Dan op een dag is het zover dat je het verlies van je beide ouders een plaats moet geven en je moet door ogen zien dat je de rest van je leven of met je vrouw en kinderen door het leven zal moeten gaan. Zonder dat je de steun en raad nog kan vragen van je ouders, je staat er alleen voor en moet het zien te redden met al datgene dat je ouders je hebben bijgebracht tijdens het volwassen worden. Je moet die kennis verder geven op je eigen kinderen en je ouders die heengegaan zijn een plaats geven in je hart en ze nooit vergeten maar eren.

Wanneer we ouder (tiener dus) worden met de jaren heen gaan we steeds minder dat veilige gevoel van onze ouders nodig hebben. We gaan we steeds meer afstand nemen van onze ouders en meer en meer op eigen benen komen te staan, maar toch ergens diep in ons hebben we nog steeds dat gevoel van 'ja we zijn nog steeds veilig bij onze ouders', want telkens er iets slechts is gebeurt of iets niet lukt gaan we nog steeds bij onze ouders om raad en steun. En onze ouders geven die steun en raad dan. Dus ook al wordt je ouder je kan nooit zonder de steun en raad van u ouders.

Dan komt die dag dat je beide ouders dood zijn, je voelt je in de steek gelaten door je ouders. Je verliest een groot deel van je leven. En dan komt het moment dat je het huis van je ouders moet leegruimen en het huis verkopen of verhuren zodat andere mensen er kunnen gaan wonen. En dat je een hoofdstuk kan afsluiten dat al die jaren heeft mogen duren en veel mooie momenten met zich meebracht.

Nadat we alles hebben geleerd wat er te leren valt dan is het tijd om volledig op eigen benen te staan en het ouderlijke huis te verlaten en misschien zelf een gezin te stichten. Maar dan ooit op een dag komt het dat je ouders je gaan verlaten en naar het hiernamaals gaan, je weet gewoon dat die dag er ooit komt, en wanneer die dag er is dat 1 van je ouders je verlaat ben je zo droevig want je verliest een dierbaar persoon en voelt een stuk van jezelf verloren gaan en hoopt dat je ene ouder die nog verblijft nog lang bij je zal blijven in je leven, zodat die ene persoon misschien de dingen die hij/zij weet door te geven aan je kinderen.

Dankzij onze ouders hebben we het daglicht gezien, zonder onze ouders waren we nu niet op deze planeet. Ouders zijn er om 'ons' (hun kinderen) te beschermen tegen al het kwade dat op deze wereld is, zonder onze ouders zouden we niks leren in het begin van ons jonge leven. We kunnen ons een leven zonder ouders niet voorstellen. Zeker als we klein zijn hebben we onze ouders het meeste nodig, want het zijn zij ( onze ouders) die ons beschermen en ons een veilig gevoel moeten geven.