilletjes.
Volgend jaar gaat ze op kamers wonen en zal dit de 'normale' gang van zaken zijn hier in huis. Een nieuw hoofdstuk. Daar moet ik wel erg aan wennen.
Gelukkig is er de radio (waarop ik helaas q-music niet meer kan ontvangen na de brand in de zendmast) die de hele dag aanstaat en natuurlijk de telefoon.
Kees, hartelijk dank voor je reactie! Ik vind het geweldig om inside-information te krijgen vanaf de andere kant van onze wereldbol. Zo wordt mijn tweedimensionale wereldreis weer wat verder uitgebreid. Het zal wel een hele belevenis zijn geweest, zo met 21 kanonsschoten! Een andere uitbreiding kwam van de kapitein, die, tot zijn grote genoegen, afgelopen zondag de kans kreeg om de wal op te gaan en zijn culturele hersencellen te prikkelen. Hij bracht o.a. een bezoek aan het Art Museum en het History Museum. Blijkbaar houden ze ook van het Louvre in Singapore :
Vandaag las ik in mijn dagelijkse 'verplichte' kost, het krantje van Piet Sinke een stukje over de aankomst van het Nederlandse fregat de "Van Amstel" in Curaçao. Rond zo'n aankomst hangen altijd een boel tradities en ceremonies bij Fort Krommelijn. Bij het artikel staat een foto geplaatst waar ik erg om kon lachen:
Ik vraag me af waarom deze mensen oorbeschermers op hebben! Hebben ze zich vergist en de degen getrokken in plaats van een pistool en wachten ze op de knal, of speelt die meneer die daarbij staat zo slecht op zijn trompet? Die heeft tenslotte geen oorkleppen op en zou daarom wel eens doof kunnen zijn. Rare lui, die van de marine!
Als zeeman en zeemansvrouw ben je ongetwijfeld oplossingsgericht, want door beperkingen moet je op zoek. Of dat nu afwezigheid van een winkel is, of de afwezigheid van mankracht. Kan het niet rechtsom, dan maar linksom, of zelfs eronderdoor. Ik ben hierop geen uitzondering. Ik ben dol op uitvindingen en heb zelf ook al aardig wat (helaas reeds bestaande ) uitvindingen gedaan. Of de onderstaande vaarder de getoonde oplossing zelf heeft verzonnen of niet: ik vind hem geniaal!
Gisteren wilde ik naar bed en kwam tot de ontdekking, dat ik het raam van de slaapkamer open had laten staan. Nu is dat in Dalfsen niet zo heel erg, maar zo rond deze tijd van het jaar is het wel gevaarlijk. Het heeft zelfs geleid tot een massamoord:
54 muggen hebben het leven gelaten! Bah! Daar ben ik maar liefst 2 uur mee bezig geweest. Naar buiten zetten had geen zin, want 1 naar buiten betekende 3 naar binnen....
Bij Bas aan boord zijn er door het gesloten houden van de deuren en ramen voor de airco bijna nooit muggen binnen! Echt een reden om te gaan varen!
Een andere reden om te gaan varen, is dat je je bij de VMG (Vereniging Maritiem Gezinskontakt) aan kunt sluiten en zo bijvoorbeeld dit weekend kunnen genieten van het georganiseerde Septemberweekend.
Dit jaar bezoekt men het Watermuseum in Arnhem en het Luchtvaartmuseum in Soesterberg. Geslapen wordt in het Lipke Zijlstrahuis. Het is altijd reuze gezellig. Ik hoop alleen, dat ze er geen last van muggen hebben. Misschien ben ik volgend jaar wel van de partij.
Vandaag ontving ik het droevige bericht, dat Bert Vlierman overleden is. Bert was een kapitein bij SmitLloyd waar ik leuke herinneringen aan heb. Als hij aan boord was, was het altijd erg gezellig. Hij zal gemist worden. Mijn gedachtes gaan uit naar zijn vrouw en kinderen.
Onze dochter is vandaag
met de klasgenoten van het vak Wiskunde D naar een wiskundetoernooi
(Cryptografie) op de universiteit van Nijmegen.
Het gezelschap is vanmorgen met de trein op weg gegaan. Ze zullen vast veel lol
hebben, maar onze meid vindt dit wel moeilijke stof.
Ik heb haar in ieder geval verteld, dat ze minstens één na laatste moet worden,
want dan blijven ze de ander groep uit de klas voor!
(1) x +M y=y+M x en x_M y = y_M x;
(2) x +M (y +M z) = (x +M y) +M z en x _M (y _M z) = (x _M y) _M z;
(3)
x_M (y +M z) = (x _M y) +M (x _M z);
(4) x +M 0 = x en x_M 1 =x;
(5) Voor x in ZM is er precies één y in ZM zodat x +M y = 0;
(6) (za M)b M = xab M en xa M_M xb M = xa+b M, voor alle natuurlijke
getallen a en b.
Voor degenen onder ons
zonder hoogtevrees, is een bezoek aan het grootste zwembad ter wereld een must.
Reserveren is verplicht en het is ook aardig prijzig, maar dan hèb je ook wat.
Het zwembad ligt bovenop een 266 meters hoog gebouw. Het is een hotel/casino
met 2560 kamers in 3 torens. Een plateau in de vorm van een schip verbindt deze
torens. Op dat 'schip' is het zwembad gelegen.
Het hotel wordt door de Belg Dirk Cornelis gerund.
Voor 15 S.dollar mag je met de lift naar boven om van het uitzicht te genieten.
En een lidmaatschap van Club Ku Dé Ta (natuurlijk ook helemaal bovenaan) kost
55.000-, per jaar, of 140.000,- levenslang.
Bas heeft een mooi zicht op dit bijzondere staaltje van architectuur (zie
onderste twee foto's). Ik vrees dat een lidmaatschap niet in zijn budget past.
Marianne Thieme (Partij voor de Dieren) kwam gisteren tevoorschijn met de admiraalspet om zo meer aandacht voor duurzaamheid te krijgen. Deze gezagsvoerderspet had de tekst 'Save our seas'. Jammer dat er geen is met de tekst 'Save our sailors'! De moesson is achter de rug en ik houd mijn hart vast voor de verhoging in de piratenactiviteit. Er is helaas dit jaar een nieuw fenomeen geweest: ook piraterij in het slechte weer! Op dit moment worden er nog 420 zeevarenden gegijzeld. Daar maakt onze regering zich nog niet echt druk om.
Eén van de attracties van Prinsjesdag, is de tentoonstelling van de hoedjes. Hoedenmaken is een oud ambacht en in deze branche werken ongeveer 250 man. (voornamelijk vrouwen en veelal in deeltijd) Een hoed kun je dragen voor bescherming tegen de kou, omdat het geloof het voorschrijft, om kaalheid te verbergen en om je uiterlijke verschijning te versieren en de mode te volgen,.
Koningin Beatrix is een bekend hoedenliefhebster en daarom is het hoedenfeest op Prinsjesdag enorm vergroot. Bijna alle dames die komen luisteren naar de Troonrede, proberen elkaar de loef af te steken met hun hoed. Het grappige is, dat het vroeger onbehoorlijk was een grotere en extravergantere hoed op te hebben dan de koningin!
Ik ben benieuwd of er vandaag een man met een hoed op verschijnt. Keuze genoeg!
Bij Bas aan boord draagt de kapitein géén kapiteinspet, maar iedereen weet, dat hij hem op heeft.
De afgelopen 2 dagen werden gekenmerkt door stilte. Onze dochter mocht namelijk als begeleiding mee op 'bruggenkamp' en kwam dus niet thuis. Heel raar, zo zonder haar hier in huis. Niet dat ze nou zoveel beneden is, maar niet even kletsen kunnen, of samen eten, maakt het in een zeemansgezin met één kind wel heel stilletjes.
Volgend jaar gaat ze op kamers wonen en zal dit de 'normale' gang van zaken zijn hier in huis. Een nieuw hoofdstuk. Daar moet ik wel erg aan wennen.
Gelukkig is er de radio (waarop ik helaas q-music niet meer kan ontvangen na de brand in de zendmast) die de hele dag aanstaat en natuurlijk de telefoon.
