Ik ben
Trinet, 42 jaar en in de gelukkige omstandigheden dat ik mijn huis deel
met mijn echtgenoot Leendert en onze drie dochters. Hannah is 18 jaar. Mirthe 15 jaar. Jasmijne 9 jaar. Ik was vroeger verpleegkundige en tegenwoordig fulltime moeder en ook nog gastouder voor drie jongetjes.
Mirthe heeft dus een éénwieler gehad voor haar verjaardag. Ze is een waar natuur talent want ze fietste er zo op weg. In de ochtend een paar meter en alleen rechtdoor op de stoep maar 's middags kon ze al bochtjes en de stoeprand af en ongeveer 15 meter. Ik probeer een filmpje op de site te zetten maar ik doe dat dus zo weinig dat ik m'n wachtwoord van Youtube vergeten ben. Maar beloofd is beloofd. Het gaat ooit lukken
De musical ging heel goed op eerste kerstdag. Tijdens het oefenen stond Jasmijne nog ineens heel krampachtig te doen. Toen ik naar haar toe liep ging ze heel hard huilen en boven het geluid van de band uit kon ik nog net verstaan wat ze zei : "bang". Gelukkig begon toen precies haar favoriete nummer (Ik ben jozef timmerman) dus is ze weer het podium opgeklommen en heeft ze de hele musical uitgezongen. Thuis zei ik dat ik heel trots op haar was dat ze zo dapper was geweest. "Zo trots dat ik wel een stuk chocola verdiend heb?" vroeg de uitgekookte tante. Nou, dat was gelukkig het geval. Een halve reep en de andere helft voor als het in het echies ook goed zou gaan. En ook dat gebeurde. Alles keihard meegezongen en ook Mirthe kreeg heel veel complimenten. Dat ze er zo'n goede show van kon maken.
En nu is Mirthe dus morgen jarig. We hebben een hele speurtocht uitgezet door het huis die eindigt in de huiskamer waar Hannah dan tegen die tijd allemaal kaarsjes zal aansteken. Volgens mij is het dan al lang licht want Mirthe wilde uitslapen. Zaterdag nog naar Amsterdam geweest voor een cadeau. Morgen maken we er een foto van.
Vanmorgen voor de laatste keer geoefend voor de kerstmusical Morgenmiddag om 2 uur gaat het gebeuren. Gelukkig was Hilde met haar hand in het verband weer in staat om te dirigeren en de band in goede banen te leiden. De herders (allen vrouwelijk met een gemiddelde leeftijd van 6 lentes) waren zeer overtuigend met z'n achten. Zelfs zonder microfoons zouden ze iedereen op het kerkplein nog wel bereiken dus mét was het .....nou ja,..... prachtig ! Mirthe als waard van de herberg zong ook zeer verstaanbaar en Leendert gaat achter het beam-machien. Gezellige familie bijeenkomst. O ja, vergeet ik Hannah nog. Die is gecharterd als achtergrondzangeres. Nog één nachtje slapen. Dan gaan we los.
Het is echt lang geleden dat m'n laatste blog verscheen. Ik zit nog steeds niet op m'n eigen computer maar op die van Mirthe die beneden staat. De "oude" van Leendert moet nog opgetuigd worden en er moet nog van alles overgezet worden vanaf mijn oude maar op deze weet ik heel veel dingen niet zo goed te vinden. Hij draait onder Vista en ik was 2000 gewend. Ondertussen heb ik al weer zolang deze dat ik straks weer aan die ander moet wennen. Maar goed. In de kerstvakantie is Leendert ook lekker vrij en gaan we beneden de computerhoek uitbreiden tot één groot werkblad met 2 computers.
Jasmijne kwam gisteren glunderend naar beneden met de mededeling : "mama, je hebt de allerbeste man uitgezocht." (maar dat wist ik al !) Ze had een stuk van Leendert zijn chocoladeletter gekregen en dan maak je het dus helemaal bij haar.
Jasmijne kan al hele mooie brieven schrijven die ze dan in mijn bed legt. Soms is het zeer raadselachtig wat er nu precies staat maar deze is prima te lezen.
Maandag (toen Mirthe's fiets werd gejat en ik Hannah met een migraine aanval moest ophalen van school) ging ook onze wasmachine in storing. Nu zijn we al niet al te gelukkig met huishoudelijke apparaten. Dit is al onze tweede wasmachine. De eerste hield het 8 jaar uit en aangezien we komende woensdag 16 jaar zijn getrouwd kwam deze storing niet geheel als een verrassing maar wel op een lastig moment. Sinds internet bestaat repareren we van alles zelf. Er zijn fantastische sites die je exact uitleggen wat er aan de hand is met je machine en wat je moet doen om hem te maken. Zo hebben we een paar jaar geleden de droger voorzien van een nieuwe pomp en vorig jaar de wasmachine van nieuwe koolborstels (foutmelding F 06.) Over die foutmelding is een heleboel info te vinden maar die van ons gaf F 04 aan. Waarschijnlijk iets met de temperatuurregeling. "Meet het verwarmingselement door. Zit aan de voorkant." Met deze sumiere informatie zijn we de wasmachine uit elkaar gaan halen. Dinsdag hadden we de achter en de bovenkant eraf en woensdag las ik iets over een veer waarmee het rubber in de deur vastzit. Eraf gehaald en toen kon de voorkant eraf. Zowaar ook nog het verwarmingselement gevonden en doorgemeten : 0,0. Toen onderdelen sites gaan zoeken en ja hoor : Voor 60 euro hadden ze iets dat er op leek alleen was er niemand te bereiken om te vragen hoe lang de levertijd zou zijn. Toen maar winkels gaan bellen. De meneer van de Guco (waar we ook de pomp voor de droger gehaald hadden) dacht wel wat te hebben. Leendert er donderdagmiddag op af. Ze hadden geen nieuwe meer maar er stond daar een machine ter reparatie waar er één in zat die wel zou passen. Ter plekke eruit gesloopt (ging dus wel even iets sneller dan die drie dagen van ons) en voor 25 euro waren wij weer in het bezit van een werkend verwarmingselement. Vanmorgen erin gezet, alle slangetjes (schoon !) en schroefjes weer op hun plek en een proefwasje gedraaid : Er ontplofte niets, hij doet het, hij wordt warm en er lekt niets. Lang leve wij. Voor al uw reparaties. Geen voorrijkosten.
Mirthe's fiets is vanmiddag gejat. Ze was met de klas in de stad om de Armando-kunst-route te doen en ze hadden de fietsen bij de Onze Lieve Vrouwe toren gezet. Op een gegeven moment riepen er een paar kinderen : Hé, die gast daar heeft net zo'n fiets als Mirthe. Maar Mirthe riep terug. Dat kan niet want hier is m'n sleutel. Maar toen ze na een half uurtje bij de fietsen terug kwamen was ie toch echt weg. Signalement : een jongeman met een licht getinte huidskleur en een capuchon op die rijdt op een grijze (met rode accenten) damesfiets met een knalblauwe met rode bloemen bezaaide dubbele fietstas. Het is een grijze Gazelle swing. Mirthe wil hem graag terug.
De Vakantie is voor ons weer afgelopen. Leendert was ook vrij en voor mijn gevoel hebben we de hele week in de file gestaan. Sta normaal gesproken nooit in de file omdat ik eigenlijk alleen in het weekend in de auto zit. Zaterdag waren Hannah en Jasmijne met de trein naat Opa en Oma gegaan. Zondagochtend volgden Mirthe en ik (want Mirthe had zaterdagmiddag/avond nog een feestje) en zondagavond kwam Leendert (want die was het weekend in Kampen geweest.) Maandagmiddag (na een ochtendje speeltuin) terug. (file) Dinsdag gingen we met Jasmijne naar Kampen om wederom te klussen. Leendert bij Huibert en Jasmijne en ik aan de koffie bij Hanneke. Uiteraard stonden we zowel heen als terug in de file. Woensdag hebben we eindelijk onze hal op de eerste etage behangen. Onze relatie heeft het met gemak overleeft maar het was dan ook vliesbehang (dan moet je de lijm op de muur smeren) en dat gaat redelijk probleemloos. Donderdag
naar Nemo geweest. Heen erge file. We gingen in de Arena parkeren en
toen verder met de metro naar Centraal en dan lopen. Er stond een erg lange rij voor de kassa maar toen we na bijna een half uur binnen waren barstte er een gigantische stortbui los maar wij bleven droog. Binnen
was het eigenlijk te druk om leuk te zijn. Jasmijne vond de zeepbellen
bij de ingang het leukste en de meiden de dansmachine. Alleen kreeg Hannah van al dat gespring weer erge buikpijn. Terug uiteraard file en toen maar gelijk doorgereden naar de Kabouterhut. Iedereen at zowaar bijna z'n bord leeg maar Jasmijne had dan ook poffertjes, Mirthe een kindermenu met saté en Hannah een pannenkoek met ham, kaas en ananas dus dat leek een pizza Hawaii. Vrijdag kreeg Margriet na een pittige ondervraging haar BUL (in Rotterdam.) Was erg gezellig. Lekkere tortilla's gegeten en echte (die van m'n moeder) taart. En toen we rond twee uur 's middags weer terug reden zaten we natuurlijk in de file. Zaterdag naar Pien want die had donderdagavond een baby gekregen. (Bijna voor niks, in drie uurtjes was ie er.) Dus weer naar Amsterdam. Florian was erg blij om (vooral) Jasmijne weer te zien. Was ook erg blij met z'n nieuwe broertje QUINTEN want die had voor hem een graafmachine meegenomen. Zondag een echte rustdag (behalve dat Leendert moest kosteren.) En gisteren gingen de kinderen weer naar school en hebben Leendert en ik allerhande klusjes in huis gedaan zoals een nieuwe keukenkraan monteren, de badkamerkraan vastzetten en een kastje ophangen. Leendert lag dus steeds op z'n rug in een gootsteenkast en ik gaf de juiste tangen aan en sprak wijze woorden. Goede verdeling. Nu moet ik alle kasten weer gaan indelen en inruimen.
Als je nou heeeeeeel hard blaast..........
Mirthe als oude wijze 70 jarige (alleen hoopt ze dan wel van haar beugel af te zijn.)
4 oktober was het eindelijk zo ver. Eén jaar verkering. Ze waren hier het weekend dus is het gevierd met bloemen en (een door hen zelf gefabriceerde) taart. Mirthe ging zaterdagavond voor een nachtje naar Else en zondagochtend hadden wij de Primeur : We hebben Derk in levende lijve aanschouwd! Ze kwamen Mirthe weer thuisbrengen (die heel erg moest gapen, hoe kan dat nou !) Volgens Jasmijne zag ie er best lief uit dus dat komt wel goed.
Jasmijne heeft afgelopen woensdagmiddag haar kinderfeestje gehouden. 5 meisjes dus dat was goed te doen en ik had ook nog Else als steun en toeverlaat. Ik had 's morgens al poffertjes gebakken dus toen we uit school kwamen konden ze zo aanschuiven. Ik hou (net als mama vroeger) de visjes in ere. Uit goudkarton heb ik visjes geknipt, ze genummerd en van een rood koord voorzien. Ik hou de visjes vast en iedereen pakt een touwje. Dan laat ik de visjes los en heeft iedereen een genummerde vis. De
plekken aan tafel hebben ook een nummer dus ga je zitten op de goede
plek. Geen geruzie wie waar zit of waar je juist niet wil zitten. En voor elk onderdeel/spelletje pak ik de vissen er weer bij. Na de poffertjes de kadootjes (Jasmijne is weer helemaal gelukkig met alles) en toen zijn we placemats gaan maken. Ik had een paar kleurplaten geprint die ze gekleurd hebben. Die hebben we op gekleurd papier geplakt en versierd met stickertjes en toen alles door het lamineerapparaat. Daarna de kringspelletjes die volgens Jasmijne bij een echt feestje horen : zakdoekje leggen en "de reis". Ook al jaren een hit op alle feestjes bij ons. In
de kamer zetten we een parcours uit van tuinstoelkussens (het moeras),
via een stoeltje de salontafel over (een boomstam over de rivier) en dan via een stapel kussens (de duinen) naar de zee (een teiltje warm water). Maar we beginnen geblinddoekt boven aan de trap (één voor één, de anderen spelen ondertussen boven). En dan vertellen we dat we boven op een berg staan en op reis gaan. Eénmaal beneden zien we een moeras. Daar moeten eerst de sokken voor uit en dan dus verder tot de zee. Het mooiste was nog dat zodra een kind de blinddoek afdeed de rest uitgebreid ging vertellen dat er geen echt moeras was en dat de boomstam over de rivier de tafel was. Jasmijne
deed het ook fantastisch want ze vond alles leuk. Ik heb wel feestjes
met Hannah en Mirthe gehad dat de jarige steeds aan het huilen was
omdat de anderen kinderen liever met het speelgoed gingen spelen dan
een voorgenomen spelletje.
Afgelopen week is Florian hier twee nachtjes geweest. Pien en Chris wilden vóór dat nummer twee wordt geboren nog even met z'n tweeën weg dus Floor kwam bij ons. Hij heeft zich prima vermaakt en de meiden ook. Hannah riep regelmatig : "we houden hem gewoon." Overdag lekker spelen en hij zei zelfs "dankewel" toen Hannah hem iets gaf. 's
Avonds in een vreemd bed in slaap vallen was iets moeilijker maar toen
hij eenmaal sliep ging het ook door tot de volgende ochtend. Jasmijne liet hem aan iedereen op school zien : "dit is mijn neefje en hij logeert bij ons." Had veel bekijks in zijn gestreepte regenboogjas uit Nepal. Toen Pien en Chris weer terug kwamen ging hij gelijk alles doen wat hij in die twee dagen niet had gedaan zoals op de bank rennen, z'n poffertjesbord omkeren en dat soort dingen. Zal wel kind eigen zijn want al m'n oppaskindjes slaan door zodra pa of ma in beeld komt.
Je bent Hooglander of niet hè, dus zijn we weer naar het dorpsfeest geweest. Geen klimwand deze keer maar een hijskraan met een heel hoog net eraan waar je, gezekerd en wel, in moest klimmen. Mirthe is de uitdaging aangegaan. (Zowel Hannah als Dick waren net ziek geweest en voelden zich nog niet in staat tot grootse prestaties.) Ze is boven gekomen. Ruim 25 meter de lucht in en dan werd je weer naar beneden getakeld. (Zeg maar 8 etages omhoog via een touwnet.) Ze was geheel uitgeput toen ze weer met twee benen op de grond stond. Jasmijne ging iets minder vermoeiend in de autootjes en na een portie poffertjes hadden we het dorpsfeestgevoel helemaal te pakken. En toen zagen we ook nog Axel en Ivar die aan het ringsteken waren. Helaas kregen de paardjes precies na hun beurt een half uur pauze dus Jasmijne heeft het niet kunnen doen.
De vakantie voorbij en het schoolleven weer opgang. Jasmijne zit in een 2/3 combiklas. 10 kleutertjes en 12 groep drieërs. Er is ook nog een gewone 2 en een gewone drie. Met
gymen en met zwemmen gaan ze met de andere groep 3 mee en als groep 3
taal of rekenen gaan doen gaat groep 2 naar de andere groep 2. Jasmijne vindt het wel leuk maar moet nog wel regelmatig huilen. Vooral 's morgens als ik wegga. Maar vandaag ging het goed ! Van te voren alles met Jasmijne doorgesproken en afspraken gemaakt en toen ging het goed. Nu was het vandaag ook wel extra spannend want ze ging trakteren en het schoolzwemmen begon. Ik had al tegen haar gezegd dat ik mee zou gaan met zwemmen dus die angst viel weg. En haar verjaardag vieren vindt ze ook niet eng dus bleef het afscheid nemen over. Ik heb haar bij de juf gebracht en samen hebben ze mij uitgezwaaid. Ook weer gelukt.
Zaterdag was het dus groot feest. Jasmijne 6 jaar. Alleen jammer dat ze ziek was. Heeft drie keer overgegeven maar dat weerhield haar er niet van om gewoon taart en chips mee te eten. Gelukkig
hadden we vrijdagavond al haar uitgekozen lievelingseten gegeten
(aardappelpuree met een korstje, spinazie en een gekookt ei) Dat is er dus wel ingebleven. Zaterdagavond waren Mirthe en ik ook niet lekker. Beetje misselijk en heel moe. Nu gaat het wel weer. Ivar en Wenda waren de afgelopen week ook geveld dus we zullen het wel van hen hebben geërfd.
6 kaarsjes om uit te blazen
Oh, een hondje met besturing !
Mirthe en Jasmijne aan het handwerken. Zo waren Else en ik vroeger altijd bezig. De knuffels zijn inmiddels genaaid en Mirthe wil ook wel zo'n pakket voor haar verjaardag. (hint hint Else)
Aan alles komt een eind dus ook aan de vakantie. Op de valreep is er nog een kalfje geboren. Alweer ´s nachts. De zesde. Ze heet....... HANNAH. Ze is net als de tweeling van vorige week aan de kleine kant. En natuurlijk moesten er nog foto´s van alle dingen en dieren worden gemaakt.
Hannah met Hannah
De dames in de balken
Bruno
Rocky is Jasmijne's beste vriend. ("ik wou dat ie een mens was, dan kon ik nog veel meer met hem doen.")
Mirthe aan het poepvegen.
Jasmijne in dromenland
En na het melken de koeien voeren (met de trekker)
Vandaag naar een soort van tuincentrum geweest waarbij ze een heel stuk bos hadden met allerlei dieren en waar je met een golfkarretje doorheen mocht rijden. Ollevier en co heette het. Vlakbij Ham waar we de vorige keer op vakantie waren (...... over tenten springen is elastisch.... mama mia....) Op de site stond dat ze 5 persoons karretjes hadden maar get bleken 2 a 3 personen in te kunnen. Leendert ging met Hannah en ik met de rest. Al voor ik Jasmijne had vastgesnoerd trapte Mirthe op het gas dus dat begon leuk.
Er waren hele spannende paadjes met heel hoog bamboe dus ik voelde me geheel in Jurassic parc Er
liepen allerlei herten los rond en aangezien ik oud brood had
meegenomen sprong Jasmijne telkens van de kar om die dieren te voeren. En
Jasmijne ging ook zelf sturen en ik gas geven maar met je linker
bergschoen gassen en dan ook nog zorgen dat je op het pad blijft.... In
de bamboe kwamen we terecht. Toen ging Jasmijne maar gauw naar de kar
van Leendert want die van mij was te gevaarlijk, zei ze. Ergens bij een vijver zaten ook een stuk of 5 ganzen. Nu hebben we daar thuis niet zulke goede ervaringen mee want bij onze vijver zitten ze ook (en ze komen dus ook je tuin in en dan durft Jasmijne niet meer naar buiten.) Die
beesten roken brood dus kwamen ze achter ons aan. Gas geven dus. De
herten achtervolgden ons ook al dus dat was heel spannend. Gelukkig zaten ze struisvogels achter gaas want die werden helemaal wild van die ganzen.
Woensdag kanodag. Vanuit Neerpelt kan je afzaktochten over de Dommel maken naar Valkenswaard.
Met de auto zijn we naar de startplaats gereden. Daar lagen al een heleboel kano's en kajaks klaar. Maar eerst ging Leendert zijn auto wegzetten bij het eindpunt en werd hij weer teruggebracht naar de start. Ondertussen (duurde zowat drie kwartier) ons vermaakt met een balletje. Er kwam toen ook een hele scoutingclub met zeer luidruchtige jongetjes aan die ook zouden gaan kanoën. Gelukkig mochten wij eerder starten. Leendert en Mirthe in een boot en Hannah, Jasmijne en ik. Op zich ging het wel goed. na een uurtje had ik wel stuurgevoel maar regelmatig gingen we de bosjes in want Jasmijne peddelde ook mee. Door het hoge water waren sommige bruggen erg laag geworden. Op advies van de kanoboer gingen we achterover op onze rug liggen als we ergens onderdoor gingen. Gaat erg tegen je gevoel in maar het lukte wel. Helaas zijn alle kanofoto's verloren gegaan want de sd-kaart kreeg kuren. Maar als bewijs mag je Mirthe's blaren wel komen bekijken. We starten rond 13.15 en we kwamen aan in Valkenswaard rond 17.00 uur. Was eigenlijk wel een beetje te lang. Maar gelukkig waren we op tijd thuis om de koetjes te melken.
Vandaag even bijkomen van al de achtbanen. Ben nog steeds een beetje misselijk. Vanmiddag zijn we weer bij zo'n gratis speeltuin geweest waar ze hier in België patent op hebben. Het Fonteintje. Er was ook een hele hoge uitkijktoren die we uiteraard hebben beklommen. Was erg goed voor de misselijkheid. (Weer eens) patat gegeten en daarna door naar de manege. Zo ongeveer elke vakantie wil/moet/gaat Hannah paardrijden. Eigenlijk wilde ze naar een Nederlandse manege want een paar jaar terug ging ze ook rijden in een Belgische en toen riep die man haar allemaal onverstaanbare aanwijzingen toe. Het is nu toch een Belgische geworden. Gewoon mee in de gevorderden les. De man was deze keer goed te verstaan en gelukkig kon ze het nog. (Al vond ze zelf dat haar houding vreselijk fout was toen ze de foto's zag.) Draven, stappen, rondjes, figuren, het was weer helemaal geweldig. Alleen had ze geen handschoenen aan dus twee grote blaren.
Gisteren zijn we naar Toverland in Sevenum geweest. Was echt heel erg leuk. Heel veel binnen maar de hallen zijn zo groot en licht dat je dat haast niet door hebt. Leuke dingen voor Jasmijne maar ook voor de groten. Vooral de booster-bike was erg spectaculair. Je zit op een soort van motor en wordt dan "afgeschoten" met een vaartje van 75 km per uur en dan rij je allerlei bochten en hobbels. "Troy" is de houten achtbaan van ruim één km lang. Zelfs Jasmijne mocht erin en als ik een kunstgebit had gehad was ie eruit getrild. Er was ook een survival baan op 5 meter hoogte. Met een klimtuigje aan en een helm op moest je een heel parcours lopen/klimmen over touwen en balken. Vlak voor Hannah en Mirthe aan de beurt waren was er een klein meisje van een jaar of 8 en die durfde op een gegeven moment niet meer verder. Die zat te huilen op een balkje op 5 meter hoogte dus toen kwam de meneer haar "redden". Je moest over een evenwichtsbalk lopen van een paar meter lang en dan een overstap maken van een halve meter en dan weer verder over de balk. Die stap was het probleem maar met hulp van de meneer lukte het en kon (moest) ze weer verder. De jongen die vervolgens aan de beurt was keerde na 2 meter terug en ook de dame erna had het na 3 stappen wel gezien. En toen kwam Mirthe. Het ging heel goed. Wij hadden natuurlijk goed opgelet hoe die man het deed en konden dus aanwijzingen geven (je weet wel : de beste stuurlui...) Dat "gat" was natuurlijk tricky maar ze kwam eroverheen en ook Hannah ging fantastisch. Deze attractie was dus gelijk de meest spannende van allemaal. De wildwaterbaan (de eerst berg ga je achterste voren naar beneden), de bobslee, villa fiasco (een huis met allerlei rolbanden, acheruitloop vloeren en hobbeldingen), het waterspeelpark (de spuiters waren favouriet) : alles was leuk. En ik vond het het leukste dat het zo lekker rustig was. Niet meer dan een paar mensen in de wachtrijen en soms kon je zelfs blijven zitten. Dus als je de Efteling te groot en te duur vind dan moet je dus naar Toverland.
Vandaag rustig aan gedaan. De kerk in Eindhoven, vorige week was toch wel erg ver weg (bijna een uur heen en dan nog terug) en de dienst in de evangelische gemeente in Balen was een ander jaar erg lang en de dominee zo breedsprakig dat ie allemaal dingen vertelde die ik nog nooit in de bijbel ben tegengekomen. Dus hebben we zelf wat gelezen (Daniël) en gezongen en hebben de meiden het verhaal van Daniël in de leeuwenkuil nagespeeld. Hannah was de koning en Mirthe de gemene dienaar. Elke keer dat zij de koning aansprak met : Oh koning , leef in eeuwigheid", zei de koning : "dat mag ik hopen." Jasmijne was Daniël. Na afloop zei ze : "Ik hoefde alleen maar 'ja' te zeggen toen Hannah vroeg of ik nog leefde, dus dat was wel makkie." Koeien
weer gemolken. Ik had het toch mis wat betreft dat eerste
tweelingstiertje. Die staat ergens achter in een box en leeft dus nog. Onze benedenburen zijn vanavond vertrokken. De meiden trokken er veel mee op maar nu is er weer plek genoeg op de trekker. Er komen geen nieuwe mensen dus de rest van de week zijn we alleen. Kunnen we buiten boven of beneden zitten.
Als je nou heeeeeeel hard blaast..........
