Ik ben
Trinet, 42 jaar en in de gelukkige omstandigheden dat ik mijn huis deel
met mijn echtgenoot Leendert en onze drie dochters. Hannah is 18 jaar. Mirthe 15 jaar. Jasmijne 9 jaar. Ik was vroeger verpleegkundige en tegenwoordig fulltime moeder en ook nog gastouder voor drie jongetjes.
verbouwen is leuk
als alles goed gaat
08-03-2009
zelfgemaakt stroopwafel-yoghurt-ijs
Vanmiddag samen met Mirthe zelf ijs gemaakt en vanavond ook al opgegeten. Het was spectaculair (volgens Hannah.) Men neme : (voor 4 personen)
- pakje (houdbare) slagroom 200 ml - 200 ml yoghurt - 80 gram suiker (maar wij hebben die vervangen door zoetstof) - 1/2 theelepel kaneel - 50 gram koekkruimels (stroopwafelkruimels van de markt) - een paar stroopwafels
Je klopt de slagroom stijf, yoghurt, suiker en kaneel erdoor en als laatste de koekkruimels. Je giet alles in een lege 1 liter ijsbak (die je eerst hebt bekleed met plastic folie : dan kan je alles straks er heel makkelijk uithalen) Ongeveer 6 uur laten invriezen. (bij ons was het na 5 uur al goed) Ijs in plakken snijden en op een bordje leggen. Kaneel erover strooien en de warme stroopwafels er in stukken gebroken bovenop serveren. Nog wat kruimels rondom strooien en klaar. Helaas geen foto beschikbaar want iedereen viel gelijk aan maar dat zegt genoeg.
De nieuwe Psalmen voor nu (5) is uit en er wordt op 20 maart een concert gegeven in Utrecht in Tivoli. Wij gaan daar (waarschijnlijk) wel heen. Nog meer liefhebbers ? Het kost 12,50 (+ 2 euro reserveringskosten per kaartje). Ze hebben er alleen staanplaatsen dus dat wordt de heupen los gooien.
We zijn geweest en het was leuk. Niet zo leuk als ik had gehoopt/verwacht maar wel grappig. Ze hadden een heel verhaal als rode draad en met allerlei onmogelijke wendingen en daar hing alles aan op. De nerd die nog nooit een afspraakje had gehad en de vrouwenverslinder die al jong op het slechte pad terecht was gekomen. Vroeger zaten ze bij elkaar in de klas en nu hebben ze elkaar weer ontmoet onder bizarre omstandigheden. Er werd ook een meisje uit de zaal gehaald (om de nerd te laten oefenen met het hebben van een date.) Hannah zou er ter plekke in zijn gebleven. Maar het desbetreffende meisje deed het erg leuk. Het had een beetje grote-avond idee. Wel een mooie ambiance, de Havenaer in Nijkerk. Was ik nog nooit geweest maar het is een oude chocolade fabriek waar nu een stuk of 20 woon-winkeltjes in gevestigd zijn. Op een binnenplaats was een soort theater-achtig podium en dus een heleboel stoelen. Veel jong publiek. En erg uitverkocht.
Vanavond ga ik een avondje weg met Leendert. Hij weet alleen nog niet waar naar toe. De meiden wel dus die pesten hem al de hele week. Maar ja, ik moest kaartjes reserveren en als ik dat op mijn eigen account deed kon Leendert het ook lezen dus dat moest op die van Mirthe. Ik hoop dat ie dit blog niet leest voor vanavond (zal wel niet en anders jammer) maar we gaan naar Nitrauw en van Goor. Naar wie ? Nitrauw en van Goor. "LEEEUUUUKKKK," riep Hannah gelijk, "mag ik ook mee?" "Dat is cabaret en dan ook nog Christelijk. Morgen is er meer te lezen. Ik ben errug benieuwd. 'k Ga in elk geval niet op de voorste rij zitten.
Vandaag een historische dag (voor mij dan.) Precies 10 kilo afgevallen. Vlak voor mijn 39ste verjaardag besloten dat er voor mijn 40ste 13 kilo af moest zijn. Toch iets van een midlife probleem. Nog 3 kilo en ruim 4 maanden te gaan dus dat gaat goed. Wie weet ga ik nog wel even door. mijn BMI zit dan precies op 25. Mooier is natuurlijk rond de 23 maar het streven nu is 25. Ik probeer zo gezond en zo vezelrijk mogelijk te eten en zo gaat het (bijna) vanzelf. En geen koekjes en chips en vet en patat en hamburgers maar als je het niet in huis hebt eet je het ook niet. Dit tot groot ongenoegen van Hannah. Ik heb een gruwelijke hekel aan sporten maar niet aan bewegen dus fiets ik me de blubber met een fiets met fietskar en 4 kinderen en dan in z'n zwaarste versnelling. En hele verre boodschappen doen bij winkels in de stad of even naar de Ikea (daar moet je een vreselijk steile brug voor nemen.) En ik loop (wandel) 1 keer in de week een uur. Wel heel snel dus we doen zeker een km of 7 maar het is vooral heel gezellig met z'n tweeën of drieën of vieren. Goed, nog 3 kilo dus. Het gaat lukken. Bij de links (aan de linkerkant) een handige BMI-test. Altijd leuk (of niet.)
Yes, she can ! Jasmijne heeft haar A-diploma. Het proefzwemmen vrijdag ging heel goed en daar was ze ook niet zenuwachtig voor want het was eigenlijk gewoon les. Niet de hele groep was door. En Jasmijne zat pas 3 lessen in groep 6 maar ze haalde het gat dus mocht ze door. Voor het afzwemmen was ze wel zenuwachtig maar ik had gezegd dat het niks uitmaakte wat ze verkeerd deed omdat ze eigenlijk al was geslaagd en dat het afzwemmen gewoon een feestje was voor alle opa's en oma's en vaders en moeders. En een feest was het. Ruim dertig kinderen en alles aan elkaar gepraat door meester Johan. Er kwam één keer een stortvloed tranen en dat was helemaal aan het begin toen alle moeders van de kinderen werden gescheiden. Gelukkig was er nog een ander meisje uit haar klas die ook moest afzwemmen dus zaten ze braaf naast elkaar. Alles werd heel erg grappig uitgelegd zodat zelfs Jasmijne telkens heel erg moest lachen. Na het zwemmen met de kleren aan moesten ze bijvoorbeeld allemaal (met kleren aan) naar hun ouders toe lopen om zich te laten uitkleden maar eerst moesten ze van de badmeester lekker bij iemand op schoot klimmen. "En wie klimt er bij mama op schoot ?" (3 reacties) "en wie bij papa ? "(iets enthousiastere reacties) "wie gaat er op opa zijn schoot klimmen ? "(de meeste kinderen) En Jasmijne zat maar te gniffelen en stak geen hand op. Hannah en Mirthe hadden ondertussen wel door dat zij de pineut zouden worden dus die zaten al druk te roepen : niet bij mij. Dus toen zei de badmeester : "en wie klimt er bij een zus op schoot ?" Dat was Jasmijne natuurlijk. "Nou," zei de badmeester, "er is daar nog wel een zus over voor wie niemand heeft." Jasmijne is uiteindelijk lekker op Hannah's schoot gekropen (die zich al had ingedekt met een plastic tas en een handdoek.) En toen HET GAT. Ze was al snel aan de beurt en ging er zeer makkelijk door heen. Lang leve het oefenen. Toen banen zwemmen (2 keer borst, 2 keer rug), drijven, rug en borstcrawl en een minuut watertrappelen (waarbij ze steeds koppie onder ging.) We hebben het allemaal overleefd. Op naar haar B (over twee maanden ?)
Misschien mag Jasmijne komende zaterdagmiddag afzwemmen. Ze zit pas twee lessen in groepje 6 maar komende zaterdag is er dus weer een afzwemmiddag (is 6 keer per jaar.) Het enige dat nog niet lukte was "het gat". Dat is een groot stuk plastic met een gat waarbij ze dan van de kant af moeten duiken en onder water door dat gat zwemmen. Duiken is niet echt haar ding. Ze staat perfect klaar, armen langs haar hoofd en voorover gebukt maar dan springt ze. En als je dan diep door dat gat moet dan duurt dat even voor je er bent. Zaterdagmiddag zijn we dus extra wezen oefenen en toen haalde ze het prima. Wel 10 keer (van de twintig.) Dus vrijdagmiddag tijdens de gewone les is het proefzwemmen. Als ze dat haalt is het zaterdagmiddag dus afzwemmen. Maar zaterdagmiddag, toen we weer gingen aankleden, was ze al telkens aan het huilen. (Zeep in haar ogen, ze ging naast de bank zitten (auw !), klitten in haar haar, het hield niet op.) Thuis had ze het ijzig koud en viel ze op de bank in slaap (doet ze nooit.) Tja, en toen ze wakker werd had ze hoge koorts. Gisteren ook nog maar nu is ze weer aardig bij. Niet naar school en wel lekker "Pluk" kijken op de DVD. Hannah is ook geveld. Weer haar buik. Leendert heeft gisteren ook ongeveer de hele dag in bed gelegen maar die is toch weer gaan werken. (cursus)
We zijn er uit. Over waar we deze zomer naar toe gaan. Ik wilde graag naar Oostenrijk, zeg maar: de bergen. De anderen ook wel als ze maar niet al te lang in de auto hoefden te zitten. Het is dus een compromis geworden. We gaan naar Kleinkahl. Dat is een klein plaatsje in Duitsland op de grens van Hessen en Beieren. 440 km. Dus dat is te overleven. We hebben de benedenverdieping van een vrijstaand huis met een hele grote tuin en er zijn geitjes en konijnen en de kleine Kahl (= rivier) grenst aan de tuin. En erg leuk voor de meiden : elke slaapkamer heeft een eigen badkamer en toilet en een tv. Vlakbij is een "naturerlebnisbad". Een soort van bosbad met allerlei "belevenissen." We hebben er zin in. Nu moet het alleen nog zomer worden.
En dan nu het lang verwachtte filmpje......! (Ze kwam vandaag alweer veel verder. Ze startte voor de deur op de stoep, rechts de stoep af en met een grote boog naar links tot aan het einde van de straat)
Mirthe heeft dus een éénwieler gehad voor haar verjaardag. Ze is een waar natuur talent want ze fietste er zo op weg. In de ochtend een paar meter en alleen rechtdoor op de stoep maar 's middags kon ze al bochtjes en de stoeprand af en ongeveer 15 meter. Ik probeer een filmpje op de site te zetten maar ik doe dat dus zo weinig dat ik m'n wachtwoord van Youtube vergeten ben. Maar beloofd is beloofd. Het gaat ooit lukken
De musical ging heel goed op eerste kerstdag. Tijdens het oefenen stond Jasmijne nog ineens heel krampachtig te doen. Toen ik naar haar toe liep ging ze heel hard huilen en boven het geluid van de band uit kon ik nog net verstaan wat ze zei : "bang". Gelukkig begon toen precies haar favoriete nummer (Ik ben jozef timmerman) dus is ze weer het podium opgeklommen en heeft ze de hele musical uitgezongen. Thuis zei ik dat ik heel trots op haar was dat ze zo dapper was geweest. "Zo trots dat ik wel een stuk chocola verdiend heb?" vroeg de uitgekookte tante. Nou, dat was gelukkig het geval. Een halve reep en de andere helft voor als het in het echies ook goed zou gaan. En ook dat gebeurde. Alles keihard meegezongen en ook Mirthe kreeg heel veel complimenten. Dat ze er zo'n goede show van kon maken.
En nu is Mirthe dus morgen jarig. We hebben een hele speurtocht uitgezet door het huis die eindigt in de huiskamer waar Hannah dan tegen die tijd allemaal kaarsjes zal aansteken. Volgens mij is het dan al lang licht want Mirthe wilde uitslapen. Zaterdag nog naar Amsterdam geweest voor een cadeau. Morgen maken we er een foto van.
Vanmorgen voor de laatste keer geoefend voor de kerstmusical Morgenmiddag om 2 uur gaat het gebeuren. Gelukkig was Hilde met haar hand in het verband weer in staat om te dirigeren en de band in goede banen te leiden. De herders (allen vrouwelijk met een gemiddelde leeftijd van 6 lentes) waren zeer overtuigend met z'n achten. Zelfs zonder microfoons zouden ze iedereen op het kerkplein nog wel bereiken dus mét was het .....nou ja,..... prachtig ! Mirthe als waard van de herberg zong ook zeer verstaanbaar en Leendert gaat achter het beam-machien. Gezellige familie bijeenkomst. O ja, vergeet ik Hannah nog. Die is gecharterd als achtergrondzangeres. Nog één nachtje slapen. Dan gaan we los.
Het is echt lang geleden dat m'n laatste blog verscheen. Ik zit nog steeds niet op m'n eigen computer maar op die van Mirthe die beneden staat. De "oude" van Leendert moet nog opgetuigd worden en er moet nog van alles overgezet worden vanaf mijn oude maar op deze weet ik heel veel dingen niet zo goed te vinden. Hij draait onder Vista en ik was 2000 gewend. Ondertussen heb ik al weer zolang deze dat ik straks weer aan die ander moet wennen. Maar goed. In de kerstvakantie is Leendert ook lekker vrij en gaan we beneden de computerhoek uitbreiden tot één groot werkblad met 2 computers.
Jasmijne kwam gisteren glunderend naar beneden met de mededeling : "mama, je hebt de allerbeste man uitgezocht." (maar dat wist ik al !) Ze had een stuk van Leendert zijn chocoladeletter gekregen en dan maak je het dus helemaal bij haar.
Jasmijne kan al hele mooie brieven schrijven die ze dan in mijn bed legt. Soms is het zeer raadselachtig wat er nu precies staat maar deze is prima te lezen.
Maandag (toen Mirthe's fiets werd gejat en ik Hannah met een migraine aanval moest ophalen van school) ging ook onze wasmachine in storing. Nu zijn we al niet al te gelukkig met huishoudelijke apparaten. Dit is al onze tweede wasmachine. De eerste hield het 8 jaar uit en aangezien we komende woensdag 16 jaar zijn getrouwd kwam deze storing niet geheel als een verrassing maar wel op een lastig moment. Sinds internet bestaat repareren we van alles zelf. Er zijn fantastische sites die je exact uitleggen wat er aan de hand is met je machine en wat je moet doen om hem te maken. Zo hebben we een paar jaar geleden de droger voorzien van een nieuwe pomp en vorig jaar de wasmachine van nieuwe koolborstels (foutmelding F 06.) Over die foutmelding is een heleboel info te vinden maar die van ons gaf F 04 aan. Waarschijnlijk iets met de temperatuurregeling. "Meet het verwarmingselement door. Zit aan de voorkant." Met deze sumiere informatie zijn we de wasmachine uit elkaar gaan halen. Dinsdag hadden we de achter en de bovenkant eraf en woensdag las ik iets over een veer waarmee het rubber in de deur vastzit. Eraf gehaald en toen kon de voorkant eraf. Zowaar ook nog het verwarmingselement gevonden en doorgemeten : 0,0. Toen onderdelen sites gaan zoeken en ja hoor : Voor 60 euro hadden ze iets dat er op leek alleen was er niemand te bereiken om te vragen hoe lang de levertijd zou zijn. Toen maar winkels gaan bellen. De meneer van de Guco (waar we ook de pomp voor de droger gehaald hadden) dacht wel wat te hebben. Leendert er donderdagmiddag op af. Ze hadden geen nieuwe meer maar er stond daar een machine ter reparatie waar er één in zat die wel zou passen. Ter plekke eruit gesloopt (ging dus wel even iets sneller dan die drie dagen van ons) en voor 25 euro waren wij weer in het bezit van een werkend verwarmingselement. Vanmorgen erin gezet, alle slangetjes (schoon !) en schroefjes weer op hun plek en een proefwasje gedraaid : Er ontplofte niets, hij doet het, hij wordt warm en er lekt niets. Lang leve wij. Voor al uw reparaties. Geen voorrijkosten.
Mirthe's fiets is vanmiddag gejat. Ze was met de klas in de stad om de Armando-kunst-route te doen en ze hadden de fietsen bij de Onze Lieve Vrouwe toren gezet. Op een gegeven moment riepen er een paar kinderen : Hé, die gast daar heeft net zo'n fiets als Mirthe. Maar Mirthe riep terug. Dat kan niet want hier is m'n sleutel. Maar toen ze na een half uurtje bij de fietsen terug kwamen was ie toch echt weg. Signalement : een jongeman met een licht getinte huidskleur en een capuchon op die rijdt op een grijze (met rode accenten) damesfiets met een knalblauwe met rode bloemen bezaaide dubbele fietstas. Het is een grijze Gazelle swing. Mirthe wil hem graag terug.
De Vakantie is voor ons weer afgelopen. Leendert was ook vrij en voor mijn gevoel hebben we de hele week in de file gestaan. Sta normaal gesproken nooit in de file omdat ik eigenlijk alleen in het weekend in de auto zit. Zaterdag waren Hannah en Jasmijne met de trein naat Opa en Oma gegaan. Zondagochtend volgden Mirthe en ik (want Mirthe had zaterdagmiddag/avond nog een feestje) en zondagavond kwam Leendert (want die was het weekend in Kampen geweest.) Maandagmiddag (na een ochtendje speeltuin) terug. (file) Dinsdag gingen we met Jasmijne naar Kampen om wederom te klussen. Leendert bij Huibert en Jasmijne en ik aan de koffie bij Hanneke. Uiteraard stonden we zowel heen als terug in de file. Woensdag hebben we eindelijk onze hal op de eerste etage behangen. Onze relatie heeft het met gemak overleeft maar het was dan ook vliesbehang (dan moet je de lijm op de muur smeren) en dat gaat redelijk probleemloos. Donderdag
naar Nemo geweest. Heen erge file. We gingen in de Arena parkeren en
toen verder met de metro naar Centraal en dan lopen. Er stond een erg lange rij voor de kassa maar toen we na bijna een half uur binnen waren barstte er een gigantische stortbui los maar wij bleven droog. Binnen
was het eigenlijk te druk om leuk te zijn. Jasmijne vond de zeepbellen
bij de ingang het leukste en de meiden de dansmachine. Alleen kreeg Hannah van al dat gespring weer erge buikpijn. Terug uiteraard file en toen maar gelijk doorgereden naar de Kabouterhut. Iedereen at zowaar bijna z'n bord leeg maar Jasmijne had dan ook poffertjes, Mirthe een kindermenu met saté en Hannah een pannenkoek met ham, kaas en ananas dus dat leek een pizza Hawaii. Vrijdag kreeg Margriet na een pittige ondervraging haar BUL (in Rotterdam.) Was erg gezellig. Lekkere tortilla's gegeten en echte (die van m'n moeder) taart. En toen we rond twee uur 's middags weer terug reden zaten we natuurlijk in de file. Zaterdag naar Pien want die had donderdagavond een baby gekregen. (Bijna voor niks, in drie uurtjes was ie er.) Dus weer naar Amsterdam. Florian was erg blij om (vooral) Jasmijne weer te zien. Was ook erg blij met z'n nieuwe broertje QUINTEN want die had voor hem een graafmachine meegenomen. Zondag een echte rustdag (behalve dat Leendert moest kosteren.) En gisteren gingen de kinderen weer naar school en hebben Leendert en ik allerhande klusjes in huis gedaan zoals een nieuwe keukenkraan monteren, de badkamerkraan vastzetten en een kastje ophangen. Leendert lag dus steeds op z'n rug in een gootsteenkast en ik gaf de juiste tangen aan en sprak wijze woorden. Goede verdeling. Nu moet ik alle kasten weer gaan indelen en inruimen.
Als je nou heeeeeeel hard blaast..........
Mirthe als oude wijze 70 jarige (alleen hoopt ze dan wel van haar beugel af te zijn.)
4 oktober was het eindelijk zo ver. Eén jaar verkering. Ze waren hier het weekend dus is het gevierd met bloemen en (een door hen zelf gefabriceerde) taart. Mirthe ging zaterdagavond voor een nachtje naar Else en zondagochtend hadden wij de Primeur : We hebben Derk in levende lijve aanschouwd! Ze kwamen Mirthe weer thuisbrengen (die heel erg moest gapen, hoe kan dat nou !) Volgens Jasmijne zag ie er best lief uit dus dat komt wel goed.
Jasmijne heeft afgelopen woensdagmiddag haar kinderfeestje gehouden. 5 meisjes dus dat was goed te doen en ik had ook nog Else als steun en toeverlaat. Ik had 's morgens al poffertjes gebakken dus toen we uit school kwamen konden ze zo aanschuiven. Ik hou (net als mama vroeger) de visjes in ere. Uit goudkarton heb ik visjes geknipt, ze genummerd en van een rood koord voorzien. Ik hou de visjes vast en iedereen pakt een touwje. Dan laat ik de visjes los en heeft iedereen een genummerde vis. De
plekken aan tafel hebben ook een nummer dus ga je zitten op de goede
plek. Geen geruzie wie waar zit of waar je juist niet wil zitten. En voor elk onderdeel/spelletje pak ik de vissen er weer bij. Na de poffertjes de kadootjes (Jasmijne is weer helemaal gelukkig met alles) en toen zijn we placemats gaan maken. Ik had een paar kleurplaten geprint die ze gekleurd hebben. Die hebben we op gekleurd papier geplakt en versierd met stickertjes en toen alles door het lamineerapparaat. Daarna de kringspelletjes die volgens Jasmijne bij een echt feestje horen : zakdoekje leggen en "de reis". Ook al jaren een hit op alle feestjes bij ons. In
de kamer zetten we een parcours uit van tuinstoelkussens (het moeras),
via een stoeltje de salontafel over (een boomstam over de rivier) en dan via een stapel kussens (de duinen) naar de zee (een teiltje warm water). Maar we beginnen geblinddoekt boven aan de trap (één voor één, de anderen spelen ondertussen boven). En dan vertellen we dat we boven op een berg staan en op reis gaan. Eénmaal beneden zien we een moeras. Daar moeten eerst de sokken voor uit en dan dus verder tot de zee. Het mooiste was nog dat zodra een kind de blinddoek afdeed de rest uitgebreid ging vertellen dat er geen echt moeras was en dat de boomstam over de rivier de tafel was. Jasmijne
deed het ook fantastisch want ze vond alles leuk. Ik heb wel feestjes
met Hannah en Mirthe gehad dat de jarige steeds aan het huilen was
omdat de anderen kinderen liever met het speelgoed gingen spelen dan
een voorgenomen spelletje.
Afgelopen week is Florian hier twee nachtjes geweest. Pien en Chris wilden vóór dat nummer twee wordt geboren nog even met z'n tweeën weg dus Floor kwam bij ons. Hij heeft zich prima vermaakt en de meiden ook. Hannah riep regelmatig : "we houden hem gewoon." Overdag lekker spelen en hij zei zelfs "dankewel" toen Hannah hem iets gaf. 's
Avonds in een vreemd bed in slaap vallen was iets moeilijker maar toen
hij eenmaal sliep ging het ook door tot de volgende ochtend. Jasmijne liet hem aan iedereen op school zien : "dit is mijn neefje en hij logeert bij ons." Had veel bekijks in zijn gestreepte regenboogjas uit Nepal. Toen Pien en Chris weer terug kwamen ging hij gelijk alles doen wat hij in die twee dagen niet had gedaan zoals op de bank rennen, z'n poffertjesbord omkeren en dat soort dingen. Zal wel kind eigen zijn want al m'n oppaskindjes slaan door zodra pa of ma in beeld komt.