Na een rustige nacht, probeer ik op te staan. Mijn kuitspieren doen PIJN. Dat geklim en gedaal gisteren in Bryce was er blijkbaar te veel aan. We besluiten dan maar om het programma van zaterdag en zondag om te draaien. Vandaag een rustige wandeldag, zondag dan terug stevig. Kwestie van mij spieren toch een beetje rust te geven. Na een lekker ontbijtje met zicht op de kolibri's vertrekken we naar Dead Horse Point. Alweer een prachtige, slingerende weg met een heel gevarieerd landschap. We stoppen hier en daar aan de parkingen waar er een mooi zicht is. In de verte zien we onweer en regen hangen, dat onze richting uitkomt. Uiteindelijk, na een ritje van anderhalf uur zijn we aan Dead Horse Point. Een prachtig zicht op de Colorado rivier, een prachtig vergezicht met een onweer in de verte. Ik slaag erin een bliksem op foto te zetten, het enige nadeel is dat Philippe er net zijn hand voorsteekt (gedeeltelijk). We rijden verder naar Canyonlands national park. Daar rijden we ook van het ene mooie uitzicht naar het ander. Het hoogtepunt is Mesa Arch, waar je door een stenen brug naar een prachtig vergezicht kan kijken. Mijn kuiten doen het goed en hebben deugd van de kleine wandelingetjes. Rond 14u rijden we richting onze overnachtingsplaats Moab. In Amerika mag je echt niet snel rijden, we doen al de hele tijd ons best om ons eraan te houden. Tot ... we opeens een pickup met blauw en rood flikkerende lichtjes in onze achteruitkijkspiegel zien. We doen in ons broek van het lachten en laten de ranger tot ons komen. "You were speeding sir" Haha, 14 miles te snel gereden. We doen een gokje omtrent de boete die we zullen krijgen. Tot onze verbazing komen we er vanaf met een "written warning". OK dat hebben we ook alweer gehad. In Moab aangekomen doen we een kleine wandeling in het stadje, een dutje en gaan we heel lekker gaan eten. Het stikt hier van de pick up trucks. Niet die kleine gevalletjes die bij ons rijden, maar giant pick up trucks met een serieus motorgeluidje. Meestal hebben ze ook een quad of moto mee. Kwestie van je te amuseren he. Gezien we niet veel gingen wandelen, hebben we niet onze uv werende kledij aangedaan. Resultaat: we zijn alletwee beetje verschoeperd op onze schouders. Niets dramatisch, maar morgen zullen we toch terug onze uv kledij aandoen :). Ah ja, we hebben ook een prachtig salamandertje gezien dat mooi bleef zitten voor de foto :). Grz!
We zijn rond 19u aangekomen in Bryce, in een hotel aan de ingang van het park. We waren beiden moe. Na een lekker dinner zijn we half comateu ons bed ingedoken. Buiten het feit dat ons toilet spontaan doorspoelde, was het een goeie nacht. Door de jetlag waren we even na 6u wakker. We zijn er maar ingevlogen en na een lekker en stevig ontbijt zijn we aan onze eerste wandeling begonnen. Helemaal in tenue, zonnewerende broek en hemd, wandelschoenen en een hoed hebben we een 8km lange wandeling gemaakt langs de highlights van het park. Twas enorm schoon!! Ik kan hier niet veel foto's uploaden, dus ik heb een Picasa album gemaakt (zie uitnodiging in je mailbox) . We hebben kleine eekhoorntjes (chipmunks) gezien in het park, die heel dicht kwamen, prachtige diertjes. Onze kleren en schoenen en hoed zijn super bevonden. We waren niet oververhit of verbrand. Kort na de middag zijn we aan onze autorit naar River Terrace begonnen. We hebben een beetje langere route genomen langs een panoramische weg. En het was zeker de moeite, we hebben prachtige dingen gezien onderweg. Een heel gevarieerd landschap. Omstreeks 18 zijn we toegekomen in een klein dorpje, River Terrace en we hebben net iets lekkers gaan eten. Onion rings :) We hebben ook colibri's gezien van heel dicht die aan het drinken waren, prachtig. Voila, het is nu 9u. We zijn alletwee goed moe en zullen ons bed induiken om dan morgen weer vroeg te vertrekken!! CY.
Vandaag: travel day. Op de trein zit ik naast een man die van Gent tot Brussel in zijn neus gepeuterd heeft !! Euh, twas philippe niet he. Dat belooft als je weet dat je nog de hele dag dicht bij vreemde mensen moet zitten. In de luchthaven zien we 'oranje' monniken naar Starbucks gaan. Tot zover het afzweren van de wereldse geneugten ... We zien ook een vrouw zonder neus - ja je leest het goed - met een grote plakker op haar gezicht. We beginnen al direct te denken aan de gevolgen - verkoudheden en brillen etc. Op het vliegtuig krijgen we 3 films na elkaar voorgeschoteld. Ik slaag erin om een volle beker water op Philippe zijn schoot te morsen. Het stroomt mooi omlaag in zijn zetel dus hij ziet er vanaf nu uit alsof hij in zijn broek geplast heeft. Bovendien moet hij nu een paar uur met een natte broek doorbrengen. Jipie! Na 7 u vliegen zijn we in Philadelphia en hebben we 4 u tijd om te niksen. We zien dunkin donuts, pretzels, vreemde soorten chips, massa's notenmengelingen, en veel overvriendelijke Amerikanen. Ze doen alsof ze je al jaren kennen en je net terugzien! Momenteel zitten we in een soort wijnbar te bloggen :). Nog even en dan vliegen we naar Vegas. Als we hier vertrekken is het voor ons middernacht Belgische tijd. Dan nog 5 u vliegen en dan landen we om 20 u lokale tijd in The city of blinding lights!!! Ik ben reuze benieuwd. Grz V&P