Ik ben
Trinet, 42 jaar en in de gelukkige omstandigheden dat ik mijn huis deel
met mijn echtgenoot Leendert en onze drie dochters. Hannah is 18 jaar. Mirthe 15 jaar. Jasmijne 9 jaar. Ik was vroeger verpleegkundige en tegenwoordig fulltime moeder en ook nog gastouder voor drie jongetjes.
verbouwen is leuk
als alles goed gaat
12-03-2006
IK WIL NU EEN BOUWVERGUNNING
Morgen de Bouwer maar weer eens bellen.
Stond er vorige week een (zeer) jongeman op de stoep.
Hij had de opdracht gekregen (van Bob) om bouwtekeningen te maken en wilde daarom foto's van het huis nemen.
Hij was als tekenaar aangenomen omdat de tekenaar die ze eerst hadden te weinig tijd had en het dus telkens liet afweten.
Hij dacht dat hij de vergunningaanvraag voor dit weekend de deur uit kon hebben.
En dan gaat dus pas de "wachttijd" van 13 weken in die de gemeente hanteert.
Nu hebben we al niet zo'n hoge pet op van de afdeling bouwvergunningen
maar nu hoorde ik dat het er momenteel nog steeds zo kneuterig aan toe gaat als ten tijde van onze tuinhuis-perikelen.
Kennissen willen een dakkapel voor en achter. Achter is geen probleem
maar voor moest hij er net zo uitzien als ééntje uit de buurt.
Bouwtekening gemaakt, precies zo als die van de mensen op het andere hoek van het blok.
Afgekeurd, want die was te oud om mee te vergelijken.
Bouwtekening gemaakt, precies zo als die van mensen een blok erachter die hem er net hebben opgezet.
Afgekeurd, want de maat is te groot.
Waarom die anderen dan wel en zij niet? Omdat er op dat blok ook al een grote staat (wat vroeger dus wel was goedgekeurd)
en omdat anders de anderen van hun blok misschien ook een grote willen.
Detail : In hun blok zijn maar twee schuine daken; alleen de hoekhuizen
kunnen een dakkapel krijgen,. De ene heeft er al één en zij willen er
één.
Dat is dus de gemeente.
Bij ons tuinhuis zeiden ze : hij moet gebouwd worden conform de andere schuurtjes in de buurt en dus met een plat dak.
Nu stond er op een door ons geleverde foto een stukje van de schuur van
de buurman die inderdaad als enige in de hele wijk een plat dak heeft.
De rest zijn houten tuinhuisjes met punt. En op de dag dat wij onze
afwijzing kregen op grond van die punt kregen de overburen wel
toestemming voor precies zo'n huisje.
Na heel veel bellen, een officiële meeting met een wethouder en nog
meer gezeur kregen we uiteindelijk toestemming. Niet dat ze hun fout
toegaven maar op grond van een administratieve fout van hun.( Ze waren
10 dagen te laat met hun bezwaarschrift)
Maar verbouwen is nog steeds leuk (zucht.)
Jasmijne zong "Lees je bijbel, bid elke dag, dat je groeien mag."
De eerste twee items snapte ze wel maar dat groeien ?
Jasmijne : "Mama, waarom zeggen ze dat je moet groeien ? In de buik ofzo ?
(groeien en baby's in de buik zijn nl.
onlosmakelijk met elkaar verbonden)
Ik : Dat betekend dat je steeds meer van God gaat houden. (stilte)
Jasmijne : Ik hou van jóu mama.
Het is vakantie en Mirthe wil een avontuur beleven.
Dat kan dus.
Nu zijn ze hun kamer aan het opruimen (wat op zich al een avontuur is)
en daarna gaan ze er een tent maken en mogen ze vannacht op het grote luchtbed slapen.
In de oven staat al brooddeeg te rijzen dus het eten wordt ook al avontuurlijk.
Jasmijne heeft zojuist 2 zonnebloemen geplukt (uit de slinger van Hannah) en ze ruiken verrukkelijk.
Vanmiddag belde Bob weer.
Nee, over de tijd dat alles gaat duren durfde hij niets te zeggen.
Over een maand, als alles bij de gemeente in behandeling is kon hij daar meer over zeggen.
Maar na enig aandringen mijnerzijds, over onze vakantieplanning, zei
hij dan toch dat het rond de zomervakantie wel rond moest zijn.
Zijn zomervakantie wel te verstaan dus dat is half augustus.
Valt me nog mee.
De gemeente doet er ongeveer dertien weken over om ja te zeggen (van dat ja ga ik tenminste uit.)
Dan is het dus al half mei en dan kan hij pas gaan bouwen dus met half augustus ben ik blij (en Hannah niet)
We gaan voor een steenrode buitenkant van rabatdelen. Dat vergt nauwelijks onderhoud en je ziet er haast geen vuil op
wat wel het geval is bij trespaplaten.
En als de gemeente rood te frivool vindt dan wordt ie alsnog groen zoals al de andere in de wijk.
Maar de stenen van ons huis zijn ook rood dus lijkt me dit wel bijpassend.
En onze zomervakantie ?
Ik vrees dat het geld dan op is maar met zo'n apperaat op dak hoef ik ook niet zo nodig duur weg.
Drie jaar geleden zijn we ook niet weg geweest en hebben we van ons vakantiegeld
het zonnescherm beneden en de twee zonneschermen boven gekocht.
En daar zijn we nog steeds bijzonder blij mee want het is nu 's zomers koel boven terwijl het er anders een bakoven was.
Maar als we bijvoorbeeld een weekje in iemand z'n huis mogen dan zeggen we geen nee (hint, hint, hint.)
En als de opbouw staat kunnen we hele families te logeren hebben.
Gister Bob gebeld.
Komende week krijgen we de bouwtekeningen en kunnen we nog
veranderingen aanbrengen en dan gaat de vergunningaanvraag de deur uit.
Volgens Mirthe wordt het hoog tijd dat ze een kamer voor zich alleen
krijgt want ze wil gewoon doorslapen als Hannah naar bed gaat.
En Jasmijne wacht op haar glijbaan. Want een dakopbouw is best maar dan wel met glijgelegenheid.
Even iets heel anders.
Jasmijne pakte gister op Pompidom een soort van knuffelmuis. Ze tilt hem op draait hem om en zegt heel verbaast :
"Hé , hij heeft nog een nagelstreng" (maar het was zijn staart.)
En computermeisje Hannah die druk op het keyboard oefent : "Shit, een tikfout."
En Jasmijne zat vanmiddag naast Mirthe te computeren, zegt ze opeens :
"ik hou van jou, Mirthe" (waarop ze gelijk halfdood werd geknuffeld.)
Dat was echt de eerste keer dat ze zoiets zei. Voorheen vond ze het al bedreigend als ik "ik hou van jou" tegen haar zei.
Dan zei ik maar : "Jasmijne is een vogeltje en mama houdt van vogeltjes."en dat mocht dan weer wel.
Gekke meid.
Waarschijnlijk is het onze eigen schuld. Hadden we haar maar geen poppenkleren moeten aantrekken.
Maar ze is helemaal wild van haar pop. Sorry, baby. Al jaren dus.
Het is de bedoeling dat er op het platte dak een
soort van koekdoos komt van 6 meter breed (over de totale breedte dus)
en van 8 meter lang.
Ons huis is 10 meter lang maar de gemeentelijke voorschriften stellen
dat er een meter voor en een meter achter niet gebouwd mag worden. Dat
heeft o.a. met de afwatering van de andere daken te maken.
Achter maken we een dakterras en die wordt dus 1 bij 6 meter.
Hannah heeft al bezworen dat zij de kamer met terras moet hebben en die
ziet zichzelf al liggen luieren in de zon in een ligstoel met een kopje
thee.
We hebben redelijk de vrije hand om de ruimte in te delen.
Het enige dat vast ligt is het trapgat. Zeg maar het gat dat in het huidige dak gezaagd gaat worden.
Dat zal ongeveer 1 bij 2 meter worden en het plan is dat het precies boven het trapgat op de eerste verdieping komt.
Alleen hoorden we al van de buren van twee huizen verderop die ook een
opbouw hebben dat het bij hen een paar meter is opgeschoven (en dus ook
de trap opgang, die zit bij hen in een slaapkamer.) En dat alles
vanwege diverse leidingaansluitingen , vooral van het riool.
Want we krijgen boven ook nog een geheel nieuwe badkamer met toilet.
Hannah wil eigenlijk vanuit haar eigen kamer ook nog een extra deur die
daar uitkomt, maar dat lijkt ons nu net niet zo'n goed idee.
Er komen dus twee slaapkamers van 4x4 meter, een badkamer van 2x2
meter, een "inloopkast" van 1x2 meter en een kamertje van 2x2
waar de wasdroger en de wasmachine komt en de cv-ketel.
Al met al dus ruimte genoeg. We hebben dan boven in totaal 7 kamers
waarvan er 4 als slaapkamer gebruikt gaan worden, 2 als
werk/logeerkamer en 1 als wasruimte. En 2 badkamers niet te vergeten.
Plus het Hannah-terras. Het is op het zuiden dus als de zon schijnt zit je lekker (warm.)
Oudejaar vandaag.
Bijna alle feestelijkheden achter de rug.
Eerst kerst, 40-jarig huwlijksfeest van mijn ouders, Mirthe jarig, en dan morgen papa jarig.
Nog een week en dan gaat de hele tent weer draaien.
De meiden gaan dan wel naar school, maar m'n oppaskindjes gaan ook weer
komen. Na een half jaar lang op "halve kracht" te hebben gewerkt (Wenda
had zwangerschapsverlof dus Axel kwam maar één keer per week op
gunstige tijden) zal het wel even wennen zijn.
Weer hele dagen (kwart voor acht tot vijf/half 6) en dan wel met baby Ivar erbij. Maar dat zal ook wel weer goed gaan.
Jasmijne heeft er in elk geval zin in.
Waarschijnlijk sta ik m'n eerste kinderloze maandagochtend de wc te verven.
Dit is trouwens de badkamer vóór de "verbouwing".
Toen we besloten een opbouw te doen was er natuurlijk geen geld meer over voor een nieuwe keuken, badkamer, wc,......
Aangezien de badkamer wel enige opknapwerkzaamheden kon gebruiken hebben we besloten om er duizend Euro tegenaan te gooien.
We zijn nu halverwege (met het opknappen) en zitten reeds op 600 Euro.
Het toilet moest vervangen worden want we trokken al geruime tijd (lees
: jaren) door, door een palletje naar beneden te duwen in de stortbak
zelf. En dan niet vergeten het palletje weer op te tillen anders bleef
het water stromen. We hadden op die manier wel een waterbesparend
toilet maar voor logees was het wel lastig.
De wastafel vertoonde bij de aansluiting met de muur steeds meer
barsten (wat wil je ook met kinderen die gezellig heen en weer
schommelen tussen de wasmachine en de wastafel.)
Dus op een mooie maandagochtend hebben we zowel de toiletpot als de
wastafel eruit gesloopt. Het plafond had ik al eerder weer wit gesaust.
Leendert vindt het dus afschuwlijk om te doen want hij is meer een
electriciteitsman en heeft niet zoveel met water (behalve dan slechte
ervaringen.)
Maar na enig aandringen mijnerzijds en uitleg van mijn vader wilde hij wel beginnen.
Halverwege de middag stond alles aangesloten en wel.
Een echte waterbesparende toiletpot, een hoge kast en een wastafelmeubel.
Maar ja, dan moet de ultime test nog komen en dat is het water er weer op zetten.
Leendert boven met z'n hoofd onder de wastafel en ik beneden in de meterkast met de telefoon.
"Ja, klein stukje open, nog een klein stukje, dicht, DICHT,...."
En toen lekte zo ongeveer alles wat er kon lekken en werd Leendert weer
geheel bevestigd in zijn voornemen om nooit weer water aan te sluiten.
Na enig draaien is momenteel alles zo goed als lekvrij.
We hebben trouwens een prachtige wastafelkraan op de kop weten te tikken. Een echte Engelse.
Het warme water komt rechts en het koude links.(dank je Jacob)
Wie weet komt ook dat nog eens goed.
We hebben nu dus nog 400 Euro over voor een nieuwe douchecabine.
Alleen hebben we een aparte maat douchebak (80x100 cm.) dus we zoeken nog even.
De toilet beneden is een ander verhaal.
De tegels zijn wit (tot halverwege) en de vloertegels zwart.
En de muren zijn knaloranje behangen (sorry, dat zat er al op.) Door
enige vage lekkage ziet dat er in één hoek ook nog eens erg bobbelig
uit.
Met een restje antischimmel verf die nog over was van de badkamer heb ik het plafond en een stuk muur al wit geverfd.
De deurposten zijn van een koloniaal kleurtje teak voorzien en op de
koof achter het toilet ben ik een houten kastje aan het fabriceren, ook
in teak.
Het is de bedoeling dat de achterwand een soort van raamkozijn wordt met uitzicht op het strand.
Maar natuurlijk waren laatst de nietjes van mijn tacker op dus het kozijn ligt nog in vier delen in de huiskamer.
En aan 't plafond moet een soort van rieten afdakje/zonnescherm
komen om enige diepte te suggereren (en om die lelijke plek te
camoufleren.)
En de inhoud van de spoelbak moet ook vervangen worden want ook deze wc
is waterbesparend geworden door heel hard aan de doortrekknop te
trekken.
Het is gelukt.
Alles is ondertekend en we zijn de gelukkige bezitters van een goed gevuld bouwdepot.
Vanmorgen is Mirthe met een paracetamol achter de kiezen, een briefje
met al onze mobiele nummers en een heleboel wijze raad naar school
vertrokken.
Jasmijne was een een opperbest humeur en geheel voorgelicht over de gang van zaken bij een notaris.
Rond 10.45 reden we Apeldoorn in (want ja, je moet er wel wat voor over
hebben om bij de goedkoopste notaris te komen) en nadat we door een
alleraardigste secretaresse (oid) waren binnengelaten in een
monumentaal pand met uitzicht op het park met waterpartij werden we om
klokslag 11 uur opgehaald uit de wachtkamer door de notaris himself.
Jasmijne had toen (gelukkig) al de wc bezocht (erg koud, met trektouw,
altijd weer een attractie) en kroop zo ongeveer m'n schouder in.
Maar de notaris was een alleraardigste oude baas die je eerder bij de
openhaard met op elke knie een kleinkind en een zak Werthers echte zou
verwachten dan als goodkoopste notaris van Nederland.
In rap tempo (maar wel in eigen bewoording) legde hij de acte uit en
nadat hij onze personalia had gecheckt kon er worden getekend.
Ondertussen ook nog koffie gekregen die we ook maar in rap tempo
opdronken omdat we anders al klaar waren voordat ons kopje leeg was.
Ondertussen ontdooide Jasmijne een beetje (ze hadden suikerklontjes en
ze was ook al op handen en knieën onder de tafel door gekropen omdat ze
een snoepje had laten vallen) en toen Mr van Dooren opmerkte dat ze een
mooi knotje had vertelde ze (wel met haar achterhoofd naar hem toe) dat
je dan geen klitjes krijgt en dat klitjes pijn doen.
Er werden nog meer antwoorden ontlokt en ze durfde hem zelfs aan te
kijken toen ze vertelde dat wij wel twee kerstbomen hebben en dat ze
een paar dagen geleden in de stal was geweest en dat de baby toen erg
moest huilen.
Precies 20 minuten later stonden we weer buiten, met een prachtige
hypotheek met bijna de helft minder rente en een leuk depootje.
Heb je dus een notaris nodig, ga dan naar Apeldoorn.
Missie één is volbracht.
Mirthe is nu trouwens wel echt ziek. Die lag op de bank te klapperen met hoog rode wangen en toen had ze dus 39.0.
Maar ze moet (van zich zelf) morgen naar school want ze gaan kerststukjes prikken, eten en zingen en zo.
We zien nog wel even.
Morgen eindelijk naar de notaris om de (hogere) hypotheek af te sluiten.
Wat een gedoe om al die formulieren bij elkaar te sprokkelen. Copy van
je paspoort, bankafschrift, oude hypotheekacte, eigendomsbewijs,
werkgeversverklaring, medisch rapport, offerte van de aannemer en dan
ook nog alles ondertekend door allebei.
Gelukkig heeft Peter (onze nieuwe adviseur) alles fantastisch geregeld dus morgen gaan we tekenen.
Nu maar hopen dat Jasmijne het niet op haar heupen krijgt en dat Mirthe niet echt ziek wordt want ze is niet helemaal lekker.
(Dat zeg ik vaak als m'n dochter van 3 met een vraag komt waar ik zo gauw geen antwoord op weet.{gemiddeld 6 x per dag}
En zij zelf zegt dat ook tegen mij als ik vraag waarom ze zo'n rommel heeft gemaakt)
Maar goed. Waarom ?
We hebben een redelijk groot huis van 6 meter breed en 10 meter diep. Boven hebben we 4 slaapkamers en de badkamer.
Maar ja, de ene grote is voor mijn ega en ondergetekende en de andere grote voor de twee dochters van 9 en 12.
De kleine voor het kleintje van 3 en dan nog een kamertje waar aan de
ene kant al de computerspullen staan in een hoekopstelling en er
tegenover mijn naaitafel.
Als we er samen bezig zijn botsen we regelmatig met de rugleuningen van
de twee bureaustoelen tegen elkaar en als ik mijn naaimachine start dan
kan
manlief zich niet meer concentreren (op game, werk of dvd.)
Hannah (12) zit nu ook op het voortgezet onderwijs en de leeftijdkloof
met Mirthe (bijna 9 jaar, groep 5) begint voelbaar te worden.
Maar om Mirthe en Jasmijne (3) nu samen te leggen lijkt ons ook niet zo'n goed idee.
En toen belde van het voorjaar onze verzekeringsadviseur. Of alles wat betreft de verzekeringen nog naar wens was (dat was zo.)
En of we misschien nog een doorlichting van onze hypotheek wilden (doe maar)
En zo zaten we met de adviseur aan tafel.
Eerste ontmoeting want voorheen deed mijn schoonvader onze zaken maar die had z'n bisnis dus overgedragen.
Laten we het er op houden dat het niet echt klikte. Hij zei geen boe of
bah en als we een vraag stelden dan begon hij heel druk in z'n papieren
te bladeren en antwoorde hij iets vaags.
Het goede nieuws wat wel boven tafel kwam was dat we momenteel een erg
dure hypotheek hebben die bij oversluiting veel goedkoper kan.
Of we nog extra geld nodig hadden voor bv. een nieuwe badkamer of keuken. (altijd)
En precies toen kregen we een foldertje in de bus over dakopbouwen.
Ja, dan gaat het kriebelen.
Maar eerst hebben we een andere hypotheekadviseur gevonden (die ook nog
eens heel vlakbij woont en niet aan de andere kant van Nederland.)
En toen de grote vraag : gaan we verhuizen of verbouwen.
Ik ging (eerst) voor verhuizen. Verhuisellende dacht ik minder erg te vinden dan verbouwstress.
Wekenlang heb ik zo ongeveer gewoond op funda.nl maar we wilden
minstens 150 m2 krijgen en 5 slaapkamers en een grote tuin en een grote
huiskamer en ook nog op hetzelfde dorp blijven.
Dat bleek dus een onmogelijkheid binnen ons budget en toen heb ik
dus heel internet en de goudengids afgestruind naar aannemers en
dakopbouwen.
En nu hebben we dus iemand gevonden die de hele dakopbouw van te voren
al helemaal kant-en-klaar maakt in zijn timmerfabriek en die er in ÉÉN
DAG op wordt gezet
Kijk, dat veranderde voor mij de zaak.
Het hoeft dus maar één dag droog weer te zijn en voor de nacht is alles wind en waterdicht.
Wat wensen we dan nog meer?
Vanavond mijn allereerste weblog gestart.
Er staat nog niets op en toch waren er al 5 bezoekers!
Sorry, maar het gaat fantastisch worden.
Zowel deze weblog als onze verbouwing.
Als ik maar vaak genoeg "verbouwen is leuk" in tik wordt het ook vast leuk.
We gaan op onze eengezinswoning met plat dak een dakopbouw laten zetten van bijna 50 vierkante meter.
Deze week nog even naar de notaris voor de benodigde extra centjes en dan kan Bertus de Bouwer echt van start.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Oudejaar vandaag.
