Vandaag
hebben we vooral materiaal gemaakt. We hebben plannen getekend van alles wat
uit hout moest gemaakt worden. Daar zijn we twee uur en half aan bezig geweest
om uit zo weinig mogelijk hout zoveel mogelijk stukken te halen. Het was niet
makkelijk, maar het is uiteindelijk gelukt.
Zaterdag 24
juli
Een
gelukkige verjaardag aan Ilan!!!!
Iedereen
ging vandaag naar HO! Internetten en zwemmen, ik blijf hier want ik mag toch
niet in een chloorzwembad zwemmen. Ik dacht om er een eenvoudig rustig dagje
van te maken. Niets was minder waar.
Ik
vertrek rond 9 uur naar de markt. Ik zeg tegen Frank dat hij voor mijn niet
moet koken, dat ik als het goed is zelf wel iets maak. Ik ga nog eerst even
iets vragen bij een plaatselijke houtsnijder en ga dan naar de markt. Onderweg
wil een man nog een foto van zichzelf. Het is best grappig dat als je met je
fototoestel rond loopt een aantal mensen willen dat je een foto van hen maakt.
Toenik voorbij de katedraal kwam zag ik
dat er iets ging gebeuren. Toen ik van op een afstandje stond te kijken sprak
een kind me aan. Waarom ben je zo aan het kijken?Ik vertelde dat ik wilde weten wat er ging
gebeuren. Ze vertelde me dat er iemand ging trouwen en dat ik maar wat dichterbij
moest gaan staan. Dus ging ik naar
binnen. Ga nog maar wat dichter zei ze tegen mij. Ik ging dus wat dichter
staan en vroeg aan een omstaander of ik fotos mocht trekken. Dat was geen
probleem. Toen de bruid was aangekomen ging stilaan iedereen naar binnen. Ik
zag een bekende man (iemand die meewerkt aan het project) en vroeg of het
mogelijk was of ik binnen een kijkje nam. Hij vertelde me dat iedereen
uitgenodigd was en dat ik dus gerust naar binnen mocht gaan. Ik dus naar
binnen! Ik zette me discreet op de achterste rij. De man van het project kwam
al heel snel een misboekje brengen. Niet veel later kwam een meisje vragen of
ik vooraan wilde zitten. Dat vond ik best oké en dus volgde ik haar meer naar
voor. Ik zat nu ineens in het midden van de kathedraal. Ik was de enige blanke
in de kerk, maar niemand die dat raar vond, alleen in het begin ikzelf een
beetje. Maar omdat ik me zo welkom voelde ging dat gevoel al snel over. Ik
bedacht me ook bij het begin van de dienst dat ik een nogal korte short en een
topje met een nogal blote rug aanhad en dat dat misschien toch niet zon
gepaste kledij was om in de kerk te zitten. (ik kon ook niet weten datik plots in de kerk ging belanden.) Maar
niemand maakte daar een probleem van.De
misdienst begon in het Ewe en dat begreep ik dus niet! Maar gelukkig wisselde
de stukken Ewe zich af met Engelse stukken zodat ik toch ongeveer de helft van
de dienst begrepen heb. De dienst duurde twee uur en half, maar was op geen
enkel moment saai. In het programmaboekje kon ik volgen wat er ging
gebeuren.
(dat was gelukkig in het Engels) je kan een huwelijksmis een beetje vergelijken
met een mis van bij ons. Alleen duurt ze veel langer, zijn de gebeden intenser
en word er meer gezongen en gedanst. Best indrukwekkend om te zien hoe een hele
kerk uit zijn dak gaat. Bij bepaalde liedjes zingen en dansen ze en zwaaien ze
met hun zakdoek. Net als bij ons zegt het koppel ja als er gevraagd word of ze
elkaar als man en vrouw nemen en zeggen ze een tekstje als ze de ringen geven.
Dan gaat de kerk uit zijn dak want dan moeten ze kussen. Dat is de moment dat
de bruidegom de sluier van de bruid naar achter doet en haar kust, maar de
bruidegom maakt er een spelletje van en doet eerst twee keer alsof en doet
daarna pas de sluier omhoog. De eerste offergang: de mensen steken hun gift
eigenlijk in hun zakdoek en gaan al dansend naar voor om het geld in het
offerblok te gooien. En gaan daarna al dansend weer naar hun plaats. In de
helft van de viering gaat het koppel plots naar achteren in de kerk. Je denkt
bijna dat ze verdwijnen uit de kerk, maar ze gaan achteraan de kelk met de wijn
en de hosties halen. Na de zegening van de hosties en de wijn mag iedereen te
communie gaan. Dan nog enkele gebeden en dansen en bedankingen en dan komt de
tweede offergang, deze dient om het koppel te steunen. Dus weer naar voor geld
in het offerblok en dan is de dienst gedaan. Na nog een bedanking gaat het
koppel voorgegaan door enkele officiele manen en gevolgd door familie, enkele
koningen, quen mothers en ouderen de kerk uit. Natuurlijk met het nodige gezang
en gedans. Je kan ook via de zijuitgang de kerk verlaten. Daar kom ik Liesbeth
tegen een van de kleuterjuffen waarwe
met samen werken, zij vond het geweldig dat ik in de kerk was en een hele
dienst heb meegedaan. Na de dienst
volgde nog de nodige fotomomenten en daarna kwam de receptie. In het
huwelijksboekje kon je dit helemaal volgen. Ik ben stilletjes verdwenen toen ze
aan de fotos begonnen.
Nog onder
de indruk van de dienst ben ik dan toch op de markt geraakt. Nog een stofje
gekocht, wat bissapbloemen om een van de dagen bissap te maken (de vorige zijn
al in België) en een pot oploschocomelk.
Terug thuis
gekomen heb ik een lekker ommeletje met een beetje ui, een wortel en een tomaat
gemaakt. Heerlijk.Verder ga ik er nog
wel een rustig dagje van proberen maken, maar ja dit is Afrika en alles is
mogelijk dus wie weet wat staat er me nog allemaal te wachten?
Groetjes
Veerle
Reacties op bericht (1)
28-07-2010
reactie van je tante
Hey Veerle, heb vandaag 28/07 al een deel van je verhalen gelezen. Denk dat je er wel veel mooie dingen ziet en een heel andere cultuur leert kennen. Onze vakantie zit erop, ik begin maandag weer te werken. Geniet er daar nog maar van. Groetjes tante Ria en co
