Er was eens een heel mooi land vol bomen. Het was Sprookjesland. Op een dag huppelde Roodkapje door het bos. Maar ineens zag ze een onbekende heks. En ze vroeg: "wie ben jij?" "Hahahahaa", ik ben de nieuwe heks van jouw sprookje". "Dat kan niet", zei Roodkapje. Ze liep weg ... naar Hansje en Grietje.
Ze vertelde haar hele verhaal. En Grietje zei: "Wij kregen een nieuwe heks van de sprookjesmeester". Opeens zei Hansje: "ik weet het. De heks dacht dat Roodkapje Grietje was". Ze gingen het uitleggen bij de heks. De heks zei: "oei, een vergissing". En Hansje, Grietje en de heks leefden nog lang en gelukkig.
Halo. ik ben de papa van Johanna. Gisteren was het 1 september en Johanna moest opnieuw naar school. Deze avond kwam ze met een glimlach thuis en ik dacht: "andere jaren komt ze boos thuis". "Hoi, pap ! wat eten we vanavond?" zei Johanna. "We eten pannenkoeken!"
Toen Johanna in bed lag deed ik iets dat niet mocht. Ik las in haar dagboek en las dit: "liefste dagboek. Het was leuk op school want er was een nieuwe jongen. Hij heette Anton. Hij is zo lief!" Haha. daarom deed Johanna zo geheimzinnig...
5 dagen later. "Gelukkige verjaardag, Johanna!" zijde we in koor. "Nonkel Koen, jij mag je kadootje geven". "Johanna, je krijgt een wonderboek". "Hoe moet dat?", vraagt Johanna. "Je denkt aan iets je graag wilt en dan lees je een verhaal. Pas op! Je moet het heel hard lezen." "Okè!"
Twee maanden later. Ik las voor de tweede keer haar dagboek. Deze keer stond dit er in haar dagboek: "liefste dagboek, Anton is nog altijd verliefd op mij maar tot ons grootste verdriet moet Anton terug naar zijn land. Maar ik zal hem nooit vergeten". Ocharme mijn kind. Ik moet er iets aan doen.
De volgende ochtent zei Johanna: "Ik moet mijn toverboek eens pakken". "Goed, schat", zei ik. Johanna las mij voor maar ondertussen dacht Johanna aan Anton die ze terug zou zien op school. Dat is zo een mooi verhaal. Willen julie het ook horen? ja hé! de titel is : de vlinderrace.
Er was eens een heel klein vlinderdorpje. Op een dag hielden ze een groote rees. Wie het verst vloog was gewonen. Om 7 uur 's avonds stonden ze aan de lijn. Start! Maar na een tijd vliegen werd het donker en de rode vlinders vielen te hard op en werden opgegeten. Dat was een ramp want er waren 99 rode vlinders en maar 100 vlinders Er was nog maar 1 zwart vlindertje en dat heete Sien. Ze kwam in een dorpje. Hé daar was een ander zwart vlindertje. Ze trouwden en kregen veel zwarte vlinderkindjes en die kindjes deden vaak een race. Alleen voor zwarte vlinders.
En zo kwam Anton terug en leevde ze nog lang en gelukig.
Ik ben Emma
Ik ben een vrouw en woon in Borgerhout (Antwerpen) en mijn beroep is heb ik nog niet, maar ik wil later actrice worden.
Ik ben geboren op 03/01/2001 en ben nu dus 24 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: scouts, zwemmen, turnen, verhaaltjes schrijven.
Ik zit in het derde leerjaar bij Juf Anke en Juf Els.
