Nadat we alles hebben geleerd wat er te leren valt dan is het tijd om volledig op eigen benen te staan en het ouderlijke huis te verlaten en misschien zelf een gezin te stichten. Maar dan ooit op een dag komt het dat je ouders je gaan verlaten en naar het hiernamaals gaan, je weet gewoon dat die dag er ooit komt, en wanneer die dag er is dat 1 van je ouders je verlaat ben je zo droevig want je verliest een dierbaar persoon en voelt een stuk van jezelf verloren gaan en hoopt dat je ene ouder die nog verblijft nog lang bij je zal blijven in je leven, zodat die ene persoon misschien de dingen die hij/zij weet door te geven aan je kinderen.

Dankzij onze ouders hebben we het daglicht gezien, zonder onze ouders waren we nu niet op deze planeet. Ouders zijn er om 'ons' (hun kinderen) te beschermen tegen al het kwade dat op deze wereld is, zonder onze ouders zouden we niks leren in het begin van ons jonge leven. We kunnen ons een leven zonder ouders niet voorstellen. Zeker als we klein zijn hebben we onze ouders het meeste nodig, want het zijn zij ( onze ouders) die ons beschermen en ons een veilig gevoel moeten geven.