Dinsdagmorgen gaan we ontbijten bij Denny's. Een ontbijtketen met een all American breakfast. We eten een giant en lekker ontbijt. Daarna gaan we met een tour mee in Antelope Canyon. Het is een eindje rijden door de woestijn tot we bij de ingang zijn van de kleine canyon. Daar doet de 'gids' een petje aan, een sjaal voor haar neus, een zonnebril en een KW met kap op haar hoofd. Ok het is een winderige dag, maar wat mogen we verwachten? Het enige wat wij van dat materiaal hebben is een zonnebril. We gaan de canyon binnen en nemen en zanddouche. De wind blaast het zand in de canyon bovenaan en dat landt natuurlijk allemaal op de toeristen beneden. Prettig is anders. Het is wel een prachtige canyon. Terug bij onze auto rijden we terug naar Las Vegas (een uur of 5 rijden). We komen alweer een soort Takel tegen en ook de quote van de week. We krijgen van een cassierster in een supermarktje wisselgeld terug en ze geeft uitleg bij een 2-dollar bill: "Those are worth 2 of them 1 dollar bills!!" Wow dat ze daar alleen opgekomen is!! Terug in Vegas moeten we met pijn in het hart onze auto inleveren. Maar dat wordt goedgemaakt als we bij ons hotel aankomen: The Venetian. Schitterend alweer en super over the top. Met gondels op water IN het hotel etc. Overal marmer en attributen. Onze kamer is vreselijk groot en prachtig. We lopen bijna verloren. We verfrissen ons en beslissen van die avond enkel het hotel eens te bekijken en iets te eten. We lopen meermaals verloren IN het hotel, er zijn 200 boetiekjes die we deels bekijken, dus we mispakken ons een beetje. We bezoeken de Jimmy Choo shop en de Louboutin shop en zien mooie, maar onbetaalbare dingen. Uitgeteld kruipen we in bed, want woensdag morgen is het alweer vroeg dag. De Limo komt ons in een nevenhotel ophalen om 7 am, en we moeten toch een 15 minuten lopen van onze kamer naar de ophaalplek !! Ik neem een Touristil voor de helicoptervlucht, maar dat zal niet nodig blijken. We landen en vliegen zeer rustig. Het is super om daar in mee te vliegen en we zien alles perfect, want Philippe en ik zitten naast de piloot. Een heel leuke ervaring en landschappen. We landen in de Grand Canyon en krijgen daar een picknick. Terug in Vegas bezoeken we nog een beetje The Strip en Mandala Bay hotel, in het hotel is er en aquarium site met haaien etc. We gaan dat bekijken en komen met foto's van haaien buiten. Super. Het is nu vooravond en we gaan nog eens de Strip by night bezoeken. De Bellagio fontijnen, de oude strip, wedding chapels etc. We hebben de valiezen al gemaakt want morgen om 9u vertrekt onze vlucht. Jammer dat het al voorbij is, maar leuk om naar huis te gaan en onze jongens terug te kunnen zien! Tot binnenkort in Belgie! grz
Na een verkwikkende nachtrust en ontbijtje, vertrekken we naar Arches. We rijden een beetje door het park en doen een wandeling van 3uur naar Delicate Arch. We zijn redelijk vroeg op gestaan (jetlag) en zijn dus aan het wandelen in de voormiddag. Gelukkig, want tegen dat we terug keren is het al goed heet!! De wandeling is redelijk bergop, maar toch passeren er ons 2 lopers! Ook oudere mensen en kindjes doen de tocht op hun tempo. Bij de Arch zelf moeten we in de wachtlijn staan om op de foto te kunnen met de 'Arch'. Het is een prachtig park en wandeling. Onze kledij en schoenen doen hun werk goed :). In het begin van de vakantie kochten we een frigobox die we telkens vol ijs en drank steken. Zo hebben we altijd een verkwikkend fris drankje bij de hand. Na dit park gaan we lunchen in een sportsbar. Overal TV schermen en een uitgebreide lunch kaart. We eten alweer een lekkere wrap. Dan vertrekken we voor een lange rit naar Page - Lake Powell. We zien langs de kant van de weg Takel staan en stoppen natuurlijk speciaal voor Lander om een mooie foto te nemen! We nemen de Scenic route door Monument Valley. We zien alweer prachtig landschap, John Wayne country. We trekken door de Navajo Indianen streek en zien hun ronde huisjes waar ze nu in wonen. Her en der verkopen ze ook handmade dingetjes langs de weg. Ze zien er ook uit als echte Indianen, niet met veren etc zoals in de Westerns, maar donkere huid, hoge jukbeenderen, pikzwart haar en haakneus. We stoppen veel om van het landschap te genieten en zijn pas na zonsondergang in Page. We gaan op aanraden naar een Mexican restaurant, maar het is er vies en vuil. Het eten is redelijk, maar minder goed dan dat we gewoon zijn. De Pina Colada doet zijn werk, want in het hotel teruggekomen ben ik pompaf en moet de blog wachten tot nu :). Maandagmorgen zijn we alweer rond 6u wakker, we ontbijten in het hotel, maar het trekt op niks. Het is smaakloos gewoonweg! Letterlijk! De andere keren was het echt lekker, nu eens niet. We pakken in om onze boot te gaan huren. We gaan eerst naar WalMart achter lunch voor op de boot. We kopen slaatjes en fruit die in de frigobox vliegt. Onze pickup en boot die we huurden staan mooi voor ons klaar, en na wat uitleg zijn we weg. We leggen de boot zelf in het meer, want redelijk goed lukt en ik rij de giant Pick Up truck op de ramp naar de parking. Die pick up truck staat half in het water, de aanhangwagen helemaal in het water. Ik wil vertrekken en vergis mij. Ipv D van drive zet ik de pick up in R van rear (in dus niet van rijden) Haha, ik rij nog wat meer het meer in haha, maar gelukkig niet te veel :). We beginnen te varen, maar op dat meer kan je je dus echt niet orienteren want het is immens groot en grillig. Na wat heen en weer gevaar, lukt het ons om te weten te komen waar we zijn en beginnen we naar een kleine canyon te varen die we willen doen. Het is een speedboat dat we gehuurd hebben en er zijn redelijk wat golven. Het is leuk maar toch beetje spannend. Het hilarisch beeldmateriaal volgt. We zien prachtige landschappen en varen door een kleine canyon. We zien grote vissen en helder diep water. Als we besluiten naar de haven terug te keren, zijn we een beetje onze kluts kwijt. Van welke ramp in de haven zijn we alweer gekomen, hmm. Van op het water ziet dat er allemaal hetzelfde uit, en het landschap ook. We vragen het dan maar aan een passerende boot en uiteindelijk raken we er toch. Jaja, lach maar. Nu begint het echte werk, die boot terug op die aanhangwagen krijgen. Na veel achteruit en vooruit gerij en gevaar lukt het ons. We vragen nog een paar geroutineerde Amerikanen als de boot er ok uit ziet en dan durven we het water uit te rijden. De boot kantelt niet van onze aanhangwagen, dus missie geslaagd! De Amerikanen zijn echt vriendelijk en heel behulpzaam. Ze groeten ook iedereen, op wandelingen, op het meer. Ze beginnen een praatje met je te maken etc. In het begin is dat beetje raar, maar dat went. Terug in het hotel nemen we een verkwikkende douche. Het was warm en veel zon vandaag! Grz V&P
